เทพกระบี่มรณะ (chaotic sword god)

ตอนที่ 2377: กลับไปที่ถ้ำ

เจี้ยนเฉินไม่ได้ขึ้นไปบนท้องฟ้า แต่เขากลับเดินอยู่บนพื้นด้วยความเร็วของมนุษย์ธรรมดา ๆ เขาเดินออกจากภูเขาเทพกระบี่ทีละก้าว ๆ

เขาไม่เร็ว แต่การก้าวเท้าของเขานั้นมั่นคง ทุกย่างก้าวของเขาดูเหมือนจะมีวิถีบางอย่างซ่อนอยู่ มันมีทั้งความจริงและความลึกลับของโลกอยู่ในตัว

เขามาถึงขอบเขตอมตะกระบี่ แม้ว่าระดับการบ่มเพาะของเขายังคงเท่าเดิม แต่ความเข้าใจของเขาก็ไม่ต่างไปจากขอบเขตตั้งต้นนัก

แม้ว่าเขาถึงจะมาถึงขอบเขตตั้งต้น แต่มันก็ยังเป็นขอบเขตตั้งต้นอยู่ดี !

ผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นนั้นยืนอยู่บนจุดสูงสุดของการบ่มเพาะในโลกเซียนแล้ว เมื่ออาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ถูกครอบครองโดยผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้น พวกมันจะกลายเป็นจักรวรรดิโบราณทันที

“เจตจำนงของข้าสามารถเปลี่ยนแปลงได้ทุกสิ่งในโลกและข้าก็สามารถใช้ทุกอย่างได้ตามต้องการ” เจี้ยนเฉินยังคงสงบนิ่ง ในขณะที่เขาออกจากภูเขาเทพกระบี่ เขาสัมผัสได้ถึงการเปลี่ยนแปลงที่น่าอัศจรรย์ต่าง ๆ จากขอบเขตอมตะกระบี่ของเขาอย่างใกล้ชิด

เมื่อมองใกล้ ๆ ใบไม้ทุกใบ หญ้าทุกต้น กรวดทุกเม็ดและแม้แต่พลังงานดั้งเดิมก็ถูกดูดซับด้วยพลังของเจี้ยนเฉินที่แผ่ออกไปทุก ๆ ที่เขาเดินผ่านไป ทันใดนั้นมันก็จะเรืองแสงเบา ๆ ตามรอยเท้าของเจี้ยนเฉิน

ทุกสิ่งที่อยู่ในระดับที่กำหนดจากเจี้ยนเฉินจะได้รับผลกระทบจากเจตจำนงของเขาในฐานะอมตะกระบี่ มันเปลี่ยนเป็นปราณกระบี่

“ขอบเขตตั้งต้นช่างลึกซึ้งอย่างแท้จริง แม้ว่าข้าจะเข้าใจวิถีกระบี่ แต่ข้ารู้สึกได้ว่าข้าควบคุมได้ทุกอย่าง มันเหมือนกับความตั้งใจของข้าสามารถเข้ามาแทนที่โลกและสร้างเขตแดนที่อิสระสำหรับตัวเองได้” เจี้ยนเฉินคิด

ไม่เป็นที่แน่ชัดนัก เขาไม่รู้ว่าผู้เชี่ยวชาญขอบเขตตั้งต้นทุกคนมีความสามารถนี้หรือไม่ เขาทำได้เพราะเขาเข้าใจสุดยอดวิถีกระบี่

สุดยอดวิถีกระบี่นั้นยืนอยู่สูงสุดท่ามกลางวิถีกระบี่ทั้งหมด

โดยไม่รู้ตัวเจี้ยนเฉินได้มาถึงพรมแดนของภูเขาเทพกระบี่แล้ว

อย่างไรก็ตามเขาไม่ได้ก้าวเท้าออกไปจากภูเขาเทพกระบี่ เขาหยุดอยู่ใกล้เขตแดนและมองไปรอบ ๆ อย่างสบายใจ เขาไม่รู้สึกกลัว

“ข้ารู้ว่าพวกเจ้าทั้งหมดอยู่ที่นี่ ตั้งแต่ที่เจ้ามาแล้วทำไมต้องปิดบัง ทำไมเจ้าไม่แสดงตัวออกมา ? ” เจี้ยนเฉินกล่าวเสียงดัง เสียงของเขาดังก้องไปทั่วราวกับฟ้าร้อง

ด้วยเหตุนี้ร่างหลายร่างก็กระพริบมาจากระยะไกล ผู้เชี่ยวชาญระดับสูงสุดรวมตัวกันจากสภาพแวดล้อมรอบ ๆ โดยที่ยังคงปิดบังพลังแห่งการมีอยู่ของพวกเขาและปรากฏอยู่ในระยะไกลอย่างเงียบ ๆ

