ตัวตนของพวกเราทุกคนถูกสัตว์ประหลาดเผยหมดแล้ว สุดท้ายฉันก็เลยตัดสินใจทำงานที่บริษัทKANEZAKIซึ่งประธานเป็นคนบริหารมันซะเลย
อันที่จริงมันก็เป็นตัวเลือกหลักๆ ของพวกเราอยู่แล้ว แน่นอนว่าตัวเลือกอย่างการไปเรียนมหาลัยหรือตามความฝันที่ไม่ใช่งานในฐานะจัสติสครูเซเดอร์อยู่หรอก
แต่ด้วยสถานการณ์ในปัจจุบันคงไม่ได้จริงๆ
ส่วนตัวฉันก็เตรียมใจเอาไว้แล้วว่ามันจะต้องเกิดขึ้นตั้งแต่วินาทีที่ฉันตัดสินใจต่อสู้กับสัตว์ประหลาด
「แล้วอาโออิล่ะ?」
ฉันถามอาโออิที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามภายในห้องโดยสารของยานบิน
อาโออิหยุดเช็ดปืนพกแล้วเงยหน้ามาตอบฉัน
「หือ?อันเหรอ ฉันตั้งใจจะเป็นฟูทูปเบอร์เป็นงานพิเศษ」
งานพิเศษนี่มันได้เหรอ?
ไม่สิ ถ้าเป็นประธานอนุญาตแหง
ภายในยานไวท์ 5 ที่แสงไฟสลัวอยู่เหนือศรีษะของเราพวกเรากำลังมุ่งหน้าไปเผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาดที่ปรากฏตัวขึ้นและหาเรื่องคุยกันระหว่างรอ
「ว่าแต่ทำไมคิราระถึงไม่ได้มากันนะ」
「คิราระพลังทำลายล้างสูงไป ประธานเลยตัดสินใจว่าเปรตที่มีพลังในการล่าสังหารสุดแม่นยำเหมาะสมกว่า」
「เปรตนั่นใครกันยะ」
จากเรดมันกลายมาเป็นเปรตได้ตั้งแต่ตอนไหนกัน
「ว่าแต่ท่านพี่ล่ะ?」
「หยุดเรียกฉันแบบนั้นเถอะ ขอร้อง ฉันละขนลุกไม่หายที่มีพวกแปลกๆ มาเรียกฉันอย่างงั้น」
ไอ้ที่น่ากลัวกว่าก็คือคนที่เรียกฉันแบบนั้นดันเป็นผู้หญิงทั้งหมด
「อย่างน้อยมันก็แค่กลุ่มเดียวนะ ดูคัตสึมิคุงสิต้องเจอทั้งทีมพี่สาว น้องสาว เพื่อนสมัยเด็ก คู่แข่ง」
「อึก」
อาโออิพูดออกมาด้วยเสียงเรียบๆ แต่ก็ชวนให้ปวดหัวจริงๆ
「การทำแบบนั้นกับคัตสึมิคุงไม่ใช่เรื่องดีเลยแท้ๆ ว่าตามตรงฉันละรู้สึกโกรธคนพวกนี้ที่ไร้ซึ่งสามัญสำนึกปกติชะมัด」
「ฉันว่าเธอไม่มีสิทธิ์พูดคำนั้นนะ」
「อาโออิ เธอก็ไม่ต่างกับฉันหรอก」
ฉันไม่อยากจะฟังอาโออิที่ทำตัวเป็นรุ่นน้องมาพูดเรื่องนี้กับฉันสักนิด
เมื่อเทียบกับฉันที่ต้องเผชิญหน้ากับเหล่าน้องสาวกลุ่มเดียว คัตสึมิคุงย่อมลำบากกว่าฉันแน่นอน
อินเทอร์เน็ตมันน่ากลัวจริงๆ
「ว่าแต่เธอคิดยังไงกับเรื่องนี้ล่ะ พี่ฮาคัว?」
「อึก」
อาโออิตะโกนเรียกชิราคาวะจังที่แปลงร่างขับไวท์ 5 อยู่
ไหล่ของเธอถึงกับกระตุกก่อนพูดออกมาด้วยเสียงสั่นๆ
「ยังตามกัดไม่เลิกอีกเหรอ?」
「แล้วคิดว่าที่ทำไปมันสมควรเหรอ?」
「แง้」
ฉันคิดว่ามันหลุดโลกสุดๆ ที่เธออยู่กับเขาในฐานะพี่สาวตั้งหลายเดือน
