เทพกระบี่มรณะ (chaotic sword god)

ตอนที่ 2391 – ราชาศักดิ์สิทธิ์สละราชสมบัติ

เหลาม่านเทียนพยักหน้าอย่างเข้าใจหลังจากฟังคำพูดของตงวู่หมิงและโจวซีเตา เขาตัดสินใจแล้ว

ในความเป็นจริงนับตั้งแต่ที่เขาได้รู้ว่าขั้นบรรพกาลที่ลึกลับของตระกูลเทียนหยวนเป็นแม่ทัพศักดิ์สิทธิ์แห่งพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิง เหลาม่านเทียนได้วางแผนที่จะปฏิบัติต่อตระกูลซีเช่นนั้นแล้ว

เขาถามคำถามนี้เพื่อทำความเข้าใจความคิดของคนอื่น ๆ

ตอนนี้เขารู้แล้วว่าความคิดของพวกเขาสอดคล้องกับเขา

“ ไปเยี่ยมตระกูลเทียนหยวนกันดีกว่า” ผู้เฒ่าเทียนซานกล่าว เขาเปล่งปลั่งเหมือนนักปราชญ์ ขณะที่เขาลอยอยู่ในอากาศเสื้อคลุมสีขาวของเขาก็พลิ้วไหวไปตามสายลม เขาดูเหมือนเป็นอมตะจริง ๆ

หลังจากนั้นเขาก้าวไปข้างหน้าและหายไปในทันที

เพียงก้าวเดียวเขาก็ข้ามระยะทางที่กว้างใหญ่มาก

หลังจากนั้นผู้เชี่ยวชาญระดับสูงสุดคนอื่น ๆ ทั้งหมดได้รวมตัวกันที่ยอดเขาเทียนซานแล้วตามเขาไป

ผู้เชี่ยวชาญทั้งหมดของพันธมิตรชอบธรรมเดินทางมาถึงพื้นที่ทางใต้ ในทันใดนั้น พันธมิตรสี่เส้าก็ตอบสนองเหมือนกำลังเผชิญหน้ากับศัตรูตัวฉกาจ ค่ายกลสังหารอันทรงพลังที่ล้อมรอบพื้นที่ภาคใต้ทั้งหมดดูเหมือนจะเริ่มทำงาน

“ไม่ต้องกังวล ในครั้งนี้เราไม่ได้มาเพื่อต่อสู้” ผู้เฒ่าเทียนซาน กล่าวอย่างใจเย็น

ผู้เชี่ยวชาญระดับสูงคนอื่น ๆ ของพันธมิตรชอบธรรมที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขา จ้องมองไปที่เจิ้งหู่และคนอื่น ๆ อย่างเย็นชา

ผู้เชี่ยวชาญทั้งห้าของพันธมิตรสี่เส้าทุกคนสงบลงเมื่อพวกเขาได้ยินเช่นนั้น อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่กล้าลดการระวังตัว พวกเขายังคงเฝ้าระวังและค่ายกลสังหารที่ทรงพลังสามารถเปิดใช้งานได้ตลอดเวลา

ผู้เฒ่าเทียนซานและคนอื่น ๆ ไม่ได้ให้ความสนใจกับพันธมิตรสี่เส้าอีกต่อไป พวกเขาทั้งหมดมาถึงนอกม่านพลังของจักรวรรดิปิงเทียนและต้องการไปเยี่ยมตระกูลเทียนหยวน

อย่างไรก็ตาม หมิงตงไม่ได้แสดงความเคารพต่อพวกเขา เขาไม่ให้พวกเขาเข้ามา

“ไม่ต้องเสียเวลามาเยี่ยมเยียนข้า ข้าไม่สนใจความขัดแย้งระหว่างพันธมิตรชอบธรรมของเจ้ากับพันธมิตรสี่เส้า ตราบเท่าที่เจ้าไม่มายุ่งเกี่ยวกับตระกูลเทียนหยวน เจ้าจะทำอะไรก็ได้ตามที่เจ้าต้องการ” เสียงของหมิงตงดังออกมาจากตระกูลเทียนหยวนซึ่งลอยออกมาจากจักรวรรดิปิงเทียนไปยังหูของผู้เชี่ยวชาญของพันธมิตรชอบธรรม

หลังจากถูกปฏิเสธไม่ให้เข้ามา ผู้เชี่ยวชาญระดับสูงที่ยืนอยู่ที่จุดสูงสุดของที่ราบเมฆาก็ไม่ได้โกรธเลย แต่สิ่งนี้ยืนยันเพิ่มเติมสำหรับพวกเขาว่าภูมิหลังของหมิงตงนั้นน่าอัศจรรย์

