อั่งเปาทะลุโลก (发个红包去未来 ) - ตอนที่ 368

CF:บทที่ 368 กลับสู่จีน

หลังจากที่อยู่บนเกาะนี้ได้ 3 วันและทําการผลิตบางอุปกรณ์ที่หุ่นยนต์ไม่สามารถทําได้เสร็จ, อู่ฮาวเหรินก็ออกจากเกาะมาในตอนมืด

ตอนที่เขากลับมาปรากฏตัวอีกครั้ง เขาก็มาถึงบริเวณอ่าวท่าเรือเซินเจิ้นแล้ว

มองดูสายที่ไม่ได้รับร้อยกว่าสายในโทรศัพท์แล้ว, อู่อ่าวเหรินก็คิดว่าคงจะมีหลายคนที่ตามหาตัวเขาในหลายวันมานี้

ก่อนอื่น, เขาต้องโทรหาที่บ้านเพื่อบอกเรื่องความปลอดภัยของเขาก่อน

อู่ฮาวเหรินนั้นรู้ดีว่าถ้าเขาโทรออกไปแล้ว, พวกเบื้องบนจะต้องรู้ที่อยู่ของเขาได้อย่างรวดเร็วแน่

อย่างที่เขาคิด, เมื่อสัญญาณโทรศัพท์ของเขาได้ถูกส่งออกไป, เจ้าหน้าที่หน่วยข่าวกรองก็ได้จับสัญญาณหาที่อยู่ของเขาได้ทันที

จากนั้น, ข่าวนี้ก็ได้ถูกส่งไปให้ท่านผู้นําทันที, เพื่อที่ตามหาอู่ฮาวเหริน ผู้คนในหน่วยข่าวกรองต่างก็วุ่นวายกันอย่างหนักในหลายวันมานี้

เพราะข่าวเรื่องการหายตัวไปของอู่ฮาวเหรินนั้น พวกเขานั้นไม่รู้ว่าข่าวนี้รั่วไหลออกไปอย่างไร, ทําให้ประเทศต่างๆมากมายออกตามหาตัวเขาเป็นการใหญ่, โดยเฉพาะญี่ปุ่นกับอเมริกาที่ทําทุกอย่างเพื่อที่จะตามหาอู่ฮ่าวเหรินให้พบ

เพื่อที่จะจับตัวอู่ฮาวเหรินให้ได้ในคราวนี้, พวกเขาได้ใช้จ่ายเงินไปเป็นจํานวนมหาศาล, แต่ในท้ายที่สุด พวกเขาก็คว้าน้ําเหลว ทําให้ความสัมพันธ์ของทั้งสองประเทศนี้แย่ลงไปอีก

“ท่านครับ อู่ฮาวเหรินเพิ่งจะโทรศัพท์ติดต่อหาครอบครัวของเขาครับ, พวกเราจับตําแหน่งของเขาได้ที่อ่าวในท่าเรือเซินเจิ้นครับ”

“ดี, ดีมาก, รีบไปแจ้งกองทหารที่ประจําการณ์อยู่ที่นั่นให้รีบไปตามหาตัวเขาทันที, พวกเราจะต้องรีบไปคุ้มกันตัวเขา”

หลายวันที่ผ่านมานี้ตอนที่อู่ฮาวเหรินหายตัวไปนั้น, เขาไม่ได้พักผ่อนเลย, ทางสถาบันวิจัยก็ได้เข้ามาศึกษาอาวุธที่ถูกใช้โดยหุ่นยนต์บนเรือกู้ซาก

นอกจากเทคโนโลยีปืนแม่เหล็กไฟฟ้าแล้ว, สถาบันวิจัยได้ทําการศึกษาและทําความเข้าใจปืนยิงลําแสง แต่ก็ไม่สามารถทําความเข้าใจได้เลย แม้แต่จะลองทําเลียนทําแบบก็ไม่สําเร็จ

รวมกับเรื่องข่าวที่รั่วไหลออกไป, ทําให้ต่างประเทศรู้ข่าวว่าอู่ฮาวเหรินหายตัวนั้น, ทําให้เขารู้สึกกระวนกระวายมากขึ้นไปอีก

ตอนนี้อฮาวเหรินกลับมาปรากฏตัวแล้ว, ทําให้ท่านผู้นําถึงกับรู้สึกโล่งอก

“แล้วหน่วยข่าวกรองได้ข้อมูลมาบ้างมั้ยว่า เขากลับมาปรากฏตัวที่นั่นได้อย่างไร?”

