อั่งเปาทะลุโลก (发个红包去未来 ) - ตอนที่ 369

CF:บทที่ 369 ประชุมบริษัท

เป็นที่รู้ดีว่าหลิงเมิ่งเสี่ยนั้นมักจะอยู่ภายใต้การดูแลของใครสักคนเสมอ, แต่ตอนนี้เธอกลับถูกปล่อยให้นั่งอยู่เพียงลําพังในสวนคนเดียว, ซึ่งมันอาจเกิดปัญหามากมายตามมาได้

บางทีเธออาจได้ยินเสียงของเขาเปิดประตูบ้าน, หลิงเพิ่งเสี่ยจึงได้หันหัวมาทางด้านนี้, ดวงตากลมโตที่เป็นประกาย, เธอนั้นทําท่าทีสงสัยและมีสีหน้าที่น่ารัก

ดูจากสีหน้าของเธอ, อู่ฮั่วเหรินก็รู้ได้ทันทีว่าเธอยังไม่ได้หายเป็นปกติดี, อู่อ่าวเหรินจึงได้เดินไปหาเธอ เขาต้องการที่จะยืนยันการฟื้นตัวของหลิงเพิ่งเสี่ย

นั่งอยู่ตรงข้ามกับเธอ และมองดูที่ใบหน้า, ก่อนที่อู่ฮาวเหรินจะยิ้มและถามขึ้น “ทําไมคุณถึงมานั่งอยู่ตรงนี้คนเดียวล่ะ?”

“ชานชานกับจิ๋วนจิ๋วนยังไม่กลับมาค่ะ, คุณย่าบอกว่าหนูเข้าไปในห้องร้องเพลงคนเดียวไม่ได้, คุณย่าจึงบอกให้หนูรออยู่ที่นี่ก่อน พอชานชานกับจําวนวนกลับมาแล้วถึงไปร้องเพลงได้ค่ะ”

มองดูเธอพูดถึงเสี่ยวชานและจําวนวนพร้อมกับยิ้ม, และสีหน้าที่ไม่พอใจเหมือนกับเด็กเมื่อบอก

ไม่ให้เธอเข้าห้องร้องเพลง อู่อ่าวเหรินก็ยิ้มออกมา

การฟื้นตัวของเธอนั้นเป็นไปอย่างรวดเร็วมาก, ตอนนี้เธอมีความคิดความอ่านเหมือนกับเด็ก 5 ขวบแล้ว, แต่อู่ฮาวเหรินก็ยังไม่รู้อยู่ดีว่าการที่เธอชอบร้องเพลงนั้น เกี่ยวข้องอะไรกับการหายตัวไปของหลิงหยิ่งหรือไม่

แต่ถ้าพูดถึงเรื่องความคิดความอ่านของเธอแล้ว, คิดว่าเธอไม่น่าจะมีอะไรเกี่ยวข้องกับหลิงหยิ่ง

อู่ฮาวเหรินเดินเข้าไปในห้อง, ก่อนจะหยิบคอมพิวเตอร์ออกมาแล้วพูดขึ้น “มาสิ, ผมจะพาคุณไปที่ห้องร้องเพลงเอง”

“พวกชานชานยังไม่กลับมา, หนูจะรอพวกชานชานกลับมาก่อนค่ะ”

อู่ฮาวเหรินมองดูเธอแล้วก็ส่ายหัว และวางคอมพิวเตอร์ไว้บนโต๊ะ, ในนั้นมีวิดีโอเพลงอยู่ด้วย ซึ่งเป็นเพลงที่ร้องโดยหลิงหยิ่ง

แล้วเปิดวิดีโอขึ้นมาและปล่อยให้เธอดูอยู่ที่นี่, แล้วอู่ฮาวเหรินก็กลับไปที่ห้อง

“จ, จากสถานการณ์ในปัจจุบัน, เมื่อไรเธอถึงจะหายดี?”

