อัจฉริยะหญิงเทพสมุนไพร - ตอนที่ 635 มาดของพี่ชายแฟน

ตอนที่ 635 มาดของพี่ชายแฟน

ลู่จือฉินพักอยู่โรงพยาบาลห้าวันก็กลับบ้าน

สมุนไพรและของกินชั้นเลิศทั้งหลายช่วยให้ร่างกายของเธอแข็งแรงดุจเหล็ก แม้จะคลอดลูกในวัยห้าสิบกว่าก็ไม่เป็นอันตรายใดๆ แค่อยู่ไฟตามปกติก็เพียงพอแล้ว

หยวนเหยี่ย ซย่าโหวโซ่ว ย่าเย่ว์ และผู้อาวุโสคนอื่นๆ พาพวกเด็กๆ กลับหมู่บ้านเถาหยวน

เย่ว์จือกวงกับปาเฝ่ยไม่ได้รีบร้อนกลับเผ่าเพราะแฟนของพวกเขาซึ่งก็คือตี้อู่หลันฉือกับถังถังอยู่ที่นี่

มู่เถาเยากับเย่ว์จือเหิงกลับไปเมืองหลวงพร้อมคนที่มา ไปเยี่ยมกู้เนี่ยนกับตี้อู๋เสียที่ตั้งครรภ์ รวมถึงตี้อันเหยี่ย มู่ซือจิ่น ซย่าโหวจิ่งเหยา และถังเซิ่นอวี๋ที่อยู่ในค่ายทหาร

หลังจากเยี่ยมคนเสร็จ สองพี่น้องมู่เถาเยากับเย่ว์จือเหิงก็ยังไม่กลับ

เย่ว์จือเหิงย่อมอยู่ต่อนานหน่อยเพราะกู้หาน แต่มู่เถาเยาอยู่เพราะเจียงเฟิงเหมียน

ถึงแม้เวลานี้เจียงเฟิงเหมียนจะยังเป็นนักศึกษา แต่เธอก็เป็นจิตรกรที่เริ่มมีชื่อเสียงแล้ว

อีกสามวันจะมีนิทรรศการศิลปะระดับโลกที่หอศิลป์ ผลงานศิลปะสามชิ้นของวิทยาลัยวิจิตรศิลป์อันดับหนึ่งของประเทศเหยียนหวงได้รับคัดเลือก ซึ่งหนึ่งในนั้นเป็นผลงานของเจียงเฟิงเหมียน

วันนี้เธอถูกอาจารย์ที่เป็นศิลปินชื่อดังพาไปทำความรู้จักกับบรรดาจิตรกรที่มาจากทั่วทุกมุมโลก

สาวๆ ที่โตด้วยกันมากลายเป็นผู้ใหญ่กันแล้ว มู่เถาเยาภูมิใจในตัวเธอมาก

เมื่อใกล้ถึงเวลานัด เจียงเฟิงเหมียนก็รีบมาด้วยความรีบร้อน

“อุ๊ย ศิลปินใหญ่ที่แสนงานยุ่งของพวกเราในที่สุดก็กลับมาแล้ว” มู่หว่านแกล้งแซว

เจียงเฟิงเหมียนเข้าไปนั่งข้างมู่เถาเยา เบียดมู่หว่านออกไป “ไอ้หยา ดาราชื่อดังรอฉันกินข้าว นับเป็นเกียรติของฉันจริงๆ”

สาวๆ พากันหัวเราะ

มู่หว่านกลายเป็นดาราดังแล้ว

ในเวลาสั้นๆ เพียงสองสามปี เธอเบียดขึ้นไปเป็นดาราชั้นแนวหน้าได้สำเร็จ

ละครเรื่องแรกเป็นนักแสดงหญิงสมทบที่สำคัญลำดับสาม มู่เถาเยาเขียนบทให้เธอโดยเฉพาะ มีซีนที่ต้องเล่นหลายซีนและดังในชั่วข้ามคืน ละครเรื่องที่สองได้เล่นเป็นนางเอก แถมยังได้ร้องเพลงประกอบละครที่แต่งขึ้นมาให้เธอโดยเฉพาะอีก ชื่อเพลงว่า ‘เจิดจรัส’

หน้าที่การงานไปได้สวยจนสามารถช่วยดันเด็กใหม่ได้แล้ว เด็กใหม่คนนั้นก็คือหร่วนซู่ ลูกสาวของหร่วนหางโค้ชเรือใบของมู่เถาเยา

สองสามปีมานี้แต่ละคนเริ่มมีชื่อเสียงในแวดวงของตัวเอง

ทุกคนเติบโตไปด้วยกัน มู่เถาเยามีความสุขจากใจจริง

จั่วอีเหิงยิ้มพูด “พี่ต้องขยันบ้างแล้วล่ะ จะได้เป็นพวกเดียวกับพวกเธอได้” ต้องอยู่กับคนเก่งเท่านั้นถึงจะกลายเป็นคนเก่งได้

แม้เธอจะไม่แคร์เรื่องเก่งไม่เก่ง หลักๆ คืออยากอยู่กับเพื่อนกลุ่มนี้ ซึมซับเอาพลังดีๆ แต่เพื่อนๆ เก่งขนาดนี้จะให้เธอด้อยกว่าเยอะก็คงไม่ไหว

อวิ๋นสุ่ยเหยาเลิกคิ้ว “พี่อีเหิงถ่อมตัวเกินไปแล้ว! พี่กับพี่กู้หานยังเรียนไม่จบพวกบริษัทซอฟต์แวร์ก็พากันแย่งตัวแล้ว แถมยังกล้าให้เงินเฉลี่ยต่อปีสิบล้านโดยไม่เสียดายและไม่เคยมีมาก่อน แต่น่าเสียดายที่ถูกพี่ชายฉันชิงตัวไปแล้ว!”

