เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ - ตอนที่ 1075-1076
เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ บทที่ 1075 เจี่ยนอีหลิงคนก่อน
“น้องสาวเราไปตรวจที่โรงพยาบาลกันเถอะนะ? เผื่อเจอโรคหรือป่วยเป็นอะไรจะได้รับการรักษาแต่เนิ่นๆ ถ้าถ่วงยาวนานๆมันอาจจะร้ายแรงขึ้นได๋” เจี่ยนอี้เฉินดูกังวลและจริงจังนั้น
“นายกลัวฉันเป็นมะเร็งปอดใช่ไหม?” เจี่ยนอีหลิงถามเงี่ยนอี้เฉิน
เจี่ยนอี้เฉินชะงักไปครู่หนึ่ง
เขาก้มหัวลงและยอมรับ “อือ…”
“พวกนายทุกคน…รู้ใช่ไหม?”
ที่จริงแล้ว ตอนที่เงี่ยนอี้เฉินเมา เจี่ยนอีหลิงได้ค้นพบความลับของเจี่ยนอี้เฉินบางอย่างเพียงแต่ไม่เคยยืนยันกับเจี่ยนอี้เฉินเลย
“จ๋าได้ไหม?” เจี่ยนอี้เฉินไม่แน่ใจ
“จ๋าได้ ” เจี่ยนอีหลิงบอกตรงๆ
แต่จ่าได๋ในอีกรูปแบบอื่น
ในช่วงสามปีที่ผ่านมา เธอฝันถึงอดีตของเธอและมันได้เติมเต็มชิ้นส่วนของความทรงจําเหล่าในที่สุด เธอก็ตระหนักได้ว่าเธอคือคนเดียวกับเจี่ยนอีหลิงที่หวาดระแวงและบ้าคลั่งและยังรู้อีกว่าเธอกลับมาเพราะเจี่ยนอี้เฉิน
แต่หลังจากกลับชาติมาเกิดสองชาติ เธอสูญเสียความทรงจําก่อนหน้านี้ รวมทั้งความหมกมุ่น และความขุ่นเคืองของเธอในอดีต
แม้ว่าเธอจะจําได้ว่าตัวเองและเงี่ยนอีหลิงในต้นฉบับคือคนเดียวกัน แต่ความเกี่ยวข้องในชีวิตก่อนและชีวิตนี้ เธอก็ไม่สามารถหลอมรวมเข้ากับอารมณ์ของเจี่ยนอีหลิงคนก่อนได้
ระหว่างเธอกับความทรงจําในอดีตเหมือนมีม่านกั้นอยู่ “ช่วงนี้แน่นหน้าอกมั้ย?” เจี่ยนอี้เฉินถามเจี่ยนอีหลิงชาติที่แล้วเสียชีวิตจากโรคมะเร็งปอด
เธอพบว่ามันอยู่ในระยะสุดท้ายแล้ว เซลล์มะเร็งได้แพร่กระจายไปทั่วปอด ครอบคลุมหลอดเลือดและหลอดลมที่เชื่อมกับหัวใจ ซึ่งไม่สามารถรักษาให้หายได้ด้วยการผ่าตัดง่ายๆ
เธอสามารถใช้ช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิตเธอด้วยความช่วยเหลือของยาแก้ปวดเท่านั้น ดังนั้น เจี่ยนอี้เฉินจึงมีปฏิกิริยารุนแรงมากเมื่อพบว่าเจี่ยนอีหลิงเอามือกุมหน้าอก “ฉันตรวจสุขภาพเป็นประจําไม่เป็นไร” แน่นอนว่าเจี่ยนอีหลิง เธอรู้ว่าของตัวเองอาจจะเป็นมะเร็งอีกครั้ง เธอจึงตรวจร่างกายตลอดเวลา
“งั้นเมื่อกี้…”
“ใช่…” เจี่ยนอีหลิงหน้าแดง แล้วตอบอย่างแผ่วเบาว่า “…เพราะบรามันคับไปหน่อย ”
“แค่กแค่ก แค่ก แค่ก แค่กแค่ก…” เจี่ยนอี้เฉินหน้าแดงด้วยความอาย มันเป็นปัญหาเกี่ยวกับชุดชั้นใน ดูเหมือนเขาจะอ่อนไหวเกินไป
“นั่น…ไม่ใช่ปัญหา ดีแล้วที่ไม่เป็น” เจี่ยนอี้เฉินเขินอาย “อย่าลืมที่ฉันบอก แม้ว่าฉันจะไม่มีประโยชน์มากนัก แต่ฉันก็จะพยายามทําให้ดีที่สุด และฉันจะพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อปกป้องเธอตลอดชีวิตนี้ ฉันจะไม่ปล่อยให้เธอเผชิญกับสิ่งเหล่านั้นคนเดียว”
“อือ” เจี่ยนอีหลิงพยักหน้า
เธอเชื่อในตัวเจี่ยนอี้เฉินและเชื่อว่าเขาจะปกป้องเธอในชีวิตนี้
ท้ายที่สุด เขาจ่ายราคาหนักมากเพื่อเธอ
สองพี่น้องไม่ได้อยู่ในห้องหนังสือนานนัก เพราะคนข้างนอกยังรอพวกเขาอยู่อย่างใจจดใจจ่อเจี่ยนอี้เฉินและเจี่ยนอีหลิงเดินออกมาจากห้อง เวินน่วนถามอย่างกังวลใจว่า “เสี่ยวหลิงมีอะไรผิดปกติเหรอ?”
