ตอนที่ 1558 ไม่เป็นที่รู้จัก
ระหว่างที่เดินทางมาที่นี่ไป๋ชิงเหยียนได้รับข่าวจากสายลับของต้าเยี่ยนเป็นระยะ เซียวหรงเหยี่ยนเป็นคนเด็ดขาด ผู้ใดกล้ายักยอกยาสมุนไพรหรือเสบียงอาหารไว้เองเซียวหรงเหยี่ยนจะสังหารทิ้งทั้งหมด เมื่อทำเช่นนี้ไปสักสองสามเมืองเมืองถัดไปที่รับรู้ข่าวจึงไม่กล้ายักยอกของไว้อีกต่อไป
ไป๋ชิงเหยียนพลิกกระดาษไปอีกหน้า หญิงสาวคิดอยู่ในใจว่าพวกนางใกล้จะได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันทั้งครอบครัวแล้ว ไม่รู้ว่าเสื้อผ้าที่ท่านแม่เย็บให้อาเหยี่ยนจะพอดีตัวชายหนุ่มหรือไม่ ท่านแม่คงเย็บชุดเตรียมให้เขาทุกฤดูแล้วกระมัง!
เว่ยจงเดินแหวกม่านเข้ามาในห้อง เขาวางถ้วยน้ำแกงตุ๋นนกพิราบลงบนโต๊ะสีทองตัวเล็กข้างกายไป๋ชิงเหยียน จากนั้นกล่าวเสียงเบา
“ฝ่าบาท…หิมะตกหนักแล้วพ่ะย่ะค่ะ”
เมื่อครู่มีเพียงเกล็ดหิมะเล็กน้อยเท่านั้น ตอนนี้เริ่มมีพายุพัดแรงแล้ว อีกไม่นานหิมะต้องกองเต็มถนนแน่นอน หากพวกเขาออกเดินทางวันพรุ่งนี้คงไม่ราบรื่นแน่นอน
ไป๋ชิงเหยียนได้ยินจึงมองไปทางนอกหน้าต่าง นางเห็นหิมะสีขาวปกคลุมทั่วลานหญ้า
“บ่าวได้ยืนคนกล่าวกันว่านอกเมืองเปี้ยนจิงมีอารามชิงเหออยู่แห่งหนึ่ง ที่นั่นบรรยากาศดีมาก หากพวกเราต้องติดอยู่ในเมืองอีกสักพักจริงๆ หากฝ่าบาทสนพระทัยบ่าวจะคุ้มกันฝ่าบาทกับเกาอี้อ๋องไปเยี่ยมชมที่นั่นเองพ่ะย่ะค่ะ”
ไป๋ชิงเหยียนสะบัดตำราในมือเล็กน้อย จากนั้นกล่าวยิ้มๆ
“ข้ามิใช่เด็กแล้วนะ ข้าต้องให้เว่ยกงกงนำสถานที่ล่อใจมาหลอกล่ออีกหรือ ช่างเถิด หากหิมะตกหนักจนเดินทางต่อไม่ได้จริงๆ พวกเราก็รอให้หิมะหยุดตกก่อนแล้วค่อยออกเดินทางต่อ ไม่จำเป็นต้องฝ่าหิมะออกไปด้านนอกหรอก ทหารจะได้ไม่ต้องโดนหิมะ ให้พวกเขาพักผ่อนให้เต็มที่ดีกว่า”
“พ่ะย่ะค่ะ”
เว่ยจงรับคำแล้วเดินออกไปเตรียมพร้อม
หิมะเริ่มตกหนักขึ้นเรื่อยๆ
องครักษ์คุ้มกันจวนซีผิงอ๋องอย่างแน่นหนา ไม่ให้ผู้ใดเข้าใกล้แม้แต่นิดเดียว
ซีผิงอ๋องมู่หรงเซ่อคลี่แผนที่ลงบนโต๊ะ จากนั้นปรึกษากับเหล่าที่ปรึกษาของตัวเองว่าจะสังหารเซียวหรงเหยี่ยนกับไป๋ชิงเหยียนเช่นไรดี
“พวกเราเคลื่อนย้ายทัพใหญ่ของพวกเราไม่ได้ สายของผู้สำเร็จราชการมีอยู่มากมาย หากพวกเราเคลื่อนย้ายเรื่องอาจรู้ถึงหูของผู้สำเร็จราชการได้”
“ใช่แล้ว ผู้สำเร็จราชการเป็นคนเจ้าแผนการ หากเรื่องนี้รู้ถึงหูเขาขึ้นมาเราคงสังหารคนทรยศแผ่นดินอย่างเขาไม่สำเร็จ ไม่แน่เขาอาจเรียกกองทัพใหญ่ที่อยู่ในต้าโจวกลับมา ถึงเวลานั้นพวกเราไม่รอดแน่”
ซีผิงอ๋องลุกขึ้นยืน จากนั้นชี้ไปยังเส้นทางสองเส้นทางบนแผนที่
“เมื่อวานข้าได้รับจดหมายจากเชื้อพระวงศ์ว่าดูเหมือนจักรพรรดินีต้าโจวและผู้สำเร็จราชการกำลังจะมุ่งหน้าไปยังเมืองชวีว่อเหมือนกัน หากคำนวณดูความเร็วในการเดินทางของคนทั้งคู่แล้ว ตอนที่ผู้สำเร็จราชการเดินทางมาถึงเมืองซีผิงของพวกเรา จักรพรรดินีต้าโจวก็คงถึงเมืองตานโจวซึ่งอยู่ติดกับพวกเราเช่นกัน!”
