อั่งเปาทะลุโลก (发个红包去未来 ) - ตอนที่ 337

CE:บทที่ 337 การพัฒนาที่ไม่อาจหยุดยั้ง

ในการเผชิญหน้ากับหุ่นยนต์ของฟิวเจอร์กรุ๊ป รัฐบาลจีนยังไม่ได้ดําเนินการใด ๆ หรือแสดงความคิดเห็นที่เกี่ยวข้อง ซึ่งจะทําให้ประเทศอื่นๆที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้สับสนมากไปกว่านี้

โดยเฉพาะประเทศญี่ปุ่น ที่เป็นผู้นําโลกในด้านหุ่นยนต์

หุ่นยนต์ชีตาห์ก่อนหน้านี้ พวกเขารู้สึกว่าประเทศจีนกําลังพัฒนาอย่างรวดเร็วในภูมิภาคนี้

อย่างไรก็ตาม หุ่นยนต์ของฟิวเจอร์กรุ๊ปและการเกิดขึ้นของหุ่นยนต์ต่อสู้เหล่านั้นมีทั้งหมดสองแนวคิด อาจกล่าวได้ว่าการเกิดขึ้นของหุ่นยนต์วิศวกรรมเหล่านี้ แสดงให้เห็นว่าฟิวเจอร์กรุ๊ปมีความสามารถในการพัฒนาหุ่นยนต์ใดๆก็ได้

ภายในห้องประชุมที่ประเทศญี่ปุ่น กลุ่มผู้คนกําลังหารือด่วนเกี่ยวกับเรื่องนี้ พวกเขารู้สึกว่า

“อย่างที่คุณเห็นเราไม่ที่สามารถที่จะรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับหุ่นยนต์ได้ในปัจจุบัน แต่ เพื่อให้แน่ใจว่าเทคโนโลยีของหุ่นยนต์เหล่านี้ได้ก้าวหน้าไปมาก เทคโนโลยีของหุ่นยนต์ขนาดใหญ่ชนิดนี้ยากกว่าของหุ่นยนต์ขนาดเล็ก”

“ผมสงสัยว่าพวกเราจะสามารถสร้างหุ่นยนต์แบบนี้ได้หรือไม่?”

“พวกเราสามารถสร้างได้แต่พวกเราไม่สามารถจะควบคุมมันได้อย่างมีประสิทธิภาพ ในแง่ของปัญญาประดิษฐ์นั้นพวกเรายังห่างไกลนัก”

เมื่อได้ยินดังนี้ เราทุกคนดูไม่ค่อยดีเท่าไหร่ พวกเขาได้เห็นเทคโนโลยีปัญญาประดิษฐ์ของฟิวเจอร์กรุ๊ป แม้แต่สหรัฐอเมริกาเองก็ไม่ได้เก่งเท่ากับพวกเขาในแง่นี้ และญี่ปุ่นก็ยิ่งแย่กว่านั้น

ทั้งหมดนี้เป็นเพราะฟิวเจอร์กรุ๊ป เพราะชายที่ชื่อว่า อู่ฮาวเหริน

“ท่านประธานาธิบดี ผมคิดว่ามันจําเป็นสําหรับพวกเราที่ต้องแสดงให้พวกเขาเห็นถึงอาวุธยุทโธปกรณ์ของพวกเรา”

“ไม่ ไม่ การแสดงอาวุธพวกนั้นไม่ได้นําพวกเราไปสู่การเปลี่ยนแปลง ไม่ใช่แค่พวกเรา แต่เป็นประเทศสหรัฐอเมริกาที่น่าปวดหัว ประเทศจีนกําลังท้าทายตําแหน่งของพวกเขาในฐานะเจ้าโลก พวกเราเพียงแค่ต้องติดตามพวกเขาและรอดูละคร” เจ้าหน้าที่คนหนึ่งคัดค้าน

“แต่พวกเราสามารถที่จะนั่งและรอดูละครได้จริงหรือ? คําถามนี้ ผมคิดว่าพวกคุณทุกคนรู้อเมริกาคงไม่ปล่อยให้พวกเรานั่งและรอดูละครอย่างแน่นอน”

มันเป็นปัญหาสําหรับพวกเขาจริงๆ ถ้าอเมริกาปล่อยพวกเขาไป พวกเขาจะกล้าต่อต้านอย่างนั้นหรือ?

