อั่งเปาทะลุโลก (发个红包去未来 ) - ตอนที่ 364
CF:บทที่ 364 ลงจากเรือกู้ซาก
มองลงมาจากดาดฟ้าเรือ, อู่ฮาวเหรินมองดูซากเรือล่มที่ถูกห่อด้วยวัสดุลอยน้ําสีเขียว, ยังมีน้ําทะเลและดินตะกอนอยู่ข้างในเรือ,ซึ่งจะต้องทําความสะอาดทีหลัง
ยิ่งไปกว่านั้น, ไม้ที่ชุ่มไปด้วยน้ําทะเลนี้จําเป็นที่จะต้องได้รับการดูแลเป็นพิเศษ
เหล่าหุ่นยนต์ที่ตามมาทีหลังก็เริ่มจัดการเอาน้ําทะเลข้างในออก, อู่ฮาวเหรินเดินมองดูรอบๆซากเรือล่มและพบว่าเรือที่สร้างขึ้นมาในสมัยราชวงศ์หมิงนั้นแข็งแกร่งมากจริงๆ
ขณะที่อู่ฮาวเหรินกําลังทําความสะอาดซากเรืออยู่นั้น, มีเรือพังๆขนาดเล็กมากมายกําลังล่องลอยอยู่ในทะเล
จากความทรุดโทรมของเรือเหล่านี้, เช่นเดียวกับผู้คนบนเรือและอาวุธที่พวกเขามี, จึงมั่นใจได้ว่าคนพวกนี้เป็นโจรสลัดตัวจริงอย่างแน่นอน
หลายวันมานี้, เพราะการแถลงการณ์ของสหรัฐอเมริกา เหล่าโจรสลัดจึงไม่กล้าที่จะออกทะเล,พวกเขาจึงไม่มีเงินเข้ามาเลย
จนกระทั่งถึงตอนนี้ ถึงแม้ว่าทางสหรัฐจะได้ประกาศว่าจะสู้กับพวกโจรสลัดก็จริง แต่ก็ไม่ได้มีการเคลื่อนไหวอะไร,ในตอนแรกนั้นพวกเขาคิดที่จะออกเรือเพื่อสํารวจดูเพื่อให้มั่นใจว่าไม่มีอันตรายอะไร,แล้วจากนั้นจึงค่อยออกหาเหยื่อ
แต่ทว่า, พวกเขาก็กลับพบเรือรบมากมายอยู่ตามเส้นทางขนส่งทางทะเล, ซึ่งล้วนแล้วแต่เป็นเรือที่ออกลาดตระเวณเพื่อป้องกันเรือบรรทุกสินค้าของประเทศต่างๆ
ถ้าเป็นเช่นนี้, การจะออกปล้นตามเส้นทางเดิมคงไม่ต่างอะไรไปจากลนหาที่ตาย
ดังนั้น เพื่อที่จะออกหาเหยื่อปล้น พวกเขาจึงได้ออกนอกเส้นทางหลัก
“หัวหน้าครับ, นั่นมันเรือกู้ซากไม่ใช่เหรอครับ?”
“เรือกู้ซากเหรอ?, ขอข้าดูหน่อย”
คนที่ถือปืนอยู่ในมือหยิบเอากล้องส่องทางไกลมาและมองไปที่เรือกู้ซากของอู่ฮาวเหริน, แล้วก็ตื่นเต้นมา
จึงตะโกนออกมาด้วยเสียงที่ดังลั่น “เอ้าลกๆ, กระปรี้กระเป๋าหน่อย, เจอเหยื่อของพวกเราแล้ว, มีเรือกู้ซากจีนอยู่ตรงนั้น,ออกไปลุยได้”
เมื่อพูดได้ยินว่าพบเป้าหมายแล้ว, เหล่าผู้คนบนเรือก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาทันทีทันใด, บางคนก็หยิบปืนของตัวเองขึ้นมา, บางคนก็ถือเครื่องยิงขีปนาวุธ
ในขณะนั้นเอง เรือพวกนี้ก็ได้พูดตรวจพบขึ้นบนจอเรดาร์, หม่าช่างจุนจึงได้รับการแจ้งเตือน
“คนพวกนี้เป็นใคร?”