“ท่านอ๋องต้องการดักโจมตีพวกเขาที่นี่หรือพ่ะย่ะค่ะ”
ที่ปรึกษาของซีผิงอ๋องใช้นิ้ววนเป็นวงกลมลงบนตำแหน่งหนึ่งในแผนที่
ซีผิงอ๋องพยักหน้า
“ทว่า ต้องดูก่อนว่าผู้สำเร็จราชการและจักรพรรดินีต้าโจวจะเดินทางมาถึงพร้อมกันหรือไม่ หากพร้อมกันพวกเราก็ต้องเลือกว่าจะสังหารผู้สำเร็จราชการหรือจักรพรรดินีต้าโจวกันแน่!”
“ต้องสังหารผู้สำเร็จราชการอยู่แล้ว! หากเขาไม่ตายเชื้อพระวงศ์ไม่มีวันได้อยู่อย่างเป็นสุขแน่นอน ต้าโจวกำจัดเชื้อพระวงศ์เก่าไปหมดแล้ว หากผู้สำเร็จราชการยกต้าเยี่ยนให้ต้าโจวหลังการเดิมพันสิ้นสุดลง จักรพรรดินีต้าโจวจะปล่อยให้พวกเรามีชีวิตต่อไปอย่างนั้นหรือ”
“ใช่แล้ว เป้าหมายของพวกเรามิใช่ต้าโจว ทว่า คือการกำจัดผู้สำเร็จราชการ! มิเช่นนั้นไม่รู้ว่าผู้สำเร็จราชการจะสังหารเชื้อพระวงศ์ไปอีกกี่คน”
ซีผิงอ๋องมองดูเหล่าที่ปรึกษาถกเถียงกันไปมา ทุกคนคิดเหมือนกันว่าควรสังหารผู้สำเร็จราชการก่อนเป็นอันดับแรก
ซีผิงอ๋องหยิบถ้วยชามาถือไว้ในมือ จากนั้นเดินไปหยุดอยู่ข้างเตาผิงนกกระเรียนศักดิ์สิทธิ์ที่ขนาดสูงประมาณครึ่งตัวคน เขาก้มหน้ามองเปลวไฟในเตาผิงพลางจิบน้ำชาในมือ
“ทว่า กระหม่อมคิดว่าพวกเราควรสังหารทั้งจักรพรรดินีต้าโจวและผู้สำเร็จราชการ ไม่ควรเลือกสังหารเพียงแค่คนเดียวพ่ะย่ะค่ะ”
ที่ปรึกษาซึ่งสวมชุดดำหันไปมองทางซีผิงอ๋อง
“ท่านอ๋องลองคิดดูนะพ่ะย่ะค่ะ จักรพรรดินีต้าโจวและผู้สำเร็จราชการเป็นสามีภรรยากัน หากพวกเราสังหารเพียงผู้สำเร็จราชการ จักรพรรดินีต้าโจวจะไม่แก้แค้นแทนผู้สำเร็จราชการหรือพ่ะย่ะค่ะ”
ซีผิงอ๋องหันไปทางที่ปรึกษาชุดดำ
“ต่อให้จักรพรรดินีจะเก็บความแค้นที่ไว้จนกว่าการเดิมพันจะสิ้นสุดลง ทว่า วันหน้านางต้องแก้แค้นให้ผู้สำเร็จราชการแน่พ่ะย่ะค่ะ!”
“ซีผิงอ๋องไม่เคยคิดเลยหรือพ่ะย่ะค่ะว่าพวกเราไม่มีทางชนะการเดิมพันในครั้งนี้!”
