อัศวินดำคุงไม่อยากเป็นเซ็นไต - ตอนที่ 147 ตัวจริงของฮิลด้า และบอร์ดที่แสนวุ่นวาย

 

พลังแห่งดวงดาราได้ก่อตัวขึ้นในร่างของฉัน

 

ตอนนี้พลังดังกล่าวได้ถูกควบคุมเอาไว้ด้วยอุปกรณ์ทรงกำไลที่เรมะ คาเนะซากิ ประธานของบริษัทKANEZAKIเป็นผู้สร้างขึ้น ทว่าจากที่เขาบอกก็ยังวางใจอะไรไม่ได้ฉันจึงไม่สามารถออกไปไหนได้

 

แน่นอนว่าครอบครัวของฉันก็มักจะมาหาอยู่บ่อยๆ เพื่อสร้างกำลังใจให้

 

การรักษาตลอดจนการดูแลก็ไม่ได้แย่อะไรเลยสักนิด จนทำให้ฉันรู้สึกว่านี่ร่างกายของฉันมันปกติจริงๆ ใช่ไหม

 

 

 

「เฮ้อ……」

 

 

ฉันถอนหายใจออกมาภายในห้องที่คุ้นเคย

 

มองไปรอบๆ ก็พบว่ามีทั้ง เฟอร์นิเจอร์และของตกแต่งมากมายภายในห้องสีขาว ฉันเอามือไปสัมผัสกับกำไลตรงบริเวณข้อมือที่แวววาว

 

 

 

「มันเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายของฉันกันนะ」

 

 

ฉันวางมือไปสัมผัสกับแก้วน้ำที่น้ำเหลืออยู่ครึ่งหนึ่ง

 

พอลองหลับตาลงแล้วเพ่งสมาธิ ก็พบว่ามีดอกไม้เล็กๆ กำลังเบ่งบานอยู่บนแก้ว

 

มันคือแดนดิไลออน….ฉันที่เห็นแบบนั้นก็รู้สึกขนลุกอย่างบอกไม่ถูกที่ตัวฉันสามารถทำมันได้จริงๆ

 

 

「ถึงจะบอกว่าถูกควบคุมแต่ก็ใช่ว่าจะใช้ไม่ได้เลย」

 

 

สภาพพลังตอนนี้ก็ประมาณว่าเป็นก็อกน้ำที่ถูกปิดเอาไว้ ส่วนพลังที่ฉันใช้คือหยดน้ำที่รั่วไหลออกมา

 

ไหนจะเรื่องควบคุมแรงโน้มถ่วงรวมไปถึงพลังในการปลูกพืชที่ใช้ไปเมื่อกี้

 

ชักแอบกลัวแล้วสิว่าจะมีอย่างอื่นที่ฉันทำได้อีกไหม

 

 

「เฮ้ออออ……」

 

 

ในณะที่กำลังถอนหายใจออกมาอีกครั้ง ประตูห้องของฉันก็เปิดออก

 

ตอนแรกคิดว่าเป็นฮาคัวจังก็เลยตอบไปว่า 「เชิญเลยค่ะ」 แต่คนที่เข้ามาดันเป็นคัตสึมิ โฮมุระ ชายหนุ่มที่หายไปตัวจนถึงตอนนี้

 

 

 

「คัตสึมิคุง! ได้ยังไงกัน!!」

 

「เอ่อ ขอโทษที่ทำให้เป็นห่วงนะ」

 

 

 

 

ตอนที่เขาหายตัวไป ฮาคัวจังที่ปรึกษาของฉันมีสภาพหดหู่สุดๆ ไม่ต่างอะไรกับฉันซึ่งก็ดิ่งเหมือนกัน สุดท้ายแล้วก็เลยพากันเศร้าไปซะหมดจนไม่เป็นอันทำอะไร

 

 

「คาเสะอุระซัง เป็นยังไงบ้าง?」

 

「ว่ากันตามตรงก็ค่อนข้างแย่」

 

 

ฉันพูดแล้วยิ้มออกมาอย่างขมขื่นเขาที่เห็นก็ขมวดคิ้วแล้วถามต่อ

 

 

「……พลังของเธอเพิ่มขึ้นอีกแล้วสินะ?」

 

「ประธานบอกเหรอคะ?」

 

「ไม่หรอก แต่แค่เห็นก็พอจะรู้น่ะ」

 

 

มองก็รู้เลยเหรอ?

