เทพกระบี่มรณะ (chaotic sword god)

ตอนที่ 2476: ข้ารู้จักเพียงเจี้ยนเฉิน

“ไปกันเถอะ ! ” หุนเจิ้งตะโกนออกมาและพลังวิญญาณนักรบที่นั่นก็หายไปทันที มันหายไปอย่างสมบูรณ์พร้อมกับเชื้อสายนักรบวิญญาณทั้งแปดคนและพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน

การโจมตีจากอัครสูงสุดได้มาถึงภูเขาวิญญาณนักรบที่หายไปและเกิดคลื่นทำลายล้างจนมิติทลายและกลายเป็นความมืดมิด

มีคนจำนวนมาก แต่พวกเขาไม่สามารถหยุดยั้งภูเขาวิญญาณนักรบได้

“ข้าไม่คิดเลยว่ามันจะไปไกลขนาดนี้เพียงพอที่จะถูกเชื้อสายนักรบวิญญาณเอาเปรียบในท้ายที่สุด” ชายชราอัครสูงสุดถอนหายใจอยู่บนท้องฟ้า เขาได้แต่มองด้วยความเสียใจที่ไม่อาจทำอะไรได้

ผู้เชี่ยวชาญคนอื่นยังคงวนเวียนอยู่ในอวกาศและจ้องมองไปที่ภูเขาวิญญาณนักรบหายไป แม้ว่าพวกเขาจะเดือดเนื้อร้อนใจ แต่พวกเขาก็รู้สึกถึงความไร้พลังเช่นกัน

สายตาของผู้เชี่ยวชาญในชุดเกราะสีม่วงทองเย็นชา ใบหน้าของเขาไม่น่าดูอย่างมาก เขาแค่นเสียงอย่างเย็นชาก่อนที่จะหายไป

ผู้เชี่ยวชาญชั้นสูงทั้งหมดที่มีส่วนร่วมในปฏิบัติการเอาพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนได้จบลงด้วยการพยายามอย่างสูญเปล่า พวกเขาปล่อยให้เชื้อสายนักรบวิญญาณได้เอาพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนอย่างง่ายดาย

ภูเขาวิญญาณนักรบขนาดใหญ่ลอยอยู่อย่างเงียบ ๆ ในมิติที่ห่างไกล มันเคลื่อนที่ผ่านอวกาศด้วยการเคลื่อนไหวที่ผิดปกติ

เจี้ยนเฉิน หุนเจิ้งและคนอื่น ๆ ก็ปรากฏตัวที่ภูเขาวิญญาณนักรบ พวกเขาเคลื่อนย้ายทางไกลมาพร้อมกับพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนและกลับไปที่ภูเขาวิญญาณนักรบ

อย่างไรก็ตาม ทุกคนกำลังจ้องมองไปที่พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนขนาดเท่ากำปั้นที่มือของเจี้ยนเฉินพร้อมกับยิ้ม

“ข้าไม่คิดเลยว่าการเป็นพันธมิตรแปลกหน้ากับพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนจะเป็นเรื่องง่ายขนาดนี้” ซูฉี ศิษย์พี่หญิงห้าของเจี้ยนเฉินกล่าว เห็นได้ชัดว่านางมีความสุขมาก

หุนเจิ้งหัวเราะเบา ๆ จากนั้น “ศิษย์น้องแปดมีความสำคัญอย่างมากกับการกระทำเช่นนี้ที่ทำให้เกิดเรื่องอย่างไม่มีปัญหา ถ้าไม่ใช่เพราะน้องแปดรู้จักกับเจ้านายของพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน นางคงไม่เต็มใจมากับพวกเราแน่ ๆ ”

“ฮ่าฮ่า เชื้อสายนักรบวิญญาณของเรานั้นมีโชคดีอย่างแน่แท้เพราะเรามีน้องแปด องค์กรระดับสูงได้พยายามทุกอย่างเพื่อที่จะเชื่อมสัมพันธ์กับพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน แต่พวกเราเชื้อสายนักรบวิญญาณกลับประสบความสำเร็จในการลงมือเพียงครั้งเดียว ทั้งหมดนี้ก็เพราะน้องแปด” เยว่เฉากล่าวเสริม

