ตอนที่ 719 ไม่โดนด่าสักวัน รู้สึกไม่ค่อยสบายตัว
หลินซูหย่ามองไปทางกู้ซินหานที่อยู่ข้างๆ อย่างแนบเนียน ตำแหน่งแอมบาสเดอร์เพื่อการกุศลรุ่นนี้ถือว่าเป็นของเธอแล้ว
แต่นอกจากแอมบาสเดอร์เพื่อการกุศลแล้ว หลินซูหย่าอยากอาศัยกู้ซินหานเพื่อใกล้ชิดกับรองหัวหน้าสมาคมเฉิงซือหมิ่นด้วย
ชื่อเสียงสองแม่ลูกตระกูลเฉิงเลื่องลือมาก อีกทั้งมีคอนเนคชันกว้างขวาง ถึงแม้จะไม่ใช่คนในวงการ แต่ไม่มีใครที่ไม่รู้จักแม่ลูกตระกูลเฉิงคู่นี้เลย
โดยเฉพาะแม่ของเฉิงซือหมิ่น ทั้งชีวิตนี้แทบจะทุ่มเทให้กับการทำเพื่อการกุศลทั้งหมด มีชื่อเสียงมาก
หลินซูหย่าอยากรู้จักรองหัวหน้าสมาคมอย่างเฉิงซือหมิ่นตั้งนานแล้ว แต่แค่ได้ข่าวว่าเฉิงซือหมิ่นเป็นคนที่เข้ากับคนไม่ง่าย อีกทั้งไม่ชอบการประจบประแจง ดังนั้นหลินซูหย่าไม่ได้ออกตัวอย่างสุ่มสี่สุ่มห้า จะพูดไปแล้ว หลักๆ คือยังไม่มีโอกาสได้เข้าใกล้เฉิงซือหมิ่นเลย
แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนกัน ถ้ากู้ซินหานเป็นคนแนะนำให้ การได้รู้จักจึงกลายเป็นเรื่องธรรมดาไปโดยปริยาย
“อ้อ พี่ซินหานคะ พี่สนิทกับหัวหน้าสมาคมเฉิงซือหมิ่นเหรอคะ”
ขณะนี้ หลินซูหย่ามองไปทางกู้ซินหานแล้วพูดขึ้นพร้อมรอยยิ้ม
ทันใดนั้น กู้ซินหานพยักหน้าเล็กน้อยแล้วพูดขึ้น “จะบอกว่าสนิทกันก็ไม่ใช่ แค่มีโอกาสได้เจอกันในงานเพื่อการกุศลบ้าง หัวหน้าสมาคมเฉิงซือหมิ่นไม่ได้เข้าหากันได้ง่ายๆ แต่ความสัมพันธ์ระหว่างเราก็ถือว่ายังโอเค”
หลินซูหย่าพยักหน้าเหมือนคิดอะไรบางอย่างอยู่
“ซูหย่า ไม่ต้องห่วงนะ ถึงเวลาฉันจะแนะนำให้รู้จักเอง” กู้ซินหานพูดขึ้น
ได้ยินเช่นนั้น หลินซูหย่าเผยรอยยิ้มขึ้นแล้วขอบคุณกู้ซินหาน
…
ณ คฤหาสน์เมฆ
ช่วงนี้หลินเยียนติดตามคะแนนโหวตของตัวเองในเวยปั๋วอยู่เรื่อย ดูจากคะแนนในตอนนี้ งานเลี้ยงเพื่อการกุศลเธอคงได้ไปอยู่แล้ว
นอกจากคะแนนที่โหวตกันในเวยปั๋วเพิ่มขึ้น คำด่าก็เพิ่มขึ้นไปด้วย
ผกาดเนื้อสามชั้นตุ๋น : [ยัยหลินเยียนนี่หน้าด้านเกินไปหรือเปล่า เพื่อที่จะได้ไปงานเลี้ยงเพื่อการกุศล อย่างแรกจัดฉากเอาแมวแร็คดอลล์มาโชว์ก่อน ไม่มีใครสนใจเธอ ตอนนี้มาตุกติกกับคะแนนโหวตอีก ฉันไม่เชื่อหรอกว่าจะมีคนโหวตให้หลินเยียน ใครโหวตให้เธอบ้างช่วยแสดงตัวให้ทุกคนรู้จักหน่อย?!]
ยัยแบ๊วฤดูใบไม้ร่วง : [ตลกจริงๆ เลย ใครจะไปโหวตให้มัน? คนไม่มีสมองก็รู้ว่าคะแนนนี้มันไม่ปกติ ฉันติดตามบุคคลที่ทำการกุศลจริงๆ มาหลายคน คะแนนของพวกเขารวมกันยังไม่เท่าเธอเลย! ผู้หญิงคนนี้เพื่อที่จะได้ไปเสนอหน้าในงานเลี้ยงเพื่อการกุศล ทำได้ทุกวิถีทางจริงๆ เธอยังคิดอยากจะตามซูหย่าให้ทันเหรอ อย่าเพ้อเจ้อไปเลย เธอไม่มีสิทธิ์แม้กระทั่งจะเช็ดรองเท้าให้ซูหย่า!]