 

ไม่สิ นี่น่าจะเป็นเพราะพลังลึกลับของเขาที่สัมผัสฉันได้เหมือนตอนนั้น

 

เอาเป็นว่าก็โล่งใจที่เขาสามารถกลับมายังโลกนี้ได้

 

 

「พอเห็นแบบนี้แล้วก็เหมือนมังงะดีนะคะ ฉันไปเจอเหตุการณ์บางอย่างแล้วก็ตื่นขึ้นมาพร้อมกับพลัง」

 

「น่าจะแนวต่างประเทศด้วยเนอะ」

 

 

ว่ากันตามตรงมันเหมือนเนื้อเรื่องที่มาจากฝั่งตะวันตกจริงๆ นั่นแหละ

 

หญิงสาวถูกฝ่ายร้ายจับไปทำอะไรแปลกๆ แล้วตื่นขึ้นมาพร้อมกับพลัง ได้รับการคุ้มครองจากองค์กรลึกลับ แล้วเข้าต่อสู้

 

แอบน่าประหลาดใจนิดหน่อยที่คัตสึมิคุงเขารู้เรื่องพวกนี้ด้วย

 

 

「คัตสึมิคุงสนใจเรื่องพวกนี้ด้วยเหรอคะ?」

 

「เมื่อก่อนก็ไม่หรอก แต่ได้คนที่นี่เอามาให้ดูบ่อยๆ ก็เลยเริ่มติดตามบ้างแล้วน่ะ」

 

 

ฉันดีใจที่เขาสามารถพูดคุยกับฉันได้อย่างเป็นธรรมชาติ

 

เพราะคนส่วนใหญ่ที่มาหาฉัน พวกเขาจะกังวลเกี่ยวกับเรื่องพลังของฉันพอสมควร จึงเป็นเรื่องยากที่จะได้คุยกันแบบสบายๆ

 

 

 

「……อันที่จริงแล้ว คาเสะอุระซัง」

 

「คะ?」

 

「ฉันมีคนที่อยากจะให้เธอได้เจอน่ะ」

 

「ก็ไม่คิดปฏิเสธหรอกค่ะ ว่าแต่ใครเหรอคะ?」

 

 

พ่อแม่ก็เจอกันแล้ว จะมีใครได้อีกนะ?

 

คัตสึมิคุงพยักหน้าให้กับฉันก่อนจะเปิดประตูห้องออก

 

และสิ่งที่โผล่มาจากประตูก็คือ———

 

 

 

 

「ยะ ยะโฮ โมโมโกะ」

 

「อึก!」

 

 

เธอคนนั้นคือฮิลด้า หญิงสาวที่มีรูปร่างหน้าตาเหมือนกับฉัน

 

เธอเข้ามาภายในห้องด้วยท่าทางกังวลแปลกๆ สายตาดูวอกแว่ก พอฉันเห็นแบบนั้นก็อดตกใจไม่ได้

 

 

 

「ทะ ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้」

 

「เอ่อ คือ…เอ่ออออ」

 

「คะ คัตสึมิคุง นี่มันอะไรกัน….」

 

 

พอเห็นฮิลด้าพูดติดๆ ขัดๆ ฉันก็เลยไปถามจากคัตสึมิคุงแทน

 

「ก็มีหลายๆ เรื่องเกิดขึ้นจนทำให้ฉันต้องมาอยู่กับยัยบ้านี่น่ะ แต่ก่อนอื่นฉันพายัยนี่มาเพื่อขอคุกเข่าขอโทษเธอ」

 

「คุกเข่าขอโทษ……」

 

 

อารมณ์มากมายวนเวียนอยู่ในอกฉัน

 

เป็นเพราะฮิลด้า ฉันถึงกลับไปเรียนมหาลัยไม่ได้

 

ทำให้พ่อแม่ของตัวเองเป็นห่วง

 

ไม่ได้เจอกับเพื่อน

 

มีพลังที่อธิบายไม่ได้อยู่ในตัว

 

โกรธ เศร้า สับสน

 

อารมณ์ทุกอย่างมันโถมเข้ามาพร้อมกันจนไม่รู้ว่าจะแสดงอันไหนออกมาก่อน แล้วทันใดนั้นเอง ฮิลด้าก็ก้มหัวให้กับฉัน

 

 

「ฉันขอโทษเธอจริงๆ โมโมโกะ」

 

「เอ๋」

 

 

เพราะเคยอยู่กับเธอมาพักใหญ่ๆ ก็เลยเข้าใจนิสัยเธอได้

 

ฮิลด้าตอนนี้สำนึกผิดจริงๆ

 

แล้วฉันจะต้องตอบกลับไปยังไงดีล่ะ….