“จากการตรวจสอบของข้อมูล, คาดว่าน่าจะฟื้นตัวเต็มที่ในอีก 3 เดือน แต่ทว่าในเรื่องของการรับรู้ จําเป็นที่จะต้องใช้เวลาในการเรียนรู้, ปัจจุบันเธอยังมีความคิดความอ่านเหมือนกับเด็กอยู่, จึงเป็นไปไม่ได้ที่ฟื้นคืนจิตใจ และมีความคิดความอ่านเหมือนกับผู้ใหญ่ได้ในทันที”

“ทําไมล่ะ? ผมรู้สึกว่าเธอมีการเปลี่ยนแปลงมากกว่าเด็กทั่วๆไปนะ”

เด็กนั้นสามารถเรียนรู้สิ่งต่างๆได้ปีต่อปี, และการเปลี่ยนแปลงของหลิงเพิ่งเสี่ยนั้นก็รวดเร็วกว่าเด็กทั่วๆไป

“ยังไม่แน่ชัด,

บางทีอาจจะเกี่ยวข้องกับพลังวิญญาณก็ได้, พลังวิญญาณที่เข้มแข็งของเธออาจจะทําให้เธอมีความสามารถในการรับรู้เร็วกว่าเด็กทั่วๆไป”

ไม่มีคําตอบสําหรับคําถามแบบนี้, คนที่มีปัญหาด้านIQ.นั้นสามารถรักษาได้ก็จริงอยู่, แต่ก็ยังดูจะแตกต่างจากเธออยู่ดี

เมื่อคิดถึงการเปลี่ยนแปลงของหลิงเพิ่งเสวี่ย, อู่อ่าวเหรินก็เริ่มจัดเรียงบทเพลงของหลิงหยิ่งจากอายุของเธอ

จากสถานการณ์ในปัจจุบันของหลิงเพิ่งเสวี่ยแล้ว, มันก็น่าสนใจที่จะให้เธอร้องเพลงพวกนี้โดยเรียงตามอายุของเธอ

วันต่อมา เมื่ออู่ฮาวเหรินได้มาถึงที่บริษัท, บางทีเขาอาจจะพลาดอะไรไป, ทันทีที่พวกเขาเจอกับพนักงาน, พวกเขาก็จะทําที่ท่าตกใจกันทันที

เมื่อหวังหลานมองเห็นอู่อ่าวเหริน, เธอก็ตกใจในทันทีและรีบพูดขึ้นอย่างรีบร้อน

“ท่านประธาน, คุณกลับมาแล้วเหรอคะ”

“ก็ใช่ ทําไม? คุณไม่เจอผมแค่ครึ่งเดือน, ผมดูเปลี่ยนไปมากเลยรึไง?”

มองดูที่สายตาของเธอ, อู่อ่าวเหรินก็หันมาดูตัวเองและก็ไม่พบว่ามีอะไรเปลี่ยนไป, เขาจึงถามอย่างสงสัย

“ไม่ค่ะ, คุณไม่ได้เปลี่ยนไปเลยค่ะ, ท่านประธาน”

“ถ้าอย่างนั้นคุณช่วยไปแจ้งทุกคนให้ทราบหน่อย, ว่าอีกเดี๋ยวเราจะประชุมกัน”

มองหวังหลานที่รีบเดินออกไป, อู่ฮาวเหรินก็พูดขึ้น “จ, ตรวจสอบให้หน่อยว่ามีอะไรผิดปกติเกิดขึ้นในบริษัทช่วงนี้บ้าง?”

“ไม่มีอะไรผิดปกติ, เพียงแต่มีข่าวบางอย่างของคุณที่ถูกเผยแพร่ของไปทั่วในบริษัทค่ะ”

“ข่าวอะไร?” อู่ฮาวเหรินถามอย่างสงสัย

มองดูข่าวที่ขึ้นบนหน้าจอคอมพิวเตอร์, อู่ช่าวเหรินก็ถึงกับอึ้ง, เขาไม่คิดว่าจะมีข่าวลือแบบนี้เกิดขึ้นมาได้

มีบางคนในบริษัทที่เชื่อว่าเขานั้นมีอะไรสักอย่างที่เกี่ยวข้องกับสถาบันวิจัยที่สุดยอดกลางทะเล, เทคโนโลยีทั้งหมดของบริษัทนั้นบางที่ก็น่าจะมาจากองค์กรนั้นด้วย

ไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่า, แม้แต่คนในบริษัทเองก็ยังสงสัยเรื่องนี้ด้วย, ดูเหมือนเรื่องของการโอนย้ายเป้าหมายจะสําเร็จดีมาก

แน่นอนว่า, มันมีผลกระทบในแง่ลบกับภาพลักษณ์ของเขาในบริษัท ซึ่งดูเหมือนจะมีผลกระทบในระดับหนึ่งเลยทีเดียว