เท้าฉันเหม็นมาก : [เหอๆ ซูหย่าทำอะไรเธอก็จะต้องเลียนแบบ แต่เลียนแบบได้แป้กมาก ซูหย่าก่อตั้งเดอะ แองเจิล เฮ้าส์ตั้งแต่ยังไม่เข้าวงการ หน้าตาดีจิตใจงามทุกคนก็เห็นๆ กันอยู่ แอมบาสเดอร์เพื่อการกุศลรุ่นนี้ต้องเป็นหลินซูหย่าอยู่แล้ว ยัยนี่มีอะไรดีล่ะ นอกจากเกาะกระแสจัดฉาก ไม่มีอะไรดีเลย ถ้าเลียนแบบซูหย่าทำการกุศลจริงยังว่าไปอย่าง แต่ไปๆ มาๆ แค่เอาแร็คดอลล์มาจัดฉากเฉยๆ แค่นั้นไม่พอ ยังมาตุกติกกับคะแนนโหวตอีก ผู้หญิงที่ใจดำและน่าขยะแขยงแบบนี้ ในนี้นิยายน้ำเน่ายังไม่กล้าเอามาเขียนเลยมั้ง!]
หลินเยียนอ่านคอมเมนต์ไปด้วยลูบไล้แมวไปด้วย เสื้อไหมพรมสีดำที่ใส่อยู่ได้เต็มไปด้วยขนแมวสีขาวแล้ว
“พี่ ควบคุมคอมเมนต์หน่อยไหม?”
หลิงเย่ว์ที่เล่นมือถืออยู่ไม่ไกลถามหลินเยียนขึ้น
ได้ยินเช่นนั้น หลินเยียนตั้งสติได้ เธอส่ายหน้าพลันยิ้มขึ้น “ไม่ต้องหรอก นี่เป็นเรื่องปกติ ฉันชินตั้งนานแล้ว”
ตอนนี้ถ้าวันไหนไม่มีคนด่าเธอ หลินเยียนจะรู้สึกไม่ค่อยชินเท่าไหร่
“ฉันคิดว่าคะแนนนี้น่าจะเป็นเพราะหลินซูหย่าสร้างเรื่องอยู่เบื้องหลัง” หลิงเย่ว์ครุ่นคิด
ตอนที่ 720 เธอเป็นผู้หญิงคนนั้นได้ยังไง
หลินเยียนลุกขึ้นอุ้มเยาฉานวั่นก้วนกับกงสี่ฟาไฉเข้าไปในกรงแมวของพวกมัน จากนั้นใช้ลูกกลิ้งไถขนแมวที่ติดอยู่ตามตัว
“ฉันรู้” ผ่านไปครู่หนึ่งหลินเยียนมองไปทางหลิงเย่ว์หัวเราะขึ้นเบาๆ “นอกจากหลินซูหย่าแล้ว ไม่มีใครทำเรื่องแบบนี้ได้อีก นี่เป็นเรื่องปกติของเธอ”
หลิงเย่ว์ครุ่นคิดสักพักแล้วแสยะยิ้มขึ้น เหมือนคิดอะไรได้บางอย่าง “พี่ จริงๆ แล้วครั้งนี้ถือว่าเป็นโอกาสที่ดีสำหรับพี่เลยล่ะ”
ได้ยินเช่นนั้นแล้ว หลินเยียนพยักหน้า “ฉันเข้าใจความหมายของเธอ”
ก่อนอื่น ถ้าเธอเข้าไปในงานเลี้ยงเพื่อการกุศลได้ สำหรับเธอแล้วมีแต่ข้อดีไม่มีข้อเสีย อีกอย่างเธอไม่มีอะไรดีในโลกอินเทอร์เน็ตอยู่แล้ว เธอมีสิทธิ์ร่วมงานเลี้ยงเพื่อการกุศลได้อย่างไรก็ไม่ได้สำคัญอะไร ต่อให้สาดน้ำหมึกใส่เธอ ตอนนี้เธอก็ไม่มีอะไรจะเสียแล้ว
หลิงเย่ว์รู้ว่าจริงๆ แล้วเดอะ แองเจิล เฮ้าส์นั้นไม่มีส่วนเกี่ยวข้องอะไรกับหลินซูหย่าเลย เพราะหลินเยียนเป็นคนก่อตั้งเองเมื่อหลายปีก่อนด้วยมือตัวเอง
แต่ถ้าอาศัยโอกาสงานเลี้ยงเพื่อการกุศลในครั้งนี้ สืบที่ไปที่มาของเดอะ แองเจิล เฮ้าส์ให้กระจ่าง…ถึงจะเป็นสิ่งที่น่าสนุกที่สุด
ก่อนหน้านี้ หลิงเย่ว์คิดไว้แล้ว แต่แค่จะพิสูจน์ได้อย่างไรว่าหลินซูหย่าแย่งเดอะ แองเจิล เฮ้าส์ไปจากพี่เยียน ก็ถือว่ามีความยากอยู่ระดับหนึ่ง
“ยังดีที่พี่เยียนไม่สนใจตำแหน่งอะไรพวกนี้ ไม่งั้นคงโมโหจนตายไปเลย!” หลิงเย่ว์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงโมโห
หลินเยียนเผยยิ้มบางๆ “แน่นอนสิ! ฉันไม่เคยสนใจตำแหน่งกลวงๆ อะไรแบบนี้อยู่แล้ว! ฉันสนใจแค่เงิน!”
