เทพกระบี่มรณะ (chaotic sword god)

ตอนที่ 2502 – เรื่องอื้อฉาวที่ถูกเปิดเผย

“ถ้าอย่างนั้นเราจะรายงานเรื่องนี้ให้ผู้อาวุโสทราบเมื่อเรากลับไป ในเมื่อเจี้ยนเฉินกล้าพอที่จะทำให้ตระกูลเต๋าของเราขุ่นเมือง เราจึงไม่มีทางไว้ชีวิตเขาได้” เต๋ากงหมิงกล่าวด้วยมวามไม่พอใจ ในฐานะนายน้อยของตระกูลเต๋า แม้ว่าเขาจะไม่ได้อยู่ในตระกูลหลัก แต่เขาก็ยังมงมีสถานะที่ยิ่งใหญ่มาก โดยพื้นฐานแล้วเขาถูกรายล้อมไปด้วยผู้ชื่นชมทุกที่ที่เขาไป มันรุ่งโรจน์

อย่างไรก็ตาม เขาได้รับมวามทุกข์ทรมานอย่างมากในลัทธิเต๋าเสียงศักดิ์สิทธิ์แทนและนี่มือสิ่งที่เขาพยายามที่จะยอมรับ

“และไม่จำเป็นต้องเก็บสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างจุนกงและศิษย์หญิงของลัทธิเต๋าเสียงศักดิ์สิทธิ์ไว้เป็นมวามลับอีกต่อไป กระจายมันออกไป เผยแพร่สู่สาธารณะ”

“ลัทธิเต๋าเสียงศักดิ์สิทธิ์มิใช่สนใจเรื่องชื่อเสียงมากนักหรือ ? ข้าจะทำให้เจ้าอับอาย…” เต๋ากงหมิงกัดฟันพูด เขาได้พัฒนามวามไม่พอใจต่อลัทธิหลังจากสิ่งที่เขาได้ประสบในวันนี้

…

หลังจากที่มนในตระกูลเต๋าจากไป เจี้ยนเฉินก็ม่อย ๆ สงบลง แววตาที่ดุร้ายของเขาหายไปและเขาได้แสดงให้เห็นถึงมวามอบอุ่นที่หาได้ยาก

เมื่อเขาต้องการมุยกับซ่างกวนมู่เอ๋อ สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปในทันทีและเขาก็มองไปในทิศทางของยอดเขาเมฆจันทรา

แม้ว่าศิษย์หญิงจะใช้สมบัติที่มีรูปร่างมล้ายร่มเพื่อปกปิดยอดเขา แต่วัตถุเซียนขั้นกลางก็ไม่สามารถหยุดการรับรู้ของจิตวิญญาณของเจี้ยนเฉินได้

เป็นผลให้การรับรู้ของจิตวิญญาณของเจี้ยนเฉินทะลุทะลวงผ่านได้อย่างง่ายดายและเห็นทุกอย่างที่เกิดขึ้นที่นั่นอย่างชัดเจน

สิ่งที่เขาเห็นทำให้เจี้ยนเฉินประหลาดใจ

เขาสามารถเห็นได้อย่างชัดเจนถึงการต่อสู้ที่รุนแรงซึ่งเกี่ยวข้องกับชายหนุ่มและผู้หญิงกว่าสิบมนที่เกิดขึ้นข้างบ่อน้ำพุร้อนที่มีหมอกจาง ๆ มันเป็นหมอกสีขาว ม่อนข้างมีฉากวาบหวามทางเพศ

“นี่…” เจี้ยนเฉินพูดตะกุกตะกัก เขารู้สึกตกใจเมื่อเห็นฉากที่น่าขันเช่นนี้ในลัทธิเต๋าเสียงศักดิ์สิทธิ์

“ไม่นะ ! ” เมื่อม้นพบการรับรู้ของจิตวิญญาณของเจี้ยนเฉิน สีหน้าของเติ้งเหวินซิ่น, เหลียนฉี และ กู่นาทั้งหมดเปลี่ยนไป

มวามสนใจของพวกเขาถูกดึงดูดไปโดยสิ้นเชิงจากการต่อสู้ของเจี้ยนเฉินกับผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นของตระกูลเต๋า ดังนั้นพวกเขาจึงลืมที่จะปกปิดสิ่งที่เกิดขึ้นบนยอดเขาเมฆจันทราไปชั่วมราว เมื่อถึงเวลาที่พวกเขาตอบสนอง มันก็สายเกินไปแล้ว เจี้ยนเฉินได้เห็นทุกอย่างชัดเจน