ถ้าไม่ใช่เพราะชิราคาวะจังเป็นเพียงแค่เด็กไม่ถึง1 ขวบ ฉันคงไม่ปล่อยให้มีชีวิตอยู่ต่อไปหรอก
「จริงสิ อาโออิ」
「หือ?」
「ครอบครัวของเธอกับคิราระจะเอายังไงกันต่อเหรอ?」
ฉันไม่เคยถามเรื่องนี้กับเธอมาก่อน
ก็ได้ยินมาแค่ว่าประธานกำลังวางแผนจะทำอะไรสักอย่าง ซึ่งมันไม่เกี่ยวกับครอบครัวของฉันก็เลยไม่รู้อะไรเลย
「สำหรับตอนนี้พวกเราพักอยู่เขตอาศัยของสำนักงานใหญ่ชั่วคราวน่ะ ประธานบอกว่าตั้งใจจะขยายพื้นที่ให้กว้างกว่าเดิมด้วย เห็นว่าจะปรับปรุงสิ่งอำนวยความสะดวกเพิ่มอีก」
「จะทำให้ดีกว่านี้อีกหรอ」
ว่ากันตามตรงฉันรู้สึกสบายสุดๆ
แต่ในมุมของประธานการปรับปรุงพื้นที่ให้มันดีกว่าเดิม ก็คงส่งผลดีกับพวกพนักงานแหละ ดังนั้นหากดีก็ทำไป
「…สำหรับคัตสึมิคุงแล้ว สำนักงานใหญ่แห่งใหม่ก็เปรียบเสมือนบ้านไปแล้วนี่เนอะ」
「ไม่ใช่เหมือน แต่เป็นไปแล้ว」
ก็จริงอพาร์ทเมนต์ที่เขาอาศัยก็กลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวของคนกลุ่มแปลกๆ ไป ห้องขังเดิมก็อยู่ไม่ได้เพราะโดนเอเลี่ยนถล่ม
ดังนั้นสำนักงานใหญ่แห่งใหม่จึงเป็นบ้านของเขาจริงๆ
「พูดตามตรง」
「หือ?」
「ฉันคิดว่ามันเป็นเรื่องที่ดี พวกเราอาศัยอยู่ใต้ชายคนเดียวกันแล้ว」
「นับได้ด้วยเหรอ?」
ชายคาเดียวกันของที่นี่มันค่อนข้างใหญ่ไปหน่อยนะเออ
แต่มันก็ดีตรงที่สามารถไปหาคัตสึมิคุงได้ง่าย แถมยังไปนั่งเล่นที่เซอไซนัสดูเขาทำงานระหว่างวันได้อีก
『เรด บลู ใกล้ถึงที่หมายแล้ว เตรียมตัวให้พร้อม』
เสียงประธานดังขึ้น———ทันใดนั้นฉันกับอาโออิก็กลับมาตั้งสติใหม่
ประธานเริ่มพูดถึงข้อมูลในภารกิจนี้อีกครั้ง
『กลยุทธ์เบื้องต้นเป็นไปตามที่ข้อมูลที่ฉันส่งไปก่อนหน้า』
「ค้นหาผู้รอดชีวิตสินะคะ?」
『ตอนนี้ก็กำลังตรวจสอบอยู่ แม้ว่าสถานการณ์ยังไม่เลวร้ายถึงขนาดล้มตายกันจริงๆ แต่ก็ต้องรีบไปช่วยให้เร็วที่สุด เรด เธอรับผิดชอบในการโจมตีและฆ่าพวกสัตว์ประหลาด ส่วนบลูเธอทำหน้าที่สนับสนุนด้วยจัสติสบิทและดูแลพวกผู้รอดชีวิต』
「「รับทราบ」」
『ชิราคาวะคุง….เปิดโหมดค้นหาศัตรูคอยสนับสนุนอยู่ข้างบนนี้』
「รับทราบ」
ฉันพยักหน้าให้กับคำพูดของประธาน จากนั้นชิราคาวะจังก็ชะลอยานไวท์ 5
「ถึงที่หมายแล้ว ไปกันเถอะบลู」
「อื้อ」
บลูกางจัสติสบิทออกมาเพื่อทำการใช้งาน
เบื้องล่างของพวกเราคือทิวทัศน์ของเมืองที่มีแสงไฟกระจายไปทั่วเหมือนหมู่ดาว
แสงสีน้ำเงินจากจัสติสบิทของบลูค่อยๆ สแกนตัวอาคารแห่งหนึ่ง
