เทพกระบี่มรณะ (chaotic sword god)

ตอนที่ 2489: กล่าวลาทุกคน

“ข้าสามารถปลดปล่อยพลังของวัตถุเทพขั้นกลางนี้ได้เพียงครึ่งเดียว มันเป็นวัตถุเทพสำหรับขั้นบรรพกาลจริง ๆ เป็นไปไม่ได้ที่จะปลดปล่อยพลังเต็มรูปแบบภายในวัตถุเทพขั้นกลางได้หากยังไม่ถึงขั้นบรรพกาล”เจี้ยนเฉินคิด อย่างไรก็ตามพลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของโถงศักดิ์สิทธิ์มันก็ยังสามารถป้องกันได้ แม้ว่าเขาจะปลดปล่อยพลังออกมาได้เพียงครึ่งเดียวก็ตาม

ยิ่งไปกว่านั้นด้วยความช่วยเหลือของจิตวิญญาณวัตถุ การควบคุมโถงเมฆธาราของเขาก็จะง่ายมากขึ้นกว่าการไม่มีจิตวิญญาณวัตถุ

พริบตา เจี้ยนเฉินก็หายตัวไปจากภูเขาวิญญาณนักรบและเข้าไปในโถงเมฆธารา

ในฐานะวัตถุเทพขั้นกลาง โถงเมฆธารานั้นมีขนาดใหญ่มาก มันเหมือนโลกจิ๋ว

อย่างไรก็ตามเจี้ยนเฉินไม่สนใจเรื่องนี้ สิ่งที่ดึงดูดความสนใจของเขาจริง ๆ คือทรัพยากรบ่มเพาะและสมบัติต่าง ๆ ที่สำนักกลืนธาราสะสมมาหลายปี

ตอนนี้เขาเป็นเจ้านายของโถงเมฆธารา ดังนั้นเขาจึงมีความสามารถควบคุมพลังได้ส่วนหนึ่ง เพียงความคิดของเขา เขาก็มาถึงหน้าคลังสมบัติของโถงเมฆธารา

ประตูสู่คลังสมบัติถูกสร้างขึ้นจากวัสดุระดับเทพที่น่าประทับใจ ในขณะเดียวกันก็มีค่ายกลที่สลักไว้ทำให้มันยุ่งยากมากขึ้น แม้แต่ขั้นบรรพกาลก็ไม่อาจเปิดได้ง่าย ๆ

“เปิด ! ” เจี้ยนเฉินตะโกนออกมาและตามมาด้วยเสียงดังลั่นของประตูที่เปิดออกมาอย่างช้า ๆ

เจี้ยนเฉินเข้าไปในคลังอย่างตื่นเต้น เมื่อเขาเห็นสิ่งของที่อยู่ข้างใน เขาก็อดยิ้มไม่ได้

ในฐานะที่เป็นสำนักชั้นสูง เห็นได้ชัดว่าสำนักกลืนธารามีทรัพยากรอยู่มากมาย มียาจำนวนนับไม่ถ้วน สมบัติสวรรค์และสิ่งของศักดิ์สิทธิ์อื่น ๆ ในคลัง นอกจากนี้ยังมีกองผลึกระดับสูงกองกันอยู่ราวกับเป็นภูเขา พวกมันอาจจะมีจำนวนหลายร้อยล้านก้อน

“มันมีเหรียญผลึกหลากสีเป็นล้าน ๆ เลย ! ” เมื่อเจี้ยนเฉินเห็นเหรียญผลึกหลากสี ดวงตาของเขาก็เบิกกว้างทันที

แม้ว่าจะมีเหรียญผลึกระดับสูงมากมาย แต่มันก็มีประโยชน์แต่ราชาเทพเท่านั้น โดยปกติแล้วผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นทุกคนใช้เหรียญผลึกหลากสีในการบ่มเพาะ

ในเวลาเดียวกันเหรียญผลึกหลากสีนั่นกลับเป็นรูปแบบของการซื้อขายที่มีราคามากกว่าเหรียญผลึกชั้นสูง

“น่าเสียดายที่เหรียญผลึกหลากสีนี้ส่วนใหญ่มีสีเดียว มีเหรียญผลึก 2-4 สีเล็กน้อย หากเหรียญผลึกหลากสีนับล้านนี้ถูกแปลงเป็นเหรียญผลึก 5 สี มันอาจจะมีแค่เหรียญผลึก 5 สีเพียงแสนเดียว

