บทที่ 3 ตอนที่ 4.1
วันหยุดฤดูร้อน, วันที่ 2 ตอนเช้าตรู่
ท่ามกลางฝนที่กำลังตกลงมาอย่างหนัก ผมก็มาถึงยังเขาวงกตเพียงคนเดียว
เป้าหมายนั้นก็แน่นอน เพื่อที่จะทดลองใช้การ์ดที่เพิ่งได้มาเมื่อวาน
สถานที่ที่มาในครั้งนี้ เป็นเขาวงกตแรงค์ D ประเภทป่าเขตร้อนที่อยู่ใกล้กับสถานีทาคาโอะ
แม้ว่าในช่วงฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาว เขาวงกตป่าเขตร้อนจะค่อนข้างคับคั่ง แต่ในฤดูร้อนที่อากาศทั้งร้อนและชื้นอยู่แล้ว มันกลับไร้ซึ่งผู้คน
ฤดูร้อนที่ร้อนแบบนี้ มันก็เป็นธรรมชาติของคนเราที่อยากจะไปเขาวงกตประเภททะเลหรือภูเขาที่เย็นสบาย
ในขณะเดียวกัน การที่ผมอุตส่าห์ดั้นด้นมาที่เขาวงกตไร้ซึ่งผู้คนนี้ ก็เพราะว่าไม่ต้องการให้คนอื่นได้มาเห็นอาเธน่าที่เป็นการ์ดระดับสูงสุดๆ
คิดว่าซักวันหนึ่งคงจะต้องได้เปิดเผยมันสู่สาธารณะอยู่ดี แต่เพราะว่าเรื่องคดีตอนนี้จึงกำลังเป็นที่จับตามองจากสาธารณะ เลยไม่อยากจะเป็นจุดสนใจในทางที่แย่ๆ
เข้าสู่เขาวงกต ทำให้แน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบๆ แล้วผมก็นำการ์ดที่ได้มาเมื่อวานออกมาจากการ์ดโฮลเดอร์
ก่อนอื่น เริ่มต้นจากการ์ดใบนี้
「จงมา! อาเธน่า!」
พร้อมด้วยแสงสว่างจ้า หญิงสาวในชุดเกราะสีขาวพร้อมกับถือโล่ทองคำก็ปรากฏ
ดูแล้วอายุน่าจะประมาณเกิน 10 ปีนิดหน่อย ผมสีทองเป็นลอนยาวไปจนถึงก้น ดวงตามีประกายอันน่าพิศวงที่สามารถมองเห็นเป็นสีฟ้าหรือสีเทาได้ขึ้นอยู่กับมุมองศา ใบหน้ามีความเยาว์วัยแต่ก็งดงามจนเรียกได้ว่าสมบูรณ์แบบ
เธอกรอกสายตาไปมาอย่างลุกลี้ลุกรน จนในที่สุดก็เห็นผม แล้วใบหน้างดงามของเธอก็กระตุก
「ฮี๊!? ผู้ชาย!? จ-จะถูกข่มขืนแล้ว!?」
「ไม่ทำแบบนั้นหรอกเฟ้ย!」
-ฟุ่บ-เธอรีบก้มตัวลงแล้วหลบหลังโล่ที่มีขาดใหญ่กว่าตัวเธอ ทำเอาผมพูดสวนกลับไป
เจ้าเด็กนี่ มาพูดใส่ร้ายอะไรกันแบบนี้! ผมรีบหันไปมองโดยรอบ
ค่อยยังชั่ว ไม่มีใครอยู่ รู้สึกดีใจที่เลือกเขาวงกตไร้ผู้คนเพื่อกันเอาไว้ก่อน เป็นเพราะว่าเร็นกะ ตัวเองที่ถูกตั้งข้อสงสัยว่าเป็นโลลิค่อนอยู่ก่อนหน้านี้แล้ว ถ้าหากว่ามาถูกเห็นเข้าแบบนี้อีก ชีวิตได้พังไม่เป็นท่าแน่
-ฟู่-ขณะที่กำลังถอนหายใจโล่งอก อาเธน่าก็ค่อยๆโผล่หัวออกมามองจากทางด้านหลังโล่