ที่ปรึกษาชุดดำกล่าวต่อ
ซีผิงอ๋องได้ยินคำกล่าวนี้ก็ไม่ได้โมโหแต่อย่างใด นี่คือเรื่องที่อยู่ในความคาดหมาย ต้าโจวเจริญรุ่งเรืองและแข็งแกร่งกว่าต้าเยี่ยนมากนัก
“ดังนั้นมีเพียงสังหารจักรพรรดินีต้าโจวและผู้สำเร็จราชการพร้อมกันเท่านั้นต้าเยี่ยนของพวกเราจึงจะสิ้นคนที่คอยเป่าหูยุยงจักรพรรดิ ส่วนต้าโจว…ก็จะไร้ผู้นำ ต่อให้ต้าโจวจะแก้แค้นพวกเราก็ทำได้เพียงยกทัพบุกโจมตีเท่านั้น ถึงเวลานั้นพวกเราจะยอมจำนนต่อพวกเขา ให้ต้าโจวขัดแย้งกันเองภายในพ่ะย่ะค่ะ”
ที่ปรึกษาชุดดำยืนอยู่ตรงหน้าซีผิงอ๋อง
“กระหม่อมเคยอยู่เป็นที่ปรึกษาที่ต้าโจวกับเริ่นเซียนเซิงหลายปี กระหม่อมทราบดีว่าที่คนต้าโจวทุกคนสามัคคีเป็นหนึ่งเดียวกันถึงเพียงนี้ล้วนเป็นเพราะจักรพรรดินีของต้าโจวองค์นี้องค์เดียวเท่านั้นพ่ะย่ะค่ะ”
ที่ปรึกษาชุดดำคือสายลับของต้าเยี่ยนที่เคยแฝงตัวเป็นที่ปรึกษาอยู่ที่จวนอดีตรัชทายาทของต้าจิ้นกับเริ่นซื่อเจี๋ย ทว่า เขาไม่ได้เป็นที่สะดุดตาของรัชทายาทต้าจิ้นเหมือนเริ่นเซียนเซิง ดังนั้นเขาจึงไม่เป็นที่รู้จัก
ทว่า ต่อให้เป็นเช่นนี้ที่ปรึกษาชุดดำก็รู้ดีว่าหลายปีที่ผ่านมาไป๋ชิงเหยียนทำสิ่งใดมาบ้าง เขารู้ว่าไป๋ชิงเหยียนรวมใจคนให้เป็นหนึ่งเดียวได้อย่างใด รู้ดีว่าหญิงสาวมีอิทธิพลต่อขุนนางในราชสำนักและชาวบ้านต้าโจวมากเพียงใด
เขารู้ว่าคนภายนอกล้วนกล่าวกันว่าตระกูลไป๋สามัคคีเป็นหนึ่งเดียว ทว่า เขาไม่เชื่อ!
ตอนนั้นทายาทตระกูลไป๋ไม่คิดแย่งชิงตำแหน่งเจิ้นกั๋วกงจริงๆ รุ่นของไป๋ฉีซาน…พี่น้องรักและเชื่อฟังคำสั่งของไป๋ฉีซานเป็นอย่างดี เมื่อถึงรุ่นของไป๋ชิงเหยียน ทายาทรุ่นนี้ล้วนรักและปกป้องทายาทสายหลักอย่างไป๋ชิงเหยียนและไป๋ชิงอวี๋ พวกเขาเชื่อฟังคำสั่งของพี่หญิงใหญ่อย่างไป๋ชิงเหยียน ปกป้องน้องชายอย่างไป๋ชิงอวี๋
ทว่า หากไป๋ชิงเหยียนเสียชีวิต สิ่งที่พวกเขาจะแย่งกันคือราชบัลลังก์!
อำนาจสูงสุดบนบัลลังก์แห่งนั้นไร้ซึ้งญาติมิตร
มิเช่นนั้นเหตุใดจึงมีเรื่องพี่น้องแย่งชิงบัลลังก์กันเอง สายเลือดเดียวกันสังหารกันเกิดขึ้นจนถึงทุกวันนี้กัน
ขอเพียงจักรพรรดินีที่เป็นศูนย์รวมจิตใจของทุกคนเสียชีวิตลง ต้าโจวก็จะไม่สามัคคีและแข็งแกร่งกันเหมือนตอนนี้อีกต่อไป พวกเขาจะต้องแบ่งกันออกเป็นฝักฝ่ายจนอ่อนแอลงแน่นอน
ที่ปรึกษาชุดดำเคยอาศัยอยู่ที่ต้าโจวมานานดังนั้นซีผิงอ๋องจึงให้ความสำคัญกับเขามาก
“เจ้าคิดว่าควรทำเช่นใด”
“กระหม่อมคิดว่าควรสังหารจักรพรรดินีต้าโจวก่อนแล้วค่อยสังหารผู้สำเร็จราชการพ่ะย่ะค่ะ!”
ที่ปรึกษาชุดดำทำความเคารพ จากนั้นลุกขึ้นยืนกล่าวด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
“กองทัพของผู้สำเร็จราชการอยู่ที่ต้าโจว เขาต้องใช้เวลาเรียกกองทัพเหล่านั้นกลับมา! พวกเราสามารถสังหารผู้สำเร็จราชการได้อย่างง่ายดาย ทว่า จักรพรรดินีต้าโจวพากองทัพใหญ่มาด้วย ท่านอ๋องน่าจะทรงทราบดีนางเก่งกาจในเรื่องการวางแผนการรบมาก”
