เทพกระบี่มรณะ (chaotic sword god)

ตอนที่ 2395 – การทะลวงผ่านด่าน

“ ถ้าเจ้าแลกเปลี่ยนกับข้า ไม่เพียงแต่ข้าจะให้ทรัพยากรการบ่มเพาะและสมบัติสวรรค์จำนวนมหาศาลแก่เจ้าเท่านั้น แต่ข้ายังจะปกป้องเจ้าจากสิ่งรบกวนต่าง ๆ เพื่อที่เจ้าจะได้ฝึกฝนได้อย่างสบายใจ” บรรพชนทลายสวรรค์กล่าวอย่างใจเย็น

“ผู้อาวุโส ท่านจะขับไล่พวกเราไปหรือไม่ ? ” หัวใจของจื่อหยุนมืดครึ้มลงเล็กน้อย

“ความอดทนของข้ามีขีดจำกัด” บรรพชนทลายสวรรค์ตอบ

“เราจะทำ ! เรายินดีแลกเปลี่ยนกับท่าน” อย่างไรก็ตาม หลังจากที่บรรพชนทลายสวรรค์พูดจบ จิตวิญญาณวัตถุของพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนก็ตกลงอย่างกระตือรือร้น เขารู้สึกหวาดกลัวอย่างมากต่อบรรพชนทลายสวรรค์ ปัจจุบันจิตวิญญาณวัตถุยืนอยู่ที่นั่นในรูปลักษณ์ของชายชราตัวเตี้ย

“เอาล่ะ ข้าจะไปเตรียมของและเราจะแลกเปลี่ยนกันในสามวัน” บรรพชนทลายสวรรค์รู้สึกยินดี เขาหัวเราะเบา ๆ ก่อนที่จะหายตัวไปจากพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน

หลังจากการจากไปของบรรพชนทลายสวรรค์ จิตวิญญาณวัตถุกล่าวกับเสี่ยวม่านอย่างขมขื่นและไร้พลัง “คุณหนู พวกเราไม่มีทางเลือก หากเราไม่เห็นด้วยกับเงื่อนไขของบรรพชนทลายสวรรค์ เราจะไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้อีกต่อไป”

“ท่านยังคงจำสิ่งที่เราเผชิญเมื่อหลายวันก่อนได้นะ คุณหนู เราไม่มีทางขัดขวางบรรพชนทลายสวรรค์และบรรดาผู้เชี่ยวชาญระดับสูงที่ต้องการพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนที่เข้ามารุมล้อมพวกเรา การป้องกันของพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนนั้นยอดเยี่ยมมาก แต่ก็ไม่สามารถคงอยู่ได้ เมื่อพวกเราตกไปอยู่ในเงื้อมมือของผู้เชี่ยวชาญที่มีชื่อเสียงเหล่านั้น เราอาจสูญเสียอิสรภาพ เหตุการณ์ที่รุนแรงกว่านี้ก็อาจเกิดขึ้น”

“แต่บรรพชนทลายสวรรค์นั้นแตกต่างกัน เขาไม่ได้สนใจพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน สิ่งที่เขาสนใจมีเพียงแร่ไพไรต์ที่ชั้นแปด ดังนั้นบรรพชนทลายสวรรค์จะไม่ทำร้ายเราอย่างแน่นอน”

“ตะ- แต่เขาไม่ได้พาพี่เจี้ยนเฉินกลับมา” เสี่ยวม่านปฏิเสธที่จะยอมรับมัน

จิตวิญญาณวัตถุถอนหายใจและพูดด้วยความจริงใจว่า “คุณหนู ท่านยังไม่เข้าใจว่าสิ่งที่เราต้องพิจารณาไม่ใช่ความปลอดภัยของเจี้ยนเฉิน แต่เป็นของเราเอง เราไม่สามารถล่วงเกินบรรพชนทลายสวรรค์ได้ เขาสามารถเข้ามาในพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนได้ตามที่เขาต้องการ ถ้าเขาเอาแร่ไพไรต์ออกไปจริง ๆ เราก็จะไม่สามารถหยุดยั้งเขาได้เลย หากไม่ใช่เพราะความภาคภูมิใจของเขาในฐานะผู้เชี่ยวชาญสูงสุดในระดับของเขา ประกอบกับความจริงที่ว่าคุณหนูไม่ต่างอะไรจากเด็กในสายตาของเขา บรรพชนทลายสวรรค์ก็จะเอาสิ่งที่เขาต้องการไป และเราก็คงไม่สามารถเก็บแร่ไพไรต์ไว้ได้จนถึงตอนนี้”