หลิงเย่ว์ “…”
ช่างเถอะ ก่อนจะเริ่มงานเลี้ยงเพื่อการกุศลยังมีเวลาอีกหลายวัน ดังนั้นตอนนี้ยังไม่ต้องใจร้อนไป
จะว่าไปแล้ว หลิงเย่ว์ก็เคยเป็นเจ๊ใหญ่ในวงการบันเทิง คงจะรู้ข่าวฉาวในวงการบันเทิงไม่น้อย ขณะที่หลินเยียนอยากเม้ามอยกับหลิงเย่ว์ เพิ่งจะสบตากับหลิงเย่ว์ เธอกลับเบี่ยงสายตาหนี
เมื่อเห็นความผิดปกติเล็กน้อยของหลิงเย่ว์ หลินเยียนขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย
ช่วงที่หลิงเย่ว์อยู่ข้างเธอ หลินเยียนสังเกตหลายครั้งแล้วว่าตอนที่หลิงเย่ว์มองมาทางเธอจะเหมือนมีความรู้สึกในใจบางอย่างหรือความลับบางอย่างซ่อนไว้อยู่
สำหรับจุดนี้ หลินเยียนเองก็รู้สึกประหลาดใจ ก่อนที่ซิงเฉินจะพาหลิงเย่ว์มา เธอน่าจะไม่เคยมีปฎิสัมพันธ์อะไรกับหลิงเย่ว์มาก่อนนี่นา
“บนหน้าฉันมีเงินอยู่เหรอ” หลินเยียนพูดกับหลิงเย่ว์
ได้ยินเช่นนั้นหลิงเย่ว์ถึงเงยหน้ามองไปทางหลินเยียนอีกครั้ง
ทันใดนั้น หลิงเย่ว์หัวเราะเบาๆ แล้วพูดขึ้น “ไม่ค่ะ แค่รู้สึกว่าพี่…”
“ฉันทำไมเหรอ” หลินเยียนพูดขึ้นด้วยสีหน้าประหลาดใจ
ตั้งแต่หลิงเย่ว์เจอตัวเองครั้งแรกก็บอกว่าเธอเหมือนใครบางคน แต่ไม่เคยได้พูดถึงเลย
หลิงเย่ว์ครุ่นคิดสักพักแล้วส่ายหน้าทันที
ไม่มีทาง หลินเยียนจะเป็นเธอไม่ได้…
คนแบบนั้นจะปรากฏตัวอยู่ที่นี่ได้ไง แล้วเป็นไปได้ไงที่จะกลายเป็นผู้หญิงของเผยอวี้เฉิงไปได้
คนนั้นหายตัวไปตั้งนานแล้ว สิ่งที่เป็นไปได้ที่สุดคือเธออาจจะตายแล้วก็ได้
ก็จริง ผู้หญิงคนนั้นในความทรงจำของเธอ สุดจะบ้าคลั่ง หยิ่งยโสทะนงตัว เพิกเฉยกับทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้า
เธอถามหาทุกวินาทีตั้งแต่แรก เพื่อตามหาร่องรอยของคนนั้น แต่จนมาถึงตอนนี้ สุดท้ายก็ยังไม่พบอะไรเลย
เธอเคยเป็นคนที่ไม่โดดเด่นที่สุดท่ามกลางผู้คนมากความสามารถ ภารกิจที่ได้รับมอบหมายก็เป็นภารกิจง่ายที่สุด ตัวเธอเคยเจอหน้าผู้หญิงทะนงตัวคนนั้นเพียงเสี้ยววินาทีโดยบังเอิญ
หลิงเย่ว์ยังคงจำได้ ในแววตาของเธอมีแต่ความเย็นชาและเย่อหยิ่ง เธอกำลังสร้างโลกในอุดมคติของตัวเอง…
แต่แล้วคนแบบนี้ ไม่มีใครคิดว่าเมื่อหลายปีก่อนเธอจะหายตัวไป นอกจากนั้นเธอยังไม่เคยปรากฏตัวบนโลกใบนี้อีกเลย