“ฉันคิดมาก ” เจี่ยนอี้เฉินเขินอาย “โอ้ย ขายหน้าชะมัด ป้าอย่าถามเลย”
รอยยิ้มที่น่าอึดอัดใจนี้ของเจี่ยนอี้เฉินทําให้หัวใจของเจี่ยนชูฉิงและเวินน่วนผ่อนคลายลง
“เจ้าเด็กนี่ ตกใจแทบตาย” เจี่ยนชูฉิงพูดอย่างไม่สบอารมณ์
“เฮ้ เฮ้ ฉันขอโทษลุงกับป้า คราวหน้าผมจะระวัง” เจี่ยนอี้เฉินรีบขอโทษและยอมรับความผิดพลาดของเขา
“ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว”
บทที่ 1076 ขอความช่วยเหลือจากนายหญิงผู้เฒ่า
เวินน่วนวางใจลง การกระทําอย่างกะทันหันของเจี่ยนอี้เฉินทําให้เธอตกใจจริงๆ
เจี่ยนอี้เฉินหันไปหาเจี่ยนอีหลิงและขยิบตา
มันเป็นความลับเล็กๆของพวกเขาทั้งสองคน
จ่ายหวินเชิ่งมองไปด้านข้าง คิ้วขมวดเล็กน้อย ก่อนจะเหลือบไปมองอีกฝั่งหนึ่ง
สีหน้าดูอึดอัดและเย็นชาอย่างอธิบายไม่ถูก
ผู้ชมในห้องไลฟ์ที่เห็นฉากนี้ ต่างก็รู้ดี
[เทพ Z หึงใช่ไหม? เขาอิจฉางั้นเหรอ? หึงลุงของลูกในอนาคต?]
[เทพ Z : ภรรยามีความลับกับฉัน ฉันรู้สึกไม่ดี เลยหงุดหงิดเล็กน้อย]
[ความคิดเห็นข้างบนระวังเทพ Z จะปีนหน้าต่างบ้านของนายเพื่อปิดปากนายนะ]
[ท่าทางขี้หึงของเทพ Z ช่างน่าสนใจจริงๆ นึกว่าจะเย็นชาซะอีก แต่สุดท้ายสายตานั่นก็สลายหายไปในไม่กี่นาที]
ณ เวลานี้ ฝูงชนที่อยากรู้อยากเห็นในห้องถ่ายทอดสดของเจี่ยนอีหลิงได้แยกย้ายกันไปหมดแล้ว เหลือไว้แต่แฟนคลับในห้องไลฟ์สดเท่านั้น
เมื่อกลับมาถึงบ้าน เวินน่วนก็เล่าเรื่องวันนี้ให้นายหญิงผู้เฒ่าฟังอย่างกระตือรือร้นเกี่ยวกับเรื่องวันนี้กับนายหญิงผู้เฒ่าและบอกนายหญิงผู้เฒ่าว่าเสี่ยวหลิงในที่สุดก็เรียกเธอว่า “แม่”
“แม่” คํานี้ทําให้เวินน่วนมีความสุขมาก หลังจากจ่ายหวินเชิ่งส่งเธอถึงบ้านของตัวเอง ย่าเงี่ยนในใจรู้สึกมีความสุข แต่ยังต้องทําหน้านิ่ง “อย่าเอะอะไป ก็ถือว่าคุ้มค่ากับความสุขไปอีกนาน ตอนฉันยังสาวตอนที่ลูกเรียกฉันว่า ‘แม่’ ฉันยังไม่รู้สึกตื่นเต้นเท่านี้เลย” นายหญิงผู้เฒ่ายังจําตอนที่เจี่ยนอีหลิงยังเป็นเด็กน้อยได้ เธอเรียกเจี่ยนชูฉิงว่าพ่อครั้งแรก เจี่ยนชูฉิงดีใจจนนอนไม่หลับทั้งคืน พอเจอใครก็อวดว่าลูกสาวเรียกเขาว่าพ่อไปทั่ว