“อย่างไรก็ตาม เนื่องจากบรรพชนตระกูลทลายสวรรค์ต้องการ แร่ไพไรต์จึงไม่ใช่สิ่งที่เราจะเก็บไว้ได้ แม้ว่าพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูนจะตกอยู่ในมือของผู้เชี่ยวชาญระดับสูงคนอื่น ๆ แต่พวกเขาก็สามารถเสนอแร่ไพไรต์ให้กับบรรพชนทลายสวรรค์เพื่อให้เขายอมทำตามคำขอได้ … ”

“นอกจากนี้ ทั้งหมดมันก็เป็นเพราะเราอ่อนแอเกินไป เสี่ยวม่าน หลังจากที่เราได้รับทรัพยากรการบ่มเพาะจากผู้อาวุโสทลายสวรรค์ เราต้องทุ่มเทให้กับการบ่มเพาะ หากปราศจากความเข้มแข็ง เราจะถูกควบคุมอยู่ตลอดเวลา ภายใต้การควบคุมของผู้อื่น ไม่ว่าเราจะไปที่ใดในโลกนี้” จื่อหยุนถอนหายใจเบา ๆ ขณะที่ความมุ่งมั่นปรากฏอยู่เต็มดวงตาของนาง

นางได้รับมรดกของขั้นบรรพกาลจากพระราชวังศักดิ์สิทธิ์เนปจูน ดังนั้นนางจึงยืนอยู่ในจุดเริ่มต้นที่ดี สิ่งเดียวที่นางขาดในตอนนี้คือการฝึกฝนอย่างหนักและทรัพยากรในการบ่มเพาะ

…

เวลาผ่านไปอย่างเงียบงัน โดยไม่รู้ตัวว่าหนึ่งปีครึ่งได้ผ่านไปแล้วนับตั้งแต่ความยุ่งเหยิงบนที่ราบรกร้าง

ยานอวกาศขนาดมหึมาที่พุ่งผ่านทะเลแห่งดวงดาวที่ไม่มีที่สิ้นสุดภายในโลกแห่งเซียนซึ่งเคลื่อนที่ด้วยความเร็วสูง

ในขณะนี้ เจี้ยนเฉินค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาในขณะที่เขานั่งอยู่ในห้องโดยสารชั้นสูง

เขามองไปที่ขวดหยกที่วางอยู่ข้าง ๆ เขา เมื่อเขาต้องการจะยกมันขึ้นมา เขาก็ลังเลทันที

“แกนโลหิตของกุสต้านั้นยากที่จะปรับแต่ง การดูดซับเพียงหยดเดียว ข้าใช้เวลาครึ่งปี ตอนนี้เหลือเพียง 2 หยด แต่เมื่อดูขนาดของชีพจรบรรพกาลของข้า ข้าจะไม่สามารถไปถึงขั้นที่ 14 ได้ แม้ว่าข้าจะดูดซับพวกมันก็ตาม อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ข้าจะเก็บหยดแกนโลหิตทั้งสองไว้และแลกเปลี่ยนเป็นเหรียญผลึกห้าสีเมื่อข้ามีโอกาส”

“กุสต้าเป็นหนึ่งในผู้เชี่ยวชาญที่ทรงพลังที่สุดในระดับต่ำกว่าจอมปราชญ์สูงสุด เห็นได้ชัดว่าแกนโลหิตของเขามีค่ามาก ข้าบังเอิญต้องการเหรียญผลึกห้าสีจำนวนมากเพื่อไปที่ที่ราบรุ่งโรจน์” เจี้ยนเฉินเก็บขวดไว้ทันทีเมื่อเขาคิดถึงจุดนี้ หลังจากนั้นเขาก็จับแกนเนื้อของกุสต้าไว้ในมือก่อนที่จะเริ่มดูดซับพลังงานและพลังชีวิตภายในแกน

พลังงานภายในแกนเนื้อนั้นน่ากลัวและทรงพลังอย่างยิ่ง มันอยู่ในระดับที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงเมื่อเทียบกับพลังงานทั้งหมดภายในหยดแกนโลหิต

อย่าลืมว่าแกนเนื้อก็เทียบเท่ากับเม็ดพลังของเจี้ยนเฉิน มันเป็นพลังสำรองทั้งหมดของกุสต้า

เป็นผลให้เจี้ยนเฉินระมัดระวังและใส่ใจเป็นพิเศษ เมื่อเขาดูดซับพลังงานในแกนเนื้อ เขากล้าเพียงที่จะดูดซับกระแสเล็ก ๆ ในแต่ละครั้ง

แม้ว่ามันจะเป็นเพียงกระแสเล็ก ๆ แต่มันก็เป็นประโยชน์อย่างมากสำหรับเขา เขาต้องใช้เวลานานพอสมควรในการปรับแต่งให้สมบูรณ์