เครื่องหมายคําถามขนาดใหญ่ปรากฏในใจของเจ้าหน้าที่เหล่านี้และข้อสรุปสุดท้ายก็คือพวกเขาไม่กล้า ใช่พวกเขาไม่สามารถต่อต้านสหรัฐฯ ได้ในปัจจุบัน ดังนั้นเมื่อต้องเผชิญหน้ากับข้อกําหนดบางประการของสหรัฐอเมริกาแม้ว่าพวกเขาไม่ต้องการแต่พวกเขาก็ต้องกล้าหาญ

ต้องบอกว่านี่เป็นโศกนาฏกรรมระดับชาติ แต่พวกเขาไม่มีทางเลือก

“ส่งคนเพื่อขโมยข้อมูลเกี่ยวกับหุ่นยนต์ต่อไป

การวิจัยหุ่นยนต์ของเราเองก็ต้องเร่งความเร็วเช่นกัน”

“ในกรณีนี้ ท่านที่เคารพ พวกเราต้องผู้มีพรสวรรค์มากกว่านี้ในห้องทดลองของเรา”

“งั้นก็ลองนําผู้ลี้ภัยบางส่วนไปอย่างลับๆ ไม่มีใครจะสนใจการหายตัวไปของคนเหล่านั้นหรอก”

สหรัฐอเมริกากําลังพูดถึงแผนการของญี่ปุ่นในการพัฒนาหุ่นยนต์ ในการรวมผู้คนและเครื่องจักรเข้าด้วยกัน

“หุ่นยนต์ทั้งหมดที่ศึกษาโดยฟิวเจอร์กรุ๊ปคือหุ่นยนต์วิศวกรรม หลังจากการวิเคราะห์ของเรา ประสิทธิภาพการต่อสู้ของหุ่นยนต์ประเภทนี้ต่ํามาก มันสามารถถูกทําลายได้โดยตรงด้วยระเบิด”

“กล่าวคือหุ่นยนต์ประเภทนี้ไม่มีภัยคุกคาม”

“ไม่ครับ หุ่นยนต์ประเภทนี้อันตรายกว่าหุ่นยนต์ต่อสู้ที่พวกเขาศึกษา คุณต้องเข้าใจว่าไม่มีทางที่เทคโนโลยีในโลกปัจจุบันจะสู้รบได้ การเกิดขึ้นของหุ่นยนต์อุตสาหกรรมดังกล่าวจะส่งเสริมการพัฒนาอุตสาหกรรมต่างๆในประเทศจีน”

ประธานาธิบดีขมวดคิ้ว เป็นความจริงที่ว่าไม่มีประเทศใหญ่ๆที่กล้าทําสงครามค่าจ้างในปัจจุบัน

เนื่องจากพวกเขารู้อย่างชัดเจนมากว่า เมื่อสงครามโลกครั้งที่สามเกิดขึ้นจริงผลสุดท้ายก็น่าจะเป็นการทําลายโลก

ผลสุดท้ายคือจะไม่มีผู้ชนะ มนุษยชาติน่าจะตายหมด

“มีทางไหนที่จะจัดการกับสถานการณ์นี้ไหม?”

“ไม่ได้ครับ วิธีเดียวที่เราคิดได้คือการทําวิจัยในแอเรีย 51 สามารถสร้างความก้าวหน้าและทําให้เรามีเทคโนโลยีเหมือนกันกับพวกเขา”

“ความคืบหน้าของการวิจัยในแอเรีย 51 เป็นไปอย่างช้ามาก เราคิดไม่ออกแม้แต่สถานการณ์พื้นฐานที่สุดที่เกิดขึ้นที่นั่น ดังนั้นในปัจจุบันเราทําได้แค่มองดูการพัฒนาของประเทศจีนเท่านั้น”

เห็นได้ชัดว่าที่ประชุมไม่ได้ให้ผลลัพธ์ที่เป็นประโยชน์ใดๆ และเจ้าหน้าที่ต่างพากันออกจากห้องอย่างผิดหวัง

บางประเทศในยุโรปก็กําลังถูกกันในเรื่องนี้เช่นกัน แต่พวกเขาไม่รู้สึกกดดันมากเกินไปนัก

บางที่ประเทศที่เจ็บปวดเพียงประเทศเดียวก็คือเยอรมนี ซึ่งเป็นชิ้นส่วนที่มีความแม่นยําสูงของพวกเขาจะไม่สามารถขายให้กับประเทศจีนเพื่อสร้างผลกําไรสูงได้อีกต่อไป

บางประเทศรอบๆ จีนมีความสุขที่ได้เป็นมิตรที่ดีกับจีน ส่วนหลายประเทศที่ขัดแย้งกับจีนมีกลับความกังวลและเริ่มหันไปขอความช่วยเหลือจากพันธมิตรสหรัฐ

น่าเสียดายที่ในเวลานี้สหรัฐอเมริกายังไม่มีวิธีจัดการกับเรื่องดังกล่าว

ตัวอย่างเช่นประเทศเล็กๆ ที่มีปัญหาในทะเลจีนใต้ได้เริ่มมีการเปลี่ยนแปลงในประเด็นนี้

สิ่งเดียวที่ดูเหมือนจะแปลกก็คือรัฐบาลจีน สําหรับการวิจัยของฟิวเจอร์กรุ๊ปเกี่ยวกับหุ่นยนต์ขนาดใหญ่ ไม่เพียงแต่ยังไม่หยุดและถามคําถามเท่านั้น แต่ยังส่งกลุ่มช่างเทคนิคไปยังฟิวเจอร์กรุ๊ป เพื่อเรียนรู้เทคโนโลยีอีกด้วย