「ตรวจสอบผู้รอดชีวิตและสัตว์ประหลาดเสร็จสิ้น ทำการส่งข้อมูล」
เมื่อฉันเอามือแตะข้างหน้ากาก ข้อมูลโครงสร้างของอาคารแห่งหนึ่งก็ปรากฏออกมา ก่อนมันจะจำแนกสีให้กับฉัน
สีแดงคือสัตว์ประหลาด สีน้ำเงินคือมนุษย์สินะ
จากข้อมูลที่ประธานบอก อาคารดังกล่าวถูกสัตว์ประหลาดยึดครองเอาไว้เรียบร้อยแล้ว
「ยืนยันเป้าหมาย」
「งั้นก็ได้เวลาลุยกันแล้ว」
「ได้……」
ฉันลุกขึ้นยืนแล้วตรวจสอบดาบในมือของตัวเองอีกครั้งแล้วตรงไปยังประตูหลังยาน
『เป้าหมายคือการกวาดล้างพวกสัตว์ประหลาดที่ยึดบริษัทซึ่งใช้เป็นฐานในการปล่อยข้อมูลของบลูและช่วยเหลือผู้รอดชีวิต นี่ถือเป็นภารกิจแรกของเธอในฐานะพนักงานบริษัทKANEZAKI อากาเนะ อาราซากะ เธอพร้อมหรือยัง?』
「ยังไงสิ่งที่ต้องทำก็ไม่ต่างจากเดิม」
ฉันในสูทสีแดงกระโดดออกจากยานทันที
ในขณะที่ฉันกำลังลอยอยู่ในอากาศ สายตาของฉันก็จับจ้องไปยังอาคารที่เป็นเป้าหมาย
『ทำการเจาะรูชั้นบน』
เลเซอร์จากจัสติสบิทของอาโออิถูกปล่อยออกมาจนทำให้ข้างบนอาคารกลายเป็นรูวงกลมพอจะให้คนคนหนึ่งลอดเข้าไปได้
เมื่อฉันทะลุลงไปเสร็จฉันก็ทำการชักดาบเพลิงออกมาจากอุปกรณ์แปลงร่างแล้วตั้งท่าอิไอร่อนลงไปยังเหนือหัวของสัตว์ประหลาดที่อยู่ภายในโดยไม่เสียสมดุลใดๆ
『ศัตรูมี 3…ไม่สิ 2 ตัว』
ฉันเหยียบพื้นอย่างนุ่มนวลก่อนจะทำการผ่าครึ่งร่างของสัตว์ประหลาดด้วยความเงียบงัน
สัตว์ประหลาดอีกตัวที่กำลังง่วงอยู่กับตัวประกันจนไม่สังเกตเห็นฉันก็ถูกฉันฟันหัวทิ้งในทันที
「———เอ๋? 」
ฉันสะบัดใบดาบที่เปื้อนเลือดของมันออกก่อนจะตัดแขนขามันซ้ำอีกทีเพื่อให้แน่ใจว่าตาย
จากนั้นก็ตรวจสอบข้อมูลที่จัสติสบิทของอาโออิส่งมาให้อย่างรวดเร็ว
ฉันทำการนำชูริเคนออกมาแล้วปาไปในจุดที่มีปฏิกิริยาไม่ไกลจากที่นี่
「อั๊ค!? 」
สัตว์ประหลาดที่อยู่ใกล้ๆ นี้หมดแล้วสินะ
หลังจากแทงดาบเข้าไปซ้ำที่คอของสัตว์ประหลาดซึ่งถูกชูริเคนปาอัดหน้าผากและคอจนนอนไปจมกองเลือด ฉันก็วิ่งไปยังจุดต่อไป
『หัวมุมข้างหน้ามีศัตรู』
「อ้า」
ฉันพยักหน้าให้กับเสียงของอาโออิแล้วใช้มือขวาจับดาบในมือให้มั่น
เมื่อเลี้ยวไปตรงหัวมุมเสร็จฉันก็พบกับสัตว์ประหลาดที่หน้าตาเหมือนแมลง
「แกมันเรดนี่นา」
「ช้าไป」
ไม่มีประโยชน์ที่จะไปพูดคุยอะไรกับพวกสัตว์ประหลาด