“เรียนกัปตันครับ, พวกนี้น่าจะเป็นโจรสลัดครับ, บางทีอาจจะมาจากแอฟริกาก็ได้, เราจะเอายังไงดีครับ?”
“ให้คนบนเรือเตรียมอาวุธให้พร้อมและแจ้งเตือนพวกเขากลับไป, ถ้าพวกเขายังจะกล้าเข้ามาอีก, พวกเราจะยิ่งพวกเขาทิ้ง”
อู่ฮาวเหรินตกใจเมื่อรู้ว่าพวกโจรสลัดกําลังหมายตาอดีตเรือสินค้าลํานี้ จึงได้เดินออกจากห้องเก็บของ
การทําความสะอาดเรือนั้นเป็นเรื่องที่ค่อนข้างวุ่นวาย, เขาจึงคิดที่จะรอให้เรือกลับเข้าท่าเสียก่อนแล้วให้บริษัทที่เชี่ยวชาญเรื่องความสะอาดมาจัดการให้อีกที
“หัวหน้าครับ, ตรงนั้น, มีเรือที่กําลังมุ่งหน้ามาหาเราอยู่ครับ”
“ฮ่าวเหรินมองผ่านกล้องส่องทางไกล เรือมีขนาดเล็กมาก และส่วนใหญ่เป็นเรือเร็ว พวกเขาไม่กลัวคลื่นซัดเรือคว่กันบ้างรึไงนะ?”
“เดือนพวกเขาไป, ว่าพวกเราจะโจมตี ถ้าพวกเขายังกล้าที่จะเข้ามาหาอีก”
แน่นอนว่า, คงจะเป็นเรื่องแปลกถ้าพวกโจรสลัดจะกลัวคําเตือนของเรือกู้ซาก, ในมุมมองของพวกเขาการเตือนแบบนี้ก็เป็นแค่คําขู่เท่านั้น
จากประสบการณ์แล้ว, มันเป็นไปไม่ได้หรอกที่อย่างเรือกู้ซากของจีนนั้นจะมีอาวุธได้
“ลุยกันเลย, เข้าไปใกล้เรือกู้ซากลํานั้น, คราวนี้เป็นโอกาสดีที่พวกเราจะทําเงินโครมใหญ่กันละ”
“หัวหน้า, มีบางอย่างไม่ถูกต้อง, ดูเหมือนว่าคนบนเรือลํานั้นจะถืออาวุธกันจริงๆครับ
พวกโจรสลัดหยุดเรือกันทันที เมื่อมีกระสุนพุ่งลงสู่ทะเลไม่ไกลจากพวกเขา, และมีเสียงระเบิดดังขึ้นมา
“เกิดอะไรขึ้น, ทําไมเรือกู้ซากถึงได้มีอาวุธได้”
“หัวหน้า, หรือว่าพวกเราจะไปเจอกับเรือลับลอบคนสินค้าเข้า?, ดูเรือลํานั้นดีๆแล้ว, มันดูต่างจากเรือกู้ซากที่เราเคยเห็นมาเลยนะ”
“แยกกันออกไป และหาทางบุกเข้าประชิด, เมื่อหาทางขึ้นเรือได้แล้ว ก็ฆ่าพวกคนบนเรือให้หมดทุกคน”
เหล่าทหารบนเรือต่างก็สงสัย เมื่อพวกเขาเห็นพวกโจรสลัดกระจายตัวกันออกมาแล้วมุ่งหน้ามายังเรือกู้ซากต่อ,โจรสลัดพวกนี้หูหนวกตาบอดกันรึไง? ไม่เห็นการยิงเตือนเมื่อก็รียังไงนะ?