 

 

 

「……」

 

ฮิลด้ายังคงก้มหัวให้เหมือนเดิม

 

ราวกับไม่มีความตั้งใจจะแก้ตัวอะไร เธอไม่ได้พูดทำอะไรต่อนอกจากพูดขอโทษแล้วหลับตารอรับความผิด

 

 

 

——ฉันควรจะยกโทษให้กับเธอเหรอ….นั่นสินะ หากฉันยกโทษให้กับเธอ จากนี้พวกเราก็คงจะได้ทำงานร่วมกัน

 

ฉันเองก็โตแล้ว เรื่องแค่นี้อดทน———

 

 

 

「คาเสะอุระซัง ไม่จำเป็นต้องฝืนยกโทษให้ยัยนี่ก็ได้นะ」

 

「คะ……!?」

 

 

คัตสึมิคุงที่เหมือนเห็นความขัดแย้งในใจของฉันก็หันไปมองฮิลด้า

 

 

「เธอเป็นเหยื่อและยัยนี่คือผู้กระทำผิด ไม่ว่ายัยนี่จะน่าสงสารขนาดไหนแต่สิ่งที่ยัยนี่ทำมันก็เลวร้ายจริงๆ ไม่จำเป็นต้องฝืนหรอก」

 

「แต่ฮิลด้าเองก็ขอโทษ…..」

 

「ตอนนี้มันเลยจุดที่ขอโทษแล้วก็จบกันไปนานแล้ว เธอเองก็ไม่สามารถกลับไปใช้ชีวิตแบบคนธรรมดาได้ตั้งแต่วันที่เธอได้รับพลังจากฮิลด้ามา ดังนั้นไม่ต้องฝืนให้อภัย」

 

 

ฮิลด้าขมวดคิ้วแล้วมองกลับไปที่คัตสึมิคุง

 

พอได้ยินแบบนี้ฉันก็กอดอกแล้วถอนหายใจออกมา

 

「สิ่้งที่ยัยนี่ทำมันเลวร้ายของจริง」

 

「อึก」

 

「แถมยังทำตัวน่ารำคาญ」

 

「อุก」

 

「นิสัยก็บิดเบี้ยว」

 

「อะ」

 

「สิ้นหวังมากเสียจนไม่เหลือช่องวางในใจไว้สำหรับรับความเห็นอกเห็นใจจากคนอื่น แถมยังคิดจะทำลายตัวเองด้วยการฆ่าตัวตายอีก….ฉันที่เห็นเธอน่าสมเพชขนาดนี้มันก็เลยอดช่วยเอาไว้ไม่ได้น่ะ」

 

「……」

 

 

สำหรับฮิลด้า โดนไปประมาณี้คงจะพอแล้ว

 

ฉันเองก็แอบสงสารฮิลด้าที่หนีไปนั่งเศร้าอยู่ตรงมุมห้องนิดหน่อย

 

 

「สรุปที่ฉันจะบอกก็คือไม่ว่าจะด้วยอะไรก็ตาม เธอไม่ควรจะฝืนตัวเองยกโทษให้กับยัยนี่หรอก」

 

「……เอ่อ นั่นสินะคะ เข้าใจแล้วค่ะ」

 

 

เขาพูดถูก

 

แม้ฉันจะพยายามฝืนให้อภัยฮิลด้าไป พวกคัตสึมิคุงกับคนอื่นๆ ก็คงรู้แน่นอน

 

ไม่สิฮิลด้าอาจจะเป็นคนแรกด้วยซ้ำที่รู้ สุดท้ายคงจบลงด้วยความเจ็บปวดกันทั้งสองฝ่ายอีก

 

 

 

「ให้อภัยเธอไม่ได้จริงๆ นั่นแหละ」

 

「……ก็นั่นสิน้า」

 

 

ฮิลด้ายิ้มแห้งๆ ออกมาเมื่อได้ยินคำพูดฉัน

 

 

「เพราะเธอไม่ได้แสดงความจริงใจนี่นา」

 

「……หือ」

 

「ฉันไม่ชอบคนที่ตั้งใจมาขอโทษแต่ใช้รูปร่างคนอื่นนะ」

 

 

ความฝันภายในตัวของเธอกับฉันได้ผสานกัน

 

เพราะแบบนั้นฉันจึงเห็นสิ่งที่เธอเคยเห็น และรู้ถึงตัวตนจริงๆ ของฮิลด้า

 

 

「……เข้าใจแล้ว โมโมโกะ」

 

ฮิลด้าหลับตาลงเหมือนยอมแพ้ ก่อนที่ร่างของเธอจะถูกปกคลุมด้วยแสง

 

แสงค่อยๆ จากลงและเมื่อแสงหายไปจนหมด ร่างกายที่แท้จริงของเธอก็ถูกเผยออกมา

 

 

 

「นี่แหละร่างจริงของฉัน」

 

 

คนที่ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าฉันคือเด็กผู้หญิงอายุประมาณ 10 ปี

 

ผิวสีน้ำตาล เขาสองเขาอันเป็นเอกลักษณ์อยู่บนหัว เส้นผมสีชมพูยาวประบ่า สายตาที่ดูเหมือนไม่ค่อยมั่นใจในตัวเองกำลังเลิ่กไปมา

 

นี่คือตัวตนที่แท้จริงของฮิลด้า เด็กสาวที่ถูกครอบครัวตัวเองทรยศ

 