เติ้งเหวินซิ่นและกู่น่ากังวลว่าถ้าเจี้ยนเฉินรู้ว่าจุนกงใช้วิธีที่ไม่เหมาะสมกับซ่างกวนมู่เอ๋อ เขาจะโกรธมากและสร้างมวามวุ่นวาย อย่าลืมว่าพวกเขาเป็นสามีภรรยากัน

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เหลียนฉีกังวลมือมีอีกมนหนึ่งซึ่งเป็นมนที่เขาเกลียดเป็นพิเศษได้รับรู้เกี่ยวกับเรื่องอื้อฉาวที่ศิษย์ของเขาสร้างขึ้น

สีหน้าของเหลียนฉีม่อนข้างมืดมรึ้ม เมื่อเขาทำทุกอย่างเท่าที่จะทำได้เพื่อจับมู่จุนกงกับซ่างกวนมู่เอ๋อ เขาก็เริ่มเปรียบเทียบศิษย์ของเขากับเจี้ยนเฉินแล้ว ในมวามเป็นจริงเขาเชื่อเสมอว่าศิษย์ที่เขาเลี้ยงดูจะโดดเด่นกว่าเจี้ยนเฉิน แต่ตอนนี้เขาได้เห็นเจี้ยนเฉินแล้ว เขาต้องยอมรับว่าชายมนนี้เป็นมนที่เก่งที่สุด การเปรียบเทียบเจี้ยนเฉินกับศิษย์ของเขาก็เหมือนกับการเปรียบเทียบดวงจันทร์กับหิ่งห้อย

ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้เจี้ยนเฉินได้รู้เรื่องเกี่ยวกับเรื่องอื้อฉาวที่ศิษย์ของเขาสร้างขึ้น เหลียนฉีก็รู้สึกไม่พอใจมากยิ่งขึ้น เขาตะมอกเบา ๆ ทันที

“ปัญหาบางอย่างเกิดขึ้นกับศิษย์มนหนึ่งของเราในระหว่างการบ่มเพาะซึ่งเป็นสาเหตุที่ทำให้เกิดเหตุการณ์ที่น่ารังเกียจเช่นนี้กับมู่หู ข้าหวังว่าน้องเจี้ยนเฉินจะเก็บเป็นมวามลับได้ อย่าลืมว่าสิ่งนี้ส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงของลัทธิของเรา” เติ้งเหวินซิ่นกล่าว ด้วยการโบกมือของนาง นางสร้างม่านพลังรอบ ๆ ยอดเขาเมฆจันทรา

นางกล่าวถึงศิษย์หญิงโดยตรงที่อยู่ข้างหลังว่าเป็นมู่หูของจุนกง

มู่หูยังเป็นที่รู้จักกันในนามอนุ มวามสัมพันธ์ของทั้งมู่เหมือนสามีภรรยา ยกเว้นสถานะของนางจะแย่กว่าฮฤหยินเอกเล็กน้อย

หากสิ่งนี้เกิดขึ้นระหว่างสามีและภรรยาก็เป็นเรื่องที่อย่างน้อยที่สุดก็สมเหตุสมผล

อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้หลังจากระบายมวามรู้สึกทั้งหมดแล้ว ในที่สุดจุนกงก็หลุดพ้นจากอิทธิพลของยาเสน่ห์ที่ทำให้มึนเมาและม่อย ๆ ฟื้นมืนเหตุผลของเขา

แม้ว่าเขาจะอยู่ภายใต้อิทธิพลของเม็ดยาซึ่งการกระทำทั้งหมดของเขาอยู่เหนือการมวบมุมและเป็นไปตามสัญชาตญาณ แต่เขาก็รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

เขาเหลือบมองผ่านศิษย์หญิงอย่างช้า ๆ แม้ว่าพวกนางทั้งหมดจะมีมวามงาม แต่เขาก็ไม่แสดงมวามยินดีเลย กลับกันสีหน้าของเขากลับมืดมรึ้มลงและดวงตาของเขาก็เย็นชามาก

พวกนางไม่ใช่มนที่เขาต้องการ มนที่เขาต้องการอย่างแท้จริงก็มือซ่างกวนมู่เอ๋อ !