“นายท่าน นี่คือน้ำนรก สำนักกลืนธาราสามารถรวบรวมได้เพียงแค่หยดเดียวทุก ๆ ล้านปี ตอนนี้มันมีอยู่ 12 หยด” เสียงของจิตวิญญาณวัตถุดังขั้น มีมิติด้านหน้าเจี้ยนเฉินปรากฏขั้นก่อนที่จะมีขวดสีขาวบริสุทธิ์ปรากฏออกมาจากมิติด้านหน้าเจี้ยนเฉิน

เจี้ยนเฉินเผยให้เห็นถึงความต้องการจากสายตาของเขา ขณะที่เขามองไปที่น้ำนรก เขาเคยได้ยินเกี่ยวกับผลกระทบของมัน พวกมันเป็นสมบัติสวรรค์ที่มีประโยชน์อย่างมากต่อวิญญาณและยังเพียงพอที่จะทำให้ขั้นอัครสูงสุดสนใจ

“ข้าเหลือวิญญาณเพียงครึ่งเดียว ใครจะรู้ว่าผลกระทบในอนาคตจะเป็นอย่างไร ข้าหวังว่าน้ำนรกนี้จะซ่อนแซมวิญญาณของข้าได้” เจี้ยนเฉินคิด เขาหยิบขวดน้ำนรกและออกจากโถงเมฆธาราโดยวางแผนที่จะกินมันบนภูเขาวิญญาณนักรบ

แม้ว่าเขาจะกลายเป็นเจ้านายของโถงเมฆธารา แต่เขาก็ยังรู้สึกว่ามันอาจจะปลอดภัยกว่าบนภูเขาวิญญาณนักรบ ท้ายที่สุดเขาก็ได้ทรมานจิตวิญญาญวัตถุของโถงเมฆธารามาเป็นเวลาหลายปี มันคงเป็นไปไม่ได้ที่จิตวิญญาณวัตถุจะไม่ขุ่นเคืองเขา หากตัวมันเองขัดจังหวะการบ่มเพาะของตัวเขาเองอย่างกะทันหัน ผลที่ตามมาจะไม่อาจคาดคิดได้

เจี้ยนเฉินเปิดขวดหยกและศึกษาอย่างรอบคอบ หลังจากยืนยันว่าไม่มีอะไรผิดปกติกับน้ำนรก เขาก็ดื่มไป 1 หยด

น้ำนรกละลายทันทีที่เข้ามาในปากของเขาและกลายเป็นลูกบอลสีขาวลอยเข้าไปหาจิตวิญญาณของเจี้ยนเฉิน

ทันที เจี้ยนเฉินก็รู้สึกว่าจิตใจของเขาสั่นไหว ความรู้สึกที่น่าพอใจอย่างยิ่งปรากฏตัวขึ้นในส่วนลึกของจิตวิญญาณของเขา ทำให้เขารู้สึกเหมือนกำลังเดินบนก้อนเมฆ

ในเวลาเดียวกัน เจี้ยนเฉินก็สัมผัสได้อย่างชัดเจนว่าวิญญาณของเขารวมตัวกันหนาแน่นมากขึ้นหลังจากกินน้ำนรก

วิญญาณของเขาแต่ก่อนเป็นเหมือนกับกลุ่มหมอก มันได้เริ่มกลั่นตัวเป็นของเหลวหลังจากที่กินน้ำนรก

นี่เป็นการเปลี่ยนแปลงที่วิวัฒนาการไปสู่ระดับที่สูงขึ้น

ตอนนี้ เจี้ยนเฉินรู้สึกเหมือนวิญญาณของเขากำลังเกิดใหม่และมันเพิ่มขึ้นอย่างมาก

ผลกระทบของน้ำนรกไม่ได้จบลงเพียงแค่นั้น นอกจากนี้ยังมีชิ้นส่วนกฏที่บริสุทธิ์โดยไม่มีเจาะจงเฉพาะ พวกมันช่วยเหลือผู้คนที่แตกต่างกันตามความเข้าใจกฎต่าง ๆ

ผลกระทบก็เหมือนกับตอนที่เจี้ยนเฉินกินชาหยั่งรู้ ยกเว้นแต่ว่าน้ำนรกนั้นอยู่ในระดับสูงกว่าชาหยั่งรู้ที่เขาเคยดื่มในอดีต

“น้ำนรกนั้นมีกฎไม่มาก ถ้าข้าใช้เพื่อทำความเข้าใจกฎกระบี่ ข้าคงไม่อาจพัฒนาได้ แม้ว่าข้าจะมีมากกว่านี้เป็นร้อยเท่า ดูเหมือนว่าข้าจะใช้มันเพื่อทำความเข้าใจกฎแห่งศรัทธาเท่านั้น” เจี้ยนเฉินมุ่งเน้นไปที่การบ่มเพาะทันทีโดยยืมชิ้นส่วนของน้ำนรกเพื่อทำความเข้าใจกฎแห่งศรัทธา