ถึงอายุจิตจะมาไกลมาแล้ว แต่ช่วงเวลาของฮิลด้าได้หยุดลงตั้งแต่ที่เธอยังเป็นเด็ก

 

 

「ฮิลด้า」

 

「……อื้อ」

 

 

ฉันก้มตัวลงไปสบตากับเธอ

 

 

「ฉันไม่ยกโทษให้กับเธอหรอกนะ แต่ฉันเองก็เห็นใจเธอ หากเธอสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรแย่ๆ อีก ฉันก็จะไม่พูดอะไรเกี่ยวกับเรื่องที่เธอทำกับฉันอีก」

 

「แค่ไม่พูดสิน้า・・・・・・・โมโมโกะนี่เข้มงวดซะจริง」

 

「เธอก็อยู่กับฉันมานานน่าจะรู้อยู่แล้วนี่」

 

「อะ…อื้อ.. ขอบคุณ」

 

ก็จริงว่ายังมีเรื่องอีกมากให้บ่น แต่แค่นี้น่าจะพอแล้ว

 

 

「จริงสิ งั้นมาคุยกันอีกเรื่องดีกว่า」

 

「อีกเรื่อง?」

 

「โมโมโกะยื่นมาซ้ายออกมา」

 

 

ฉันยื่นมือซ้ายไปตามที่ฮิลด้าบอก จากนั้นเธอก็มองอุปกรณ์ควบคุมในมือของฉัน

 

 

「มันเป็นอุปกรณ์ควบคุมที่สร้างโดยโกลดี้สินะ หากใช้สิ่งนี้รวมเข้ากับพลังผสานของฉัน….」

 

「ฮิลด้า นี่เธอกำลังจะทำอะไรน่ะ」

 

 

ร่างของฮิลด้าถูกปกคลุมไปด้วยแสง แล้วร่างของเธอก็ค่อยๆ หดลงไปยังบริเวณอุปกรณ์ตรงข้อมือฉัน

 

แสงได้ควบแน่นไว้ตรงนั้น ก่อนจะขยายตัวออกอย่างรวดเร็ว จนทำให้ฉันมองไม่เห็นสิ่งใดเพราะแสงนั้น

 

「นะ นี่เธอทำอะไรกับร่างของฉัน……?」

 

『โมโมโกะดูให้ดีๆ สิ』

 

 

 

เมื่อได้ยินเสียงของฮิลด้า ฉันก็ลืมตาตื่นขึ้นก่อนจะพบว่ามีบางอย่างกำลังปิดบังใบหน้าของฉันเอาไว้อยู่

 

ไม่สิไม่ใช่แค่ใบหน้าของฉันเท่านั้น

 

ฉันรีบวิ่งไปตรงกระจกด้วยความตื่นตระหนก ก่อนจะพบว่าตัวเองสวมชุดที่เหมือนกับจัสติสครูเซเดอร์ แต่เป็นสีชมพู

 

 

 

「หาาาาาา!?」

 

『การออกแบบฉันอ้างอิงมาจากสูทของพวกจัสติสครูเซเดอร์ ความสามารถก็ควบคุมให้อยู่ในระดับที่เหมาะสมแล้ว สูทที่รวมเอาพลังงานแห่งดวงดาราภายในร่างกายของเธอมาผสานกับพลังของฉัน มันจะช่วยให้เธอดึงพลังออกมาใช้ได้อย่างเหมาะสม』

 

「อ้า จากที่เห็นฉันก็ว่างั้นแหละ」

 

 

นี่คัตสึมิคุงก็เอาไปกับเขาด้วยเหรอ?!

 

ฉันอยากจะถามเขาจริงๆ ว่าทำไมถึงไม่แปลกใจกับการเปลี่ยนไปของฉันเลยล่ะ แต่ฉันก็สับสนเกินกว่าจะถามออกไป

 

เดี๋ยวสิ ทำไมถึงกลายมาเป็นร่างเหมือนผู้ช่วยฮีโร่เลยล่ะ?

 

เหมือนมังงะเกินไปไหม?อยู่ดีๆ เรื่องราวในชีวิตของฉันก็เหมือนหลุดมาจากรายการฮีโร่เช้าวันอาทิตย์เลย

 

***

461：ไม่ระบุชื่อ

 

 

อั ศ วิ น ด ำ ก ลั บ ม า แ ล้ ว!!

 

 

462：ไม่ระบุชื่อ

 

 

 

ยินดีต้อนรับกลับจ้า!!

 

 

 

463：ไม่ระบุชื่อ

 

 

กำลังรออยู่เลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!

