เทพกระบี่มรณะ (chaotic sword god)

ตอนที่ 2397 – การรบกวน

ในขณะนี้ในห้องที่ได้รับการตกแต่งเป็นอย่างดีซึ่งใช้สำหรับต้อนรับแขกที่ได้รับการยกย่องมากที่สุดที่ชั้นบนสุดของร้าน ผู้จัดการหยู่เฉินนั่งอยู่กับเจี้ยนเฉินและไคยะ

“ดาบเล่มนี้เป็นวัตถุเทพขั้นต่ำ ท่านแน่ใจหรือว่าต้องการประมูล ”

ค่ายกลทั้งหมดในห้องถูกเปิดใช้งานโดยปกปิดทุกอย่างภายในห้องนั้น หยู่เฉินถือดาบขนาดใหญ่ขณะที่เขาลูบมันอย่างรักใคร่ เขาหลงใหลมัน

ดูเหมือนว่าเขากำลังสัมผัสสิ่งที่เขารักมากที่สุด

เจี้ยนเฉินพยักหน้าและพูดอย่างเฉยเมย “ข้าต้องการแลกเปลี่ยนวัตถุเทพนี้เป็นเหรียญผลึกห้าสี จำไว้ว่าข้าต้องการเพียงเหรียญผลึกห้าสี”

จิตใจของหยู่เฉินสั่นไหวเมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาคิดว่า “เหรียญผลึกห้าสีถูกใช้โดยผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นเพื่อการบ่มเพาะและค่ายกลส่งตัวระหว่างที่ราบเท่านั้น คนผู้นี้เป็นผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นที่ซ่อนอยู่หรือไม่?”

แม้ว่านั่นจะเป็นสิ่งที่เขาคิด แต่หยู่เฉินก็ไม่ได้แสดงสิ่งใดบนใบหน้าของเขา เขาตกลงทันทีและเขาก็เริ่มปฏิบัติต่อพวกเขาด้วยความสุภาพมากขึ้น

เขาไม่สามารถบอกความแข็งแกร่งของเจี้ยนเฉินได้ แต่เมื่อเขาเห็นเขาหยิบวัตถุเทพออกมาอย่างสบายใจ เขาก็เข้าใจว่าแม้ว่าเจี้ยนเฉินจะไม่ใช่ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้น แต่เขาก็มีต้นกำเนิดที่น่าอัศจรรย์อย่างแน่นอน

ต่อไป พวกเขากล่าวถึงรายละเอียด หลังจากนั้นเจี้ยนเฉินก็ทิ้งวัตถุเทพไว้กับหยู่เฉินและกลับไปที่ห้องพักผู้โดยสารพร้อมกับไคยะ

หลังจากนั้นไม่นานข่าวของวัตถุเทพที่ถูกนำไปประมูล ในไม่ช้าก็แพร่กระจายไปทั่วทั้งยานอวกาศผ่านพลังการโฆษณาของร้านค้า ทันใดนั้น เรื่องนี้ทำให้เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่ในเรือประจัญบานอวกาศท้ายที่สุดแล้วผู้ฝึกฝนทั้งหมดบนยานอวกาศ

อย่าลืมว่า โดยทั่วไปแล้ว ผู้ฝึกตนที่อยู่บนยานอวกาศอยู่ที่ในขอบเขตเทพอาจมีผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นเพียงไม่กี่คน ตอนนี้วัตถุเทพที่แม้แต่ผู้เชี่ยวชาญในขอบเขตตั้งต้นบางคนก็ยังไม่มี ได้ถูกโยนเข้าไปในกลุ่มผู้ฝึกตนขอบเขตเทพ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาทุกคนคลั่งไคล้วัตถุเทพ

“เจ้าพูดอะไร ? วัตถุเทพขั้นต่ำกำลังจะถูกประมูล ? ” เสียงของชายหนุ่มดังออกมาจากห้องพักที่หรูหราฟุ่มเฟือยบนยานอวกาศ “วัตถุเทพปรากฏขึ้นจริง น่าอัศจรรย์ ตระกูลของเราจะต้องไปมอบสมบัติที่โดดเด่นเพื่อร่วมฉลองวันเกิดครบพันปีของนายน้อย มาใช้วัตถุเทพนี้เป็นของขวัญแทน ผู้อาวุโสเฮอ เราต้องได้วัตถุเทพมา”

