อั่งเปาทะลุโลก (发个红包去未来 ) - ตอนที่ 366

CF:บทที่ 366 ฐานทัพลับ

หลังจากนั้น, อู่ช่าวเหรินก็รู้สึกขึ้นมาว่าความคิดของเขานั้นเป็นความคิดที่บ้าขึ้นมาเล็กน้อย, สร้างยาน อวกาศเพื่อมาเล่นกับประเทศเหล่านี้เนี่ยนะ

“จ์, ทําไมมันถึงยังลงมาไม่สุดซักที?”

อู่อ่าวเหรินมองไปที่โครงสร้างจากทั้งสองด้าน, ก็พบว่าหุ่นยนต์กําลังทํางานกันอยู่, มันช่างดูเหมือนกับฐานทัพเอเลี่ยนยังไงพิกล

“ในปัจจุบัน, ความลึกของฐานนั้นอยู่ที่ 4,500 เมตร, และยังคงทําการขุดลงต่อไปเรื่อยๆในอนาคต”

“4,500 เมตร! เธอลืมอะไรไปรึเปล่า?”

“โอ้, ลืมอะไรงั้นเหรอคะ?”

“ตอนนี้ผมรู้สึกหนาวขึ้นมาแล้ว”

อู่ฮาวเหรินรู้สึกพูดอะไรไม่ออก, หากที่นี่เป็นใต้ดินล่ะก็ เขาจะต้องรู้สึกร้อนขึ้นมาบ้าง, เพราะชั้นใต้ดินนั้น ในทางทฤษฎี อุณหภูมิจะต้องเพิ่มสูงขึ้นเรื่อย 1 องศาเซลเซียสทุกๆ 100 เมตร, และเมื่อขุดลึกลงไปเกิน 3 กิโลเมตร อุณหภูมิก็จะยิ่งสูงมากขึ้นเรื่อยๆ, ยิ่งไปกว่านั้นยังมีแรงกดอากาศที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆเช่นกัน, อู่ฮาวเหริน จึงสงสัยทําไมเขาถึงยังมีชีวิตรอดอยู่ได้เมื่อเขาลงมาลึกเกิน 4,500 เมตรแล้ว

“ไม่เป็นไร, อุณหภูมิและแรงกดอากาศของที่นี่นั้น, ด้วยความแข็งแกร่งของร่างกายคุณในตอนนี้, มันไม่ทําอันตรายอะไรกับคุณแน่นอน, แน่นอนว่า คุณน่าจะรู้สึกเย็นเพราะร่างกายของคุณยังปรับตัวกับอุณหภูมิของที่นี่ไม่ทัน”

เมื่อได้ยินที่จี้พูด, อู่ฮาวเหรินก็มองไปรอบๆและรู้สึกว่าเขานั้นชอบทับถมเขาตลอดเวลา

แต่ทว่า, จากในกรณีของจี้แล้ว, เขาจะไม่ทําอะไรที่มีอันตรายต่ออู่ฮาวเหรินแน่นอน, ด้วยอุณหภูมิระดับนี้, เขาจะรู้สึกแค่เย็นเล็กน้อยเท่านั้น ส่วนเรื่องของแรงกดอากาศนั้นเขากลับไม่รู้สึกอะไรเลย

หลังจากที่ลงมาได้อีกหลายเมตร, อู่ฮาวเหรินก็เริ่มรู้สึกหนาวสั่นขึ้นมา, เขานั้นรู้แล้วว่านั้นต้องการที่จะแกล้งเขาแน่ๆ

จริงๆแล้ว, อุณหภูมิก็ไม่ได้หนาวอะไรมากขนาดนั้น แต่เพราะอุณหภูมิของน้ําทะเลซึ่งน่าจะอยู่ที่ 4 องศาเซลเซียส, และปัญหาหลักคือเขาดันลงมาด้วยเสื้อเชิ้ตเท่านั้น

“จี้, ต้องแก้ปัญหาเรื่องของอุณหภูมิโดยด่วนแล้ว, ไม่อย่างนั้นลงไปมากกว่านี้ไม่ได้แน่”