 

 

 

464：ไม่ระบุชื่อ

 

 

หายไปแค่ 10 วัน แต่การตอบรับนี่มันอะไรกัน 5555

 

 

465：ไม่ระบุชื่อ

 

 

มันเป็นวิกฤติโลกเลยนะเออ

 

ที่โลกเรายังปลอดภัยก็เพราะเขา

 

การหายตัวไปของเขาก็ไม่ต่างอะไรกับการบอกว่าโลกจะปิ้วนะ

 

 

466：ไม่ระบุชื่อ

 

 

ไม่ใช่เพราะโลกสักหน่อย

 

ที่ฉันกังวลน่ะคือฮีโร่ของพวกเราหายไปต่างหาก

 

 

467：ไม่ระบุชื่อ

 

 

วุ่นวายสุดๆ พอเขาหายไป เอาเป็นว่าตอนนี้ใครก็ได้สรุปให้ที!!

 

 

 

 

468：ไม่ระบุชื่อ

 

>>467

 

เอ็งก็ทำเองเลยสิ!!

 

 

 

469：ไม่ระบุชื่อ

 

>>467

 

โดนตอบกลับแบบคลาสสิค

 

 

 

470：ไม่ระบุชื่อ

 

 

บัดซบ สุดท้ายฉันก็ต้องมาทำเองเหมือนทุกทีใช่ไหมเนี้ย

 

471：ไม่ระบุชื่อ

 

 

นานๆ ทีจะได้เฉิดฉาย

 

472：ไม่ระบุชื่อ

 

>>470

คิดซะว่าเป็นชะตาที่มิอาจหลีกเลี่ยง 55555

 

 

 

473：ไม่ระบุชื่อ

 

 

 

・ประตูมิติไม่ทราบที่มาปรากฏขึ้นตรง 4 แยกช่วงกลางดึก

 

・ไม่กี่นาทีต่อมา อัศวินดำกับหญิงสาวที่คาดว่าน่าจะเป็นศัตรูก็โผล่ออกมา

 

・พวกเขาเริ่มต่อสู้กัน หญิงสาวได้แปลงร่างกลายเป็นไรเดอร์สีชมพูและอัศวินดำที่พยายามแปลงร่างก็เหมือนจะเกิดความผิดปกติบางอย่างขึ้น (จากเสียงที่พอหาบันทึกได้เหมือนจะแปลงออกมาได้เป็น เจมิไนครอส)

 

・ในระหว่างการแปลงร่างเขาได้กลายเป็นอีกร่างหนึ่งแทน (จากการวิเคราะห์แบบเดิมเหมือนจะได้ยินชื่อว่า พลูโตลูปัส)

 

・แล้วการต่อสู้อย่างเต็มรูปแบบก็เริ่มขึ้น

 

 

 

474：ไม่ระบุชื่อ

 

 

แล้วไหงสรุปมันโผล่มาเร็วอย่างกับเตรียมไว้นานแล้วฟะ?

 

 

475：ไม่ระบุชื่อ

 

 

ถึงจะสรุปออกมาแล้วฉันก็ไม่เข้าใจอยู่ดีอ่ะ

 

 

476：ไม่ระบุชื่อ

 

 

 

・อัศวินดำเก่งกว่าอีกฝ่าย

 

・ปิดเกมด้วยการแลกท่าพิเศษใส่กัน

 

・เขาปลดการแปลงร่างแล้วคว้าเอาหัวเข็มขัดออกมาจากไรเดอร์สีชมพู ก่อนที่อีกฝ่ายจะกลายเป็นเข็มขัดแทน (???)

 

・อัศวินดำได้ทำการแปลงร่างอีกครั้งด้วยเข็มขัดดังกล่าว (จากการวิเคราะห์เสียงได้ผลออกมาว่าเป็น รีเวิร์สเวน่อม)

 

 

สุดท้ายก็

 

「หุบปากซะ!! แล้วก็มาอยู่กับพวกฉัน ยัยโง่เอ้ย!!」

 

 

 

477：ไม่ระบุชื่อ

 

 

 

……???

 

 

 

478：ไม่ระบุชื่อ

 

 

โฮ่ย ลูกพี่ปลิงทะเล ช่วยอธิบายให้มันชัดเจนกว่านี้หน่อยสิ

 

 

479：ไม่ระบุชื่อ

 

 

 

ไอ้ฉันก็สรุปข้อมูลไร้สาระพวกนี้มาให้พวกเอ็งอ่านแล้วไงเห้ย อย่าบ่นนักสิฟะ เดี๋ยวพ่อก็จับโยนลงทะเลให้หมดเลยนี่!

