ตอนที่ 725 ขี้เหนียวขนาดนี้
ณ ออฟฟิศของจ้าวหงหลิง
ตัวตัวอ่านคอมเมนต์ที่อุบาทว์ตาในเน็ตแล้วโมโหจัด “บ้าเอ้ย! เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า! ยัยหลินซูหย่าเจ้าเล่ห์เกินไปหรือเปล่า! ซื้อคะแนนให้พี่เยียนเองแล้วทำมาเป็นไปรายงาน! พี่เยียนจะไปซื้อคะแนนได้ไงล่ะ!”
เมื่อได้ยินตัวตัวไว้ใจตัวเองขนาดนี้ หลินเยียนรู้สึกซาบซึ้งมาก ในขณะที่กำลังจะพูด ได้ยินตัวตัวพูดต่อว่า “พี่แกขี้เหนียวขนาดนี้ จะเสียเงินซื้อคะแนนได้ไงกัน!”
หลินเยียน “…”
จ้าวหงหลิงพูดขึ้นด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “สิ่งที่ฉันเป็นห่วงที่สุดก็ได้เกิดขึ้น ตอนนี้สถานการณ์ยังไม่ค่อยดี เมื่อทางการตัดสินว่านี่เป็นการโกงจริง จะถือว่าเป็นตราบาปครั้งใหญ่สำหรับเธอ”
สำหรับเรื่องนี้หลินเยียนรู้ดีแก่ใจ ก่อนหน้านั้นมีดาราชายโด่งดังคนหนึ่ง ชื่อเสียงเละเทะเพราะโกงการบริจาค ตอนนี้ยังลุกขึ้นไม่ได้เลย
“แถลงการณ์ไม่ได้เหรอ?” ตัวตัวถามขึ้นอย่างลนลาน
จ้าวหงหลิงส่ายหน้า “ยากน่ะ”
ด้วยชื่อเสียงของหลินเยียนในตอนนี้ ไม่มีใครเชื่อเธอหรอก
หลินเยียนยิ้มแล้วพูดขึ้น “ก็ดีเหมือนกันหนิ ไม่ต้องไปออกงานการประกวดเพื่อการกุศลในอาทิตย์แล้ว ประหยัดค่าแต่งหน้าได้อีก”
เห็นหลินเยียนคิดแบบนี้ จ้าวหงหลิงไม่รู้ว่าควรด่าว่าเธอใจดำหรือว่าคิดบวกกันแน่
จ้าวหงหลิงวิเคราะห์ด้วยความลำบากใจ “หลินเยียนเธออย่าดูถูกอิทธิพลของเรื่องนี้นะ ข่าวฉาวแบบนี้มีอิทธิพลมากกว่าข่าวฉาวก่อนๆ ของเธออีก ในวงการบันเทิงมีข่าวฉาวกับแอนตี้แฟนคลับถือเป็นเรื่องธรรมดา แต่ถ้าทำเรื่องตุกติกในการทำเพื่อการกุศล จะโดนสื่อหลักแบนเอา และจะสร้างความเสียหายต่อการงานของเธอมาก”
ในขณะที่จ้าวหงหลิงกังวล ตัวตัวจ้องไปยังมือถือเผยสีหน้าขาวซีด “แย่แล้ว เวยปั๋วทางการของฝ่ายจัดการออกประกาศแล้ว…”
จ้าวหงหลิงรีบใช้คอมพิวเตอร์เปิดเวยปั๋วทางการของฝ่ายจัดงานขึ้น
เห็นว่าเวยปั๋วทางการได้ออกประกาศว่าเนื่องจากคะแนนของหลินเยียนผิดปกติ จึงได้ปิดกั้นการโหวตของหลินเยียน อีกทั้งยังตัดสิทธิ์การร่วมประกวดของหลินเยียน
จ้าวหงหลิงไม่คิดว่าฝ่ายจัดการจะทำงานเด็ดเดี่ยวแบบนี้ ไม่ให้เวลาเธอพีอาร์เลย
เมื่อเวยปั๋วทางการบอกมาแบบนี้แล้ว ถือว่าเรื่องนี้จบเป็นที่เรียบร้อย หลินเยียนจะมีตราบาปที่ไม่มีทางลบออกได้ในชาตินี้
บรรยากาศภายในออฟฟิศตกอยู่ในความกังวลทันที
“ทำไงดี…” ตัวตัวเผยสีหน้าใจร้อน
จ้าวหงหลิงนวดหัวคิ้วเล็กน้อย “เรื่องซื้อคะแนนมันก็มีกันทุกรุ่นแหละ ออฟฟิศศิลปินเป็นคนทำบ้าง แฟนคลับเป็นคนเริ่มเองก็มี ปกติทางการจะหลับตาข้างหนึ่งมาตลอด ไม่คิดว่าครั้งนี้จะตัดชื่อซะเลย อาจจะเป็นเพราะผู้บริหารพูดอะไรมาน่ะ”
จ้าวหงหลิงนึกถึงข่าวช่วงนี้ที่บอกว่ารองหัวหน้าสมาคมเฉิงจากสมาคมเพื่อการกุศลให้ความสำคัญกับหลินซูหย่าค่อนข้างมาก ยังจะมีอะไรต้องคิดต่ออีกเหรอ
