เทพกระบี่มรณะ (chaotic sword god)

ตอนที่ 2383 – แกนเนื้อ

“ ข้าไม่อาจโลภได้ ลำดับความสำคัญในขณะนี้ก็คือการหาวิธีออกจากที่ราบรกร้าง…” เจี้ยนเฉินระงับแรงผลักดันของเขา แม้ว่าเขาเพิ่งจะมาถึงขั้นอมตะกระบี่ เขาก็จะไม่สามารถเก็บรวบรวมเลือดได้ ถ้าเขาพุ่งเข้าใส่

แต่กลับกัน เขาน่าจะประสบความยากลำบาก

หลังจากความพยายามอย่างยากลำบาก ในที่สุดเขาก็สามารถซ่อนตัวได้อีกครั้งภายใต้การเฝ้าดูของเหล่าผู้เชี่ยวชาญระดับสูง เขาไม่สามารถรับความเสี่ยงได้อีก

เป็นผลให้เจี้ยนเฉินทำได้แค่เพียงยอมแพ้ในเรื่องแกนโลหิตของกุสต้าเท่านั้น

ในขณะที่เจี้ยนเฉินเก็บแก่นโลหิตได้ 5 หยด เขาก็ล้มเหลวอย่างสิ้นเชิงในการที่จะสังเกตเห็นว่าดวงตาของไคยะนั้นเย็นชาอย่างเงียบ ๆ

มันเป็นความเย็นชาที่ไร้อารมณ์อย่างสิ้นเชิง ดูถูกทุกชีวิตราวกับว่านางอยู่เหนือทุกสิ่ง

ดวงตาที่เยือกเย็นมองทะลุผ่านอวกาศและเวลา ผ่านวิถีและกฎและมองไปที่สนามรบที่ผู้เชี่ยวชาญสูงสุดต่อสู้กัน

ในขณะนี้ผู้เชี่ยวชาญสูงสุดทุกคนลอยอยู่รอบ ๆ แกนโลหิตของกุสต้า ในขณะที่พวกเขาต่อสู้กันอย่างหนัก พลังงานพุ่งสูงขึ้นในสภาพแวดล้อมและพื้นที่แตกออกเป็นเสี่ยง ๆ ไม่มีใครสังเกตเห็นลูกบอลทองคำขนาดนิ้วหัวแม่มือที่ตกลงมาพร้อมกับฝนโลหิต

ลูกบอลดูธรรมดามาก แม้ว่ามันจะถูกตรวจสอบด้วยการรับรู้ของจิตวิญญาณมันก็ดูเหมือนว่าจะไม่มีอะไรเป็นพิเศษ

มันเป็นด้วยเพราะเหตุนี้จึงไม่มีใครสนใจลูกแก้วขนาดเท่านิ้วโป้ง

อย่างไรก็ตาม ไคยะจ้องที่ลูกแก้ว

ในช่วงเวลาต่อมา ลูกแก้วทองคำเข้มดูเหมือนจะได้สัมผัสกับการเรียกของพลังลึกลับ มันหยุดร่วงหล่นลงมาและบินมาหาด้านข้างของเจี้ยนเฉินโดยตรง

ตัวตนอันลึกลับของวิถีดูเหมือนจะซึมซับเข้ากับสภาพแวดล้อมในขณะที่มันบิน ป้องกันไม่ให้ใครก็ตามที่สังเกตเห็นมัน ในขณะที่มันบินเข้าหาเจี้ยนเฉิน

วูบ !