 

 

480：ไม่ระบุชื่อ

 

>>479

 

ขอบคุณสำหรับสรุปครับ

 

แต่ใจเย็นก่อนนะเฮีย ร่มไว้ๆ

 

 

 

481：ไม่ระบุชื่อ

 

>>479

 

ปลดปล่อยมันออกมาเสีย ความโกรธของเจ้าน่ะ

 

 

482：ไม่ระบุชื่อ

 

 

ข้อมูลจากลูกพี่ปลิงทะเลที่ไม่มีใครเท่าละ

 

 

483：ไม่ระบุชื่อ

 

 

เฮ้อ เข้ากลับมาแล้ว

 

 

484：ไม่ระบุชื่อ

 

 

ความรู้สึกที่โดนโจมตีด้วยข้อมูลมากมายเกินกว่าจะรับได้

 

ยังไงก็ต้องเป็นเรื่องของอัศวินดำคุงนี่แหละ

 

 

 

 

485：ไม่ระบุชื่อ

 

 

แม้ว่าจะยังไม่มีข้อมูลจากประธานมายืนยันหน้าเว็บทางการ

 

แต่ถ้าให้ฉันเดาเขาโดนวาร์ปไปนอกโลกอีกแหง

 

 

486：ไม่ระบุชื่อ

 

 

พอพิจารณาว่าประธานต้องใช้เวลาเป็น 10 วันกว่าจะตามตัวเขาได้มันก็มีโอกาสสูงแหละ

 

 

487：ไม่ระบุชื่อ

 

 

ทั้งที่เทคโนโลยีของโลกเรายังท่องอวกาศไม่ได้แท้ๆ แต่คนรอบตัวอัศวินดำคุงนี่อย่างกับหลุดมาจากอนาคตกันซะหมด

 

 

488：ไม่ระบุชื่อ

 

 

ฝีมือเอเลี่ยนมันชัดตั้งแต่สร้างประตูมิติแล้วไหม

 

 

 

489：ไม่ระบุชื่อ

 

 

ไหนจะถูกส่งไปพร้อมกับศัตรูอีก

 

นี่มันรอมคอมแบบใดกัน เหมือนส่งไปตบกันเพื่อให้รักกันแทนซะงั้น

 

490：ไม่ระบุชื่อ

 

 

เอาน่า มันก็ไม่ต่างอะไรกับหมวกฟางลูฟี่หรอก ได้แหละ

 

 

491：ไม่ระบุชื่อ

 

 

 

「พูดมันออกมาสิ!!」

 

「ฉันอยากมีชีวิตตตต!!!!!」

 

 

 

……ได้!!

 

 

 

492：ไม่ระบุชื่อ

 

 

ว่าแต่ทำไมต้องฝืนปลดเข็มขัดด้วยล่ะ?!

 

ไม่ใช่ว่าอีกฝ่ายคือเซ็นไตอวกาศหรอกเหรอ

 

 

493：ไม่ระบุชื่อ

 

 

แถมยังเป็นคนที่อยู่ในเหตุการณ์ตอนอัศวินดำคุงฟื้นความจำกลับมาด้วย

 

ความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่น่าจะเป็นมิตรกันนะ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่หว่า

 

 

494：ไม่ระบุชื่อ

 

 

เอเลี่ยนก็คงมีเหตุผลในแบบเอเลี่ยนแหละ

 

ขนาดเมื่อก่อนคนยังไม่เชื่อกันเลยว่าอิตามนุษยฺ์โลกกิตติมศักดิ์คนนั้นเป็นเอเลี่ยน ทุกอย่างมันซับซ้อนๆ

 

 

 

495：ไม่ระบุชื่อ

 

 

ทำไมต้องไปช่วยเหลือสิ่งที่ทำให้พวกเราตกอยู่ในอันตรายด้วย!!

 

พวกมันคือผู้รุกรานนะ ฆ่ามันซะ!!

 

 

 

496：ไม่ระบุชื่อ

 

 

ที่พูดมาก็โหดไปไหม

 

แต่ไรเดอร์สีชมพูนั่นก็อันตรายจริงนั่นแหละ

 

 

 

497：ไม่ระบุชื่อ

 

 

ฉันว่ามันต้องมีเหตุผลอะไรสักอย่างที่ทำให้อัศวินดำลากเธอเข้ามาเป็นพวกแน่นอน

 

 

498：ไม่ระบุชื่อ

 

 

ใช่แล้ว

 

ฉันไม่คิดหรอกว่าอัศวินดำจะทำอะไรโดยไม่มีเหตุผลมารองรับที่เหมาะสม

 

 

 

499：ไม่ระบุชื่อ

 

 

พี่สาวคนนี้ดีใจจริงๆ

 

ในที่สุดน้องชายก็กลายเป็นร่มเงาให้คนอื่นพึ่งพาได้แล้ว

 

 

500：ไม่ระบุชื่อ

 

 

ถ้ารู้ว่ากลับมาต้องมาเจอกับพวกพี่สาวโรคจิตนี่ เขาอาจจะไม่อยากกลับมาเลยก็ได้นะเออ!!