「…..จ-จริงอยู่ที่เธอดูจะยังบริสุทธิ์อยู่ล่ะนะ」
สมแล้วที่เป็น 1 ใน 3 มหาเทพกรีกผู้บริสุทธิ์ สามารถบอกได้ว่าผมยังบริสุทธิ์อยู่ได้ด้วยเพียงการมองเท่านั้น
เธอก้าวออกมาจากด้านหลังโล่ ยืดอกอย่างภูมิใจ ชี้นิ้วมาทางผม แล้วประกาศ
「รู้สึกประทับใจมากที่ยังคงความบริสุทธิ์เอาไว้ได้ในยุคสมัยที่เสื่อมโทรมเช่นนี้ หวังว่าจะคงสิ่งนั้นเอาไว้ชั่วชีวิตโดยที่ไม่ต้องรับรู้ถึงกายสตรีเลย เข้าใจนะ?」
「ไม่ล่ะ อย่างที่คิดว่าจะให้คงความบริสุทธิ์ไปชั่วชีวิตเนี่ย ขอทีเถอะ…..」
พอผมพูดออกไปแบบนั้น อาเธน่าก็「หลอกกันหรอกเหรอ!?」ทำหน้าแบบนั้นแล้วพูด
「ฮี๊!? ย-อย่างที่คิดเลยว่าเรียกเรามาที่นี่ก็เพื่อจะล่อลวงจริงๆสินะ!? ไนกี! ไน-กี-! ช่วยด้วย! จะถูกข่มขืนแล้ว!」
เพื่อเป็นการตอบสนองต่อเสียงร้องให้ช่วยกึ่งๆร้องไห้ เสาแห่งแสงก็ได้พุ่งลงมาจากท้องฟ้า แล้วหญิงสาวแสนสวยผมบลอนด์ทองตัดสั้นอายุประมาณ 20 ก็ปรากฏกายออกมา
ที่ด้านหลังมีปีกสีขาวอันงดงามงอกออกมา เส้นร่างกายอันเย้ายวนสามารถมองเห็นได้ผ่านชุดเดรสสไตล์กรีกโบราณที่บางเฉียบนั่น
…..นี่ก็คือ ไนกี ดูเหมือนว่าจะสามารถอัญเชิญมาได้ปกติดี
「ท่านอาเธน่า ได้เรียกงั้นเหรอคะ?」
「ได้โปรดช่วยที ไนกี! จะโดนผู้ชายคนนี้ข่มขืนแล้ว!」
「ก็บอกว่าไม่ทำแบบนั้นยังไงเล่า!」
「อาร้าอาร้า」
โดยที่เมินคำประท้วงของผม ไนกียิ้มออกมาราวกับคนเป็นแม่ เอามือไปลูบหัวของอาเธน่าขณะที่เธอเข้ามาเกาะตัว
「โย้ชโย้ช ไม่เป็นอะไรแล้วนะ เพราะว่าไนกีผู้นี้อยู่นี่แล้วละนะ~」
「ฝากด้วยล่ะ เธอเป็นคนเดียวที่พึ่งได้เลย ไนกี!」
「อ๊าห์~…..ไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะมีวันที่ท่านอาเธน่าผู้นั้นจะมาเกาะที่ตัวชั้นเช่นนี้…..แฮ่กแฮ่ก」
ไนกีแก้มแดงพร้อมด้วยสีหน้าเปี่ยมสุขขณะที่ลูบหัวของอาเธน่า ตัวอาเธน่าเงยหน้าขึ้นมองพร้อมด้วยสีหน้างุนงงเล็กน้อย
อาเร๊ะ? หรือทางด้านนี้ก็มีอะไรแปลกไปอยู่หน่อยงั้นเหรอ?
ไนกีที่ลูบหัวเล็กๆของอาเธน่าอยู่ หันหน้ามาทางนี้
「เอาล่ะ นายท่านแห่งนายข้า ได้โปรดกรุณารอก่อนหน้าที่จะจับกดท่านอาเธน่าที่ไร้พลัง ทำการย่ำยีเยี่ยงสัตว์ป่าแล้วสาดน้ำขาวขุ่นเข้าใส่จุดสงวนที่อ่อนวัยนั้นจะได้รึเปล่าคะ?」
「ฮี๊!?」
「พูดบ้าไรเนี่ย!!」
ไอ้สำนวนที่ยังกับว่าหลุดออกมาจากนิยายแนว18+ นี่มันอะไรกัน!?