“ไม่ครับ ตอนนี้ทางหน่วยข่างกรองกับตรวจสอบอยู่, แต่ก็ยังไม่พบเบาะแสอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ครับ”

“แล้วพบเบาะแสเรื่องของบริษัทเงินทุนบ้างไหม?”

“ไม่เลยครับ

จากข้อมูลของบริษัทเงินทุนที่เราพบมานั้นเป็นข่าวลวงทั้งหมดครับ, ซึ่งน่าจะมีการใช้เทคโนโลยี AI เข้าช่วยครับ, พวกเราได้ลองตรวจสอบจากเรื่องนี้, แต่ก็ไม่พบเบาะแสอะไรกลับมาเลยครับ”

“ดูเหมือนว่าเบาะแสทั้งหมดจะอยู่ที่ตัวเขาอย่างเดียวสินะ”

เลขานุการกระซิบกระซาบ “ท่านครับ, คุณต้องการจะถามเขาโดยตรงเลยไหมครับ?”

ท่านผู้นํานั่งคิดอยู่พักหนึ่ง, ก่อนจะตอบกลับไป “ถามไปก็คงไม่ได้คําตอบอะไร, แถมจะให้ผิดใจกันเสียด้วยซ้ํา, ในเมื่อพวกเขาไม่กลัวว่าพวกเราจะรู้, ก็แสดงว่าพวกเขาคงจะได้เตรียมหาทางแก้ไว้แล้ว”

ถึงแม้ท่านผู้นําจะไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่เขาก็เข้าใจ, ในเมื่อมีเทคโนโลยีล้ําสมัยมากมาย, ก็ย่อมจะต้องมีเทคโนโลยีที่ทรงพลังมากมายด้วยเช่นกัน

“จับตาดูเอาไว้ก็พอ แล้วเดี๋ยวพวกเราก็จะพบเบาะแสเอง”

สําหรับเรื่องของอู่ฮาวเหริน, ทางประเทศนั้นไม่คิดที่จะทําอะไรโง่ๆหากไม่รู้ถึงพลังที่อยู่เบื้องหลังเขาให้ดีก่อน

หากพวกนั้นเปลี่ยนข้าง, และสิ่งของไฮเทคถูกส่งให้กับประเทศอื่นแทน, ความสูญเสียก็จะมหาศาลอย่างแน่นอน

ในปัจจุบัน, เทคโนโลยีที่ได้มาจากอู่ฮาวเหรินนั้นทําให้กองทัพจีนนั้นมีความหวังที่จะสู้ได้ทัดเทียมกับอเมริกาขึ้นมา

แน่นอนว่า, มันจะดีกว่าถ้าพวกเขาสามารถค้นพบพลังอันลึกลับอันนั้นได้, พวกเขาก็ไม่ชอบสถานการณ์ที่ควบคุมไม่ได้แบบนี้เช่นกัน

อู่ฮาวเหรินไม่คิดว่าการต่อสู้ในครั้งนั้นจะทําให้กลายเป็นเรื่องใหญ่ได้ขนาดนี้, มีกลุ่มทหารได้เข้ามาล้อมท่าเรือแห่งนี้แล้ว

เมื่อเรือของเขาเทียบฝั่งมา, ผู้บังคับบัญชาของกองทหารที่ประจําการณ์อยู่ที่นี่ก็ได้มารอรับเขาแล้ว

ผู้คนบนท่าเรือต่างก็ตกใจและมาดูว่ามีอะไรเกิดขึ้นที่นี่

“เกิดอะไรขึ้นที่นั่นงั้นเหรอ? มีเรือลักลอบค้ายาเข้ามารีไง?”

“ไม่น่าใช่, น่าจะเป็นการต่อสู้ที่ใหญ่กว่านั้น, ในบริเวณ 500 เมตร ถูกล้อมรอบโดยกองทัพหมดแล้ว และเมื่อกี้นี้ก็มีกองทหารเดินตรวจตราอยู่ด้านนอกท่าเรือด้วย”

“ดูเหมือนจะเห็นรถจากกองทัพขับเข้าไปเมื่อกี้นี้ด้วย, มีคนใหญ่คนโตมาตรวจรึไงนะ?”