ลูกแก้วพุ่งผ่านอากาศในขณะที่มุ่งหน้ามายังเจี้ยนเฉินโดยตรง

เจี้ยนเฉินเพิ่งรวบรวมแกนโลหิต 5 หยด เขากำลังจะหันหลังกลับ แต่ทันใดนั้นเขาก็พบว่ามีลูกแก้วบินมาหาเขา

เมื่อเขาเห็นลูกแก้วทองคำ จิตใจของเขาก็สั่นสะท้าน วิญญาณของเขาที่ถูกหลอมรวมเข้ากับกระแสพลังบรรพกาลนั้นดูเหมือนจะค้นพบบางสิ่งบางอย่าง และดวงตาของเขาก็เปล่งประกายทันที เขายื่นมือออกมาโดยไม่ลังเลจับลูกแก้วทองคำเข้ม

ทันทีที่ลูกแก้วขนาดเท่าเม็ดยาลอยเข้าไปในมือของเจี้ยนเฉิน เขาก็รู้สึกว่าหัวใจของเขาร้อนขึ้นมาทันที

ในขณะนั้นเขาพยายามรักษาความสงบแม้จะมีความอดทนทางจิตใจ หัวใจของเขาก็เต้นอย่างไม่สามารถควบคุมได้

เขาสามารถสัมผัสพลังงานอันมหึมาที่ไม่สามารถบรรยายได้ภายในลูกแก้วทองคำเข้ม แม้จะเรียกว่าทะเลแห่งพลังงานก็ยังไม่มีที่ใดใกล้เคียงพอที่จะอธิบายถึงหนึ่งในสิบของมัน

“ นะ นี่ – เป็นจุดชีพจรของกุสต้ามิใช่หรือ ? พลังงานสำรองของเขา ? ”

เจี้ยนเฉินสูดหายใจเข้าลึก ๆ เขาสามารถเดาต้นกำเนิดของลูกแก้วได้อย่างคร่าว ๆ ด้วยความเข้าใจในปัจจุบันของเขา เขาระงับอารมณ์ของเขาและเก็บลูกแก้วทองคำเข้มเข้าไปในทันทีก่อนที่จะมาถึงข้าง ๆ ไคยะในพริบตา

“เร็ว ออกไปจากที่นี่กันเถอะ เราไปต่อไปจะดีกว่า…” เจี้ยนเฉินจับแขนไคยะและพุ่งออกไปในระยะไกลด้วยความเร็วราวกับสายฟ้าด้วยความตื่นเต้น

เขาสามารถเดาได้ว่าผู้เชี่ยวชาญระดับสูงจะค้นหาลูกแก้วทองคำเข้มอย่างบ้าคลั่ง เขาต้องการออกจากสถานที่นี้และไปให้ไกลที่สุดเท่าที่จะทำได้

ดวงตาของไคยะกลับมาเป็นปกติ สายตาของนางเต็มไปด้วยความสงสัยและความสับสน ขณะที่เจี้ยนเฉินดึงนางไปพร้อมกันกับเขา

นางรู้สึกราง ๆ ว่านางสูญเสียความทรงจำไปในระยะเวลาสั้น ๆ นางรู้สึกเหมือนว่าจิตใจของนางว่างเปล่าไปชั่วครู่ก่อนหน้านี้ ไม่ว่านางจะพยายามทบทวนความทรงจำของนางอย่างไร นางก็ไม่พบอะไรเลย ดังนั้นนางจึงได้แต่ปล่อยทิ้งไป

เจี้ยนเฉินและไคยะหนีออกไปไกลอย่างรวดเร็ว

“เดี๋ยวก่อน แกนเนื้ออยู่ที่ไหน ? ศพของลิงทองคำยักษ์โบราณควรมีแกนเนื้อ … ”

“แกนเนื้อหายไปหรือ ? ใคร ใครเป็นคนเอาไป ? ใครได้รับแกนเนื้อไป…”

“แกนเนื้อหนังเป็นสิ่งมีค่าที่สุดในร่างกายของลิงทองคำยักษ์โบราณ มันมีค่ายิ่งกว่าแกนโลหิตเพราะเป็นพลังงานสำรองของลิงทองคำยักษ์โบราณ…”

“ลิงทองคำยักษ์โบราณคนนี้ต้องมีพละกำลังที่น่ากลัวอย่างยิ่งเมื่อมันยังมีชีวิตอยู่ แกนเนื้อของมันจะล้ำค่า … ”

ในขณะนี้ มีเสียงร้องดังขึ้น ผู้เชี่ยวชาญระดับสูงรวมตัวกันที่นั่นทุกคนมองไปรอบ ๆ ขณะที่พวกเขาร้องออกมา

