ตอนที่ 87 งานเลี้ยง 21
“ดูเหมือนเราทั้งคู่จะว่างพร้อมกันแล้วนะคะ คุณเชีย”
“จริงด้วยค่ะ!”
สาวใช้ประจำตัวของอาเรียแห่งตระกูลดยุก—ซาเนีย
สาวใช้ประจำตัวของเบเลธแห่งตระกูลมาร์ควิส—เชีย
ทั้งสองคนพบหน้ากันภายในห้องจัดเลี้ยงอาหารค่ำ ซึ่งในขณะนี้ผู้เข้าร่วมงานเริ่มทยอยออกจากงานทีละคน ทั้งสองยังคงยืนตัวตรงด้วยท่าทางที่สง่างาม
“คุณซาเนียวางแผนจะออกจากงานเมื่อไหร่หรือคะ? ฉันคิดว่ามันก็ค่อนข้างดึกแล้วนะคะ”
“อืม… หลังจากที่คุณหนูอาเรียกล่าวคำอำลาเสร็จสิ้น ฉันคิดว่าอีกประมาณ 30-40 นาทีได้ คุณล่ะคะ?”
“สำหรับฉัน คงอีกประมาณ 1 ชั่วโมงค่ะ”
เพราะทั้งสองต่างทำงานในตระกูลขุนนางที่สูงศักดิ์ พวกเธอจึงเป็นสาวใช้ที่เก่งกาจอย่างยิ่ง แม้จะพูดถึงเวลาโดยประมาณ แต่ทั้งคู่ก็สามารถคาดการณ์ได้อย่างแม่นยำเกือบสมบูรณ์
“โอ้… หนึ่งชั่วโมงนี่ดูนานทีเดียวนะคะ ถ้าดูจากภาพที่คุณเบเรธจูงมือคุณหนูทั้งสองออกไปพร้อมกันก่อนหน้านี้ นี่คงเป็นเรื่องนั้น… ใช่ไหมคะ?”
“อาจจะเป็นเรื่องนั้นจริงๆ ด้วยค่ะ”
“…เข้าใจแล้วค่ะ”
ภาพที่เบเรธพาเอเลน่ากับลูน่าออกไปพร้อมกันนั้นถูกผู้เข้าร่วมงานหลายคนมองเห็น และคำตอบของเชียก็ทำให้ซาเนียเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นโดยไม่แสดงความแปลกใจ
“จากบรรยากาศของสองคนนั้น ฉันก็พอจะเดาได้ค่ะว่า คุณเบเรธคงมีความรู้สึกพิเศษต่อพวกเธอขนาดนั้น”
“คุณเบเรธเป็นคนที่น่าประทับใจขนาดนั้นนี่คะ”
เชียตอบกลับด้วยรอยยิ้มจริงใจ คำพูดนี้ไม่ได้เป็นเพียง “คำชม” หรือเพื่อ “ยกย่องเจ้านาย” แต่เป็นความจริงที่มาจากใจ ซาเนียจึงรู้สึกสงสัยเล็กน้อย
“ขออภัยนะคะที่ฉันอาจจะยุ่งเรื่องส่วนตัว แต่… คุณเชียไม่คิดจะทำอะไรเลยเหรอคะ? ฉันเองเคยมีโอกาสได้พูดคุยกับคุณเบเรธ และรู้สึกว่าท่านเป็นคนที่ยอดเยี่ยมมาก”
“…เอ่อ สำหรับเรื่องนั้น ฉันยังพูดอะไรไม่ได้ในตอนนี้ค่ะ”
“…!”