ทันทีที่มันอยู่ในระยะสายตาของฉัน ฉันก็ทำการตัดหัวมันทิ้งทันที ก่อนจะพุ่งผ่านร่างมันไปโดยฟันแขนขาของมันทิ้งไปด้วย ฉันวิ่งไปเรื่อยๆ แล้วทำการฆ่าสัตว์ประหลาดที่เจอทั้งหมด จนกระทั่งมาถึงห้องสุดท้ายซึ่งมีพวกพนักงานถูกจับเป็นตัวประกันอยู่เยอะที่สุด
「มะ มันมาแล้ว!! มันมาแล้ว!!」
「ชะ ช่วยพวกเราด้วย!!」
รู้ตัวเร็วจริงนะ
สัตว์ประหลาดที่มีรูปร่างคล้ายกับกุ้งได้คว้าคอของนักข่าวคนหนึ่งขึ้นมา
ดูเหมือนมันบังคับให้คนพวกนี้เขียนข่าวของอาโออิจริงด้วยสินะ….
「หากแกเข้ามามากกว่านี้ (ฟิ้ง) รับ….」
「บลูเป็นยังไงบ้าง? 」
『เหมือนจะหมดแล้ว ทำได้ดีมากเปรต』
「ก็บอกอย่าเรียกชื่อนี้」
หากไม่ใช่พวกระดับผู้บริหารไม่มีทางจะรับมือกับพวกเราที่อัพเกรดมาแล้วได้หรอก
สัตว์ประหลาดที่หัวถูกตัดออกเป็น 3 ส่วนตายลงโดยไม่สามารถทำอะไรกับตัวประกันได้
「ไม่เป็นไรใช่ไหม? 」
「อึก…บทความที่ผมเขียนลงไปก็เพราะโดนขู่นะครับ….ไม่ได้มีใจจริงของผมปนอยู่ในนั้นเลย ยะยะยะยังไงก็ขอขอบคุณมากเลยนะครับที่ช่วยพวกเราเอาไว้!!」
「……」
พวกเขากลัวฉันสุดๆ เลยนี่หว่า
แต่เมื่อพิจารณาจากเหตุการณ์ที่พวกเขาต้องเจอก็คงไม่แปลกอะไร
『ยืนยัน สัตว์ประหลาดทุกตัวในอาคารถูกกำจัดจนหมดแล้ว เรด บลู ไวท์ ทำได้ดีมาก ที่เหลือให้คนของฉันไปตามเก็บงานเอง พวกเธอกลับบ้านพักผ่อนเถอะ』
「ค่ะ」
ฉันตอบประธานกลับไปก่อนจะผ่อนคล้ายตัวเองลงสักหน่อย
สัตว์ประหลาดเหมือนจะเริ่มเล่นแง่กันมากขึ้น
ฉันแน่ใจว่าพวกมันมีเป้าหมายอื่นอยู่นอกเหนือจากการเผยตัวจริงของอาโออิแน่นอน แต่ไม่รู้ว่ามันคืออะไรเท่านั้นเอง
「……หือ? 」
ฉันมองลงไปดูเลือดของสัตว์ประหลาดที่ตาย
「เลือด……สีม่วง? 」
โชคดีที่ฉันหรือว่าพวกตัวประกันไม่ได้ถูกเลือดพวกนี้สัมผัสตัว
เลือดที่กำลังซึมอยู่ตรงพื้นเหมือนกำลังค่อยๆ กัดกร่อนพื้นไปทีละน้อย
「……ประธาน」
『ว่าไง? 』
「คราบเลือดที่หลงเหลืออยู่ในที่เกิดเหตุ เตือนคนของเราด้วยว่าอย่าสัมผัสกับมันตรงๆ」
『!ฉันจะรีบเอาตัวอย่างเลือดไปวิเคราะห์เอง แล้วก็พวกผู้รอดชีวิตไปกักกันชั่วคราวด้วย』
「ฝากด้วยค่ะ」
รู้สึกไม่ดีแปลกๆ
มันไม่ใช่ของอย่างพวกพิษก็จริง แต่ฉันสัมผัสได้ว่าเลือดของพวกมันแปลกๆ
「….เอาเป็นว่ารอจนกว่าทีมเสริมจะมาละกัน 」
เรื่องของเลือดมันชวนให้ฉันคาใจจนต้องรอพวกเจ้าหน้าที่คนอื่นมาถึงก่อน
หลังจากนั้นฉันก็ตั้งใจจะติดต่อไปหาชิราคาวะจังกับอาโออิ แต่แล้วเสียงเตือนภายในหน้ากากที่แสนคุ้นเคยก็ดังขึ้น
『แจ้งเตือน!! สัตว์ประหลาดปรากฏตัว จัสติสครูเซเดอร์ เตรียมตัว!!』
「……!!」
เวลาแบบนี้เนี้ยนะ?!