หลังจากนั้น พวกเขาก็ขยายการรับรู้ของวิญญาณของพวกเขาในการค้นหาตัวตนของแกนเนื้อ

ทันใดนั้นสภาพแวดล้อมก็เปลี่ยนสี โลกทั้งใบมีสีแดงราวกับเลือดในขณะที่เกิดแรงกดดันอย่างรุนแรง

ในขณะนั้น โลกมืดมนราวกับตัวตนของสวรรค์ได้หายไป ทั่วทั้งที่ราบรกร้างทั้งหมดดูเหมือนจะกลายเป็นโลกที่เต็มไปด้วยเลือด ทะเลเลือดมหึมาไหลลงมาปกคลุมทั่วทั้งสถานที่

ทะเลเลือดนั้นช่างน่ากลัวและไร้ขอบเขต ไม่มีใครรู้ว่ามันกว้างแค่ไหน ดูเหมือนว่าจะมีพลังทำลายล้าง

การปรากฏตัวของทะเลเลือดทำให้สีหน้าของผู้เชี่ยวชาญในขอบเขตตั้งต้นบนที่ราบรกร้างเปลี่ยนไป พวกเขากลายเป็นหวาดกลัว

แม้แต่ขั้นอัครสูงสุดที่ยืนอยู่บนยอดสุดของที่ราบ ก็ยังรู้สึกได้ถึงจิตวิญญาณที่สั่นสะเทือน ความตกใจปรากฏอยู่เต็มใบหน้าของพวกเขา

นี่เป็นเพราะในช่วงเวลาที่ทะเลเลือดปรากฎตัว กฎของโลกก็เปลี่ยนไป ทะเลเลือดดูเหมือนจะเข้ามาแทนที่โลกและเป็นตัวแทนของกฎสร้างกฎของตัวเองบนที่ราบรกร้าง มันเป็นเหมือนที่ราบรกร้างทั้งหมดกลายเป็นดินแดนของมัน เป็นผลให้ผู้เชี่ยวชาญในขอบเขตตั้งต้น รวมถึงร่างสูงสุดไม่สามารถควบคุมกฎได้อย่างสมบูรณ์

แม้แต่พลังงานดั้งเดิมอันอุดมสมบูรณ์ของที่ราบรกร้างก็หนีไปจากพวกเขาไม่อยู่ภายใต้การควบคุมของพวกเขาอีกต่อไป

“จะ จอมปราชญ์สูงสุดน้ำตาโลหิต …”

“นี่คือ จอมปราชญ์สูงสุดน้ำตาโลหิต ทะ ทำไมเขาถึงออกมา…”

ผู้เชี่ยวชาญสูงสุดต่างตกตะลึง พวกเขารู้สึกทั้งกลัวและไม่สบายใจ

จอมปราชญ์สูงสุดเป็นผู้ปกครองโลกที่แท้จริง ตัวตนของพวกเขาเป็นเหมือนสวรรค์ ด้วยความคิดเดียวพวกเขาสามารถเปลี่ยนการทำงานของโลก เขาสามารถกำหนดกฎของโลก พลังของเขานั้นไร้ขีดจำกัด

ด้วยการมาถึงของจอมปราชญ์สูงสุดน้ำตาโลหิตด้วยตัวเองและความคิดอันใหญ่โต ถ้ำใต้ดินขนาดใหญ่ ผู้เชี่ยวชาญสูงสุดทุกคนก็เข้าใจทันทีว่าสถานที่นี้อาจเชื่อมโยงกับจอมปราชญ์สูงสุดน้ำตาโลหิต

แม้แต่ร่างของกุสต้าที่พวกเขาต่อสู้แย่งชิงกันมาก็อาจเกี่ยวข้องกับจอมปราชญ์สูงสุดน้ำตาโลหิต

ทันทีที่พวกเขาคิดว่าพวกเขากำลังนำบางสิ่งบางอย่างที่เป็นของจอมปราชญ์สูงสุดน้ำตาโลหิตออกไปได้อย่างไร ผู้เชี่ยวชาญชั้นยอดทั้งหมดก็หน้าซีด พวกเขากลัวและไม่สบายใจ