“อีกสักพักคุณก็รู้สึกอุ่นขึ้นมาเองแหละ, ช่วยตั้งใจหน่อย”

ไม่นานนัก, อู่ฮาวเหรินก็รู้สึกว่าที่จี้พูดไว้เป็นจริง, อุณหภูมิเริ่มที่จะสูงขึ้นมาแล้ว, และสูงขึ้นอย่างรวดเร็วด้วย

อีก 1 นาทีต่อมา, อู่อ่าวเหรินรู้สึกว่าเหมือนเขาเจอน้ําแข็งแล้วมาเจอเข้ากับไฟยังไงอย่างงั้น ตอนนี้เขารู้สึกเหงื่อออกขึ้นมาแล้ว

“จ์, ตอนนี้กองศาแล้ว?”

“น่าจะ 30 องศา,

ถ้าไม่ใช่เพราะทะเลจากข้างนอก, อุณหภูมิน่าจะอุ่นขึ้นกว่านี้”

เมื่อเสียง “ติ้ง” ดังขึ้น, ลิฟท์ก็หยุดลง, อูฮาวเหลินมองดูข้างนอกผ่านกระจกพิเศษ, ซึ่งชั้นล่างสุดนี้ดูเหมือนจะดูกว้างใหญ่กว่าชั้นบนๆเสียอีกนะ

“นี่มันอะไรกัน?”

“ฉันได้ทําการขยายชั้นล่างออกไป, ซึ่งสิ่งก่อสร้างที่นี่นั้นได้ทําการสร้างบางส่วนให้ยื่นออกไปในทะเล, เนื่องจากจําเป็นที่จะต้องลดอุณหภูมิของที่นี่ลงไปบ้าง, มิเช่นนั้นแล้ว คงได้มีแต่หุ่นยนต์ที่ทํางานได้ที่นี่แน่, แต่ถ้าคุณต้องการที่จะลงไปลึกกว่านี้, คุณจําเป็นที่จะต้องใส่ชุดพิเศษเพื่อลงไป”

แน่นอนว่า, เพื่อที่เขาจะสามารถลงไปชั้นที่ลึกกว่านี้ได้, ก็จําเป็นที่จะต้องสร้างระบบจ่ายออกซิเจนขึ้นมา, มิเช่นนั้นเขาคงจะได้พบกับโศกนาฏกรรมอย่างแน่นอน

“ตรงนี้เป็นห้องพิเศษสําหรับคุณ, พวกเราได้สร้างห้องครัว ห้องสําหรับใช้ฝึก, และห้องแช่แข็ง…”

เมื่อได้ยินที่จบรรยาย, อู่ฮาวเหรินก็พบว่านั้นได้ช่วยเหลือเขาโดยคํานึงถึงปัญหาต่างๆไว้เรียบร้อยหมดแล้ว, มีเครื่องไม้เครื่องมือพร้อมสรรพที่น, ซึ่งสามารถเรียกได้ว่าเป็นสิ่งอํานวยความสะดวกสําหรับคฤหาสน์หรูๆเลยก็ว่าได้, ถ้ามีคนรับใช้ด้วยนะ, มันคงจะเป็นอะไรที่สะดวกสะบายมาก

“ดีมาก, มันสมที่จะเป็นฐานทัพลับของผมจริงๆ, จะว่าไปเมื่อไรที่อุโมงค์ที่จะใช้เดินทางไปยังสถานที่ใหญ่ๆ ทั้ง 6 จุดถึงจะแล้วเสร็จงั้นรึ?”