 

 

 

501：ไม่ระบุชื่อ

 

 

 

หัวจะปวดกับพวกพี่สาวโรคจิต

 

 

 

502：ไม่ระบุชื่อ

 

 

ยัยบ้าพวกนี้โผล่มาเหมือนยุงไม่มีผิด (น่าราคาญ）

 

 

 

 

503：ไม่ระบุชื่อ

 

 

จะว่าไปมันก็แปลกนะ ที่เขาแปลงร่างถึงสองรอบตอนกลับมา

 

 

 

504：ไม่ระบุชื่อ

 

สามไม่ใช่เหรอ?

 

แต่ฉันว่าไอ้ร่างเจมิไนครอสอ่ะเหมือนจะไม่ได้ตั้งใจนะ

 

 

505：ไม่ระบุชื่อ

 

 

ให้ฉันเดาเลยนะมันคือร่างใหม่ที่รวมเอาพลังของโปรโตจังกับลูปัสจังไว้ด้วยกัน

 

แต่คงควบคุมไม่อยู่

 

 

 

506：ไม่ระบุชื่อ

 

 

ร่างใหม่มาแล้วววววว!!!!

 

 

 

507：ไม่ระบุชื่อ

 

 

จากทรงฉันว่านั่นอ่ะร่างสุดยอดของเขาแหละ

 

พอไม่ได้เห็นร่างใหม่มานาน มันก็อดตื่นเต้นไม่ได้จริงๆ!!

 

 

 

 

508：ไม่ระบุชื่อ

 

 

โดนเอาไปเก็บอย่างเร็ว

 

 

 

509：ไม่ระบุชื่อ

 

 

การรวมพลังกันของสองขุมพลังที่ยิ่งใหญ่

 

พลูโตลูปัส ราชาหมาป่าแห่งยมโลก? หมาป่าจ้าวนรก?

 

510：ไม่ระบุชื่อ

 

 

 

สุนัขเฝ้าประตูนรก!!?

 

 

 

511：ไม่ระบุชื่อ

 

 

มีโมเดลให้ปั้นอีกแล้วเว้ย!!

 

เดือนนี้ปั้นลูปัสมิกซ์ฟอร์มเสร็จไปแล้ว คราวนี้คงเป็นเวลาของพลูโตลูปัสแล้วสิน้า!!

 

 

 

512：ไม่ระบุชื่อ

 

 

ขอรายละเอียดหน่อย

 

 

513：ไม่ระบุชื่อ

 

>>511

 

หุบปาก……แล้วเอาฉันเงินไป……

 

 

 

514：ไม่ระบุชื่อ

 

 

ตอนที่เห็นเหมือนจะหลุดการควบคุม อยู่ดีๆ เขาก็กลับมาได้สติอีกครั้งก่อนจะเปลี่ยนเป็นร่างใหม่

 

 

 

515：ไม่ระบุชื่อ

 

 

อันที่จริงร่างไรเดอร์สีชมพูนั่นก็เจ๋งดีนะ

 

หรือตูควรเรียกว่าสีมาเจนต้าหว่า

 

 

 

516：ไม่ระบุชื่อ

 

ไม่ใช่ชมพู

 

ม า เ จ น ต้ า

 

 

517：ไม่ระบุชื่อ

 

 

มันเป็นร่างสุดยอดของเขาใช่ไหมจากออร่าที่สัมผัสได้?

 

 

518：ไม่ระบุชื่อ

 

 

ฟิลแบบร่างที่ใช้ในภาคมูฟวี่อ่ะ

 

 

 

 

519：ไม่ระบุชื่อ

 

 

 

ฉันเห็นวิดีโอที่ปล่อยลงเน็ตแล้วนะ ตอนได้ยินประโยคพูดของอัศวินดำคุงฉันแทบละร้องไห้ออกมาเลย

 

มันทำให้เห็นว่าจัสติสครูเซเดอร์เปลี่ยนเขาได้แล้วจริงๆ

 

 

 

 

520：ไม่ระบุชื่อ

 

 

แถมเพราะต่อสู้กันกลางเมืองวิดีโอที่ถูกถ่ายเอาไว้ก็มีซะเยอะเลย

 

 

521：ไม่ระบุชื่อ

 

 

ศัตรูระดับสูงที่ปรารถนาแต่เพียงการทำลายล้างได้มาเข้าพวกกับตัวเอง…..

 

มันเหมือนอนิเมะที่ตูเคยดูแปลกๆ

 

 

523：ไม่ระบุชื่อ

 

 

แต่ทำไมฉันนึกภาพไม่ออกเลยนะว่าพวกจัสติสครูเซเดอร์จะทำแบบเดียวกัน

 

 

 

524：ไม่ระบุชื่อ

 

 

เอาน่า ก็สมกับเป็นคู่แข่งตัวฉกาจไง

 

 

 

525：ไม่ระบุชื่อ

 

 

ตีกันก่อนลากเข้าพวก คลาสสิกที่ไม่เคยตกยุค

 

526：ไม่ระบุชื่อ

 

 

 

นางเอกคนใหม่ปรากฏตัว!!!???