“ไม่น่าจะใช่หรอก? ถ้าจะเป็นการตรวจจริง, ก็คงไม่มีคนใหญ่คนโตมาออกตรวจตอนกลางคืนหรอก!”

ทั้งท่าเรือได้ถูกปิดผนึกเรียบร้อยแล้ว, แม้แต่ตํารวจก็ไม่สามารถเข้ามาได้

คนที่รับผิดชอบท่าเรือแห่งนี้ก็รู้สึกตกใจอย่างมากและไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่

ในเวลานี้, เขาจึงได้โทรศัพท์ เพื่อถามหาข่าว

ทันทีที่เขาขึ้นฝั่งมา เขาก็พบชายสองคนเดินเข้ามาหาเขา, หนึ่งในนั้นแต่งตัวมาในเครื่องแบบของกองทัพ และพูดขึ้น “สวัสดีครับคุณอู่, ผมชื่อว่าหยวนเช่าหัว เป็นผู้บังคับบัญชาของกองทหารที่ประจําการณ์อยู่ที่นี่ครับ, ซึ่งท่านผู้บัญชาการได้สั่งให้พวกเรามาคุ้มกันคุณครับ”

“สวัสดีครับ, ท่านผบ.หยวน ขอรบกวนด้วยนะครับ”

“คุณอ๋ครับ, เชิญทางนี้ครับ, คุณจะอยู่ภายใต้การต้อนรับของกองทัพในคืนนี้”

ทันทีที่เขาขึ้นมาในรถ โทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา, หลังจากที่มองดู ก็พบว่าเป็นจื่อหยง

ดูเหมือนว่าพวกเบื้องบนคงจะส่งเขามาเพื่อทดสอบฉันว่าเป็นสายลับหรือไม่

“ฮัลโหล, โทรมาได้เหมาะเจาะพอดีเลยนะ”

“ฮ่าๆ, ข้าไม่มีทางเลือกนี่นา, นายก็น่าจะเข้าใจนะ, ดูเหมือนว่าผมคงจะโทรมาเปล่าประโยชน์แล้วล่ะ”

หลังจากที่จื่อหยงพูดจบประโยค, เขาก็ยิ้มให้กับคนที่นั่งอยู่ข้างหน้าเขา เขากางมือของเขาออกมาและทําสีหน้าแบบช่วยไม่ได้

“ถ้างั้นผมก็ขอพูดตรงๆนะ, เพราะผมก็ไม่รู้จะพูดอะไรเหมือนกัน, ผมคงบอกคุณได้แค่ว่า ผมเองก็ต้องการให้แผ่นดินแม่ของผมแข็งแกร่งขึ้นมาเช่นกัน”

“เข้าใจแล้ว, รีบกลับมาไวๆละกัน, พื้นที่สําหรับใช้ทดสอบรถของพวกเราสร้างเสร็จแล้ว, ไม่กี่วันหลังจากนี้, หลังจากที่ดาวเทียมถูกปล่อยออกไปแล้ว, มันก็จะได้เริ่มทดสอบล่ะ”

“เสร็จแล้วสินะครับ, เร็วมาก, ผมน่าจะกลับไปถึงวันพรุ่งนี้แหละ, มีหลายอย่างในบริษัทที่รอให้ผมกลับไปจัดการอยู่เหมือนกัน”

อู่ฮาวเหรินวางหูโทรศัพท์ไป, จื่อหยงก็มองมายังเจ้าหน้าที่หน่วยข่าวกรองที่อยู่ตรงหน้าเขาและพูดขึ้น “ผมบอกแล้วถ้าให้ผมโทรด้วยเบอร์นี้ไป ก็ไม่ได้ข้อมูลอะไรเพิ่มอยู่ดี, และผมก็รู้จักเจ้าหนูนั่นดีด้วย, ว่าเขาไม่มีทางทําร้ายประเทศของเขาแน่”

แน่นอนว่า, ถึงแม้จอหยงจะไม่ได้พูดอะไรออกมา แต่พวกคุณก็อย่าไปบังคับเขา ทําให้เขาต้องทําร้ายแผ่นดินแม่ตัวเองก็แล้วกัน