นี่เป็นครั้งแรกที่ซาเนียแสดงสีหน้าประหลาดใจ แต่เมื่อพิจารณาความหมายของคำพูดนั้น เธอก็เข้าใจในทันที
“อ๋อ… ถ้าอย่างนั้น ฉันขอแสดงความยินดีล่วงหน้าเลยค่ะ”
“…”
คำตอบนั้นบ่งบอกอย่างชัดเจนว่าเธอเข้าใจทุกอย่าง สถานะของทั้งคู่ในฐานะสาวใช้เหมือนกัน ทำให้ซาเนียเข้าใจว่าเหตุใดเชียถึงไม่สามารถพูดอะไรได้ในตอนนี้
และเพียงเท่านั้น เซียก็หลุบตาลงพร้อมหน้าแดงก่ำในความเงียบ
“ฮิฮิ ดูเหมือนคุณจะชื่นชอบเขามากเลยนะคะ”
“ค่ะ…”
“ไม่ต้องห่วงค่ะ ฉันจะไม่แซว เพราะฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องที่เข้าใจได้”
หลังจากหยุดพัก ซาเนียก็เปลี่ยนบรรยากาศด้วยการพูดถึงหัวข้อใหม่
“เปลี่ยนเรื่องกันดีกว่าค่ะ แต่ถ้าทุกอย่างดำเนินไปอย่างราบรื่น ฉันว่าคุณมีอนาคตที่สดใสมากเลยนะคะ”
“อนาคตที่สดใส… อย่างนั้นเหรอคะ?”
“ค่ะ คุณเบเรธที่เป็นมาร์ควิสผู้ครอบครองดินแดนมากมาย คุณเอเลน่าที่มาจากตระกูลเคานต์ผู้ครองตำแหน่งอันดับหนึ่งในวงการธุรกิจอาหาร และคุณลูน่าที่เป็นผู้รอบรู้และสามารถช่วยให้ทุกอย่างราบรื่นได้ นอกจากนี้คุณเชียยังสามารถสนับสนุนพวกเขาได้อย่างยอดเยี่ยม ทั้งหมดนี้เหมือนเป็นวงจรที่สมบูรณ์แบบเลยล่ะค่ะ”
“!!”
ธุรกิจอาหารจำเป็นต้องใช้ที่ดิน การมีผู้รอบรู้ช่วยให้การดำเนินการราบรื่น และเชียก็เป็นผู้สนับสนุนเบื้องหลังที่ขาดไม่ได้
สิ่งที่ซาเนียพูดล้วนเป็นความจริงทั้งหมด
“หากคุณเบเรธเป็นคนที่ไม่ได้เรื่อง ทุกอย่างอาจจะเปลี่ยนไป แต่ท่านไม่ใช่แบบนั้น ฉันมั่นใจว่าท่านจะเป็นผู้นำที่ฟังเสียงประชาชนและใช้นโยบายที่อ่อนโยนค่ะ”
“ขอบคุณมากเลยค่ะ!”
เซียยิ้มจนหน้าบาน ราวกับรอยยิ้มนั้นละลายความเหนื่อยล้าได้ทั้งหมด
“นี่อาจจะเป็นเรื่องตลกนะคะ… แต่ถ้าคุณอาเรียผู้มีความสามารถด้านการทูตมาร่วมด้วย กลุ่มนี้จะกลายเป็นทีมเหล็กที่ไม่มีใครเทียบได้เลยค่ะ ทั้งดยุก มาร์ควิส และเคานต์ก็เชื่อมโยงกันเป็นหนึ่งเดียว”
“…ถ้าถึงเวลานั้น ฉันขอให้คุณซาเนียมาร่วมกับพวกเราด้วยนะคะ! ถ้าคุณซาเนียอยู่ด้วย พวกเราจะมีกำลังใจเพิ่มขึ้นมากมายเลยค่ะ!”
“ฮิฮิ คุณแน่ใจแล้วใช่ไหมคะ?”
“แน่ใจค่ะ!”
“ขอบคุณนะคะ นั่นคงเป็นอนาคตที่งดงามราวกับสมบัติล้ำค่าเลยค่ะ”
“…”
ในตอนนั้นเอง เชียสัมผัสได้ถึงความรู้สึกบางอย่างที่ยากจะอธิบายออกมาเป็นคำพูด
———
ในเวลาเดียวกันนั้นเอง
“ว่าไปแล้ว การที่พวกเราสามคนได้มารวมตัวกันแบบนี้มันไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยๆ ใช่ไหม?”
เสียงของเบเรธพัดผ่านสายลมไปถึงหูของเอเลน่าและลูน่า
TLN: ช่วงนี้จันทร์-ศุกร์ตอน 9:00-16:00 อาจลงช้าหน่อยนะครับ????