เห็นได้ชัดว่าสมาชิกของเชื้อสายนักรบวิญญาณรู้สึกยินดีอย่างมากที่พวกเขาได้สร้างพันธมิตรกับพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนได้สำเร็จ แม้ว่าเจ้านายของพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนจะยังคงอ่อนแออยู่มาก แต่โถงศักดิ์สิทธิ์ก็เป็นวัตถุเทพระดับสูง มันจะช่วยเชื้อสายนักรบวิญญาณได้อย่างมาก

ถ้าเชื้อสายนักรบวิญญาณต่อสู้กับคนอื่น พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนจะกลายเป็นป้อมปราการที่แข็งแกร่งที่สุด

ท้ายที่สุดแล้วภูเขาวิญญาณนักรบไม่สามารถควบคุมได้ การเคลื่อนย้ายผ่านมิติด้วยพลังของภูเขาวิญญาณนักรบของพวกเขานั้นใช้ได้แค่กับอวกาศรอบนอกเท่านั้น พวกเขาไม่สามารถเคลื่อนย้ายไปยังที่ราบทั้ง 49 แห่งหรือดาวเคราะห์ที่ยิ่งใหญ่ทั้ง 81 ดวง ยิ่งไปกว่านั้นวิญญาณภูเขาก็ไม่ได้ไร้พ่าย เมื่อพวกเขาพบกับคู่ต่อสู้ที่ทรงพลังมาก พลังของมันก็ยังคงกระจายออกไป

ในแง่การป้องกัน วิญญาณภูเขานั้นไม่อาจเทียบกับวัตถุเทพขั้นสูงได้เลย

การเพิ่มเข้ามาของพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนทำให้จุดอ่อนเพียงอย่างเดียวของเชื้อสายนักรบวิญญาณถูกปิดทันที

ปัง !

มีเสียงดังหนัก ๆ ออกมาจากพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนที่ยาวหลายพันเมตรและยื่นไปยังที่โล่งของภูเขาวิญญาณนักรบ

ถ้าไม่ใช่เพราะภูเขาวิญญาณนักรบนั้นพิเศษ มันอาจจะถูกบดขยี้เป็นชิ้น ๆ

เจี้ยนเฉินมองไปที่พระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนและยิ้มบาง ๆ เขารู้ว่าทั้งหมดนี้มีจุดประสงค์เพราะแม้ว่าโถงศักดิ์สิทธิ์จะมีขนาดใหญ่ แต่จิตวิญญาณวัตถุก็ยังสามารถทำให้มันเบาเหมือนขนนกและป้องกันเรื่องเหล่านี้ได้ทั้งหมด

“ภูเขาวิญญาณนักรบนั้นยอดเยี่ยมจริง ๆ ข้ารู้สึกได้ถึงความลึกลับอย่างที่เขาพูดกันจริง ๆ ขณะที่ข้าทดสอบ ข้าก็ยังไม่อาจเขย่ามันได้ด้วยพลังในตอนนี้ของข้า ยิ่งไปกว่านั้นข้าสัมผัสได้ถึงพลังอันยิ่งใหญ่ซึ่งซ่อนอยู่ที่นี่ เมื่อพลังกดดันเข้ามา ข้าก็ไม่อาจไปไหนได้ นายหญิงท่านอยู่ที่นี่ อย่าออกไปด้านนอก” ชายชราร่างเตี้ยในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนกล่าวอย่างเคร่งเครียด เขาหวาดกลัวต่อภูเขาวิญญาณนักรบ

“ข้าเชื่อว่าพี่เจี้ยนเฉินจะไม่ทำร้ายข้า ถ้าเขาทำจริง ๆ …. งั้นข้าจะยอมรับมันทั้งหมดเอง” เสี่ยวม่านดูเหมือนว่านางจะพร้อมเสี่ยงทุกอย่าง นางไม่สนใจคำพูดของจิตวิญญาณวัตถุและบินออกไปทันที

