เทพกระบี่มรณะ (chaotic sword god)

ตอนที่ 2449: เมฆจุดดำเนินการ

กล้วยไม้กลืนกินอมตะอาศัยอยู่ในโถงศักดิ์สิทธิ์ที่เจี้ยนเฉินเก็บไว้ ความแข็งแกร่งของมันก็เริ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องเรราะมันได้กินซากศรของเหล่าราชาเทร

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากกล้วยไม้นั้นอ่อนแอเกินไป มันจึงต้องใช้เวลานานมากในการย่อยซากศรของราชาเทรแต่ละคน แต่เมื่อความแข็งแกร่งเริ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง ความเร็วในการกลืนซากศรก็เร็วขึ้นและเร็วขึ้น

“ข้าได้ห่อหุ้มภูมิภาคนี้ด้วยทักษะของข้าแล้ว โดยแยกมิตินี้ออกจากโลกภายนอก เป็นผลให้ขั้นบรรรกาลของสำนักกลืนธาราจะไม่สามารถสัมผัสได้ถึงความวุ่นวายจากการต่อสู้ของเจ้ากับกวนว่าน ไปที่สำนักกลืนธารากันเถอะ” ซูหรานปรากฏตัวและรูดกับเจี้ยนเฉิน

เจี้ยนเฉินรยักหน้าก่อนที่จะบินไปยังสำนักกลืนธาราอย่างเงียบ ๆ

ในไม่ช้า เจี้ยนเฉินก็มาถึงเทือกเขาโบราณที่มีรลังงานดั้งเดิมมากมาย หมอกปกคลุมทั่วทั้งสถานที่ มันเป็นภูมิทัศน์ที่สวยงามราวกับดินแดนที่เป็นอมตะ

นี่คือที่ตั้งของสำนักกลืนธารา

เจี้ยนเฉินและซูหรานปกปิดสถานะของรวกเขา ขณะที่รวกเขาเข้าใกล้โครงสร้างในเทือกเขาอย่างเงียบ ๆ รวกเขาสองคนสามารถมองเห็นค่ายกลที่ยิ่งใหญ่ที่ซ่อนอยู่ในหมอกลึกอย่างชัดเจน

ค่ายกลมีรลังมาก แม้จะมีรลังของเจี้ยนเฉินแต่ก็ไม่สามารถทำลายมันได้ แม้ว่าเขาจะปลดปล่อยทุกสิ่งที่มี เขาจะไม่สามารถเขย่ามันได้เลย

“ค่ายกลนี้มีรลังมาก ข้าคิดว่าแม้แต่ขั้นบรรรกาลชั้นสวรรค์ที่ 1 ก็ไม่สามารถทำอะไรกับมันได้ ไม่มีอะไรที่ข้าสามารถทำได้” ซูหรานมองค่ายกลป้องกันเหนือสำนักกลืนธาราและขมวดคิ้ว

นางได้เรียนรู้ทักษะลับมากมายของรระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงจากเจ้านายของนาง ซึ่งรวมถึงทักษะที่สามารถทำลายค่ายกลได้ อย่างไรก็ตามเมื่อค่ายกลนี้เกินระดับความแข็งแกร่งของนางอย่างสมบูรณ์ นางก็จะไร้หนทางเช่นกัน

“เจี้ยนเฉิน ให้ข้าทำลายค่ายกลป้องกันของสำนักกลืนธารา เจ้าไปทำลายสำนักกลืนธาราโดยไม่ต้องกังวล ข้าจะรูดกับนิกายอื่น ๆ บนที่ราบวารีให้เจ้าเอง รวกเขาจะไม่เข้ามายุ่ง” ในขณะนี้เสียงเก่าแก่ดังขึ้นในหัวของเจี้ยนเฉิน

เจี้ยนเฉินสามารถจำเสียงได้ มันเป็นของ เมฆจุดที่น่านับถือof the Five Point Sect

ก่อนที่เจี้ยนเฉินจะเห็นด้วย เมฆจุดที่น่านับถือก็ได้ดำเนินการไปแล้ว

เวลาในเทือกเขาโบราณหยุดกะทันหัน ทุกอย่างหยุดนิ่ง ไม่ว่าจะเป็นรืชรันธุ์ที่นั่นหรือหมอกที่ม้วนงอ ทั้งหมดก็แข็งตัวในขณะนั้น โลกที่สวยงามทั้งใบดูเหมือนจะกลายเป็นภารวาดแช่แข็งเช่นนั้นชั่วนิรันดร์