ห่างออกไปหลายล้านกิโลเมตร เจี้ยนเฉินถูกตรึงไว้ทันทีที่มีทะเลเลือดปรากฏตัวออกมา พลังอันน่าสะพรึงกลัวที่เขาไม่สามารถต่อต้านได้ตรึงเขาไว้กับโลกใบนี้

มันไม่ใช่แค่เขา แม้แต่ไคยะก็ได้รับผลกระทบ

เป็นผลให้พวกเขาทั้งสองถูกขังอยู่ในท่าทางของการบินอยู่บนอากาศ พวกเขาไม่สามารถเคลื่อนย้ายออกจากตำแหน่งนั้นได้

เจี้ยนเฉินตกใจ ในขณะนี้เขาสามารถรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าเขาดูเหมือนจะถูกลดลงไปเป็นมนุษย์แม้จะว่าเป็นขั้นอมตะกระบี่ก็ตาม

เขาไม่สามารถใช้กฎแห่งกระบี่ได้ พลังบรรพกาลในจุดตันเถียนของเขาถูกแช่แข็ง เลือดของเขาหยุดไหล แม้แต่หัวใจของเขาก็หยุดเต้น

เวลาดูเหมือนจะหยุดนิ่งอย่างแน่นอน

มีเพียงสิ่งเดียวที่ไม่ได้รับผลกระทบคือความคิดของเขา

นอกเหนือจากความคิดของเขา เขาไม่สามารถแม้แต่จะยกนิ้ว

หมอกโลหิตปรากฏตัวขึ้นอย่างเงียบ ๆ ต่อหน้าเจี้ยนเฉิน วิถีของโลกสะท้อนกับหมอกในขณะที่กฎเปลี่ยนไป

หมอกโลหิตดูเหมือนจะเป็นร่างอวตารสูงสุดของวิถีสวรรค์เพียงพอที่จะครองทุกสิ่ง

ในขณะนี้หมอกเปลี่ยนไป มันควบแน่นเป็นร่างที่พร่ามัวพร้อมกับใบหน้าที่ไม่ชัดเจนและพร่ามัว

เจี้ยนเฉินพลันรู้สึกว่าเขาถูกจับตามองราวกับว่ามีดวงตาที่มองไม่เห็นคู่หนึ่งจ้องอยู่บนตัวเขา

การจ้องมองนั้นช่างน่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่งราวกับว่ามันสามารถมองทะลุความลึกลับทั้งหมดรวมถึงอดีตและอนาคต เจี้ยนเฉินรู้สึกราวกับว่าความลับของเขาถูกเปิดเผยออกมาโดยตลอด แม้แต่หน้ากากของโม่เทียนหยุนก็ไร้ประโยชน์

ภายใต้สายตาที่มองไม่เห็น เจี้ยนเฉินดูเหมือนจะไม่มีความลับ ทุกสิ่งที่เขาครอบครอง – หอคอยอนัตตา แกนเนื้อ กระแสของปราณกระบี่ที่ลึกซึ้งบางกระแสในจิตวิญญาณของเขา ดูเหมือนจะถูกเปิดเผยต่อหน้าการจับตามอง

ตามความเป็นจริงแล้ว กระบี่ที่ซ่อนอยู่ลึกในตัวเขาไม่สามารถหลีกเลี่ยงสายตาที่มองไม่เห็นและสัมผัสกับดวงตาคู่นั้นได้อย่างชัดเจน

“จอมปราชญ์สูงสุด …” ลำคอของเจี้ยนเฉินกลายเป็นแห้งผาก ในขณะที่หัวใจของเขาจมดิ่งลงอย่างสมบูรณ์

เพียงสายตาที่มองไม่เห็นก็เพียงพอที่จะมองเห็นความลับทั้งหมดของเขาได้ เขารู้ว่าอาจมีเพียงจอมปราชญ์สูงสุด ผู้ที่เป็นตำนานที่มีความสามารถที่น่ากลัวเช่นนี้