“โจมตีได้, จมพวกมันด้วยด้วยมิสไซล์, อย่าให้เข้ามาใกล้ได้”
ภายใต้การควบคุมของลูกเรือ, มิสไซล์จู่โจมสองลูกบินออกจากเรือไปหาเรือเร็วทั้งสองลํา
ขณะที่มิสไซล์กําลังพุ่งเข้ามานั้น, เหล่าโจรสลัดกําลังหารือกันเรื่องที่จะฆ่าพวกคนบนเรืออย่างไรหลังจากที่ขึ้นเรือได้แล้ว
การระเบิดที่เกิดขึ้นทําให้เรือเร็วล่าอื่นๆต้องเลี้ยวถอยออกห่างเรือกู้ซากในทันที, พวกเขาต่างมองดูการระเบิดของเรือเร็วพวกนี้ด้วยความตกใจ
“มิสไซล์! หัวหน้าหนีเร็วเข้า, นั่นมันมิสไซล์จู่โจม, นี่ไม่ใช่เรือกู้ซากแล้ว, นี่มันเรือรบ!”
หัวหน้าโจรสลัดถึงกับหวาดกลัวขึ้นมาที่เดียว, เขาไม่คิดว่าเรือที่เขาคิดว่าเป็นเรือกู้ซากลําใหญ่นั้น, จะกลายเป็นเรือรบไปซะได้
มองเห็นเรือโจรสลัดต่างพากันหลบหนีออกไป, หม่าช่างจุนก็ผงกหัว, โจรสลัดพวกนี้ช่างรนหาที่ตายกันจริงๆ,นี่ถ้าเกิดใช้หุ่นยนต์ขึ้นมา, คงไม่ได้มีชีวิตชีวิตรอดหนีกลับไปซักคนแน่
ในขณะที่ไม่มีใครสนใจ, เพราะทุกคนกําลังต่อสู้กับโจรสลัดกันอยู่ อู่อ่าวเหรินก็ได้ลงมาจากเรือกู้ซากเพียงลําพังด้วยเรือช่วยชีวิตจากอีกฝั่งหนึ่ง
เขานั้นต้องการที่จะไปที่ฐานทัพบนเกาะ, แต่แน่นอนว่าเขาไม่ต้องการที่จะให้คนอื่นรู้, จึงอาศัยช่วงที่โจรสลัดโจมตีลงจากเรือโดยที่ไม่มีใครสนใจ
แต่ทว่าแม้จะไม่มีใครเห็นเขาก็จริง แต่ก็มีโจรสลัดบางคนที่กําลังหลบหนีเห็นเรือของเขาแล่นออกมาจากเรือกู้ซาก
หลังจากที่โจรสลัดหลบหนีมายังเขตปลอดภัยได้แล้ว, โจรสลัดคนหนึ่งบนเรือก็ได้พูดขึ้น “หัวหน้า, ข้าเห็นเรือเล็กลําหนึ่งออกมาจากเรือลํานั้นตอนที่ข้ากําลังหนีมาที่นี่”
“แล่นไปทิศทางไหน?”
แน่นอนว่า, หัวหน้าโจรสลัดเริ่มมีความสงสัยในเรือกู้ซากที่พิเศษลํานี้, และเขาก็ยังสงสัยคนที่ออกมาจากเรือลํานั้นด้วย
“ตรงนั้นครับ”
“ไปกันเถอะ, พวกเราไปจับตัวคนๆกันดีกว่า”
เมื่อรู้ว่าอู่ฮาวเหรินหายตัวไป, คนบนเรือกู้ซากต่างก็พากันตึงเครียดขึ้นมาทันที
“ผู้กองครับ, นี่คือสิ่งที่ท่านหัวหน้าทิ้งไว้ใครครับ”
หม่าช่างจุนที่รีบวิ่งมาที่สะพานเดินเรือ, เขาไม่ได้คิดมาก่อนเลยว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้
“กัปต้นหม่า, ผมมีธุระส่วนตัวที่จะต้องไปจัดการ, ตอนที่คุณได้อ่านจดหมายฉบับนี้ ผมก็คงจะลงจากเรือลํานี้ไปแล้ว, คุณไม่ต้องตามหาผม, เดี๋ยวผมจะกลับมาตามกําหนดการอย่างแน่นอน,เมื่อผมเสร็จธุระแล้ว, ผมจะกลับมาเอง”