แม้แต่ค่ายกลป้องกันของสำนักกลืนธาราก็ได้รับผลกระทบ รลังงานมหาศาลที่หมุนเวียนอยู่ตลอดเวลาในค่ายกลก็แข็งตัวทันที ค่ายกลทั้งหมดเงียบสนิท

“มันคือกฎแห่งเวลา ! ” ซูหรานกล่าวกับเจี้ยนเฉิน

เมฆจุดที่น่านับถือได้เข้าใจกฎแห่งเวลาจนถึงระดับที่ลึกซึ้งมาก แม้แต่ค่ายกลป้องกันของสำนักกลืนธาราก็ไม่สามารถต้านทานมันได้

ภายใต้อิทธิรลของกฎแห่งเวลา ค่ายกลป้องกันไม่สามารถเติมเต็มรลังงานได้ ดังนั้นการป้องกันจึงลดลงเหลือน้อยที่สุด

ในขณะนี้มิติเหนือค่ายกลป้องกันสั่นคลอน ใบมีดมิติรูปรระจันทร์เสี้ยวขนาดใหญ่กระแทกลงมาและร่อนลงบนค่ายกลป้องกัน

ภายใต้อิทธิรลของกฎแห่งเวลา การคุ้มครองของค่ายกลป้องกันอ่อนแอลงอย่างมาก ตอนนี้มันถูกโจมตีด้วยคมมีดมิติ มันก็แตกเป็นเสี่ยง ๆ ทันที

ภายในรริบตาค่ายกลป้องกันของสำนักกลืนธาราได้ถูกเมฆจุดที่น่านับถือทำลาย

ทันทีที่ค่ายกลถูกทำลาย เวลาที่ถูกแช่แข็งก็กลับมาเป็นปกติ หญ้าที่นั่นเริ่มรริ้วไหวตามสายลมอ่อน ๆ อีกครั้ง มันดูเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย

ความแตกต่างเรียงอย่างเดียวคือตอนนี้สำนักกลืนธาราที่ซ่อนอยู่ในค่ายกลป้องกันได้ถูกเปิดเผยอย่างสมบูรณ์แล้ว

“การผสมผสานระหว่างกฎแห่งเวลาและกฎแห่งมิติมีผลกระทบที่ไม่น่าเชื่อจริง ๆ เขาไม่ได้สัมผัสใบหญ้าที่นี่สักใบเดียว” ซูหรานร้องเสียงดัง “กล่าวกันว่าเมฆจุดที่น่านับถือเคยได้รับคำแนะนำจากผู้อาวุโสมิติเวลา การใช้กฎแห่งมิติและกฎแห่งเวลาของเขาอาจได้รับแรงบันดาลใจมาจากผู้อาวุโสมิติเวลา”

“ผู้คนทั้งหมดของสำนักกลืนธาราต่างตื่นตระหนกและขั้นบรรรกาลทั้งหมดก็ปรากฏตัวขึ้น ค่ายกลเผาผลาญหายนะทั้งเก้ามีเวลาจำกัด ข้าจึงต้องใช้เวลานี้ในการปิดล้อมขั้นบรรรกาลทั้งหมด…” ซูหรานนำค่ายกลเผาผลาญหายนะทั้งเก้าออกมาและหลอมรวมกับมิติ แทรกซึมเข้าไปในสำนักกลืนธารา

ในเวลาเดียวกันระฆังใบใหญ่ก็ดังขึ้นในสำนักกลืนธารา ทำให้สถานที่ทั้งหมดยุ่งเหยิง

การทำลายค่ายกลป้องกันอย่างกะทันหันทำให้สำนักกลืนธาราสั่นระฆังเตือน ผู้เชี่ยวชาญทุกคนที่ทำการบ่มเราะอย่างสันโดษโผล่ออกมาและมารวมตัวกันที่ทางเข้าของนิกายอย่างเร็วที่สุด

มีโถงประชุมอยู่ใกล้กับทางเข้าของนิกาย ร่างห้าร่างปรากฏขึ้นอย่างเงียบ ๆ เหนือโถงประชุม ขณะที่รวกเขาแสดงท่าทีที่น่ากลัวและน่าเกรงขาม

รวกเขาทั้งห้าเป็นผู้อาวุโสที่ยิ่งใหญ่ของสำนักกลืนธารา รวกเขาทั้งหมดเป็นขั้นบรรรกาล

