หนึ่งกำเนิดสองสมบัติ : รักแสนหวานของมหาเศรษฐี - ตอนที่ 153

ตอนที่ 153 ผิดทาง

ภายใต้แสงจันทร์จาง ๆ เธอแยกได้อย่างชัดเจนว่าดูเหมือนจะเป็นห้องสวีทหรูหราของท่านประธาน

เมื่อเธอเข้าไปในห้องที่ทําการตกแต่งอย่างหรูหรา ซุ้มประตูแบบยุโรปที่ประดับด้วยดอกกุหลาบและพรมแซกซอนราคาแพง นอกจากนี้ยังมีเตียงคิงไซส์สําหรับห้าท่านในห้องสวีท

สายลมยามเย็นสดชื่นพัดมาจากหน้าต่างที่แง้มเล็กน้อย ม่านสีแดงเข้มพลิ้วไสว

“หืม…ฉันเข้าห้องผิดเหรอ?”

เธอรีบหันกลับไปและประหลาดใจเมื่อพบว่าประตูถูกล็อค เธอบิดลูกบิดประตูและหมุนมันแต่ไม่สามารถคลายเกลียวได้

ประตูถูกล็อคจากด้านนอกหรือไม่?

หยุนซือซือตกใจมาก เธอตบประตูอย่างแรงและตะโกนขอความช่วยเหลือ “มีใครอยู่ไหมคะ! ประตูล็อคได้ยังไง! มีใครอยู่ข้างนอกไหมคะ?!”

ไม่มีการตอบกลับ

ความเงียบ….

หัวใจของเธอเต้นเร็วเมื่อถูกขังอยู่ในความมืดมิด เธอตาบอดอย่างรุนแรงซึ่งทําให้เธอไม่สามารถแยกแยะทิศทางในความมืดได้ เธอขยับและแตะไปรอบ ๆ ห้อง แต่ยังหาสวิตช์ไม่พบเธอก็ยอมแพ้ในที่สุด

ความเงียบงันรอบตัวทําให้เธอเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

เธอเดินไปที่หน้าต่างด้วยความงุนงงและเปิดผ้าม่านออกทําให้แสงจันทร์ส่องสว่างเข้ามา

นี่คือตอนที่เธอตระหนักถึงบางสิ่งที่เคลื่อนไหวอยู่ข้างหลัง ราวกับว่ามีอีกคนอยู่ในห้อง

เธอกลั้นหายใจด้วยความกลัว เสียงฝีเท้าอันสงบเงียบซึ่งมาพร้อมกับความก้าวร้าวเดินเข้ามาหาเธอในความเช็ด

เธออยากจะหันกลับไปทันที แต่ในวินาทีถัดมามือที่เย็นเฉียบเอื้อมมาปิดตาของเธออย่างง่ายดาย

ก่อนที่เธอจะต่อสู้และขัดขืน มือของเธอถูกจับแน่นและไม่สามารถขยับได้

หลังจากนั้นไม่นานเธอก็รู้สึกได้ถึงการปรากฏตัวที่สูงตระหง่านอยู่ใกล้ ๆ เธอจากนั้นหลังของเธอก็ถูกผลักไปที่บานหน้าต่างเย็น ๆ

เธอหายใจเข้าลึก ๆ ด้วยความหวาดกลัว

เป็นผู้ชายที่สูงและผอม เธอเข้าสู่หน้าอกของเขาและรู้สึกถึงการรุกรานอย่างรุนแรงของเขา เขาไม่ให้โอกาสเธอได้ตอบโต้ดังนั้นจึงบุกเข้าหาเธอ

เขาเริ่มการโจมตีอย่างรวดเร็วเหมือนน้ําที่ปล่อยออกมาจากเขื่อนและป้องกันไม่ให้เธอตอบสนองได้ง่าย ๆ

หยุนซือซื้อพยายามดิ้นรนเพื่อหนี เธอเงยหน้าขึ้นเพื่อมองไปที่ผู้โจมตีและตกตะลึงเมื่อเห็นดวงตาที่เย้ายวน และน่าหลงใหลคู่หนึ่งจ้องมองกลับมาที่เธอ

ภายใต้แสงจันทร์สลัวและความงามอันเยือกเย็น เขาคือมู่หย่าเจ๋อ ใบหน้าที่เคร่งขรึม รูปทรงที่ลึกล้ําและความงามอันน่าทึ่งสะท้อนอยู่ในดวงตาของเธอ!

นี่เป็นครั้งแรกของเธอที่ได้เห็นเขาใกล้ชิดและเป็นส่วนตัว

ดวงตาของเขาเฉียบยาวและแคบเหมือนเมล็ดอัลมอนด์ ขนตาของเขาหนาและยาวเหมือนปีกของนกฟีนิกซ์สีดํา สิ่งเหล่านี้เพิ่มเสน่ห์ของเขา

เขามีกลิ่นเฉพาะตัวที่ไม่ได้มาจากน้ําหอม มันเป็นกลิ่นที่มาจากผู้ชายเท่านั้น

เธอสูญเสียความสงบและจ้องมองเขาด้วยความงุนงง หลังของเธออยู่บนบานหน้าต่างซึ่งความเย็นชาเทียบไม่ได้กับความเย็นชาในสายตาของเขา

เขาดูสง่าและเย่อหยิ่งเช่นเดียวกับเจ้าเหนือหัวที่สูงส่ง

ร่างของคนทั้งสองแนบชิดกัน เขาจับเอวเธอบังคับให้เธอกดไปที่หน้าอกของเขาและก้มศีรษะลงจิกริมฝีปากของเธอเบา ๆ