ขณะที่ผมพูดสวนกลับไปเต็มที่ ไนกีก็ยิ้มแล้วพยักหน้ารับ
「แน่นอนว่าเข้าใจถึงความรู้สึกของนายท่านแห่งนายข้าดีอยู่แล้วค่ะ」
「ไม่ล่ะ ไม่คิดว่าจะเข้าใจอะไรเลยซักนิดเดียว」
「จริงอยู่ว่าการได้เห็นสีหน้าหวาดกลัวของท่านอาเธน่าแล้วมันไปกระตุ้นต่อมซาดิสม์เข้า ความอยากที่จะใช้กำปั้นซัดเข้าไปที่ใบหน้าอันอ่อนวัยและงดงามนั่นอย่างเต็มกำลังทำให้ฟันหน้าหลุดออกมาจนหมด ชั้นเข้าใจได้อย่างดีเลยค่ะ」
「นั่นไง! ไม่ได้เข้าใจอะไรเลย! ยัยนี่ ย่ำแย่ของแท้แล้ว! มาทางนี้เร็ว อาเธน่า!」
「อะ คคคค-ค่ะ!」
อาเธน่าหน้าซีด รีบผละตัวออกจากไนกีแล้วมาหลบอยู่ด้านหลังผม
ขณะที่ผมบังตัวเธอจากผู้หญิงโรคจิตเต็มขั้น ก็พูดถาม
「อะไรเนี่ย!? ปกติแล้วไนกีเป็นพวกแปลกๆแบบนี้งั้นเหรอ!?」
「จะเป็นแบบนั้นไปได้ยังไงล่ะ!? นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ได้เจอด้านแบบนี้ของเธอ! อันที่จริง ถ้ารู้ว่าเป็นแบบนี้ล่ะก็ ไม่มีทางจะเรียกออกมาหรอก!」
「มันก็จริง!」
พอเห็นพวกผมที่เป็นแบบนั้น ไนกีก็หัวเราะอย่างสนุกสนาน
「หุหุหุ อย่าได้กลัวไปเลยค่ะ ไม่ได้มีเจตนาจะทำแบบนั้นจริงๆซักหน่อย」
「จริงเหรอ…..?」
「ค่ะ ก็แบบ แบบนั้นมันก็เสียของแย่เลยไม่ใช่เหรอ? การมองเห็นของจริงอย่างหนึ่ง แล้วเพลิดเพลินไปกับจินตนาการอันนับไม่ถ้วน นี่ต่างหากคือสิ่งที่ผู้เชี่ยวชาญทำกัน」
「ง-งั้นเหรอ…..」
「เป็นคำตอบที่ฟังดูน่ากังวลอยู่นะ…..」
ถึงจะปฎิเสธว่าไม่ได้ทำจริงๆ แต่ก็ไม่ปฏิเสธว่าในใจลึกๆคิดอยากจะซัดหน้า อาเธน่าก้มหน้าลงด้วยความกังวล
「เพราะงั้นแล้ว นายท่านแห่งนายข้า ได้โปรดยั้งมือก่อนจะทำอะไรลงไปจริงๆด้วย ท่านอาเธน่านั้นได้ถือคำปฏิญาณว่าจะรักษาความบริสุทธิ์เอาไว้ชั่วชีวิตอยู่ ถ้าหากว่าสูญเสียความบริสุทธิ์ไปแล้วล่ะก็ จะต้องลงเอยที่การลอส」
「อืม ก็เพราะแบบนั้นแหละถึงไม่ได้มีเจตนาจะทำอะไรอยู่แล้วตั้งแต่แรก…..」
「ดังนั้น ถ้าหากจะต้องทำจริงๆ ก็แนะนำว่าให้ทำตอนที่อยู่ในสภาพใกล้ตายในจุดที่ไม่สามารถหลีกเลี่ยงการลอสได้อีกแล้ว เพราะถ้าแบบนั้นผลลัพธ์ที่ออกมายังไงก็ไม่เปลี่ยนแปลงค่ะ」
「ฮี๊!?」
「ได้ฟังอยู่ไหมเนี่ย!? ก็บอกว่าไม่ทำไงเฟ้ย!?」
หรือว่ายัยนี่ จะเป็นประเภทที่ถึงจะสามารถพูดภาษาเดียวกันได้แต่ก็ไม่สามารถจะสื่อสารให้เข้าใจได้กัน!?