“ตอนนี้กําลังเริ่มดําเนินการแล้ว, แต่การก่อสร้างนั้นคงจะไม่เร็วมากนั้น เพราะต้องทําให้มั่นใจว่าแม้เปลือกโลกจะเคลื่อน ก็จะไม่มีผลอะไรกับอุโมงค์นี้ ซึ่งจําเป็นต้องใช้วัสดุพิเศษที่เปลี่ยนรูปทรงได้ค่ะ”

“ไม่เป็นไร, สร้างช้าๆก็ได้, ถ้าไม่สําเร็จ ผมจะลองหาวิธีอื่นเอง”

เพื่อที่จะสร้างฐานทัพลับอันนี้, เงินของเขาเกือบทั้งหมดถูกใช้ไปในการก่อสร้าง

วัสดุที่ใช้ก่อสร้างนี้ที่สามารถทนต่อแรงกดดันของน้ําทะเลได้นั้น ไม่สามารถแก้ไขได้ด้วยวัสดุธรรมดาๆทั่วไป, แต่ใช้การผสมกันของวัสดุหลายชนิดซึ่งสูญเสียเงินไปเกือบหลายร้อยพันล้านดอลล่าร์

จากแผนของจที่วางเอาไว้, ถ้าเขาไม่ขุดหาทรัพยากรใต้ทะเลด้วยตัวเอง, และเขาต้องการที่ดําเนินการก่อสร้างฐานทัพใต้ดินนี้ต่อไป, เขาก็จําเป็นที่จะต้องใช้เงินอีกล้านล้านดอลล่าร์เพื่อที่จะซื้อวัสดุต่างๆเพิ่มอีก

อู่ฮาวเหรินในตอนนี้ ถึงแม้เขาจะมีสินค้าไฮเทคคอยทําเงินให้เขาอยู่ก็จริง, แต่การใช้จ่ายเงินมากขนาดนี้ก็ทําให้เขานั้นรู้สึกแย่ขึ้นมาอยู่ดี

แต่โชคยังดีที่, ในขั้นตอนต่อไปนั้น, ฐานทัพนี้จะเริ่มการศึกษาและวิจัยรถขุดเหมืองใต้ทะเล และเรือรบใต้ทะเล, และยังที่จะไม่ขยายฐานในตอนนี้ มิเช่นนั้นแล้ว, เขาคงจะต้องหาทางที่จะโอนเงินออกมาอีก

ภายใต้การนําของจี้, อู่ฮาวเหรินก็ตรวจดูสถานการณ์ของฐานทัพใต้ดินนี้

ในปัจจุบัน, ส่วนของโรงงานผลิตก็กําลังผลิตเครื่องจักรกลสําหรับผลิตชิ้นส่วนที่จําเป็นอยู่, หลังจากที่เครื่องจักรกลพวกนี้ผลิตขึ้นมาเสร็จหมดแล้ว, รถขุดเหมืองใต้ทะเลก็จะถูกสร้างขึ้นมาเป็นอย่างต่อไป

“จากสถานการณ์ในปัจจุบันมีการสูญเสียพลังงานไปเป็นจํานวนมากเกินไป, และพลังงานที่ถูกใช้ที่นี่นั้นก็มีแหล่งพลังงานมาจากหินพลังงานเพียงอย่างเดียวเท่านั้น, ซึ่งปัญหานี้จําเป็นที่จะต้องถูกแก้ไข”

“ใช้วัสดุนิวเคลียร์แทนได้มั้ย?”

ก็ได้อยู่, แต่ในปัจจุบันพวกเรายังขาดแคลนวัสดุนิวเคลียร์, ถึงแม้ว่าเราจะมีรถขุดเหมืองใต้ทะเลอยู่ก็ตาม มันก็ยังต้องใช้เวลามากในการขุดวัสดุนิวเคลียร์อยู่ดี”

อู่ฮาวเหงินผงกหัวอย่างเข้าใจ วัสดุนิวเคลียร์พวกนั้นมันเป็นปัญหาจริงๆ มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะหาซื้อวัสดุนิวเคลียร์มาใช้ได้

ในปัจจุบัน, ฐานทัพนี้ยังดูโล่งๆอยู่เลย, ถ้าเขาต้องการจะตกแต่งมัน, เขาก็ต้องการที่จะต้องใช้วัสดุจํานวนมาก

หลังจากที่ใช้เวลาอยู่ข้างล่างไป 2 ชั่วโมง และทําการเรียนรู้ระบบการทํางานต่างๆของทั้งชั้นใต้ดิน, อู่ฮาวเหรินก็ได้กลับขึ้นมาโดยใช้ลิฟท์