…

“ ไปตรวจสอบว่าเจ้าของวัตถุเทพนั้นคือใคร หากเรามอบวัตถุเทพสำหรับงานฉลองวันเกิดครบรอบพันปีของนายน้อยของที่ราบประกายดาว มันจะดีกว่าของขวัญที่เราเตรียมไว้มาก แม้ว่าวัตถุเทพจะไม่ได้เป็นอะไรสำหรับนายน้อยที่มีสถานะเช่นเขา แต่มันก็แสดงให้เห็นถึงคุณค่าของตระกูลเราเล็กน้อย” เสียงอันทรงพลังดังออกมาจากห้องพักโดยสารหรูหราอีกห้องหนึ่ง

“เหวยเชา ผู้ประมูลวัตถุเทพกล่าวว่าเขาต้องการเพียงเหรียญผลึกห้าสี นอกเหนือจากการใช้สำหรับค่ายกลส่งตัวระหว่างที่ราบแล้ว เหรียญผลึกห้าสียังใช้สำหรับการบ่มเพาะสำหรับผู้เชี่ยวชาญในขอบเขตตั้งต้นเท่านั้น พวกเขามีแนวโน้มอย่างยิ่งที่จะเป็นผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้น ดังนั้นจึงเป็นการดีที่สุดหากเราไม่กระตุ้นพวกเขา บนตัวข้าไม่มีเหรียญผลึกห้าสีพอที่จะซื้อวัตถุเทพขั้นต่ำได้” ชายชรายิ้มอย่างขมขื่น

“มีผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นไม่มากนักบนยานอวกาศลำนี้ ยิ่งไปกว่านั้นมีกี่คนที่เต็มใจขายวัตถุเทพ ? ไปหาตำแหน่งที่แน่นอนของผู้ที่อยู่บนยานอวกาศ จากนั้นใช้ชื่อตระกูลของเราเพื่อซื้อวัตถุเทพในราคาที่ต่ำ” ชายหนุ่มเรียกว่าเหวยเชากล่าว

…

ในเวลาเดียวกัน ชายชรา 6 คนนั่งอยู่ในอากาศภายในห้องขนาดใหญ่บนชั้นสูงสุดของยานอวกาศ ทุกคนมีพลังตัวตนที่ยิ่งใหญ่ ร่างชราของพวกเขาซ่อนพลังอันยิ่งใหญ่เอาไว้ ราวกับว่าแม้แต่การเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อยจากพวกเขาก็จะมีพลังทำลายล้าง

ชายชราทั้งหกเป็นผู้พิทักษ์ยานอวกาศซึ่งเป็นบุคคลยอดเยี่ยมที่เฝ้าดูแลเรือรบ พวกเขาปกป้องยานในขณะที่มันเคลื่อนที่ผ่านอวกาศ พวกเขาทั้งหมดคือขั้นอสงไขย

“น่าสนใจ มีใครบางคนที่ต้องการประมูลวัตถุเทพ…” ชายชราคนหนึ่งพูดด้วยความสนใจ

“ผู้ที่ต้องการประมูลวัตถุเทพอาศัยอยู่ในห้องโดยสารชั้นสูง เขาไม่ควรเป็นผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นเพราะผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นทุกคนแม้ว่าพวกเขาจะเพิ่งทะลวงผ่านด่านไปได้ไม่นานก็สามารถครอบครองห้องโดยสารชั้นหรูหราได้โดยไม่เสียค่าใช้จ่าย คนที่ขายวัตถุเทพนั้นใช้เหรียญผลึกระดับสูงเพื่อซื้อห้องโดยสารชั้นสูง ดังนั้นเขาควรจะเป็นราชาเทพ” ชายอีกคนกล่าว ด้วยความคิดเพียงวูบเดียว เขาก็ได้รับรู้ข้อมูลทั้งหมดที่เจี้ยนเฉินให้ไว้เมื่อเขาขึ้นยานอวกาศ

แววตาของผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นร่างกำยำทอประกายด้วยความตื่นเต้นทันที เขาแค่นเสียงและพูดว่า “วัตถุเทพเป็นดาบขนาดใหญ่ซึ่งดูเหมือนจะสมบูรณ์แบบสำหรับข้า ข้ายังไม่ได้มีวัตถุเทพคู่มือ ดังนั้นวัตถุเทพนี้จะต้องเป็นของข้า”

ด้วยเหตุนั้น ดาบขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นในมือของเขา มันคล้ายกับวัตถุเทพที่เจี้ยนเฉินต้องการขายยกเว้นข้อเท็จจริงที่ว่ามันเป็นเพียงวัตถุเซียนขั้นสูงสุด