ไนกีทำการโค้งคำนับอย่างสุภาพแล้วพูด
「ถ้าหากว่าไม่สามารถควบคุมตัณหาได้แล้วล่ะก็ ได้โปรดบอกกับชั้นก่อนที่จะไปลงกับท่านอาเธน่าได้เลยค่ะ ไนกีผู้นี้จะรับหน้าที่ทำแทนเอง」
「…..ฮ-โฮ่โฮ่」
…..ถ้าเป็นแบบนั้น เรื่องที่พูดมันก็เปลี่ยนแล้ว ดูจะเข้าใจอะไรๆดีอยู่นี่นา
「ใจเย็นๆหน่อย เจ้าบื้อ!」
ในตอนนั้นเอง -เผียะ- ที่หัวโดนตบมาเบาๆ
พอหันไปมองก็เจอกับเร็นกะที่ปรากฏตัวออกมาโดยที่ไม่ทันได้รู้ตัว กำลังมองมาทางนี้ด้วยสีหน้าฉุนเฉียว
「นายนี่มัน รับมือไม่ไหวกับการหลอกล่อแบบนี้ซะจริงๆ…..」
「อู…..」
ก็มัน เพราะว่ายังซิงอยู่น่ะสิ…..แล้วก็อยู่ในช่วงวัยที่มีความอยากรู้อยากเห็นถึงร่างกายผู้หญิงแล้วด้วย…..
พวกผมที่เป็นแบบนั้น ทั้งอาเธน่าและไนกีต่างก็จ้องมองมาด้วยสีหน้าจริงจัง
「…..ท่านอาเธน่า」
「อา…..ดูเหมือนว่าจะสลัดพันธนาการออกไปทั้งหมดแล้วล่ะนะ」
จากที่ได้เห็นการโต้ตอบเมื่อครู่นี้ ดูจะรู้สึกตัวแล้วว่าการป้องกันของเร็นกะได้หายไปแล้ว
ก็นะ ถ้าเป็นการ์ดปกติก็คงไม่สามารถตีหัวมาสเตอร์ได้อยู่แล้วล่ะ
「แล้ว เป็นไงบ้างล่ะ ยัยพวกนี้ ดูจะมีประโยชน์บ้างรึเปล่า?」
「อืม นั่นสินะ พอจะเหนือเส้นขั้นต่ำอยู่หรอกแต่ อาเธน่า」
「…..มีอะไรล่ะ?」
อาเธน่าตอบกลับขณะที่ดูหวาดระแวงเร็นกะ
「ที่อยู่บนการ์ดมีสกิลเยาว์วัยอยู่แต่ว่า สกิลอันไหนที่ใช้ไม่ได้กันแน่ล่ะ?」
「มู…..」
อาเธน่าลังเลอยู่ชั่วครู่ แต่ในที่สุดก็ถอนหายใจทำท่ายอมแพ้
「…..ไม่มีทางเลือกแล้วสินะ ก็อย่างที่เดาๆกันนั่นแหละ ตัวเรา ไม่สามารถใช้อีจิสที่เป็นอาวุธประจำกายของเราได้ อีกทั้งคำอำนวยพรแด่วีรบุรุษ และผู้ใช้เวทมนตร์เองก็ไม่สามารถใช้ได้เหมือนกัน」
หรือก็คือ ตัวเธอเองไม่มีหนทางที่จะต่อสู้เอง
เมื่อเห็นผมกำลังตกอยู่ในห้วงความคิด ไนกีก็ก้าวเท้าออกมาหนึ่งก้าว
「หากเป็นเรื่องการต่อสู้แล้วได้โปรดไว้ใจไนกีผู้นี้ได้เลย ในความเป็นจริง คิดว่าจะเป็นการง่ายกว่าการไปใช้การ์ดปกติเนื่องจากไม่มีความเสี่ยงที่จะลอสด้วยค่ะ」
「อา…..ไม่เป็นไรหรอก ไม่ได้คิดที่จะขายหรืออะไรแบบนั้นหรอก」
เมื่อผมพูดออกไป ไนกีก็ดูจะมีท่าทางโล่งอก
…..การที่โล่งอกเพราะว่าจะไม่ถูกขาย ก็หมายความว่าคงจะคิดว่าอย่างน้อยๆความคิดของผมที่มีแรกเริ่มจะไม่ใช่เรื่องไม่ดี
หรือไม่ก็อาจจะไม่ต้องการให้อาเธน่านี้ต้องกลายเป็น「การ์ดสำหรับชุบชีวิต」