นี่เป็นเพราะแม่ทัพขั้นบรรพกาลจากพระราชวังสวรรค์แห่งบิเชิงไม่ได้พูดอะไรเลย โดยปกติสิ่งนี้ชี้ว่าเขาเชื่อฟังหมิงตงอย่างสมบูรณ์

ในขณะนี้ ขั้นอสงไขยซึ่งเป็นราชาศักดิ์สิทธิ์ปิงเทียนก็ยืนอยู่บนยอดของพระราชวังจักรพรรดิในชุดคลุมมังกรของเขา เขาจ้องมองไปยังชายแดนของจักรวรรดิปิงเทียน

ด้านหลังเขามีชายชราสวมชุดขาว เขาเป็นผู้พิทักษ์จักรวรรดิปิงเทียน ป้อเหวิน

ราชาศักดิ์สิทธิ์ยืนตรงราวกับกระบี่ ให้ความรู้สึกของปราณกระบี่ที่แหลมคมอย่างคลุมเครือ ซึ่งดูเหมือนจะแผ่ออกมาจากร่างของเขา เขาแสดงท่าทีของอมตะกระบี่

เขายืนอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ และจ้องมองไปที่ขอบฟ้า หลังจากนั้นไม่นานเขาก็ถอนหายใจเบา ๆ และพูดพึมพำ “ข้าไม่เคยคิด ข้าไม่เคยคิดเลยจริง ๆ ว่าตระกูลเทียนหยวนของเจี้ยนเฉินจะมีความสามารถดังเช่นนี้ในวันนี้ มันเพียงพอที่จะทำให้ผู้เชี่ยวชาญที่มีชื่อเสียงบนที่ราบเมฆามาเยี่ยมคารวะพวกเขา แม้แต่ในสายตาของข้า พวกเขาก็เป็นบุคคลสำคัญที่น่าเกรงขาม”

“ฝ่าบาท นี่คือความรุ่งเรืองของจักรวรรดิ วันนี้ เนื่องจากการดำรงอยู่ของตระกูลเทียนหยวน ทำให้จักรวรรดิปิงเทียนของเรามีชื่อเสียงไปทั่วทั้งที่ราบเมฆา ตราบใดที่ตระกูลเทียนหยวนยังคงอยู่ ไม่มีใครกล้าพอที่จะรุกรานจักรวรรดิปิงเทียนของเราบนที่ราบเมฆา เราได้รับความเคารพจากทุกหนทุกแห่ง…” ผู้พิทักษ์สูงสุด ป้อเหวินกล่าวด้วยจิตวิญญาณอันสูงส่ง

“ความรุ่งเรืองของจักรวรรดิหรือ ? อันที่จริงเพราะจักรวรรดิเทียน ทั้งชื่อเสียงและสถานะของจักรวรรดิปิงเทียนได้เพิ่มขึ้นถึงจุดสูงสุดที่แม้แต่ข้าก็ยังพยายามดิ้นรนที่จะจินตนาการว่ามันเพียงพอที่จะแก้ไขข้อพิพาทในอดีตทั้งหมดและได้รับความเคารพจากทุกหนทุกแห่ง อย่างไรก็ตามนี่ไม่ใช่สิ่งที่ข้าต้องการ” ราชาศักดิ์สิทธิ์กล่าวช้า ๆ ดวงตาของเขาลึกซึ้งมาก

“ ฝ่าบาท ทำไมท่านถึงพูดเช่นนั้น ? ” ผู้พิทักษ์สูงสุด ถามด้วยความสับสน

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ราชาศักดิ์สิทธิ์ก็กล่าวว่า“ ประการแรก เวลาที่สงบสุขเกินไปจะส่งผลให้ผู้คนตื่นตัวลดลงทีละน้อย ด้วยการยับยั้งจากตระกูลเทียนหยวน จักรวรรดิปิงเทียนของเราจะไม่เผชิญกับความขัดแย้งใด ๆ เป็นเวลานาน”

“หากปราศจากความขัดแย้ง หากปราศจากการนองเลือด จักรวรรดิปิงเทียนจะเป็นเหมือนกล้วยไม้ที่เลี้ยงภายใต้สถานการณ์พิเศษ เราจะตายจากพายุที่เล็กที่สุด จะเป็นเรื่องยากมากที่เราจะกลายเป็นผู้มีอำนาจอย่างแท้จริง”

ราชาศักดิ์สิทธิ์หยุดชะงักเมื่อเขาไปถึงที่นั่น ความรู้สึกที่หลากหลายปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขาและเขาพูดต่ออย่างช้า ๆ “อีกเหตุผลหนึ่งก็คือข้าคือราชาศักดิ์สิทธิ์ ราชาแห่งจักรวรรดิปิงเทียน ข้าเป็นผู้ควบคุมอาณาจักร แต่ข้าต้องอยู่ภายใต้รัศมีของตระกูลเทียนหยวน ในฐานะราชา ข้ารู้สึกละอายใจ”

