หฤโหดโคตรนักเวทย์ (Mage are too Op) - ตอนที่ 139

ตอนที่ 139 : เริ่มเป็นหนุ่มหล่อตั้งแต่วันนี้?

จินเหวินเหวินพาโรแลนด์ออกห่างมาจากสโมสรดาบ

ตอนนี้เข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วงแล้ว ดอกหอมหมื่นลี้เริ่มเบ่งบาน กลิ่นหอมอ่อนโยนกระจายไปทั่ว

เสื้อขาว, กางเกงยีนรัดรูป, ทรงผมสั้นเท่าติ่งหู และรอยเส้นเลือด ลักษณะของสาวทอมแบบนี้ทําให้บางคนถึงกับตกตะลึงไปได้

แต่ว่าโรแลนด์นั้นชอบผู้หญิงแบบธรรมดามากกว่า

ยิ่งไปกว่านั้นเมื่อได้ยินเรื่องที่ซีฉาเล่ายิ่งทําให้เขาไม่ชอบเธอมากขึ้นไปอีก ดังนั้นในสายตาเขาเธอจึงไม่ใช่คนที่ดูโดดเด่น

“นายสามารถแอบได้ดีจริงๆ” จินเหวินเหวินคาบบุหรี่สําหรับผู้หญิงพร้อมจุดมันอย่างชํานาญเธอพ่นควันออกมาก่อนจะพูดต่อว่า “ฉันไม่อยากเชื่อเลยว่านายจะต้องทําให้ฉันต้องตามไปถึงที่นั่น”

โรแลนด์หัวเราะออกมา “แต่ก็ยังมาอยู่ดีไม่ใช่เหรอ ไม่ใช่ว่าเธอก็บากหน้ามาถึงที่นี่หรอกเหรอ?”

เมื่อได้ยินจินเหวินเหวินก็ขมวดคิ้วอย่างรุนแรง “ดูเหมือนนายอยากจะบ่นฉันสินะ?”

“พูดให้ถูกสิ คุณจิน ลองคิดดูถ้ามีไอ้โรคจิตแอบตามคุณทุกวันและพยายามสืบว่าคุณอยู่ที่ไหนคุณจะรู้สึกยังไงกัน?”

คําพูดพวกนี้กําลังใส่ความว่าเธอนั้นเป็นสต๊อกเกอร์และเช่นเดียวด่าว่าเธอนั้นเป็นไอ้โรคจิต จินเหวินเหวินโกรธขึ้นมาทันทีจนบุหรี่ที่เธอถือเอาไว้ในมือเกือบจะหล่นลงมา เธอใช้เวลาสักพักเพื่อระงับความโกรธแขะพูดขึ้นมาว่า “ในเมื่อนายดูเหมือนไม่อยากจะพูดกับฉันขนาดนั้นฉันจะพูดตรงๆละนะ”

โรแลนด์เลิกคิ้วขึ้น ท่าทางของเขาราวกับบอกว่า “ถ้าเธอมีอะไรจะพูดก็พูดออกมาสิ”

จินเหวินเหวินสูดลมหายใจเข้าลึก “นายต้องมีแคปซูลเสมือนจริงอยู่ที่บ้านสินะ”

“ไม่” โรแลนด์ส่ายหัวออกมา

“อย่าทําเหมือนฉันโง่ไปหน่อยเลย” จินเหวินเหวินยิ้มเยาะออกมา “ฉันสังเกตุมานานแล้วว่านายเริ่มพัฒนาจิตสังหารมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อไม่กี่เดือนก่อนครั้งแรกที่ฉันเจอนาย นายนั้นบริสุทธิ์และขาวสะอาดไม่ต่างจากเด็กทารก แต่ตอนนี้น่ากลับมีบรรยากาศเหมือนฆาตกร และมันยังรุนแรงอีกมาก มันเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเกิดขึ้นเมื่อนายฆ่าคนไปคนสองคน มันจะเกิดก็ต่อเมื่อนายฆ่าไปคนไปเป็นจํานวนมากเท่านั้น”

โรแลนด์หัวเราะออกมา “ถ้าหากฉันฆ่าคนจํานวนมากขนาดนั้นจริง ฉันคงโดนจับโด ยตํารวจไปแล้วละเธอคิดว่าตํารวจตอนนี้โง่มากนักเหรอ?”