ก็นะ ไอ้เหตุการณ์ที่จะทำให้อาเธน่าต้องลอสนี้ก็นึกไม่ออกด้วยซ้ำ ไม่ว่ามาสเตอร์คนไหนก็ต้องให้ความสำคัญอย่างมากในการหาทางป้องกันอยู่แล้วล่ะ
「ไหนๆก็เลือกจะที่เอาเข้าร่วมด้วยแล้ว ถ้างั้นไม่แนะนำตัวคนอื่นๆไปด้วยซะเลยล่ะ?….. ดูเหมือนจะมีใครบางคนคันปากอยากจะบอกอะไรมาตั้งแต่เมื่อกี้แล้วล่ะนะ」
「อา นั่นสินะ」
ผมทำการเรียกการ์ดใบอื่นๆออกมา สมาชิกก็คือ เอลิซ่า, ยูคิ, เมอา, และซุซูกะ 4 ใบ เพราะว่าเป็นเขาวงกตแรงค์ D ที่มีขีดจำกัดการอัญเชิญแค่ 6 ก็ต้องขอโทษดราโกเน็ตที่ครั้งนี้ต้องขอให้งดการเข้าร่วมไปก่อน ไม่สิ ต้องบอกว่าในครั้งนี้เองก็เช่นกัน
…..ดราโกเน็ตดูจะถูกเบียดบังไปหน่อย แถมในสถานการณ์แบบนี้ก็มักจะต้องตกเป็นส่วนเกินอยู่เสมอ
อยากจะหาทางให้รางวัลบ้างซักทางหนึ่ง
「โออออออ้! ในที่สุดก็ได้ออกมาแล้ว!」
ที่พูดขึ้นมาเป็นคนแรกหลังจากที่อัญเชิญออกมา ก็คือเมอาตามที่คาด
「ทำไมถึงมีแค่เร็นกะเท่านั้นที่เข้าออกได้ตามใจล่ะ!? แม้แต่นอกเขาวงกตเองก็ยังอยู่ข้างมาสเตอร์อยู่ตลอดอีก!? ขี้โกงขี้โกงขี้โก~ง!」
「หนวกหูน่า จะให้ทำไงได้ล่ะ? ถ้าอิจฉานักล่ะก็ ไปขอให้อุทามาโร่เอาการป้องกันของเธอออกไปด้วยซะสิ」
พอเร็นกะพูดบอกมา ก็เป็นที่แน่นอนว่าเมอาจะต้องหันเหความโกรธมาทางด้านนี้ด้วยเช่นกัน
「ใช่แล้ว! มาสเตอร์ น่าจะถึงเวลาที่จะเพอร์เฟคลิงค์กับการ์ดใบอื่นนอกจากเร็นกะบ้างแล้วน้า~ แต่จะว่าไป ยัยพวกนี้มันอะไรกัน!? พวกการ์ดแพงน่าดูเลยไม่ใช่เหรอไง? เกิดอะไรขึ้นกับการแรงค์อัพของเมอาล่ะ!?」
「เดี๋ยวเดี๋ยว ใจเย็นๆ เอานี่ กินเค้กปอนด์ซะก่อน」
ขณะที่เมอากดดันเข้ามา ก็ทำการยัดเค้กปอนด์ที่ซื้อมาจากร้านสะดวกซื้อข้างบนเข้าปากเธอ เธอจึงค่อยๆเริ่มกินอย่างสงบเงี่ยม
อุมุ คุ้มค่าที่เคยสอนให้อย่าพูดเวลามีอาหารอยู่เต็มปาก
「ก่อนอื่นก็อาเธน่าเป็นการ์ดที่ได้มาจากแพ็คของกิลล์ เพราะงั้นจึงราคาถูกกว่าการซื้อแบบปกติมาก ส่วนไนกีเป็นวงศ์วานที่เธออัญเชิญมา, ด้านการ์ดแรงค์อัพของเมอาก็ได้ขอให้ตัวแทนจำหน่ายการ์ดภายนอกช่วยทำการค้นหาอยู่」
…..แต่ต่อให้หาเจอ ก็ได้เอาเงินที่มีไปใช้หมดแล้ว
ขณะที่ผมกำลังพึมพำกับตัวเอง เร็นกะก็ทำการหรี่ตาจ้องมองมา
จ-จะหาทางทำอะไรเรื่องเงินเองน่า เพราะงั้นช่วยเก็บเป็นความลับกับเมอาไปก่อนเถอะ…..