จั่วอีเหิงกับกู้หานเป็นนักศึกษาที่โดดเด่นที่สุดของมหาวิทยาลัย ยังเรียนไม่จบก็โด่งดังในอุตสาหกรรมชิปแล้ว

ฟางฝ่างจงใจถอนหายใจ “เฮ้อ ทุกคนเก่งกันขนาดนี้ มีแค่ฉันที่ดูธรรมดาอยู่คนเดียว ยังดีนะที่ฉันหน้าหนา ไม่อย่างนั้นคงไม่มีหน้ามาอยู่กับทุกคนได้หรอก”

กู้หานยิ้มตาโค้ง “ศาสตราจารย์ฟางฝ่างเข้าใจล้อเล่นจริงนะ วันหน้าเธอจะปั้นนักศึกษาที่ยอดเยี่ยมขึ้นมาอีกไม่รู้ตั้งเท่าไร ไม่เก่งกว่าพวกเราอีกเหรอ”

ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกัน “นั่นสิ!”

มู่เถาเยาเห็นทุกคนหยอกล้อกัน แกล้งแซวกัน เธอมีความสุขมาก

แต่ห้องที่อยู่ติดกันดูไม่สามัคคีปรองดองแบบนี้

ตี้อู๋เปียน เย่ว์จือเหิง น่าหลานอวิ๋นไค และผู้ชายคนอื่นๆ ดูไม่ได้มีความสุขกับการลิ้มรสอาหาร

แฟนสาวและคนที่พวกเขาชอบทำไมถึงทิ้งพวกเขาไปนั่งคุยกันเองล่ะ!

ตี้อู๋เปียนจึงพามานั่งรวมกลุ่มกันตรงนี้

ตี้อู๋โยวถอนหายใจ วางตะเกียบแล้วพูด “ไม่งั้นพวกเราไปหาเลยดีไหม” เขาเองก็อยากกินข้าวกับสาวที่อยู่ห้องข้างๆ!

เย่ว์จือเหิงมองตี้อู๋เปียนด้วยสีหน้าเรียบเฉย

เพราะเขาเองก็กำลังมีความรัก ไม่อยากแกล้งให้ตี้อู๋เปียนลำบาก แต่น้องสาวเขาไม่เหมือนคนอื่น เพิ่งกลับสู่เผ่าได้ไม่กี่ปี แถมที่ผ่านมาก็ยุ่งมาก พวกเขายังไม่ได้เอาอกเอาใจเธอแบบจริงจังเลย มีเหรอจะยอมปล่อยให้แต่งงานได้ง่ายๆ อีกทั้งน้องสาวก็อายุยังน้อยอยู่

ตี้อู๋เปียน “…พี่เย่ว์ อะไรที่ไม่ชอบก็อย่าทำใส่คนอื่นนะครับ”

นับตั้งแต่มีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับซาลาเปาน้อย เวลาเขาเจอคนตระกูลเย่ว์ทีไรก็จะรู้สึกร้อนตัว แต่ก็ต้องสู้เพื่อตัวเอง

น่าหลานอวิ๋นไคมองคนอื่นๆ แล้วก้มหน้าก้มตากินข้าวเงียบๆ

พวกโจวซือหย่วนกับเซี่ยซิงเฉินต่างรู้สึกสะใจ

เย่ว์จือเหิงไม่พูดอะไร วางมาดข่มสุดฤทธิ์

พวกผู้ชายพากันแอบขำ โดยเฉพาะน่าหลานอวิ๋นไค

ความรักของเขาราบรื่นที่สุดแล้ว! รอแค่เรียนจบก็จะแต่งงาน!

ในที่สุดเฉิงซิ่นที่เอาแต่กินก็รู้สึกได้ถึงบรรยากาศที่แปลกไป เขาเงยศีรษะผมทรงพังค์ขึ้นมา “เกิดอะไรขึ้นเหรอ”

ทุกคน “…” ตานี่สงสัยได้โสดตลอดชีวิตแหง

ตี้อู๋โยวมองลูกพี่ลูกน้องด้วยสายตาสงสาร “ไม่มีอะไร นายกินเถอะ”

ขนาดเขาที่เป็นทหารสายเลือดเข้มข้นยังรู้จักชอบผู้หญิง หมอนี่ทำไมไม่ฉุกคิดได้บ้างนะ ขนาดคุณย่ายังอยากจะหาผู้หญิงให้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตระกูลเฉิงเลย!

โชคดีที่เพิ่งจะอายุยี่สิบห้า ไม่อย่างนั้นหนีไม่พ้นให้ไปดูตัววันละหลายรอบแน่!

เฉิงซิ่นขานรับแล้วก้มหน้าก้มตากินต่อ

แน่นอนว่าอาหารของหมู่บ้านเถาหยวนอร่อย แต่เขาอยู่เมืองหลวงมายี่สิบกว่าปี ระยะนี้ไม่ได้กินเลยก็ย่อมคิดถึงเป็นธรรมดา!

ทุกคน “…”

ปุ่มที่ 3 ใน 4 ตอนก่อนหน้า

ปุ่มที่ 2 ใน 4 ความคิดเห็น

เมื่อเข้าสู่หน้านิยายที่ถูกล็อกด้วยเหรียญระบบจะใช้เหรียญปลดล็อกตอนต่อไปโดยอัตโนมัติ

• เมื่อเหรียญทองหมด สามารถเติมเงินแล้วอ่านต่อได้เลย ไม่สะดุด

•