ตอนที่ 12 ข้ามเส้น
หลังจากผ่านช่วงเวลาอันดุเดือดในยามเช้ามา พวกเขาทั้ง 3 ก็ได้มายังห้องน้ำ
ถอดเสื้อผ้าเตรียมตัวที่จะอาบน้ำล้างตัว สายตาของเขาจ้องมองไปยังร่างกายอันเปลือยเปล่าของทั้งสองสาว
สรีระร่างกายของเด็กสาวทั้งสอง ไม่ว่าเห็นกี่ครั้งมันก็งดงาม และหน้าหลงไหล
มองดูที่ร่องเนื้อของยูกิ ที่มีรอยช้ำสีแดงหลังจากที่ถูกเขากระหน่ำกระแทกเข้าไปอย่างหนัก เขาก็แสยะยิ้มออกมา ยูกิที่เห็นอย่างนั้นก็พูดออกมาด้วยสีหน้าไม่ไว้ใจ
“เดี๋ยวเถอะ ฉันไม่ให้ทำแล้วนะ ช่วงล่างระบมไปหมดแล้วเนี่ย”ยูกิพูด พร้อมปกปิดร่างกายของตัวเอง
เขาที่ได้ยินอย่างนั้นก็ได้แต่ยิ้ม ก่อนจะเดินเข้าไปหอมแก้มของเธอ และตบไปที่แก้มก้นเบาๆ
“ฉันยิ้มก็เพราะว่ามีความสุขที่ได้ มีอะไรกับเธอเป็นคนแรกต่างหากล่ะ ไม่ได้มีเจตนาไม่ดีสักหน่อย”
ยูกิได้ยินอย่างนั้นก็ใบหน้าแดง ก่อนจะพูดสวนเขากลับมา
“ถ้าไอ้นั่นของนายไม่แข็งตั้งอยู่อย่างนั้น ฉันก็คงเชื่ออยู่หรอก!”
“โถ่ให้ตายสิ ฉันละเกลียดผู้ชายลามกแบบนายจริงๆ เลย”ยูกิพูดอย่างนั้นก่อนจะกระซิบมาที่ข้างหูของเขา
“ไปให้ฮานะช่วยสิ นายจะข้ามเส้นก็ได้นะ”
เขาแปลกใจที่ได้ยินยูกิพูดอย่างนั้น
“ไม่ต้องมาทำหน้าประหลาดใจเลย นายเองก็อยากทำอยู่ไม่ใช่หรือไง ฉันรู้หรอกน่า แล้วอีกอย่างหนึ่ง.. ”ยูกิเงียบไปสักพักหนึ่งก่อนจะพูดขึ้น
“แม้ฮานะจะไม่ได้พูดออกมา แต่ฉันเองก็สัมผัสได้ถึงแววตาอิจฉาของเธอ ที่มองมาเวลาฉันทำกับนาย.. ”
“เพราะแบบนั้นทำตามที่นายต้องการเถอะ ยูตะ”พูดเสร็จ ยูกิก็ยิ้มให้เขาอย่างอ่อนโยน
เขามองยูกิด้วยแววตาซับซ้อน
“อะไรเล่า ไม่ต้องมามองเลย ต่อให้นายจะเป็นผู้ชายโรคจิตมีอะไรกับน้องสาวตัวเอง ก็ไม่ใช่ว่าฉันจะเกลียดนายสักหน่อย แถมอีกอย่างหนึ่ง.. ”
“ให้นายกระหน่ำมาที่ฉันคนเดียว ได้ตายกันพอดี..”ยูกิพูดอย่างแผ่วเบาจนเขาไม่ได้ยิน พร้อมกับจับไปที่น้องสาวของตัวเอง ที่เต็มไปด้วยรอยแดง
แม้จะแปลกใจกับความใจกว้างของเธอและพร้อมจะให้เขาทำผิดศีลธรรม ถึงจะไม่ได้ผิดจริงๆ ก็เถอะ
แต่เขาก็เลือกที่จะทำตามคำขอของเธอ มุ่งหน้าไปยังอ่างน้ำที่ฮานะกำลังแช่อยู่
“คุยกับพี่ยูกิเสร็จแล้ว เหรอคะพี่ชาย”
“เสร็จแล้ว นี่ขอพี่ลงไปแช่ด้วยสิ”เขาพูดพร้อมกับลงไปแช่ด้วย
โดยที่สลับตัวให้เขาไปอยู่ข้างล่างแทน และให้ฮานาแช่อยู่ข้างบน
“ตั้งแต่เมื่อไหร่กันนะที่หน้าอกของน้องใหญ่ขนาดนี้”พูดไปเขาก็ขยำหน้าอกทั้งสองข้างของฮานะไปด้วย
เขาจับมันอย่างเพลิดเพลินกับความนุ่มนิ่ม พร้อมกันนั้นฮานะเองก็ไม่ได้อยู่เฉย จับไปที่น้องชายของเขาที่อยู่ระหว่างต้นขาของตัวเอง