จื่อหยุนตามเสี่ยวม่านออกไป เมื่อนางมองไปที่ทางเข้าที่เข้ามาใกล้เรื่อย ๆ นางก็พบว่าหัวใจของนางเริ่มเต้นเร็วขึ้นและเร็วขึ้น รูปร่างที่สูงและแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉินจะปรากฏในใจของนางตลอดเวลา

ท้ายที่สุดทั้งสองก็ออกจากพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน พวกเขายืนอยู่ที่ประตูทางเข้าของพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน จากที่นี้พวกเขามองเห็นเจี้ยนเฉินและเชื้อสายนักรบวิญญาณอีก 7 คนจากการมองเพียงครั้งเดียว

“พี่เจี้ยนเฉิน ในที่สุดข้าก็ได้พบท่านแล้ว ! ” เสี่ยวม่านตะโกนออกมาอย่างมีความสุข เช่นเดียวกับเด็กกำพร้าที่ได้พบพ่อแม่ที่ห่างหายไปนาน นางดูตื่นเต้นอย่างมาก นางวิ่งไปทันทีและเกาะแขนของเจี้ยนเฉินอย่างใกล้ชิด

จื่อหยุนยืนอยู่ที่ทางเข้าขณะที่นางยิ้ม สายตาของนางยังคงจับจ้องเจี้ยนเฉินตลอดเวลา ดูเหมือนว่านางจะแต่งตัวธรรมดา ๆ แต่ภายในใจของนางก็ไม่ได้สงบมากนัก

“เสี่ยวม่าน เจ้าโตขึ้นมาก ! ” เจี้ยนเฉินยิ้ม ตอนนี้เสี่ยวม่านดูเหมือนหญิงสาววัยยี่สิบปี นางไม่ใช่เด็กหญิงตัวน้อยที่เขาเคยพบก่อนหน้านี้อีกต่อไปแล้ว

แม้ว่าความแข็งแกร่งเสี่ยวม่านจะเพิ่มมากขึ้นเป็นอย่างมาก ตั้งแต่ที่นางทะลวงไปถึงขั้นแลกเปลี่ยน ห่างเพียงก้าวเดียวที่จะถึงขอบเขตเทพ

หลังจากนั้นเจี้ยนเฉินก็มองไปที่จื่อหยุน เขายิ้มและพยักหน้าให้กับนาง

“หลายทศวรรษผ่านไป แต่นอกจากการเติบโตที่แข็งแกร่งแล้ว พวกเขาก็ยังไม่เปลี่ยนไปเลย” จื่อหยุนกล่าว ด้วยเหตุผลบางอย่างจู่ ๆ นางก็รู้สึกสงบอย่างมากเมื่อได้เห็นเจี้ยนเฉิน ราวกับว่าความรู้สึกถึงอันตรายที่นางพบเจอมาในช่วงไม่กี่ปีมานี้ ขณะที่นางนี้พร้อมกับเสี่ยวม่านและพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนได้หายไปทันที

มันเหมือนกับว่านางได้พบกับเกาะเล็ก ๆ ที่เงียบสงบท่ามกลางทะเลคลั่งและแปรปรวน ก่อนที่จะได้เจอกับสถานที่ที่สามารถปกป้องนางได้จากทุกสิ่ง

ด้วยการทักทายเล็กน้อย พวกเขาก็เริ่มพูดคุยกันเป็นอย่างทางการ

“เราเป็นพันธมิตรกันได้ แต่ข้าจะคุยกับพี่เจี้ยนเฉินเท่านั้น ข้าจะไม่คุยกับคนอื่นนอกจากพี่เจี้ยนเฉิน” เสี่ยวม่านกล่าวอย่างหนักแน่น

หุนเจิ้งและคนอื่น ๆ มองหน้ากัน ท้ายที่สุดพวกเขาก็ยิ้มอย่างขมขื่นและทำอะไรไม่ถูก โดยไม่มีทางเลือกอื่นพวกเขาสามารถให้เจี้ยนเฉินและเสี่ยวม่านคุยรายละเอียดปลีกย่อยของพันธมิตร