“ใช่ มันเห็นได้ชัดว่านายฆ่าคนไปหลายคนแต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น นั่นหมายความว่ามันมีทางอื่นอีกเหรอนอกจากเกิดขึ้นที่โลกเสมือนจริง?” จินเหวินเหวินเดินเข้ามาหาโรแลนด์พร้อมพูดอย่างจริงจัง “เพียงแค่ภายในเกมนั่นเท่านั้น ที่นายสามารถฆ่าคนได้โดยไม่โดนจับ”

โรแลนด์หาวออกมา และมองจินเหวินเหวินที่เดินเข้ามาใกล้เขาจากนั้นก็พูดว่า “นั่นเป็นแค่ข้อสัญนิฐานของคุณเองนี่ ฉันไม่มีมันสักหน่อย”

“มันไม่สําคัญหรอกนะต่อให้นายบอกว่าไม่มีตราบเท่าที่ฉันรู้ว่ามันมี” จินเหวินเหวินยิ้มอย่างชั่วร้าย “พูดตามตรงการปล่อยให้แคปซูลเสมือนจริงอยู่ในมือนายมันเสียเปล่า มอบมันให้ผู้ฝึกศิล ปะการต่อสู้ดีกว่าน่า”

“ทําไมคุณถึงบอกว่ามันเปล่าประโยชน์ละ?”

“แคปซูลเสมือนจริงนั้นควรอยู่ในมือผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ มันไม่ควรตกอยู่ในมือของคนธรรมดาอย่างนาย”

“โรแลนด์หัวเราะออกมาเบาๆ “นี่มันยุคไหนแล้ว ยังมีคนคิดมาตัวเองสูงส่งอยู่อีกรึไง? คุณลืมเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของเฉินเชิงที่เรียนตอนมัธยมต้นแล้วอย่างงั้นเหรอ? อย่าบอกนะว่าคุณออกมาต่อยมวยโดยยังเรียนมัธยมยังไม่จบน่ะ”

“นาย!” จินเหวินเหวินโยนบุหรี่ของเธอลงพื้นและเหยียบมันลงด้วยความโกรธอย่างรุนแรงขาของเธอนั้นยาวและเหยียดตรง “ฉันจะไม่อยากจะพูดหรือยุ่งกับนายนักหรอกนะ ครึ่งล้านขายแคปซูลเสมือนจริงให้ฉันซะ”

โรแลนด์ส่ายหัวออกมา “ฉันไม่มี”

“อย่าแกล้งโง่ไปเลย อย่าว่าฉันละกันหากฉันเล่นตุกติกหากนายทําให้ฉันโกรธ”

โรแลนด์กลับยิ้มมากกว่าเดิมเสียอีกเมื่อได้ยินแบบนั้น “ตอนนี้การสู้กันผิดกฎหมายอา ญาทั้งยังร้ายแรงมันเป็นจุดเด่นอยู่เสมอ ทว่าหากคุณกล้าจะทําร้ายฉันจริงๆ ในฐานะพลเมืองดีเชื่อฉันเถอะฉันแจ้งความแน่”

มันต่างจากทศวรรตหรือสิบยี่สิบปีก่อนแล้ว การขู่กันไม่ได้น่ากลัวอีกต่อไปแล้ว

จินเหวินเหวินสูดลมหายใจเข้าลึก “ได้เลยนายชนะ ถ้างั้นฉันจะขึ้นราคาให้อีกครั้งแล้ว หนึ่งล้านเป็นไง”

“ฉันบอกว่าฉันไม่ที่ไง มันไม่เกี่ยวกับเงินสักหน่อย” โรแลนด์มองเธอด้วยท่าทางล้อเลียน “คุณไม่เข้าใจงั้นเหรอถึงเรื่องที่ฉันพูดหรือคุณหูหนวกกันแน่?”

จินเหวินเหวินเกือบจะบ้า

เธอพูดออกมาอย่างเกลียดชัง “โอเค! นายทําได้ดีจริงๆเจ้าสารเลว”

จากนั้นเธอก็หมุนตัวจากไป

โรแลนด์กลับมายังลานฝึกและเห็นซีฉากับฉีเฉาชูยืนรอเขาอยู่

ทันทีที่ฉีเฉาชูเห็นเขา เขาก็หัวเราะออกมา “ฉันเห็นจินเหวินเหวินโกรธจัดจนหนีไป ท่าทางเธอเหมือนกับกิน**มา ตอนที่ฉันเลิกกับเธอ เธอยังไม่มีท่าทางน่าเกลียดขนาดนี้เลยด้วยซ้ําเยี่ยมมาก!”

หลังจากนั้นเขากระทั่งตบไหล่โรแลนด์อย่างตื่นเต้น

ในขณะที่ซีฉานั้นถามออกมา “เธอพูดอะไรกับคุณกันแน่?”