“เจี้ยนเฉิน จริง ๆ แล้วเราไม่มีเจตนาร้ายต่อเจ้า เราต้องการหอคอยอนัตตาเท่านั้น เราหวังว่าเจ้าจะมีส่วนร่วมกับสมบัติล้ำค่าของเจ้า เราจะตอบแทนเจ้าอย่างแน่นอน” ผู้เชี่ยวชาญชั้นสูงที่เพิ่มเดินทางมายังที่ราบรกร้างกล่าว

“เจ้าไม่มีเจตนาร้าย ? สมบัติที่ล้ำค่าที่สุดของข้าได้เข้าตาเจ้าแล้ว เจ้าเลยต้องการบังคับให้ข้ามอบให้ ถ้าข้าไม่มอบ เจ้าก็จะเอา นี่หรือที่เจ้าเรียกว่าไม่มีเจตนาร้าย ? ” เจี้ยนเฉินด่าทอเขาอย่างรุนแรง

“หยุดพูดมากซะ เจี้ยนเฉิน เราต้องการหอคอยอนัตตาเท่านั้น มันถูกลิขิตไว้แล้วว่าเจ้าไม่อาจเก็บหอคอยอนัตตาได้ ดังนั้นแค่ส่งมอบมา อย่าบังคับให้เราแย่งชิงมาจากเจ้า…..” อีกคนพูดอย่างเย็นชา

“แม้ว่าเจ้าจะเป็นหนึ่งในเชื้อสายนักรบวิญญาณและเจ้าได้รับการปกป้องจากเผ่าเทพ แต่เจ้าต้องเข้าใจว่าไม่ใช่ทุกคนที่จะกลัวพวกเขาในโลกเซียน….”

…

ผู้เชี่ยวชาญระดับสูงบางคนพูดขึ้นมา พวกเขาต้องการหอคอยอนัตตา

เจี้ยนเฉินมองไปที่กลุ่มคนอย่างเงียบ ๆ และไม่พูดอะไรอีก เขาหยิบจานค่ายกลออกมาจากแหวนมิติของเขาอย่างช้า ๆ และโยนมันลงพื้น

แม้ว่าเขาจะเข้าถึงขอบเขตอมตะกระบี่ทำให้ความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมาก แต่เขาก็รู้ดีกว่าใคร ๆ ว่าเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของผู้เชี่ยวชาญเหล่านี้แม้แต่คนเดียว

ผู้เชี่ยวชาญระดับสูงหลายคนแอบส่ายหน้าและเย้ยหยันเมื่อเห็นการกระทำของเจี้ยนเฉิน

พวกเขาสามารถบอกได้เพียงแว่บเดียวเมื่อเห็นค่ายกลเคลื่อนย้ายของเจี้ยนเฉินที่นำมันออกมานั้นสามารถใช้ได้แค่เพียงในที่ราบรกร้างเท่านั้น มันจะเคลื่อนย้ายเขาไปไกลมาก แต่มันก็ไม่เพียงจะช่วยให้เขาหนีออกจากที่ราบรกร้าง

ที่ราบรกร้างกว้างใหญ่มาก แต่สำหรับผู้เชี่ยวชาญที่มีการบ่มเพาะอย่างมีระดับ พวกเขาสามารถไปยังสถานที่ใด ๆ ก็ตามในเวลาเพียงไม่กี่วินาที

ทำให้พวกเขาเชื่อว่าเจี้ยนเฉินกำลังฝันหวานว่าเขาสามารถใช้ค่ายกลเคลื่อนย้ายเพื่อหลบหนีไปจากพวกเขาได้

ในเวลานี้ ค่ายกลเคลื่อนย้ายทำงานและพลังที่ยิ่งใหญ่ที่ล้อมรอบเจี้ยนเฉินก็พาเขาจากไป

ผู้เชี่ยวชาญชั้นสูงไม่ได้พยายามหยุดเขาเพราะเจี้ยนเฉินยังคงอยู่ในอาณาเขตภูเขาเทพกระบี่ พวกเขาไม่กล้าที่จะหยุด ดังนั้นพวกเขาจึงทำได้เพียงเฝ้าดูเขาจากไป

อย่างไรก็ตามสัมผัสวิญญาณของพวกเขาได้ครอบคลุมที่ราบรกร้างไว้นานแล้ว พวกเขาไม่อาจผิดพลาดแม้แต่นิดเดียว

“ข้าหาเขาเจอแล้ว ข้าอยากจะดูว่าเขาวางแผนที่จะเก็บหอคอยอนัตตาไว้อย่างไร ในตอนที่เขาออกจากภูเขาเทพกระบี่….” ไม่นานผู้เชี่ยวชาญระดับสูงก็หัวเราะเยาะและจากไป

จักรวรรดิมังกรสงครามเป็นหนึ่งในอาณาจักรไม่กี่ที่ที่อยู่บนที่ราบรกร้าง พวกเขายืนอยู่ในระดับเดียวกับโถงเซียนธาตุแสงในฐานะองค์กรสูงสุดของที่ราบรกร้าง