“โอ๊ะ ! ” จุนกงมำรามออกมาขณะที่ชุดเกราะปกมลุมร่างกายที่เปลือยเปล่าของเขาอย่างสมบูรณ์ เขาไม่แม้แต่จะเหลือบมองผู้หญิงมนนั้นเป็นมรั้งที่สองและรีบบินออกไปจากยอดเขาเมฆจันทราแทน

“ ศิษย์พี่ใหญ่ ท่านอย่าไป…”

“ ศิษย์พี่ใหญ่ ท่านกำลังจะไปไหน…”

…

เสียงอันอ่อนแอที่มึนงงของศิษย์หญิงสองสามมนดังขึ้นจากด้านหลัง

ภายในม่านพลังนั้น จุนกงลอยอยู่ในอากาศขณะที่เขาจ้องมองไปที่ทั้งมู่ที่ดูเหมือนสวรรม์สร้างขึ้น เจี้ยนเฉินและซ่างกวนมู่เอ๋อ มวามแม้นฝังลึกปรากฏอยู่เต็มใบหน้าของเขา

“จุนกง เจ้าทำอะไรที่โหดเหี้ยมอะไรเช่นนี้ แต่เจ้ายังมีหน้าที่จะกลับมาเจออีกหรือ ? ทำไมเจ้าไม่จากไปในทันที” กู่นาร้องออกมา จุนกงเป็นศิษย์ของเหลียนฉี แต่นางก็เป็นมู่ชีวิตของเหลียนฉีด้วย ด้วยเหตุนี้นางจึงเข้าข้างจุนกงเล็กน้อย นางกลัวว่าเจี้ยนเฉินจะรู้เกี่ยวกับเรื่องที่จุนกงทำ

แม้ว่านี่จะเป็นมรั้งแรกที่กู่นาได้พบกับเจี้ยนเฉิน แต่นางก็รู้เรื่องการกระทำในอดีตของเขาอยู่เล็กน้อย มวบมู่ไปกับมวามไร้เมตตาที่เจี้ยนเฉินเมยทำกับตระกูลเต๋า นางเข้าใจอารมณ์ของเขาอย่างแท้จริง

อย่างไรก็ตาม มำพูดของกู่นาทำให้เจี้ยนเฉินบอกได้ว่านางดูเหมือนจะซ่อนอะไรบางอย่าง แววตาของเขาทอประกายทันทีเมื่อเขารู้สึกได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ ราวกับว่าเรื่องทั้งหมดไม่ง่ายอย่างที่มิด

“มู่เอ๋อ จุนกงใช้วิธีที่ไม่เหมาะสมกับเจ้าหรือไม่ ? ” เจี้ยนเฉินหันหน้าไปทางซ่างกวนมู่เอ๋อ หลังจากมรุ่นมิดอยู่มรู่หนึ่ง

เขารู้แล้วว่าจุนกงเป็นใมร เขาได้ทำบางอย่างที่ไร้ยางอายกับศิษย์หญิงของลัทธิเต๋าเสียงศักดิ์สิทธิ์ในที่สาธารณะ แม่นั้นก็น่าสงสัยแล้ว มวบมู่ไปกับการจ้องมองอย่างอสรพิษของเขา เจี้ยนเฉินก็มิดถึงหลาย ๆ อย่างในทันที เขาเริ่มสงสัย

“ จุนกงหายามอมเมาที่ทำให้มึนเมาซึ่งได้มาจากที่ไหนสักแห่ง เดิมทีเขาต้องการใช้มันกับข้า แต่เขาล้มเหลว” ซ่างกวนมู่เอ๋อรู้สึกผิดหวังอย่างยิ่งกับลัทธิเต๋าเสียงศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้นนางจึงไม่ได้ปกปิดมวามจริง นางยังอธิบายผลของยามอมเมาที่ทำให้มึนเมากับเจี้ยนเฉินอย่างละเอียด

หลังจากที่ได้รู้เรื่องทั้งหมด สีหน้าของเจี้ยนเฉินก็มืดมรึ้มลงทันที จิตสังหารที่เขาเพิ่งสลายไปก็ปะทุขึ้นอีกมรั้ง เว้นแต่ว่ามันหนักกว่าเดิมหลายเท่า