ตอนที่ 717 หาทางสร้างความสัมพันธ์
ขณะเดียวกัน ณ ห้องแต่งตัวของกู้ซินหาน
กู้ซินหานอุ้มน้องแมวตัวหนึ่งอยู่ขณะที่กำลังคุยกับผู้กำกับ “น้องน่ารักจริงๆ เลย เสียดายจังเลยค่ะ! ฉันขอเล่นกับน้องอีกสักพักได้ไหม?”
“ฮ่าๆ ไม่รีบๆ ซินหานเล่นกับน้องก่อนได้เลย เดี๋ยวฉันค่อยหาคนส่งมันกลับไป!”
“งั้นขอขอบคุณผู้กำกับนะคะ!” กู้ซินหานพูดขึ้นด้วยความดีใจ
“เรื่องเล็กหน่า ซินหานเช็ดหน้าก่อนได้เลย ไม่รบกวนเธอแล้ว ฉันขอตัวไปดูผลงานก่อนนะ!”
“ได้เลยค่ะ!”
หลังจากคุยกันเสร็จ ผู้กำกับผลักประตูเดินออกไป
ภายในห้องแต่งตัวเหลือแค่ผู้ช่วย ผู้จัดการและช่างแต่งหน้าของกู้ซินหาน
เสี้ยววินาทีที่ผู้กำกับเดินจากไป กู้ซินหานรีบโยนแมวในอ้อมกอดลงไปอย่างแรง “สกปรกจะตายแล้ว! รีบเอาน้ำยาฆ่าเชื้อมาให้ฉันเดี๋ยวนี้เลย!”
ผู้ช่วยรีบยื่นน้ำยาฆ่าเชื้อและทิชชูเปียกฆ่าเชื้อให้
กู้ซินหานใช้ทิชชูเปียกเช็ดมืออย่างบ้าคลั่ง จากนั้นฉีดน้ำยาฆ่าเชื้อใส่ตัวเอง จ้องไปยังแมวที่อยู่ตรงขาแล้วถีบมันเข้าแรงๆ “อีแมวจร กล้าข่วนฉันงั้นเหรอ!”
ผู้จัดการปลอบใจเบาๆ “ซินหาน เธออดทนเพื่อการถ่ายทำหน่อยนะ! อย่างน้อยมิวสิกวิดีโอกับโปสเตอร์มีผลทางโปรโมตดีเลยล่ะ!”
กู้ซินหานพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ถ้าไม่ใช่เพราะอันนี้ เธอคิดว่าฉันยอมอุ้มพวกสกปรกนี่ถ่ายรูปด้วยเหรอ? รีบเอาแมวจรตัวนี้ออกไปเลยนะ!”
กู้ซินหานไม่รู้ว่าในขณะเดียวกัน หลินซูหย่ากำลังมองดูสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดอยู่ที่หน้าประตู
แต่หลินซูหย่าไม่รู้สึกประหลาดใจแต่อย่างไร เหมือนทุกอย่างเป็นไปตามที่เธอคิดไว้แล้ว เธอแสยะยิ้มขึ้น
หลินซูหย่ารออยู่หน้าประตูพักใหญ่แล้วถึงค่อยก้าวขาเดินเข้าไป
ผู้ช่วยของกู้ซินหานกำลังเดินออกมาพร้อมหิ้วแมวลายด่างตัวนั้น และได้เผชิญหน้ากับหลินซูหย่าพอดี เธอชะงักไปครู่หนึ่ง รีบเปลี่ยนจากท่าทางหิ้วเป็นอุ้มแทนพลันกระแอมเบาๆ “พี่ซูหย่ามาหาพี่หานเหรอคะ!”
“ใช่แล้วจ้ะ พี่หานอยู่ไหม?”
“อยู่ค่ะ กำลังล้างเครื่องสำอางอยู่เลย!”