แม้ว่าชายชราจะเป็นขั้นอสงไขย แต่เขาก็ไม่มีวัตถุเทพ

“ เจ้ารับใช้จักรวรรดิกลางหาวบนที่ราบหยกวารีในระยะเวลาที่สั้นเกินไป เจ้ามีวาสนาไม่พอ หากเจ้ารออีกสองสามหมื่นปี เจ้าควรจะสามารถแลกเปลี่ยนคะแนนที่เจ้าได้รับจากการรับใช้ของเจ้าเพื่อรับวัตถุเทพขั้นต่ำ” เพื่อนร่วมทางกล่าวจากข้าง ๆ เขา

ชายชราร่างกำยำส่ายหัวและตอบว่า “สองสามหมื่นปีนานเกินไปหน่อย ใครจะรู้ว่าเมื่อไหร่ที่ข้าจะต้องตายเมื่อต้องเผชิญหน้ากับสัตว์อสูรอวกาศในการต่อสู้ตลอดเวลาขณะที่ข้าดูแลยานอวกาศ ยิ่งข้าได้รับวัตถุเทพเร็วเท่าไหร่ก็ยิ่งดีเท่านั้น เมื่อมีความแข็งแกร่งมากขึ้นข้าก็จะมีโอกาสรอดชีวิตและก้าวไปไกลกว่านี้”

จากนั้นชายชราร่างกำยำจึงลุกขึ้นยืนและพูดว่า “ ข้าจะไปหาคน ๆ นั้นและพยายามเอาวัตถุเทพจากเขาก่อนที่มันจะถูกนำออกไปประมูล มิฉะนั้นอาจจะไม่มีโอกาสสำหรับข้า ด้วยความมั่งคั่งที่ข้ามีอยู่เมื่อมันถูกประมูล … ”

“ฟาหยุน เจ้ารับใช้จักรวรรดิกลางหาวและยานอวกาศลำนี้เป็นสมบัติของจักรวรรดิกลางหาว ในขณะเดียวกันก็มีกฎที่กำหนดโดยจักรวรรดิกลางหาว เจ้าต้องไม่ทำลายมันและสร้างเรื่องยุ่งยากให้กับเรา…”

“ ข้ารู้ว่าอะไรทำได้และอะไรทำไม่ได้”

…

ความวุ่นวายจากการประมูลวัตถุเทพยังคงก่อตัวขึ้นและห้องโดยสารของเจี้ยนเฉินก็ได้ถูกค้นพบโดยคนที่มีต้นกำเนิดที่ไม่ธรรมดาสองสามคนด้วยวิธีการต่าง ๆ

เป็นผลให้มีผู้คนมาเยี่ยมเจี้ยนเฉินอยู่ตลอดเวลา พวกเขาส่วนใหญ่มีภูมิหลังที่ยอดเยี่ยมและแสดงความสนใจที่จะซื้อวัตถุเทพจากเจี้ยนเฉินโดยตรงโดยผ่านข้อตกลงส่วนตัวหรือแลกเปลี่ยนกับสมบัติสวรรค์

เจี้ยนเฉินได้แต่ทำให้พวกเขาหันจากไป

“ข้าต้องการเพียงเหรียญผลึกห้าสี ข้าไม่ต้องการสิ่งอื่นใดนอกจากเหรียญผลึกห้าสี” เจี้ยนเฉินพูดกับชายวัยกลางคนที่มาเยี่ยมเขาอย่างไร้อารมณ์ ใครจะรู้ว่ากี่ครั้งแล้วที่เขาพูดแบบนั้น

“ท่านขอรับ ตอนนี้เราไม่มีเหรียญผลึกห้าสี แต่ผู้อาวุโสขององค์กรพหุวารีของเรามีจำนวนมากทีเดียว ท่านน่าจะรู้จักองค์กรพหุวารีแห่งที่ราบหยกวารีใช่หรือไม่ ? เราเป็นองค์กรขนาดใหญ่และมีชื่อเสียง ท่านสามารถมอบวัตถุเทพให้เราก่อน และอีกไม่นานผู้อาวุโสขององค์กรพหุวารีของเราจะไปยังที่ราบประกายดาว จากนั้นจะมอบเหรียญผลึกห้าสีให้แก่ท่าน” ชายวัยกลางคนกล่าวต่อหน้าเจี้ยนเฉิน เขาพูดอย่างเป็นกันเอง แต่ก็มีความหยิ่งยโสอย่างไม่ปิดบัง

“ข้าขอปฏิเสธ” เจี้ยนเฉินแสดงท่าทางให้เขาออกไป เขาไม่ได้คุยเงื่อนไขกับเขาอีกต่อไป เจี้ยนเฉินขอให้เขาออกไปโดยตรง

“ท่านขอรับ ท่านไม่ไว้ใจและไม่รู้จักองค์กรพหุวารีของเราหรือ ? ” สีหน้าของชายวัยกลางคนมืดครึ้มลง