-ฮ่าห์- เร็นกะทำการถอนหายใจเล็กน้อยแล้วหันหน้าไปทางอื่น
「แล้วก็ เกี่ยวกับเพอร์เฟคลิงค์ นอกเหนือไปจากเร็นกะแล้ว ไม่ว่าจะพยายามมากขนาดไหน กับการ์ดใบอื่นก็ทำได้แค่ฟูลซิงโคร(99%)เอง เพราะงั้นเลยช่วยไม่ได้ใช่ไหมล่ะ? อันที่จริง อยากจะรู้ด้วยซ้ำว่าทำไมถึงมีแค่เร็นกะที่ทำได้กัน」
「งุมงุม…..อะแฮ่ม ฮ่าห์…..ช่วยไม่ได้น้า เน่ ช่วยหาทางแรงค์อัพอยู่จริงๆนะ? ถ้าหากเป็นแบบนี้ต่อไปจะไล่ตามไปเป็นกำลังรบไม่ได้เอา…..」
「อา…..จะต้องทำให้แรงค์อัพให้ได้ เพราะงั้นรอก่อนเถอะ」
ผมที่รู้สึกผิด จึงทำการเกี่ยวก้อยสัญญากับเมอา
ในตอนนั้นเองที่อาเธน่าซึ่งได้มองอยู่ห่างๆมาซักพักก็เดินเข้ามา
「…..หรือว่า จะเป็นเพราะเพอร์เฟคลิงค์นั่นรึเปล่า? ที่เป็นสาเหตุให้ซาชิกิวาราชินั่นหลุดออกจากพันธนาการไป?」
「หืม? อา เพอร์เฟคลิงค์เป็นคำที่พวกเราเรียกกันถึงลิงค์ที่มีอัตราการซิงโคร 100% น่ะ ผลจากการใช้มัน ทำให้เร็นกะสามารถอัญเชิญมาได้แม้แต่ภายนอกเขาวงกต」
「ลิงค์นี่ ถ้าจำไม่ผิดเป็นคำเรียกเทคนิคที่พวกมนุษย์ใช้เพื่อเชื่อมต่อการ์ดกับมาสเตอร์ใช่ไหม? การที่ซ้อนทับจิตวิญญาณเข้ากับการ์ดไปทั้งหมดนี่…..ทำอะไรบ้าบิ่นซะจริง」
「หืม~? หรือว่าเพอร์เฟคลิงค์จะเป็นอะไรที่ไม่ดีงั้นเหรอ?」
พอเมอาถาม อาเธน่าก็ตอบโดยที่จ้องไปทางเร็นกะซึ่งกำลังคุยกับไนกีกันอยู่แค่ 2 คน
「มันแน่นอนอยู่แล้ว มนุษย์กับการ์ดมีจิตวิญญาณที่แตกต่างกัน ถ้าจะให้ยกตัวอย่างโดยที่มนุษย์เข้าใจได้ง่ายๆแล้วล่ะก็ มนุษย์กับการ์ดมีแรงกดอากาศที่ไม่เท่ากัน มันจะเกิดอะไรขึ้นถ้าหากว่าของเหลว 2 ชนิดที่มีความเข้มข้นต่างกันมาสัมผัสกันโดยที่มีแผ่นเยื่อบางๆที่ซึมผ่านกันได้กั้นเอาไว้?」
「…..ของเหลวที่มีความเข้มข้นต่ำกว่าจะพยายามไหลไปยังของเหลวที่มีความเข้มข้นสูงกว่า」
「ที่เติมเต็มจิตวิญญาณของการ์ดอยู่คือน้ำทะเล ส่วนที่เติมเต็มจิตวิญญาณของมนุษย์อยู่ก็คือน้ำจืดยังไงล่ะ」
…..อย่างงี้นี่เอง เพราะแบบนั้นเพอร์เฟคลิงค์จึงมีผลข้างเคียงเกิดขึ้น