หลินซูหย่าพยักหน้า ทำเหมือนไม่รู้เรื่องอะไรมาก่อนแล้วเดินเข้าไป
“พี่หาน!”
“ซูหย่า เธอถ่ายเสร็จแล้วเหรอ?” เมื่อกู้ซินหานเจอหลินซูหย่า เธอเผยสีหน้าอ่อนโยนมีสกุลอีกครั้ง
หลินซูหย่าพยักหน้า “ค่ะ ช็อตสุดท้ายก็ถ่ายเสร็จแล้วค่ะ”
“มีธุระอะไรไหมเอ่ย?” กู้ซินหานถามขึ้น
หลินซูหย่าวางกล่องของขวัญสีแดงในมือลงบนโต๊ะเครื่องแป้งของกู้ซินหาน พลันพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงไม่ค่อยตั้งใจพูดเท่าไหร่ “ก็ไม่มีอะไรหรอกค่ะ แค่ได้ข่าวว่าพี่หานอยากได้สร้อยคอในงานประมูลเมื่อสัปดาห์ก่อน”
กู้ซินหานได้ยินเช่นนั้นแล้ว นึกถึงสร้อยคอที่ถูกผู้ซื้อเจ้าอื่นประมูลไปได้ สีหน้าแลดูบึ้งตึงขึ้นเล็กน้อย
เธอชอบสร้อยคอนั้นมาก เพราะเข้าคู่กับชุดราตรีที่เธอชอบที่สุดได้พอดี พอเสียดายที่สภาพการเงินไม่ค่อยคล่อง เงินมีไม่มากพอ ทำให้ต้องทนดูสร้อยคอโดนคนอื่นประมูลไปต่อหน้าต่อตา
ด้วยเหตุนี้เธอหงอยไปตั้งหลายวัน
ว่าแต่…หลินซูหย่าพูดถึงเรื่องนี้ทำไม?
ขณะที่กู้ซินหานกำลังสงสัย ก็เหลือบไปเห็นหลินซูหย่าเปิดกล่องของขวัญที่วางไว้บนโต๊ะออก สิ่งที่อยู่ในกล่องคือสร้อยคอที่เธอพลาดไปในงานประมูล
“สร้อยคอนี่มาอยู่ที่เธอได้ไง?” กู้ซินหานเผยสีหน้าตะลึง
หลินซูหย่าหัวเราะขึ้นเบาๆ “ฉันก็เพิ่งได้สร้อยคอนี้มาเหมือนกันค่ะ หลังจากนั้นได้ข่าวว่าสร้อยนี้เป็นของรักของพี่หาน ก็เลยเอามาให้พี่หานน่ะค่ะ”
ตอนที่ 718 ช่วยแนะนำให้
“ให้ฉันเหรอ” กู้ซินหานแววตาเปล่งประกายขึ้น แต่สีหน้าเต็มไปด้วยความลำบากใจ “นี่…ซูหย่า นี่มันล้ำค่าเกินไป ฉันรับไม่ได้หรอกนะ”
หลินซูหย่าหัวเราะแล้วพูดขึ้น “พี่หานคะ สร้อยคอนี่ไม่เหมาะกับฉันหรอกค่ะ อยู่กับฉันก็แค่เสียดายเปล่าๆ มีแค่บุคลิกอย่างพี่หานถึงจะคู่ควรกับมัน ให้มันได้อยู่กับคนที่เหมาะสมจริงๆ ดีกว่าค่ะ
อีกอย่าง เดือนหน้าวันเกิดพี่หานพอดีหนิคะ ถือว่าฉันให้พี่หานเป็นของขวัญวันเกิดแล้วกันค่ะ ถ้าพี่หานไม่รับไว้ ฉันคงจะลำบากใจ”
หลินซูหย่าพูดได้ดีจริงๆ ชมกู้ซินหานอย่างแนบเนียน อีกทั้งเปิดโอกาสให้กู้ซินหานรับของขวัญชิ้นนี้ไว้