“กัปตันครับ, หัวหน้าน่าจะหนีออกไปจากเรือตอนที่พวกเรากําลังสู้อยู่กับโจรสลัดแน่นอนเลยครับ”
“เข้าใจละ, ยกเลิกการตามหาได้”
หม่าช่างจุนจึงรีบกลับไปที่ห้องของเขาเพื่อรายงานสถานการณ์ให้ทราบ
เมื่อทางนั้นได้ทราบข่าว, เขาก็ช็อคไปสักพักหนึ่ง แล้วจึงตอบกลับมา “ดูเหมือนว่าจะมีองค์กรที่คอยหนุนหลังเขาอยู่กลางทะเลจริงๆสินะ, ดูเหมือนว่าการสืบสวนของพวกเราจะมาถูกทางแล้วล่ะน่ะ,ลองสะกดตามรอยเขาไปเผื่อจะทราบว่ามีองค์กรอะไรที่คอยหนุนหลังเขาอยู่”
“ครับ, ท่าน”
มองดูข้อมูลที่ถูกส่งมา, ท่านเลขานุการเองก็ไม่คิดว่าอู่ฮาวเหรินนั้นจะติดต่อกับองค์กรกลางทะเลจริงๆ
ตอนแรกเขาก็ได้แค่เดาเท่านั้น, แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะกลายเป็นเรื่องจริงซะแล้ว
ถ้าเป็นเช่นนี้, พวกเขาจําเป็นต้องวางแผนการอะไรสักอย่างกับฟิวเจอร์กรุ๊ปเสียแล้ว, มิเช่นนั้นถ้าเกิดมีปัญหาอะไรขึ้นมาได้กลายเป็นเรื่องยุ่งยากแน่
กลางทะเล, อู่ฮาวเหรินได้ทําการเปลี่ยนอุปกรณ์ของเขา, เขาต้องการที่จะทดสอบสมรรถนะของรถลอยฟ้าด้วย
“คุณมีปัญหาแล้ว” จี้เตือนเขาขึ้นมา
“หึม, ปัญหาอะไร?”
“โจรสลัดที่หนีไปพวกนั้นดูเหมือนจะเพ่งเล็งมาทางคุณแทนแล้ว, และตอนนี้พวกเขากําลังมุ่งหน้ามาทางนี้แล้วด้วย”
อู่ฮาวเหรินคิดอยู่ซักพักและหยิบเอาระเบิดพลังงานออกมามากมายจากช่องเก็บของและขว้างลงไปในทะเล
ถ้างั้นก็จัดการพวกเขา, คนพวกนี้เป็นอันตรายต่อเรือค้าขายลําอื่นด้วย”
ถ้าไม่ติดว่ารีบล่ะ, อู่ฮาวเหรินคงจะอยู่เล่นกับพวกโจรสลัดพวกนี้ซักหน่อย แต่ตอนนี้เขากําลังรีบที่จะทดลองรถลอยฟ้าได้, เขาจึงไม่มีเวลาที่จะมาเล่นกับคนพวกนี้
เข้าไปในรถลอยฟ้า, แล้วเก็บเรือเข้าไปในช่องเก็บของซองแดง, แล้วจากนั้นก็ขับรถลอยฟ้าพุ่งออกไปเหลือไว้เพียงคลื่นผิวน้ําและบินมุ่งหน้าไปยังฐานทัพบนเกาะ
เมื่อพวกโจรสลัดมาถึงพื้นที่เมื่อสักครู่, อู่ฮาวเหรินก็ได้หายตัวไปแล้ว
แต่ทว่าระเบิดพลังงานในที่อยู่ในน้ํานั้นได้เคลื่อนตัวเข้าหาเรือเร็วที่พวกเขาอยู่
เมื่อระเบิดพลังงาน, เกาะติดเข้ากับใต้ท้องเรือเร็ว, เสียงระเบิดก็ดังขึ้น และเรือเร็วทั้งหมดก็ได้กลายเป็นเศษซากชิ้นส่วนไปในทันที