ตัวตัวถอนหายใจ “อาจจะเป็นเพราะภาพลักษณ์ของพี่เยียนเป็นเชิงลบมากเกินไป ที่ฝ่ายจัดงานทำแบบนี้ทุกคนก็สนับสนุนหมด ดังนั้นทางการไม่จำเป็นต้องคิดอะไรมาก ถ้าเป็นดาราคนอื่นอย่างน้อยยังมีแฟนคลับหนุนหลังอยู่ ฝ่ายจัดงานก็ต้องพิจราณาดูอีกครั้ง”
สำหรับคำพูดเสริมของตัวตัว หลินเยียนตอบโต้อะไรไม่ได้เลย
แฟนคลับที่ได้มาตอนที่เธอแสดงเป็นหลินเผี่ยนรั่ว เมื่อต้องมาเผชิญกับแอนตี้แฟนคลับมหาศาลแล้วถือว่าเล็กเท่ามดเลยก็ว่าได้
หลังจากประกาศทางการถูกปล่อยออกมา แอนตี้แฟนคลับแทบจะออกไปเชิดสิงโต
[หลินเยียนโดนถอนสิทธิ์แล้ว! ฮ่าๆๆๆๆ ฉันจะไปจุดประทัด! สะใจจริงๆ เลยเว้ย!]
[ฝ่ายจัดการทำได้ดีมาก ปล่อยให้คนแบบนี้มาเป็นตราบาปของการกุศลไม่ได้]
[ก่อนหน้านั้นหลินเยียนเข้ารอบกับซูหย่า ฉันอยากจะอ้วกแตกเลยล่ะ ยังดีที่บนโลกนี้ยังมีความยุติธรรมอยู่!]
…
หลินเยียนอ่านคอมเมนต์ในอินเทอร์เน็ตแล้วรู้สึกตลก เพราะเธอไม่เคยคิดจะร่วมประกวดงานเพื่อการกุศลอะไรนั่นตั้งแต่แรก ผลสรุปออกมาคือ ‘โดน’ ตัดสิทธิ์ซะงั้น…
ตอนที่ 726 ล้มแล้วเหยียบซ้ำ
จ้าวหงหลิงจ้องไปยังประกาศของฝ่ายจัดงาน
ผ่านไปไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ประกาศนี้โดนดันไปถึงยอดชาร์จ ในการค้นหายอดฮิตล้วนแต่เป็น ‘#หลินเยียนจัดฉาก’ ‘#หลินเยียนโกงคะแนนเสียง’ ‘#หลินเยียนโดนถอนสิทธิ์แอมบาสเดอร์เพื่อกุศล’
หลินเยียนได้รับกระแสเชิงลบจากชาวเน็ตอีกครั้ง
จ้าวหงหลิงติดต่อลูกค้าที่เพิ่งคุยว่าจะร่วมงานกันด้วยความหวังสุดท้าย
ช่วงนี้หลินเยียนทำตัวดีและพยายามมาโดยตลอด จ้าวหงหลิงเพิ่งรับงานโฆษณาแบรนด์ของใช้สัตว์เลี้ยงที่ค่อนข้างใช้ได้ให้เธอ ตอนนี้เหลือแค่ทำสัญญา แต่มาเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น เกรงว่า…
จ้าวหงหลิงกดสายโทรออก “ฮัลโหลค่ะ โปรดิวเซอร์ซุน”
“ผู้จัดการจ้าวเหรอ มีอะไรหรือเปล่า”
“ไม่มีอะไรเร่งด่วนค่ะ แค่อยากถามเวลานัดทำสัญญาน่ะค่ะ ช่วงนี้ตารางงานหลินเยียนค่อนข้างแน่น ต้องจัดตารางไว้ล่วงหน้าจะได้ง่ายต่อการดำเนินการต่อไปค่ะ” จ้าวหงหลิงถามขึ้นด้วยน้ำเสียงนอบน้อม
ขณะนี้ทางฝ่ายนั้นเปลี่ยนจากท่าทางกระตือรือร้นเป็นน้ำเสียงไม่จริงจัง “อ้อ ไม่รีบน่ะ ไม่รีบ…”
ในขณะเดียวกันหลินเยียนได้รับข้อความ
หลิงเย่ว์ส่งมาให้เธอ “พี่เยียน งานโฆษณาแบรนด์สัตว์เลี้ยงที่ผู้จัดการพี่รับไว้ให้ เขาเซ็นสัญญากับศิลปินเคเอส เอนเตอร์เทนเมนต์แล้ว”
ยังไงหลิงเย่ว์ก็เป็นคนของเผยอวี้เฉิง หลินเยียนไม่อยากรบกวนหลิงเย่ว์มาก ดังนั้นตอนนี้หลิงเย่ว์ทำได้แค่ส่งข่าวให้หลินเยียนเป็นครั้งเป็นคราว
หลังจากหลินเยียนเห็นข้อความแล้ว รู้ว่าความสามารถในการสืบค้นของหลิงเย่ว์เป็นอย่างไร ในเมื่อเธอพูดแบบนี้แล้วก็พอจะรู้เรื่องแล้วล่ะ
จ้าวหงหลิงพูดในสายไปอีกหลายครั้งอย่างอ้อมค้อม ฝ่ายตรงข้ามเหมือนจะเริ่มหงุดหงิด หัวเราะอย่างไม่แยแสแล้วพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงประหลาด “รีบอะไร ขาดงานโฆษณาขนาดนั้นเลยเหรอ พวกเราเป็นบริษัทมีคุณภาพนะ มีเกณฑ์คัดศิลปินสูงเลยล่ะ ไม่เร็วขนาดนี้หรอก! รอไปก่อน! ถ้ารอไม่ไหวก็ไปหาที่อื่นเลย!”