มีหนองน้ำที่เต็มไปด้วยพิษและหมอกพิษปกคลุมไปกว่าหลายล้านกิโลเมตรห่างจากเมืองหลวงของจักรวรรดิมังกรสงคราม

แผ่นหินที่ดูเรียบง่ายอยู่ด้านล่างของหนองน้ำ

ในเวลานี้แผ่นหินเรียบ ๆ ก็ส่องแสงพร้อมกับการปรากฏตัวของเจี้ยนเฉิน

นี่เป็นเส้นทางหลบหนีที่เขาติดตั้งไว้ล่วงหน้า เขาคิดวิธีการออกจากที่ราบรกร้างเมื่อเขารู้เกี่ยวกับการมีอยู่ของถ้ำใต้ดิน ดังนั้นเขาจึงติดตั้งมันอย่างลับ ๆ ท้ายที่สุดเขาก็ได้ใช้มันทั้งหมดแล้ว

ในเวลานี้มีแสงวูบวาบและร่างของเจี้ยนเฉินก็หายไปจากค่ายกลเคลื่อนย้ายด้วยพลังของกฎมิติ เมื่อเขากับมาอีกครั้งหลังจากที่เขาได้พบหยกชะตาที่นี่

หลังจากนั้นเขาก็ไปอีกด้านและก็หายไป แม้แต่การปรากฏตัวของเขาก็จางหายไปในเวลานั้น

หลายวินาทีต่อมา คนจำนวนมากก็ปรากฏขึ้นเหนือหนองน้ำทีละคน ผู้เชี่ยวชาญชั้นสูงทั้งหมดที่ต้องการหอคอยอนัตตาก็ได้มาถึงแล้ว

“จู่ ๆ เขาก็หายไปจากที่นี่ ที่จริงข้าไม่สามารถสัมผัสเขาได้ด้วยสัมผัสวิญญาณของข้า….”

“ในหนองน้ำแห่งนี้มีค่ายกลปกปิดที่ทรงพลังอย่างแน่นอน หรือไม่งั้นก็เป็นไปไม่ได้ที่เจี้ยนเฉินจะหายตัวภายใต้การจับตามองของเรา…”

“ข้าจะออกไปหารอบ ๆ….”

…

ทันใดนั้นก็มีคนจำนวนมากพากันลงไปที่บึงและเสาะหาทุกตารางนิ้วของที่นั้น ในเวลาเดียวกันผู้เชี่ยวชาญชั้นสูงคนอื่น ๆ ก็ลอยอยู่บนท้องฟ้าและให้ความสนใจกับผู้คนที่อยู่ในหนองน้ำอย่างใกล้ชิด

“หืมม? มีคนหายไปอย่างกะทันหัน….”

“มันอยู่ตรงนั้น มีค่ายกลปกปิดอยู่ที่นั่นจริง ๆ…..”

“ช่างเป็นค่ายกลที่ทรงพลัง ไม่มีร่องรอยและพลังงานใด ๆ เลยดูเหมือนว่ามันจะเกิดขึ้นตามธรรมชาติ แม้แต่สัมผัสวิญญาณของข้าก็ไม่อาจพบร่องรอยของมันได้แม้แต่น้อย….”

ในไม่ช้า ค่ายกลปกปิดที่ซ่อนอยู่ในส่วนลึกของหนองน้ำก็ถูกค้นพบ ดวงตาของผู้เชี่ยวชาญชั้นสูงทั้งหมดต่างก็เบิกตากว้างและพุ่งเข้าหาค่ายกลปกปิดอย่างรวดเร็ว

อย่างไรก็ตามทันทีที่พวกเขาเข้าสู่ค่ายกลปกปิด ใบหน้าของพวกเขาก็เปลี่ยนไปเพราะพลังลึกลับที่ระงับสัมผัสวิญญาณของพวกเขา

“สารเลว ข้าแผ่สัมผัสไปได้แค่ 3 กิโลเมตรเท่านั้น นี่มันสถานที่ห่าเหวอะไรกัน……”

“ช่างเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่อะไรเช่นนี้ จริง ๆ แล้วมันระงับสัมผัสวิญญาณของเราให้อยู่ในระดับแค่นี้ ที่นี่มีความลึกลับที่น่าอัศจรรย์ซ่อนอยู่อย่างแน่นอน.….”

“ที่จริงแล้วมีสถานที่ลึกลับอยู่ในที่ราบรกร้าง ข้าอยู่ในที่ราบรกร้างมานาน แต่จริง ๆ แล้วข้าก็ไม่รู้อะไรเกี่ยวกับที่นี่เลย….”

…

ทันใดนั้นผู้เชี่ยวชาญระดับสูงหลายคนก็ตะโกนออกมา