「อืม? เมอายังไม่ค่อยเข้าใจดีเท่าไหร่แต่ จะดีกว่าถ้าหากไม่ใช้เพอร์เฟคลิงค์งั้นเหรอ?」
「อา ก็ตั้งความหวังอยู่ว่าจะมีหนทางที่จะปลดพันธนาการอยู่แต่ ไม่คิดเลยว่าจะใช้เทคนิคหยาบๆแบบนี้…..เดาว่าคงไม่มีทางเลือกนอกจากล้มเลิกไปล่ะนะ แต่ว่าซาชิกิวาราชินั่น เห็นดูท่าทางเป็นมิตรแต่กลับทำอะไรแบบนี้…..เจ้าเล่ห์เสียจริง」
「ไม่หรอก เร็นกะได้บอกเตือนว่าอย่าใช้เพอร์เฟคลิงค์เอาไว้แล้วล่ะ」
เพื่อคู่หูคนสำคัญของผมจึงได้พยายามอธิบายกลับไป แต่อาเธน่าก็ยังส่ายหน้าปฏิเสธ
「ความจริงที่ว่าทำลงไปตั้งแต่ในครั้งแรกก็เป็นปัญหาในตัวมันเองแล้ว ถ้าหากว่าเป็นการ์ดที่ดีแล้วล่ะก็ จะไม่ทำแบบนั้นเด็ดขาด ยิ่งถ้าหากว่าเป็นเทพที่ดีด้วยแล้วล่ะก็ …..งั้นก็ดี นี่เองก็เป็นโชคชะตา ถ้าหากลองมองดูดีๆแล้ว ก็ดูจะมีคุณสมบัติของวีรบุรุษอยู่ด้วย ปล่อยให้อาเธน่า เทพีผู้พิทักษ์วีรบุรุษผู้นี้ปกป้องซะเถอะ」
「อ-โอ้…..ก็ไม่ค่อยจะเข้าใจว่ามาถึงตรงนี้ได้ยังไงแต่ ฝากตัวด้วยล่ะ」
「เช่นนั้นแล้วก็จงสวดภาวนาวันล่ะ 3 เวลา สร้างวิหารและถวายสิ่งศักการะ โอ๊ะ แล้วก็รักษาความบริสุทธิ์นั่นเอาไว้ชั่วชีวิตด้วย เข้าใจไหม?」
「เรื่องนั้นต้องขอปฏิเสธ」
「!? ท-ทำไมล่ะ…..?」
ด้วยเหตุนี้ ผมจึงได้อาเธน่า เทพธิดาตัวน้อยขี้กลัว กับไนกี โรคจิตเต็มขั้น เข้ามาเป็นพรรคพวก
【Tips】สกิลสร้างพื้นที่ปลอดภัย
หนึ่งในสกิลที่หายากที่สุดในโลก พื้นที่ปลอดภัยที่น่าจะมีปรากฏแค่บางส่วนภายในเขาวงกต สามารถที่จะสร้างมันขึ้นมาได้ แต่เดิมที่มันควรจะเป็นแค่ความสามารถที่ช่วยอำนวยความสะดวกเล็กน้อย แต่ด้วยความเขลาของมนุษย์ชาติทำให้ตอนนี้พื้นที่ปลอดภัยภายในเขาวงกตแรงค์ A ต้องสูญหายไปจนหมด คุณค่าของมันจึงได้พุ่งทะยาน
พื้นที่ปลอดภัยเทียมที่สร้างขึ้นด้วยสกิลนี้ ไม่สามารถใช้เป็นปลายทางการเคลื่อนย้ายได้ เพราะว่าในทางเทคนิค ตำแหน่งของพื้นที่ปลอดภัยและปลายทางของการเคลื่อนย้ายนั้นแตกต่างกัน