เวลาผ่านไปอย่างช้า ๆ เจี้ยนเฉินใช้เวลานานกว่าจะถึงขั้นที่ 14 เมื่อเทียบกับการทะลวงผ่านด่านในอดีตของเขา

ในพริบตา เจี้ยนเฉินได้บ่มเพาะบนยานอวกาศมานานกว่าทศวรรษแล้ว เขาไม่ได้ก้าวออกจากห้องโดยสารแม้แต่ก้าวเดียวในช่วงเวลานี้ เขาทุ่มเทให้กับการบ่มเพาะทั้งหมด แม้ว่ายานอวกาศต้องเผชิญกับการโจมตีของสัตว์อสูรในอวกาศและสั่นสะเทือนอย่างหนัก การบ่มเพาะของเขายังคงดำเนินต่อไป

ด้วยแกนเนื้อ เจี้ยนเฉินมั่นใจอย่างยิ่งว่าจะไปถึงขั้นที่ 14 เขาเต็มใจที่จะเดิมพันด้วยชีวิตของเขากับมัน

ในที่สุด ชีพจรอันทรงพลังก็ปะทุออกมาจากห้องโดยสารที่เจี้ยนเฉินบ่มเพาะ ค่ายกลที่เจี้ยนเฉินได้วางทิ้งไว้ในอดีตได้สลายตัวไปเหมือนกระดาษก่อนที่จะแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยในทันที พลังงานกวาดออกไปพร้อมกับแรงกดดันราวกับพายุกระทบผนังห้องโดยสาร

ทันใดนั้น ค่ายกลก็กระเพื่อมบนผนังและปิดกั้นพลังงานทั้งหมดภายในห้องโดยสารโดยป้องกันไม่ให้กระจายออกไปข้างนอก

การป้องกันของยานอวกาศนั้นยอดเยี่ยมมาก แม้ว่าพายุพลังงานจะมีพลังมาก แต่ค่ายกลก็ปิดกั้นมันได้อย่างง่ายดาย

มีห้องโดยสารชั้นสูงหลายห้องบนเรือรบอวกาศ เจี้ยนเฉินบังเอิญอาศัยอยู่ในหนึ่งในนั้น

ทันใดนั้น ดวงตาของไคยะก็ลืมขึ้นในห้องโดยสารอีกห้อง นางจ้องมองไปในทิศทางของเจี้ยนเฉินด้วยดวงตาที่ทอประกายในขณะที่รอยยิ้มค่อย ๆ ปรากฏบนใบหน้าของนาง นางพึมพำ “ เจี้ยนเฉินได้ทะลวงผ่านด่านอีกแล้ว”

หลังจากนั้นดูเหมือนนางจะคิดอะไรบางอย่างได้และนางก็เปลี่ยนเป็นมืดครึ้ม นางกล่าวด้วยความเศร้าใจว่า “ ตอนนี้เจี้ยนเฉินแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ แต่ข้ากลับติดอยู่ที่เดิม ไม่แม้แต่จะก้าวไปข้างหน้า ข้ามักจะรู้สึกเหมือนมีพลังลึกลับขัดขวางไม่ให้ข้าไปถึงระดับการบ่มเพาะที่สูงขึ้นไปได้” ไคยะยืนขึ้นและเดินออกจากห้องโดยสารพร้อมกับการถอนหายใจเบา ๆ

เจี้ยนเฉินได้ทำการบ่มเพาะเสร็จแล้วเขาจึงเดินออกจากห้องโดยสารที่เขาบ่มเพาะโดยยืนอยู่ในช่องว่างทั่วไปบนยานอวกาศ

ท่าทางของเขาแตกต่างกันอย่างมากจากเมื่อก่อน นี่เป็นเพราะการเปลี่ยนแปลงของพลังตัวตนของเขา การก้าวกระโดดในเชิงคุณภาพของพลังงานที่สำคัญของเขา

หลังจากสิบปีของการบ่มเพาะที่เงียบสงบ ในที่สุดร่างบรรพกาลของเขาก็ก้าวไปสู่ขั้นที่ 14 เขามาถึงระดับใหม่ของความแข็งแกร่ง

“การบ่มเพาะในปัจจุบันของข้าเทียบเท่ากับขั้นอสงไขยชั้นสวรรค์ที่ 3 แน่นอนว่านั่นเป็นเพียงการบ่มเพาะเท่านั้น ในแง่ของความสามารถในการต่อสู้ ข้าจะไปไกลกว่าชั้นสวรรค์ที่ 3 ของขั้นอสงไขย ด้วยความแข็งแกร่งของร่างบรรพกาลของข้า” เจี้ยนเฉินกำหมัดแน่น ในขณะที่เขารู้สึกได้ถึงพลังงานที่น่ากลัวที่พลุ่งพล่านผ่านตัวเขา เขาก็รู้สึกยินดี