“อือ น้ําเสียงลูกรักไม่เหมือนเดิม พิสูจน์ให้เห็นว่าเธอไม่ได้โกรธฉันแล้ว” เวินน่วนใบหน้าเต็มไปด้วยความยินดี ยิ่งคิดก็ยิ่งมีความสุข
เจี่ยนชูฉิงรู้สึกน้อยใจเล็กน้อย “เสี่ยวหลิงเรียกเธอแต่ยังไม่ได้เรียกฉัน ”
อิจฉาริษยา เต็มไปด้วยความคับข้องใจ
คิดถึงอดีตตอนที่เสี่ยวหลิงทําเสียงออดอ้อนเมื่อเรียกเขาว่าพ่อ แม้แต่ใบหน้าเล็กๆที่เชิดขึ้นด้วยความโกรธก็น่ารักมาก
ถ้าหากเธอต้องการอัญมณีใดมาไว้ในมือเธอ เขาไม่มีทางที่จะปฏิเสธในสิ่งที่เธอต้องการแน่นอน
ย่าเจี่ยนเทน้ําเย็นอยู่ข้างๆ “ใครใช้ให้มาไล่คนออกจากบ้านโดยไม่ปรึกษากันล่ะ?”
“แม่…” เจี่ยนชูฉิงมองย่าเงี่ยนอย่างขอความเมตตา
“ฮี!” ย่าเงี่ยนหันหน้าหนีอย่างหยิ่งยโส
เงี่ยนหยุ่นเฉิงกับเงี่ยนหยุ่นน่าวยังไม่ทันได้กลับมาก็รู้แล้วว่าวันนี้เกิดเรื่องที่บ้านเจี่ยนอีหลิงสองพี่น้องดูการถ่ายทอดสดที่บ้านน้องสาวตลอดทาง
เมื่อรู้ว่าน้องสาวเรียกแม่ว่าแม่ เงี่ยนหยุ่นน่าวทั้งมีความสุขและอิจฉา
“ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่น้องสาวจะเรียกฉันว่าพี่ชายสามอีก”
เงี่ยนหยุ่นน่าวพูดเสียงเบา และรู้สึกว่าไม่สามารถหวังอะไรมากได้
แต่ในใจยังมีเสียงหนึ่งกําลังบอกว่า อยากให้ทุกอย่างกลับมาเหมือนเดิม อยากได้รับการอภัยจากน้องสาว
ย่าเจี่ยนพูดอย่างโกรธเคือง “จะรีบอะไรนักหนา เต้าหู้ร้อนๆนี่กินได้เหรอ? หัวใจคนเราก็มีความรู้สึก ให้เวลาหน่อยสิจะเร่งรีบทําไม หลานรักไม่ใช่คนเลือดเย็นอะไร หลานรักของฉันมีหัวใจที่อ่อนโยน หลานรักใจดีกับเธอจริงๆ ฉันสัมผัสได้”
“แม่ แม่ช่วยพวกเราหน่อยได้ไหมครับ?” เจี่ยนชูฉิงขอคําชี้แนะจากนายหญิงผู้เฒ่าอย่างอ่อนน้อมถ่อมตน
“หญิงชราอย่างฉันแก่แล้ว สมองไม่ค่อยดี ”
“แม่…”
“อย่ามาเรียกฉัน พูดไปก็ไม่มีประโยชน์ ถ้าหลานรักไม่เต็มใจ หญิงชราอย่างฉันจะไม่ไปบังคับเธอ ” ย่าเงี่ยนเงยหน้ามอง