อู่ฮาวเหรินส่ายหัว, มันไม่ใช่เรื่องสําคัญอะไร, ถ้าพวกเขาสงสัยก็ปล่อยให้สงสัยไป

“ก๊อกๆๆ”

“เข้ามาได้”

“ท่านประธานคะ, พร้อมที่จะเริ่มประชุมแล้วค่ะ”

เข้าไปในห้องประชุม, อู่ฮาวเหรินก็จ้องมองมาที่ผู้คนที่อยู่ในห้องประชุม และมองดูสีหน้าของพวกเขาทุกคน, ดูเหมือนว่าข่าวลือนี้จะไม่ค่อยมีผลอะไรกับพวกพนักงานเก่าๆในบริษัท

“เป็นอย่างไรกันบ้างกับงานที่ผมมอบหมายให้พวกคุณทําในครึ่งเดือนที่ผ่านมา?”

หลิวหมิงเยี่ยพูดขึ้น, “หัวหน้าคะ, พวกเราได้รวบรวมข้อมูลของผู้คนทั้งหมดที่เข้าร่วมการคว่ําบาตรในครั้งนี้เรียบร้อยแล้วค่ะ”

“ดีมาก, เดี๋ยวผมจะบอกวิธีการจัดการคนพวกนี้ให้คุณไปดําเนินการทีหลัง, แล้วก็เซี่ยเสวี่ย คุณกับฝ่ายทรัพยากรบุคคลไปดําเนินการประกาศรับสมัครรับคนเข้าทํางานในบริษัทดนตรีของเราบนเว็บไซต์ของบริษัทที่นะ”

เซียเสวี่ยผงกหัว, ก่อนจะหยิบเอกสารขึ้นมาและพูดขึ้น “ได้ค่ะ, หัวหน้า ฉันจะไปรีบไปดําเนินการแล้วรีบกลับมาค่ะ”

อู่ฮ่าวเหรินมองมาที่ตงจ, ที่เป็นผู้จัดการของบริษัทก่อสร้างที่เพิ่งจ้างเข้ามาใหม่, และถามขึ้น “การจัดการบริษัทก่อสร้างเป็นอย่างไรบ้างแล้ว?”

“หัวหน้าครับ, พนักงานที่พวกเราจ้างมาทั้งหมดนั้น ผมได้พาพวกเขาไปที่เขตการก่อสร้างหยวนหมิงหยวน เพื่อทําการฝึกแล้วครับ

อู่ฮาวเหรินผงกหัวแล้วพูดขึ้น “เมื่อตอนที่ผมกลับมา, ผมได้ยินมาว่าอําเภออวุ่นหลงกําลังจะถูกพัฒนาให้เป็นเขตเศรษฐกิจพิเศษอยู่, ซึ่งอีกเดี๋ยวคงได้วางแผนกันใหม่, เมื่อถึงตอนนั้นพวกคุณจะต้องไปเข้าร่วมกับแผนการก่อสร้างด้วย เมื่อถึงเวลานั้นพวกคุณก็น่าจะมีความรู้ด้านการก่อสร้างด้วยวัสดุพวกนี้แล้ว, ศึกษาให้หนักล่ะ”

“ได้ครับหัวหน้า, ผมสัญญาว่าจะทําหน้าที่ให้ลุล่วงครับ”

มองดูน้ําเสียงและการกระทําของชายคนนี้ ฮ่าวเหรินรู้สึกเหมือนว่าเขานั้นเป็นทหารยังไงอย่างงั้น, บางทีเขาอาจจะคิดมากเกินไป, อู่ฮาวเหรินจ้องมองไปที่เขาอย่างสงสัย

ตอนนี้เขาไม่ได้มีท่าทีอะไรมากนัก อู่ฮาวเหรินจึงส่ายหัวแล้วพูดขึ้นต่อ “พวกคุณมีอะไรจะรายงานอีกมั้ย?”

“หัวหน้าครับ, ผมมีเรื่องจะรายงานครับ”

เป็นหวังจี๋ที่พูดขึ้นมา, ในตอนแรกเขาก็รู้สึกแปลกๆอยู่, เพราะคนในแผนกคอมพิวเตอร์ไม่ค่อยชอบที่จะมาเข้าร่วมประชุม, แต่คราวนี้หวังลึกลับมาเข้าร่วมประชุมซะงั้น

“มีอะไรเกิดขึ้นกับแผนกคอมพิวเตอร์ของคุณอย่างงั้นรึ?”