“เธอกล่าวว่าฉันมีแคปซูลเสมือนจริงและเธอต้องการให้ฉันขายมันให้กับเธอในราคาล้านหยวน แต่ฉันบอกไปว่าฉันไม่มีและเธอก็ไม่เชื่อและมีท่าที่โกรธจนวิ่งหนีไป” โรแลนด์พูดอย่างสบายๆ

ทว่าสองคนที่เหลือนั้นต่างไม่มีใครเชื่อ พวกเขารู้จักจินเหวินเหวินดีกว่าใคร และถ้าหากง่ายอย่างที่โรแลนด์พูด จินเหวินเหวินก็คงไม่โมโหขนาดนั้นหรอก โรแลนด์ต้องทําอะไรสักอย่างให้เธอโกรธแน่ๆ

“เธอยังไม่ยอมแพ้ที่จะสู้ในศึกชิงแชมป์หญิงอีกรึไงเนี่ย” ฉีเฉาชูเศร้าไปราวกับรําลึกความหลัง

ซีฉานั้นมือไข้วไปด้านหลังและมองอยู่ในระยะไกล

“ พวกนายเองก็ฝึกศิลปะการต่อสู้เหมือนกันไม่ใช่เหรอ พวกนายไม่สงสัยงั้นเหรอว่าฉันมีรึเปล่า?” โรแลนด์ถามอย่างสงสัย

ฉีเฉาชู้ตอบด้วยท่าที่เหมือนเช่นเคย “มีแล้วไม่มีต่างกันตรงไหน? นายจะบอกพวกเรา เมื่อนายอยากจะบอกและถ้านายไม่พูดอะไรพวกเราก็ไม่อยากจะรู้ มันไม่มีประโยชน์ที่จะทํามันรังแต่จะทําให้ความสัมพันธ์ของพวกเราด่างพล้อยลง”

ซีฉามองไปที่โรแลนด์ ดวงตาคู่นั้นของเธอราวกับหยดน้ําในฤดูใบไม้ร่วง

โรแลนด์ถอนหายใจ “จริงๆแล้วฉันมีมันนั่นแหละ”

ในเมื่อพวกเขาเริ่มสนิทกันแล้วมันไม่มีความจําเป็นที่ต้องโกหก

ฉีเฉาชูหัวเราะเบาๆและทําท่าทางโล่งใจ

ในขณะที่ซีฉาเอามือไขว้หลังและถือสมุดเล่มเก่าๆเอาไว้ในมือ “นี่คือประสบการณ์ในการฝึกเต๋แห่งการหมุนเวียนพลังชีวิตของฉันเอง นายเอามันไปได้เลยถ้าอ่านจบค่อยคืนฉัน”

โรแลนด์รับมันมา สมุดนี้ยังมีไออุ่นๆจากมือหญิงสาวอยู่ โรแลนด์ผงะไปเล็กน้อยก่อนพูดอย่างสุภาพว่า “ขอบคุณ”

ซีฉายิ้มขึ้นมาอีกครั้งซึ่งไม่บ่อยนักที่เธอจะทําอย่างนี้ “ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก”

ในตอนเที่ยงโรแลนด์กลับมายังบ้าน และหลังจากกินข้าวกับที่บ้านเขาก็นอนลงบนเตียงพร้อมเริ่มอ่านสมุดของซีฉา

คําแรกหลังจากที่เขาเห็นคือเต๋แห่งการหมุนเวียนพลังชีวิตโดยมันเขียนด้วยลายมือที่งดงามและเป็นระเบียบ

โรแลนด์เริ่มไล่เปิดทีละหน้า สมุดนี้ถูกเขียนโดยลายมือของซีฉา มีการวาดเกี่ยวกับร่องรอยการหมุนเวียนพลังชีวิต เส้นทางการเดินของพลังชี และความคิดเห็นของเธอ

หลังจากอ่านอย่างตั้งใจ โรแลนด์ได้รับรู้ว่ามันมีข้อมูลเชิงลึกและประสบการณ์ของเธอสําคัญๆอยู่

ในฐานะผู้หญิง ซีฉาให้ความสําคัญเรื่องความขาวของเธอเกินไป

เกือบทั้งหมดที่เธอเน้นไว้มักจะเป็นเกี่ยวกับเรื่องการทําให้ผิวขาวได้นานขึ้นหรือผอมขึ้นอะไรจําพวกนี้

และยังมีเทคนิคลับทําให้ผมดําสลวย

ของพวกนี้ไร้ค่างั้นเหรอ?

ไม่มันมีประโยชน์มาก

แต่สําหรับโรแลนด์นั้นเขาต้องการที่จะเห็นข้อมูลเกี่ยวกับการพัฒนาพลังจิต

ไม่ใช่ของพวกนี้

หรือเขาต้องฝึกตัวเองให้กลายเป็นหนุ่มหล่อ?

หมมันก็ดูเหมือนไม่ใช่ความคิดที่แย่นะ

ด้วยความคิดเช่นนี้จู่ๆก็มีบางสิ่งวาบเข้ามาในความคิดของโรแลนด์

BEE Chensheng เฉินเฉิง คนที่สถาปนาตัวเองเป็นกษัตริย์ และได้ครองราชแค่ 6 เดือน