“อื้มม~ ไม่รู้สิ แต่บางทีแล้วอาจจะเพราะหนูนวดมันทุกวันก็ได้ มันถึงได้ใหญ่ขนาดนี้”
“หืม~ ทำไมถึงต้องนวดมันทุกวันเหรอ”เขาพูดแซวฮานะขณะบีบขยำหน้าอกไม่หยุด
“ก็เขาบอกว่านวดทุกวันแล้วมันจะใหญ่ขึ้น แถมดูเหมือนว่าผู้ชายจะชอบใหญ่ๆ หนูก็เลยนวดมันทุกวัน”
“หืม น้องมีผู้ชายที่ชอบอยู่งั้นหรอ แบบนี้พี่ชายก็เสียใจแย่เลยสิ”เขาพูดและบีบหน้าอกแรงขึ้น
“อื้ออ กะ ก็พี่นั่นแหละผู้ชายที่หนูชอบ”ฮานะพูดออกมาด้วยความเขินอาย
“งั้นแสดงว่าหน้าอกคู่นี้ก็เป็นของพี่สินะ”
“เปล่าไม่ใช่.. ”
“ไม่ใช่เพียงแค่หน้าอก แต่ทั้งตัวหนู หนูยกให้พี่หมดเลย”พูดแล้วฮานะ ก็พลิกตัวหันหน้ามาทางเขา พร้อมทั้งจ้องมองมาที่ใบหน้าของเขา
“รักนะคะพี่ชาย หนูรักพี่ชายมาโดยตลอด! ไม่ใช่ความรักของพี่น้อง แต่หนูรักพี่ชายในฐานะผู้ชายคนหนึ่งมาโดยตลอด!”ฮานะพูดความในใจที่อัดอั้นมานาน
เขาเห็นน้ำตาที่ไหลออกมา ก็ได้ยื่นมือไปปัดน้ำตาออก
“งั้นน้องก็ต้องพิสูจน์ คำพูดนั้นแล้วล่ะ”เขาพูดพร้อมกับขยับน้องชายไปที่น้องสาวตัวน้อยของฮานะ
ได้ฟังอย่างนั้นฮานะก็กลืนน้ำลายอย่างตื่นเต้น
“พะ พี่ยูกิจะไม่ว่าใช่ไหม?”เหมือนฮานะยังจะลังเลอยู่นิดหน่อย
“ว่าสิ ถ้าเธอไม่ยอมทำล่ะนะ”ยูกิที่ไม่รู้มานั่งอยู่ใกล้ๆ พวกเขาตั้งแต่เมื่อไหร่พูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม
“กะจะให้ฉันโดนกระหน่ำอยู่คนเดียวหรือไง ได้ตายกันพอดี อย่าคิดจะสบายอยู่คนเดียวสิ เพราะฉะนั้นมาโดนด้วยกันดีกว่านะ ฮานะจัง”ยูกิพูดขึ้นพร้อมกับลูบหัวของฮานะ
ฮานะมองดูยูกิด้วยแววตาซับซ้อน ก่อนจะทำหน้าเหมือนเข้าใจอะไรบางอย่าง และยิ้มออกมา
“คิกๆ ที่แท้พี่ยูกิก็ไม่ไหวนี่เอง”ฮานะพูดแล้วก็หัวเราะออกมาอย่างร่าเริง
“หนวกหูน่า”ยูกิหันหน้าไปทางอื่น ด้วยความเขินอาย
“…”
“ขอบคุณนะพี่ยูกิ ที่ไม่รังเกียจเด็กสาวโรคจิตอย่างหนู”
“ใครมันจะไปรังเกียจคนน่ารักแบบเธอได้กันเล่า ยัยบ้า”ยูกิพูดขึ้นมาอย่างเอ็นดู
“จริงสิพี่ยูกิ”
“มีอะไรอีกล่ะ”
“เอ่อ.. คือว่า ช่วยใช้มือถือหนู อัดวีดีโอเก็บไว้หน่อยได้ไหมคะ”ฮานะพูดอย่างเขินๆ
“ให้ตายสิ จะเก็บไว้ให้ลูกดูหรือไงกัน”ยูกิบ่นออกมาด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะเดินไปหยิบมือถือของฮานะขึ้นมา
“เอาล่ะพร้อมแล้ว เริ่มได้เลย”ยูกิพูดพร้อมกลืนน้ำลาย ด้วยความรู้สึกที่ตื่นเต้นไปด้วย
‘ความรู้สึกตื่นเต้นนี่มันอะไรกัน นี่ฉันเองก็กลายเป็นโรคจิตไปอีกคนแล้วเหรอเนี่ย’ยูกิอดคิดขึ้นมาไม่ได้ ขณะใช้มือไปจับร่องเนื้อของตัวเองที่เริ่มเปียกขึ้นมาอีกแล้ว..
つづく