ฝั่งนั้นพูดจบรีบว่างสายไปทันที
“บ้าจริง! เปลี่ยนเป็นคนละคนเร็วไปหรือเปล่าเนี่ย! ก่อนหน้านั้นยังมาทำเขินเรียกพี่เยียนๆ ขอลายเซ็นพี่เยียนอีก! บอกว่าหลินเผี่ยนรั่วกับเยวาที่พี่เยียนแสดงเป็นนางฟ้าในดวงใจเขา!” ตัวตัวพูดขึ้นด้วยความโมโห
หลังจากพี่เยียนแสดง ‘คู่ปรับมหากาฬ’ จนดังแล้วได้เซ็นสัญญากับพินนาเคิล เอนเตอร์เทนเมนต์ จากนั้นได้เข้ากองถ่าย ‘เลเจนด์’ ทำให้คอนเนคชันของพี่เยียนเพิ่มขึ้นไม่น้อย มีลูกค้าเข้ามาสอบถามเป็นจำนวนมาก
แต่ไม่คิดว่าพอมีปัญหาหน่อย เขาก็เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือไปลย
“เดี๋ยวฉันลองอีกรอบ” จ้าวหงหลิงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงท้อแท้
หลินเยียนมองไปทางจ้าวหงหลิงแล้วพูดขึ้น “พี่หลิงไม่ต้องหรอกค่ะ เขาเซ็นสัญญากับศิลปินเคเอส เอนเตอร์เทนเมนต์แล้ว”
“อะไรนะ เธอรู้ได้ไง” จ้าวหงหลิงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงตกใจเล็กน้อย
หลินเยียนยังไม่ได้เล่าเรื่องที่ตัวเองมีโปรแกรมโกงอย่างหลิงเย่ว์ให้จ้าวหงหลิงฟัง เธอกระแอมเบาๆ แล้วพูดขึ้น “รู้จากทางเพื่อนคนหนึ่งน่ะค่ะ แหล่งข่าวไม่น่ามีปัญหาอะไร”
จ้าวหงหลิงได้ยินที่หลินเยียนพูดแล้ว ตกใจเล็กน้อย แต่ก็ถือว่าเป็นไปตามที่คาดไว้
แต่เขาทำเกินไปหรือเปล่า ในเมื่อหาคนอื่นแล้วก็บอกมาตรงๆ สิ จะแกล้งแอบไว้ทำไม ทำให้พวกเธอมาลนลานกันแบบนี้ แกล้งกันชัดๆ เลย
แบรนด์สัตว์เลี้ยงนี่เป็นแค่จุดเริ่มต้น หลังจากนี้ไปงานของหลินเยียนคงจะได้รับผลกระทบหลายอย่าง…
……
ขณะเดียวกัน
คฤหาสน์เงียบสงบที่อยู่ชานเมืองตี้ตูแห่งหนึ่ง
เฉิงซือหมิ่นถอดรองเท้าแล้วเข้าไปในบ้าน มีหญิงชราคนหนึ่งนั่งอยู่บนเก้าอี้หวายในห้องรับแขกภายในบ้าน
หญิงชราถือไหมถักสีแดงไว้ในมือ กำลังถักเสื้อไหมพรมอยู่
“แม่!”
“กลับมาแล้วเหรอ แม่อุ่นซุปไก่ไว้ให้ ไปกินสักหน่อย วันๆ ยุ่งจนนั่งไม่อยู่กับที่ ไม่รู้จักดูแลสุขภาพตัวเองเลยนะ” หญิงชราพร่ำบ่นขึ้น