ที่สถานที่ขุดเจาะ เมื่อมองดูนักวิจัยเหล่านี้ที่มาจากสถาบันวิจัยหุ่นยนต์ อู่อ่าวเหรินเองก็ไม่ได้สนใจพวกเขาเลย

ถ้าคนพวกนี้ให้ความสําคัญกับการวิจัยหุ่นยนต์อุตสาหกรรม พวกเขาก็จะสามารถสร้างผลงานวิจัยได้มาตั้งนานแล้ว

หุ่นยนต์อุตสาหกรรมไม่จําเป็นต้องพิจารณาปัญหาของความแข็งแรงของร่างกายและการใช้พลังงานมากจนเกินไป ในการวิจัยแบบนี้มันง่ายกว่าหุ่นยนต์ติดอาวุธมากนัก

แน่นอนว่าเงื่อนไขยังคงเป็นระบบควบคุมปัญญาประดิษฐ์ หากไม่มีระบบนี้มันเป็นเรื่องยากมากที่จะพัฒนาหุ่นยนต์อุตสาหกรรม

นักวิจัยเหล่านี้กําลังดูหุ่นยนต์ที่มีหลากหลายของอู่ฮาวเหรินที่นี่ เพื่อเป็นแรงบันดาลใจ

พวกเขาได้พัฒนาหุ่นยนต์ให้เป็นรูปร่างมนุษย์ ทําไมพวกเขาถึงจะเรียนรู้การสร้างหุ่นยนต์รูปทรงอื่นไม่ได้?

ตัวอย่างเช่น สัตว์ต่างๆ ปลาในมหาสมุทร และนกที่บินอยู่บนท้องฟ้า นอกจากนี้หุ่นยนต์ขนาดจิ๋วยังเป็นทิศทางในการพัฒนาที่ดี

ดังนั้นในขณะที่มองไปที่หุ่นยนต์ นักวิจัยทั้งหลายพากันวิเคราะห์และคิดเกี่ยวกับวิธีที่จะเปลี่ยนมันให้กลายเป็นหุ่นยนต์ต่อสู้

เฉิงหมิงจุน ผู้นําทีมในขณะนี้ มองดูรถยนต์ของอู่อ่าวเหรินและพูดว่า “คุณอู่ รถคุณสวยดีนะ”

“อืม ว่าแต่ ภารกิจครั้งนี้ของคุณคืออะไร?”

“ภารกิจที่ให้ไว้ข้างต้นคือให้เราเรียนรู้เทคโนโลยีหุ่นยนต์อุตสาหกรรมที่นี่ อย่างไรก็ตามจากสถานการณ์ปัจจุบันทุกคนดูเหมือนจะคิดเกี่ยวกับวิธีการเปลี่ยนหุ่นยนต์แปลกๆเหล่านี้ให้เป็นหุ่นยนต์ต่อสู้”

อู่ฮาวเหรินถึงกับพูดไม่ออก ดูเหมือนว่ามันจะเป็นเรื่องยากสําหรับพวกเขาที่จะศึกษาหุ่นยนต์อุตสาหกรรมด้วยแนวความคิดแบบนั้น

เนื่องจากคนกลุ่มนี้กําลังศึกษาหุ่นยนต์ต่อสู้ แล้วจะให้พวกเขาเปลี่ยนแนวความคิดของพวกเขาในทันที มันคงเป็นไปไม่ได้

“อย่างไรก็ตามหุ่นยนต์ที่นี่ให้แรงบันดาลใจกับเราอย่างมากมาย ตัวอย่างเช่นหุ่นยนต์แมงมุมยักษ์และหุ่นยนต์เสริมตัวนี้”

เฉิงหมิงจุนมองดูที่หุ่นยนต์ทั้งหลายที่กําลังทํางานอยู่ในระยะไกลและพูดต่อว่า “เราควรจะจําแนกหุ่นยนต์ตามแขนที่แตกต่างกัน ตัวอย่างเช่นมีหุ่นยนต์เสริมสําหรับซ่อม หุ่นยนต์ขนส่งสําหรับ การสนับสนุนด้านโลจิสติกส์ เป็นต้น”

อู่ฮาวเหรินไม่คาดคิดว่าพวกเขาจะมีความคิดเช่นนี้เลยจริงๆ ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็นจังหวะการพัฒนาของบริษัทหุ่นยนต์

แท้จริงแล้วด้วยกลุ่มบริษัทหุ่นยนต์ ประสิทธิภาพการต่อสู้ของหุ่นยนต์สามารถปรับปรุงได้อีกมาก

แต่ด้วยเทคโนโลยีที่พวกเขามีมันอาจเป็นเรื่องยากที่จะพัฒนาหุ่นยนต์ทหาร

ในเรื่องนี้ อู่ฮาวเหรินไม่พร้อมที่จะให้การสนับสนุนด้านเทคนิคแก่พวกเขาหรือปล่อยให้พวกเขาศึกษาไปอย่างช้าๆ

เทคโนโลยีบางตัวกําลังพัฒนาเร็วเกินไป หากพวกเขาทําให้บางคนมีความมั่นใจในการขยายงาน พวกเขาก็มีแนวโน้มที่จะมีปัญหา