“มันไม่มีข้อมูลอะไรงั้นสินะ อย่างน้อยก็ประโยคที่ว่า “ผมเองก็ต้องการให้แผ่นดินแม่ของผมแข็งแกร่งขึ้นมาเช่นกัน” ดูเหมือนจะมีความหมายแอบแฝงไว้มากเลยนะ”

จื่อหยงไม่ได้สนใจเขามากนัก, ยังไงเขาก็ไม่เชื่อที่คนพวกนี้พูดอยู่ดี

“โอเค, หน้าที่ของผมจบแล้ว, ผมไม่กวนคุณแล้วล่ะนะ”

สีหน้าของจื่อหยงที่ทําราวกับว่ากําลังขับไล่พวกเขาอยู่นั้น, เหล่าหน่วยข่าวกรองก็ยิ้มออกมาอย่างช่วยไม่ได้ และเดินออกไป, พวกเขานั้นอยู่นิ่งๆไม่ได้, ต้องรีบไปรายงานเรื่องนี้ในทันที

เมื่อท่านผู้นําได้ยินคําตอบของอู่ฮาวเหริน, เขานั่งลงเงียบๆอยู่ตรงนั้นอยู่พักใหญ่

หลังจากที่พักผ่อนในบ้านรับรองในเขตทหารหนึ่งคืน, ตอนแรกอู่ฮาวเหรินคิดว่าจะมีการคุยอะไรกันที่นี่, แต่ไม่คิดว่าจะเป็นหนึ่งคืนที่ผ่านไปอย่างเงียบสงบ, และเช้าวันต่อมาภายใต้การคุ้มกันของทหารในชุดนอกเครื่อง แบบ 2 คน เขาก็นั่งเครื่องบินเดินทางกลับมา

เมื่อเขาได้กลับมาถึงอําเภออวุ่นหลง, มันก็เป็นเวลาบ่ายแล้ว และเขาก็ไม่ได้กลับมาที่นี่เป็นเวลาถึงครึ่งเดือน, การเปลี่ยนแปลงของที่นี่ทําให้เขารู้สึกทิ้งมาก, ถนนหนทางทําใหม่หมดและสะอาดมาก, แม้แต่บ้านเรือนก็ดูเหมือนจะซ่อมแซม

นั่งลงบนรถและมองดูการเปลี่ยนไปข้างนอก, อู่ฮ่าวเหรินก็ถามคนขับรถ “เกิดอะไรขึ้นกันแน่นะ”

“หัวหน้า, คุณคงจะพูดถึงการเปลี่ยนแปลงในอําเภออวุ่นหลงอยู่สินะครับ ผมได้ยินมาว่าทางรัฐได้ดําเนินการแผนยุบรวมอําเภอ, นอกจากแถวบ้านเรือเก่าๆพวกนี้, พวกบ้านที่กระจุกกันอยู่เละเทะก็ได้รื้อถอนสร้างใหม่หมด, ดูเหมือนทางรัฐตั้งใจที่จะสร้างที่นี่ให้เป็นเขตเศรษฐกิจพิเศษน่ะครับ”

อู่ฮาวเหรินรู้สึกอึ้ง, ได้ก่อสร้างเขตเศรษฐกิจพิเศษขึ้นเพื่อเตรียมรองรับผลงานและการขยายตัวของฟิวเจอร์กรุ๊ป

แต่ทว่า, ดูเหมือนโรงงานมากมายของฟิวเจอร์กรุ๊ปนั้นจะไม่ได้สร้างอยู่ในอําเภออวุ่นหลงนี้สิ

แทนที่จะไปที่ฟิวเจอร์กรุ๊ปก่อน, เขามุ่งตรงกลับไปที่บ้านของเขาในหมู่บ้านซุยฉุยก่อน

ทันทีที่เขามาถึงที่บ้าน, เขาก็พบหลิงเมิ่งเสวี่ยอยู่ในสวน นั่งอยู่เพียงลําพังใต้ต้นไม้ในสวน อู่ฮาวเหรินรู้สึกประหลาดใจขึ้นมาจนเอามือวางไว้บนหัว และสายตาเขาก็นิ่งเหมือนกําลังคิดอะไรบางอย่างอยู่