ฉันรีบกระโดดขึ้นบนไปข้างบนดาดฟ้าซึ่งมีไวท์ 5 จอดรอรับอยู่แล้ว
「ประธาน!!」
『อ้า สัตว์ประหลาดมันมาอีกแล้ว แถมจำนวนของมันยังเยอะสุดๆ แต่ที่น่าปวดหัวคือมันกระจายไปทั่วเลย เอาเป็นว่าฉันจะส่งพิกัดให้พวกเธอก่อน!!』
ภาพของสัตว์ประหลาดที่มีร่างกายเป็นสีม่วงได้ปรากฏตัวขึ้นทั่วโตเกียว
พวกมันมีรูปร่างคล้ายแมลงและกำลังทำลายบ้านเรือนและประชาชนรอบๆ ตัวมัน
「ชิราคาวะจัง!!」
「อ้า จะรีบไปเดี๋ยวนี้เลย!!」
ไวท์ 5 ทะยานไปด้วยความรวดเร็ว
『เยลโล่กับกรีนที่รออยู่ในสำนักงานใหญ่ก็กำลังเตรียมตัว อีกไม่นานพวกเธอจะตามไปช่วย!!』
「คัตสึมิคุงล่ะคะ? 」
『เขาจะสแตนด์บายอยู่ที่สำนักงานใหญ่ คราวนี้เขาจะทำหน้าที่ในการสั่งแทนฉันด้วย!!』
ประธานตั้งใจแบบนี้ตั้งแต่แรกอยู่แล้วเหรอ?!
『ไม่ต้องห่วงหรอกน่า หากเป็นสัตว์ประหลาดไม่มีใครรู้เรื่องพวกมันมากเกินเขาแล้ว ฉันมั่นใจว่าพวกเธอที่ได้รับคำสั่งของเขาก็คงดีใจไม่น้อย ฮ่าๆๆๆ!!』
แก้มของฉันกระตุกขึ้นมาทันทีหลังประธานพูดจาหนวกหูในสถานการณ์เช่นนี้
อย่างไรก็ตามจากเสียงรอบตัวประธานที่แทรกเข้ามาก็ทำให้ฉันได้รู้ว่าเขาเองก็กำลังวิ่งวุ่นไปทั่วสำนักงานใหญ่เหมือนกัน ดังนั้นฉันจึงสงบสติแล้วหันความสนใจไปยังพวกสัตว์ประหลาดที่จะเผชิญหน้า
—จบ—
เปิดตัวมือลอบสังหารแห่งบริษัทKANEZAKI เรดผู้ต้องเผชิญหน้ากับเหล่าคุณน้องสาวคลั่งเริ่มเข้าใจความรู้สึกคัตสึมิขึ้นมาบ้างแล้วเชื้อบ้านอาราซากะมันแรงจริงๆ
จะชนดิบแล้ว คนแต่งก็ไม่อัพมาจะสองเดือนได้อีกไม่นานคงให้หาเรื่องใหม่มาลงแทน
มาเม้ามอยหลังอ่านกันได้ที่เพจนะครับ แล้วก็ขอบคุณสำหรับทุกท่านที่ช่วยหารค่าไฟ และสามารถช่วยค่าไฟคนแปลได้ที่ กสิกร 2092612913 หรือ QR Code