สีหน้าของผู้พิทักษ์สูงสุดเปลี่ยนไปเล็กน้อย แล้วเขาก็ลุกลี้ลุกลนทันที เขาพูดอย่างลนลานว่า “ ฝ่าบาท มีองค์กรมากมายนับไม่ถ้วนทั่วโลกแห่งเซียนที่พยายามให้ได้รับความคุ้มครองจากองค์กรที่ใหญ่กว่าเพื่อให้พวกเขาดำรงอยู่ได้ตลอดไป สิ่งที่เป็นอยู่ของจักรวรรดิปิงเทียนของเราในตอนนี้เพียงพอแล้วที่จะทำให้องค์กรนับไม่ถ้วนทั่วโลกแห่งเซียนรู้สึกอิจฉา”

“ข้าเข้าใจวิถีแห่งกระบี่ กระบี่จะต้องรักษาความคม ไม่เช่นนั้นจะเป็นสนิมในไม่ช้าก็เร็ว วันแห่งความสงบสุขเป็นอันตรายต่อเส้นทางของข้า” ราชาศักดิ์สิทธิ์หยุดชะงักเมื่อเขาไปถึงที่นั่น ในขณะนั้นดูเหมือนว่าเขาจะตัดสินใจสิ่งที่ยิ่งใหญ่ แววตาที่ได้ตัดสินใจแล้วปรากฏในดวงตาของเขา

“ป้อเหวิน ข้าวางแผนที่จะสละราชสมบัติและส่งต่อตำแหน่งจักรพรรดิให้กับคนอื่น”

ผู้พิทักษ์สูงสุดของจักรวรรดิตกตะลึงเมื่อได้ยินคำพูดของราชาศักดิ์สิทธิ์ เขาเริ่มขมขื่น หลังจากครุ่นคิดเพียงครู่เดียว เขาก็ถามด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง “ ถ้าอย่างนั้นข้าขอถามว่าองค์ชายคนไหนที่ดึงดูดสายตาของท่าน ? ”

ราชาศักดิ์สิทธิ์ส่ายหน้า “จักรวรรดิปิงเทียนในปัจจุบันเจริญรุ่งเรืองอย่างสมบูรณ์ภายใต้การปกป้องของตระกูลเทียนหยวน ไม่มีองค์ชายของข้าคนใดที่เหมาะสมกับการสืบทอดบัลลังก์ มอบบัลลังก์ให้กับคนในตระกูลเทียนหยวน”

“ต่อหน้าตระกูลเทียนหยวนมีองค์กรเล็ก ๆ ที่เรียกว่าตระกูลโม่อยู่ โม่ซิงเฟิง ปรมาจารย์ของตระกูลโม่ ได้แสดงความเมตตาต่อเจี้ยนเฉินเมื่อหลายปีก่อน ในขณะที่โม่หยานลูกสาวของโม่ซิงเฟิงเป็นที่ชื่นชอบของเจี้ยนเฉินเป็นอย่างมาก ลูกสาวบุญธรรมที่เขารับมาก็เป็นองค์หญิงแห่งจักรวรรดิซีแห่งภาคเหนือ ข้าคิดว่าโม่ซิงเฟิงเป็นคนที่เหมาะสมที่สุดในการสืบทอดบัลลังก์ในตระกูลเทียนหยวน”

ในวันรุ่งขึ้น ราชาศักดิ์สิทธิ์ได้ไปเยี่ยมตระกูลเทียนหยวนเป็นการส่วนตัว เขามีส่วนร่วมในการสนทนาลับกับอดีตปรมาจารย์ของตระกูลโม่, โม่ซิงเฟิงในห้องลับ เขาจากไปในสามวันต่อมา

ในไม่นาน ราชาศักดิ์สิทธิ์ก็ประกาศสละราชบัลลังก์อย่างเป็นทางการและโม่ซิงเฟิงจะสืบทอดราชบัลลังก์ ผู้พิทักษ์สูงสุดจะช่วยในการขึ้นสู่การครองราชบัลลังก์

หลังจากสละราชบัลลังก์ ราชาศักดิ์สิทธิ์ก็หายไปจากสายตาของสาธารณชนโดยสิ้นเชิง เขาจากไปอย่างเงียบ ๆ ด้วยตัวเอง ออกจากที่ราบเมฆาเพื่อท่องไปในโลกแห่งเซียนอันกว้างใหญ่และสร้างเส้นทางของตัวเอง