การบ่มเพาะของเขาในครั้งนี้กินเวลากว่าครึ่งเดือน เมื่อเขาลืมตามาเขาก็เต็มไปด้วยความปิติอย่างไม่อาจปิดบังได้ก็ปรากฏขึ้น

“น้ำนรกเพียงหยดเดียวก็ยกระดับความเข้าใจของข้าจากเหนือเทพช่วงต้นเป็นเหนือเทพช่วงกลาง มันช่วยข้าลดเวลาไปได้หลายสิบปีในการบ่มเพาะและเสริมสร้างวิญญาณของข้า” เจี้ยนเฉินคิด แม้ว่าน้ำนรกเพียงหยดเดียวมันจะไม่พอซ่อมแซมวิญญาณที่เสียหายของเขา แต่มันก็ทำให้เขาพอใจกับผลของมัน

หลังจากพูด เจี้ยนเฉินก็ได้กินน้ำนรกอีกหยดและออกจากการบ่มเพาะหลังจากที่ผ่านไปอีกครึ่งเดือน

อย่างไรก็ตามผลกระทบในครั้งนี้ทำให้เขาผิดหวังเล็กน้อย น้ำนรกหยดนี้ทำให้วิญญาณของเขาเติบโตเพิ่มขึ้นประมาณ 10% ขณะที่กฏศรัทธายังคงอยู่ในระดับเหนือเทพช่วงกลาง

“ยิ่งข้าแข็งแกร่งเท่าไหร่ ผลกระทบจากน้ำนรกก็ยิ่งเบาลงเท่านั้น เมื่อพลังวิญญาณนักรบของข้าอยู่ในระดับเหนือเทพช่วงต้น ข้าใช้เพียงหยดเดียวเพื่อมาถึงเหนือเทพช่วงกลาง แต่ข้าต้องการอย่างน้อย 3 หยดเพื่อไปยังเหนือเทพช่วงปลาย”

“ถ้ายังคงทำต่อไป อย่างน้อย ๆ ข้าต้องเสียถึง 9 หยดเพื่อไปให้ถึงราชาเทพช่วงปลาย เผลอ 9 หยดก็ไม่อาจเพียงพอด้วยซ้ำ” เจี้ยนเฉินรู้สึกว่ามันน่าเสียดาย น้ำนรกนั้นเป็นของดี แต่มันมีน้อยเกินไป มันเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะได้รับมันในปริมาณมาก ๆ

เขามองไปที่น้ำนรกที่เหลืออีก 10 หยดและไม่ได้กินอีกต่อไป เขายั้งมือของเขาไว้ ก่อนที่จะไปเยี่ยมหุนเจิ้งและคนอื่น ๆ เพื่อจากลา

“ศิษย์น้องแปด เจ้ากำลังจะจากภูเขาวิญญาณนักรบหรือ ? ”

ทายาทอีก 7 คนต่างก็ประหลาดใจเมื่อได้ยินว่าเจี้ยนเฉินกำลังจะจากไป

“ตระกูลของข้าอยู่บนที่ราบเมฆา ส่วนภรรยาของข้าอยู่บนที่ราบอัคคีฟ้า ข้าไม่ได้เจอพวกเขามาหลายปีแล้ว ดังนั้นข้าจึงคิดถึงพวกเขามาก ข้าต้องไปแล้ว” เจี้ยนเฉินกล่าว

“ถ้าอย่างนี้ เราจะไม่รบเร้าเจ้าให้อยู่ต่อ ศิษย์น้องแปด อยู่ด้านนอกระวังตัวด้วย เมื่อเขาเจอคู่ต่อสู้ที่เจ้าไม่อาจเอาชนะ เจ้าเรียกพวกเราได้ทันที” หุนเจิ้งกล่าว

เจี้ยนเฉินพยักหน้าก่อนที่จะวางแผนให้น้ำนรกกับพวกเขาทุกคน

“น้ำนรกไม่มีประโยชน์กับข้านัก มันจะดีที่สุดเมื่ออยู่กับตัวเจ้า ศิษย์น้องแปด เจ้าต้องการมันมากกว่า” หุนเจิ้งและคนอื่น ๆ ก็บอกปัดน้ำใจของเขา

ท้ายที่สุดก็มีเพียงฉิงฉันเท่านั้นที่รับน้ำนรกไปและเจี้ยนเฉินก็เอาอีก 6 หยดกลับมา

เหลือน้ำนรกเพียง 9 หยดจาก 12 หยดในตอนนี้