บางที่ร่างกายนี้อาจจะปรับตัวไปตามอุณหภูมิได้แล้วตามที่บอกไว้จริงๆ, ในขากลับขึ้นมานั้น มันรู้สึกสบายมากกว่าตอนขาลงยิ่งนัก

แน่นอนว่า, เขาไม่รู้เลยว่าจ์นั้นได้ทําการปรับอุณหภูมิให้เขาในระดับหนึ่งแล้ว

ในชั้นแรกนั้น, อู่ฮาวเหรินมองเห็นอาวุธต่อต้านตั้งๆเอาไว้, ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นของที่ถูกผลิตขึ้นมาโดยหุ่น ยนต์เอง

“อาวุธต่อต้านพวกนี้มันไม่ล้ําสมัยมากนัก, ซึ่งหุ่นยนต์ในปัจจุบันสามารถผลิตขึ้นมาได้, แต่ทว่าในอนาคต มีบางอาวุธที่คุณจําเป็นที่จะต้องผลิตด้วยตัวคุณเอง”

“ทราบแล้ว, มันก็เหมือนกับการผลิตพลังงานนิวเคลียร์สินะ ที่ผมจะต้องทําด้วยมือตัวเอง, ดูเหมือนว่าหลัง จากที่ได้วัสดุมาแล้ว, ผมคงจะต้องลงมือทําอีกครั้งแล้ว”

อู่ฮาวเหรินคิด, ถ้าเขาลองเข้าระบบซองแดงเพื่อที่จะลองมองหาวัสดุพวกนี้ดู, ดูเหมือนว่าพ่อค้าพลังงาน และมนุษย์ชุดเกราะน่าจะมีวัสดุพวกนี้ และทั้งคู่ก็ได้ให้หุ่นยนต์ที่ใช้พลังงานพวกนี้มาด้วย

ความกว้างของชั้นแรกนั้นไม่ได้ใหญ่มากนัก, มันมีเอาไว้ผลิตอาวุธต่อต้านที่ใกล้เคียงกับเทคโนโลยีของโลก, ไม่ได้ใช้เทคโนโลยีล้ําสมัยอะไร

อู่ฮาวเหรินมองดูมิสไซล์ที่หุ่นยนต์ผลิตขึ้นมาพวกนี้, เขานั้นกังวลมากว่ามิสไซล์พวกนี้จะระเบิดขึ้นมาเหลือเกิน

แน่นอนว่า, เขานั้นกังวลมากไปเอง, จากที่ว่ามา มิสไซล์เหล่านี้ไม่สามารถระเบิดตัวเองได้ถ้าปราศจากระบบจุดระเบิด

กลับไปยังบนเกาะ, อู่ฮาวเหรินมองดูบ้านขนาดใหญ่, ใครจะไปคิดว่าจะมีฐานทัพขนาดมหึมาอยู่ภายใต้บ้านหลังนี้

การก่อสร้างบนเกาะนี้นั้นไม่กระทําอย่างโฉ่งฉ่างมากนั้น, มันก็แทบจะเหมือนกับเกาะที่พวกเศรษฐีสร้างกัน เพื่อใช้พักผ่อนในวันหยุดของพวกเขา

เมื่ออกมาจากบ้าน และมานอนเอกเขนกอยู่ที่ตรงชายหาด และมองดูรอบๆ

สถานที่ของเกาะแห่งนี้นั้นมันช่างดีมาก, มีเกาะเล็กเกาะน้อยกระจายอยู่ทั่วไป, อีกทั้งยังไม่ได้ไกลมากเกินไปนัก แต่ถึงอย่างนั้น ต่อให้ทางรัฐมาสํารวจที่แห่งนี้ ก็ไม่ง่ายที่จะเห็นอะไรที่นี่มากนัก

นอนลงบนเปลญวน, อู่ฮาวเหรินเข้าระบบซองแดงและตั้งใจที่จะคุยเรื่องของอาวุธต่างๆกับคนพวกนั้น