“หัวหน้าครับ, พวกเราได้ออกแบบซอฟแวร์โทรศัพท์มือถือขึ้นมา, แต่ผมรู้สึกว่าระบบปฏิบัติการของโทรศัพท์มือถือในปัจจุบันยังไม่สามารถที่จะใช้งานร่วมกับซอฟแวร์ที่พวกเราทําขึ้นมาได้ครับ ดังนั้นพวกเราจึงอยากที่จะวิจัยเรื่องของโทรศัพท์มือถือนะครับ”

ทันทีที่หวังจี๋ได้พูดออกมา, ทุกคนต่างก็มองมาที่เขาอย่างประหลาดใจ, เพราะพวกเขาไม่คิดว่าคนจากแผนกคอมพิวเตอร์นั้นต้องการที่จะเปิดสายโทรศัพท์มือถือด้วยตัวเอง

แม้แต่อู่ฮาวเหรินยังประหลาดใจ, เรื่องของโทรศัพท์มือถือนั้นเขาก็เคยวางแผนเอาไว้เหมือนกัน แต่ยังไม่คิดที่จะพูดถึง, เพราะเขาต้องการที่จะรวมโทรศัพท์มือถือเข้ากับเทคโนโลยีฉายภาพจําลอง

อีฮ่าวเหรินจึงถามเขาอย่างสงสัย “มีใครในแผนกคอมพิวเตอร์ของคุณที่เคยทํางานด้านโทรศัพท์มือถือบ้างไหม?”

“ไม่ครับ, แต่พวกเราได้ศึกษาเรื่องของโทรศัพท์มือถือชั้นนําของโลกอยู่, ในตอนนี้ถ้าเราใช้เทคโนโลยีในปัจจุบันของเรา มาเป็นหัวข้อในการวิจัย, พวกเราก็น่าจะสามารถสร้างระบบปฏิบัติการ, ชิ้นส่วน และอุปกรณ์ขึ้นมาเองได้ อีกทั้งชิ้นส่วนด้านอิเล็กทรอนิกส์ของพวกเราก็ดูเหมือนจะล้ําสมัยกว่าหลายๆบริษัทด้วยครับ”

หวังจี๋ไม่ได้พูดออกมา, แต่จริงๆแล้ว พวกเขาได้ทําการศึกษาอุปกรณ์ไฟฟ้าชีวภาพบําบัด และพบว่าถ้าใส่อุปกรณ์บางอย่างลงไปเพิ่ม, มันก็จะกลายเป็นโทรศัพท์มือถือที่มีระบบฟังชั้นที่สุดยอด

ดังนั้น, พวกเขาจึงต้องการที่จะสร้างโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเป็นของตัวเอง, และทําระบบปฏิบัติการขึ้นมาด้วยตัวเอง, เพื่อใช้งานร่วมกับซอฟแวร์ที่พวกเขาทําขึ้นมา, เช่นเดียวกับแอปเปิ้ล

อู่ฮาวเหรินก็ยิ้มขึ้นมา, เพราะเขาไม่คิดว่าพวกเขานั้นจะมีความคิดแบบนี้ขึ้นมาได้จึงพูดขึ้น “ในเมื่อพวกคุณอยากที่จะศึกษาเรื่องของโทรศัพท์มือถือ, ถ้างั้นก็ให้แผนกคอมพิวเตอร์จัดตั้งแผนกวิจัยโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเอง”

“แล้วก็, คุณน่าจะรู้กฏของบริษัทดีอยู่แล้ว, คุณต้องจัดการปัญหาด้านบุคลากรด้วยตัวเอง, เดี๋ยวผมจะส่งข้อมูลบางอย่างไปให้, เป็นแนวคิดเรื่องของโทรศัพท์มือถือที่ผมมีอยู่, เอาไปลองดู”

ซึ่งคราวนี้, มันเป็นเพียงแค่แนวคิดจริงๆ, การรวมเทคโนโลยีเครื่องฉากภาพจําลองเข้ากับเทคโนโลยีโทรศัพท์มือถือ ซึ่งมันจะต้องเป็นผลงานที่สุดยอดมากในอนาคตแน่, ตอนนี้เขาก็อยากทําให้สําเร็จ เพียงแต่ติดบางปัญหาอยู่, และปัญหาหลักๆคือเรื่องของอุปกรณ์และชิ้นส่วน