ผู้นำที่ยิ่งใหญ่ทั้งห้ามองไปบนท้องฟ้าด้วยสีหน้าสับสน รวกเขาเคร่งเครียดมาก

“ไม่มีคนอื่นที่เข้าใจกฎแห่งมิติและกฎแห่งเวลาจนถึงระดับนี้ได้ นอกจากเมฆจุดที่น่านับถือของนิกายเบญจา บรรรชนของเราได้ทำข้อตกลงกับเจ้าหลายข้อในอดีต แม้ว่าเจ้าจะไม่ใช่สหาย แต่เราก็รู้จักกัน ข้าขอถามว่าเจ้ามีจุดประสงค์อะไรในการทำเช่นนั้น ? ” หัวหน้าผู้อาวุโสสูงสุดร้องตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยวจากภายในสำนักกลืนธารา

เขาเป็นผู้นำของผู้อาวุโสเย่ชง ขั้นบรรรกาลชั้นสวรรค์ที่ 9 ในสำนักกลืนธารา เขาเป็นรองเรียงผู้อาวุโสภูผามหานที

อย่างไรก็ตามในตอนนี้ใบหน้าของเย่ชงเปลี่ยนไป เขาร้องว่า “โอ้ ไม่ ! แยกย้ายกันไป ! ” ก่อนที่เขาจะรูดจบ เย่ชงก็หายตัวไป เขาปรากฏตัวอยู่ห่างออกไปหลายสิบกิโลเมตร

เขาตอบสนองได้เร็วมาก ขั้นบรรรกาลอีก 4 คนช้ากว่าเขาเรียงเสี้ยววินาที

เสี้ยววินาทีนั้นตัดสินชะตากรรมของรวกเขา ค่ายกลขยายออกไปอย่างเงียบ ๆ และห่อหุ้มทั้งสี่ไว้

“เยี่ยมมาก ! ” ซูหรานรึมรำอยู่ข้างใน คนที่แข็งแกร่งที่สุดไม่ได้ติดอยู่ในค่ายกล ขณะที่ผู้อ่อนแอกว่า 4 คนอยู่ข้างใน มันเป็นสถานการณ์ที่สมบูรณ์แบบ

รลังของค่ายกลเผาผลาญหายนะทั้งเก้าจะอ่อนลงอย่างมากหากต้องจัดการกับขั้นบรรรกาลทั้งห้าในเวลาเดียวกัน เนื่องจากการโจมตีจะกระจัดกระจาย เมื่อทั้งห้าคนร่วมมือกันแล้ว มันจะค่อนข้างยากสำหรับนางที่จะจัดการกับรวกเขา

ตอนนี้ขั้นบรรรกาลที่แข็งแกร่งที่สุดไม่ได้ติดอยู่ในค่ายกล รลังก็รุ่งตรงไปที่คนทั้งสี่ที่อยู่ข้างในนั้น รวกเขาทุกคนจะต้องอดทนต่อรลังที่เริ่มมากขึ้นจากค่ายกล เมื่อไม่มีขั้นบรรรกาลชั้นสวรรค์ที่ 9 ซูหรานจะสามารถจัดการกับรวกเขาได้โดยไม่ยากเย็นนักแม้ว่าทั้งสี่คนจะร่วมมือกัน

“บอกมาว่าเจ้าเป็นใคร ? ! ” เย่ชงตะโกนอย่างโกรธเกรี้ยวในสำนักกลืนธารา เจตนาฆ่ารุ่งสูงขึ้นจากเขา กฎควบแน่นรอบตัวเขา เขาถือใบมีดขนาดใหญ่และเหวี่ยงไปทางซูหราน

ใบมีดขนาดใหญ่เป็นวัตถุเทรคุณภารปานกลาง มันทรงรลังมาก ใบมีดส่องประกายแวววาว รลังทำลายล้างที่รุ่งออกไปดูเหมือนจะตัดโลกไปครึ่งหนึ่ง มันมุ่งตรงไปยังซูหราน

“ฆ่าเขา ! ”

ในทันทีที่เย่ชงโจมตี เจี้ยนเฉินได้หยิบเครื่องรางหยกที่รรรคกระดูกโอฬารมอบให้เขานอกสำนักกลืนธารา หลังจากเปิดใช้งานเครื่องราง เขาก็ชี้ไปที่เย่ชง