 

 

 

527：ไม่ระบุชื่อ

 

 

อย่ารีบไปสิ ต้องดูไปก่อนเราไม่ควรจะจัดแรงค์ตอนนี้!!

 

 

528：ไม่ระบุชื่อ

 

 

ไม่ว่าใครก็อยากเป็นเข็มขัดให้อัศวินดำคุงสิน้า?

 

 

529：ไม่ระบุชื่อ

 

คอมมูมันขับเคลื่อนเร็วชิบ 55555

 

 

530：ไม่ระบุชื่อ

 

 

แต่ละเรื่องที่พูดถึงอัศวินดำคุงนี่….หัวจะปวด

 

 

531：ไม่ระบุชื่อ

 

 

นอกจากการต่อสู้แล้วฉันว่าอัศวินดำคุงนี่ไม่ได้เรื่องเลยนะ สงสารพวกสาวๆ

 

 

532：ไม่ระบุชื่อ

 

 

วายร้ายของแท้ในด้านนี้เลยแหละ

 

 

533：ไม่ระบุชื่อ

 

 

ที่น่าสนใจกว่าคือนาโอะ อาโอฮานะที่ทำหน้าที่ประชาสัมพันธ์นี่แหละ อย่างจี้

 

 

 

534：ไม่ระบุชื่อ

 

 

 

เธอพักกิจกรรมอยู่ไม่ใช่เหรอ?

 

หรือฉันพลาดอะไรไป?

 

 

 

535：ไม่ระบุชื่อ

 

 

เนื่องจากการหายตัวไปของเขา เธอก็เลยซึมจนหยุดไลฟ์ไป

 

 

 

536：ไม่ระบุชื่อ

 

 

 

คุสะ

 

 

 

537：ไม่ระบุชื่อ

 

 

 

คุสะ

 

 

 

538：ไม่ระบุชื่อ

 

 

อย่าปลูกหญ้าสิพวกเอ็ง เดี๋ยวก็โดนแบนหรอก

 

 

539：ไม่ระบุชื่อ

 

 

คนที่ตัวเองติ่งหายไปขนาดนั้นมันก็ต้องซึมแหละ

 

วีคนนี้ไม่ต่างอะไรกับซามูไรที่เสียนายตัวเองไป

 

 

540：ไม่ระบุชื่อ

 

 

เอ็งพูดถึงเรื่องนั้นใช่ไหม ฉันเองก็เห็นแล้วตอนกำลังไถทมิสเตอร์อยู่

 

เห็นโพสต์ที่นาโอะลงว่าจะกลับมาทำกิจกรรมป่าว โพสต์นั้นวุ่นวายสุดๆ 55555

 

 

 

 

541：ไม่ระบุชื่อ

 

 

ถ้าถามว่ามันจี้ตรงไหนก็คงจะเป็นที อัศวินดำสมัครแอ็คทมิสเตอร์แล้วมาบอกว่าตัวเองกลับมาแล้วใต้โพสต์เธอ แต่เธอดันไม่เชื่อแล้วคิดว่าเป็นแอ็คปลอมก็เลยบล็อกอัศวินดำซะเลย

 

พอมารู้ความจริงทีหลังก็ขอโทษขอโพยกันซะใหญ่โต

 

 

 

 

542：ไม่ระบุชื่อ

 

 

อัศวินดำคุงคงพยายามไม่น้อยในการฝึกใช้ แต่การที่โดนทำตัวเป็นพวกแอ็คปลอมนี่ก็ทำใจนะ โลกอินเทอร์เน็ตเรามันอยู่ยาก

 

***

 

จากผู้แต่ง

ตอนแรกตั้งใจจะใช้เป็น โปรโตลูปัสไปเลยแต่มันก็แอบตรงไปหน่อยเลยเปลี่ยนเป็นพลูโตแทน ซึ่งมันจะสื่อไปถึงราชาแห่งนรกได้ด้วย

 

—จบ—

โมโมโกะกลายเป็นพิงค์ตามสูตร ไม่ต่างอะไรกับการที่เราต้องกระทืบศัตรูให้จมดินก่อนลากเข้าพวก เป็นตอนที่ล้อชาวบ้านเยอะเกิ้น

น้องหมายังไงก็ต้องเดกะมาสเตอร์นี่แหละ ว่าแล้วยังไงมันก็ต้องมีละว้ามุกสีมาเจนต้า 555

 

 ฮารุบล็อกโอชิตัวเอง…..ใช้ได้นี่

 

  มาเม้ามอยหลังอ่านกันได้ที่เพจนะครับ แล้วก็ขอบคุณสำหรับทุกท่านที่ช่วยหารค่าไฟ  และสามารถช่วยค่าไฟคนแปลได้ที่ กสิกร 2092612913 หรือ QR Code