ทีนี้กู้ซินหานถึงเอ่ยปากขึ้น “ก็ได้จ้ะ งั้นฉันรับไว้แล้วกัน ซูหย่า ขอบคุณเธอนะ เป็นคนจิตใจละเอียดอ่อนจริงๆ เลย”
“พี่หานอย่าเกรงใจฉันเลย ฉันยังต้องขอขอบคุณที่รุ่นพี่พาฉันไปถ่ายทำด้วย นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ร่วมถ่ายเอ็มวีแบบนี้ ไม่ค่อยรู้เรื่องอะไรเลย ต้องขอบคุณที่พี่หานช่วยฉันไว้น่ะค่ะ” หลินซูหย่าเผยสีหน้าถ่อมตัว
กู้ซินหานโดนชมซะอารมณ์ดีขึ้นมาทันที เธอปิดกล่องที่ใส่สร้อยคอไว้ เอ่ยปากพูดขึ้น “ซูหย่า เธอก็ถ่อมตัวเกินไปน่ะ ถ้าเป็นคนอื่นที่มาแทนที่ฉัน ฉันคงจะไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่ แต่ถ้าเป็นเธอล่ะก็ ไม่ใช่แค่ฉัน เชื่อว่าทุกคนก็เห็นๆ กันอยู่ และยอมรับได้อย่างเต็มใจแน่ๆ แต่เธออาจจะขาดประสบการณ์กับคอนเนคชันไปหน่อยแค่นั้นเอง!”
กู้ซินหานรู้ว่าหลินซูหย่ามีภูมิหลังอย่างไร ไม่ได้เป็นเพียงคุณหนูเคเอส เอนเตอร์เทนเมนต์อย่างเดียว อีกทั้งยังเป็นคุณผู้หญิงน้อยของกู้ซื่อกรุ๊ปในอนาคตด้วย คนที่มีฐานะแบบนี้ เธอเองก็เต็มใจอยากรู้จักด้วย
ถ้าเป็นแบบนั้น ทำไมไม่ใช้โอกาสนี้ให้ดีซะเลยล่ะ
กู้ซินหานครุ่นคิดสักพักแล้วเอ่ยปากขึ้น “อ้อ ซูหย่า พรุ่งนี้ช่วงค่ำมีงานมีตติ้ง เธอไปกับฉันสิ ในงานมีบุคคลที่ชอบทำเพื่อการกุศลซึ่งมีชื่อเสียงในวงการมาก หัวหน้าสมาคมเฉิงก็ไป ถึงตอนนั้นฉันจะแนะนำเธอให้รู้จัก”
เมื่อได้ยินชื่อ ‘เฉิงซือหมิ่น’ แล้ว แววตาหลินซูหย่าเปล่งประกายขึ้น แต่กลับทำหน้าตกใจ “เฉิงซือหมิ่งที่อยู่สำนักงานใหญ่มูลนิธิเพื่อการกุศล รองหัวหน้าสมาคมเฉิงเหรอคะ”
กู้ซินหานเผยสีหน้าได้ใจ “ใช่แล้ว ปกติเจอตัวรองหัวหน้าสมาคมเฉิงยากมากเลยล่ะ แต่ฉันจะแนะนำให้รู้จัก ไม่น่าจะมีปัญหาอะไรนะ”
หลินซูหย่าได้ยินเช่นนั้นแล้วเผยสีหน้าตื่นเต้นราวกับหญิงสาววัยรุ่น “จริงเหรอคะ ขอบคุณพี่หานมากเลยนะคะ! ฉันชื่นชอบในตัวรองหัวหน้าสมาคมเฉิงมาตลอดเลยค่ะ! แต่เสียดายที่ไม่มีวาสนาได้รู้จักสักที”
เฉิงซือหมิ่งเป็นลูกสาวของเฉิงจิ้งชิว หัวหน้าสำนักงานใหญ่มูลนิธิเพื่อการกุศล
ทั้งชีวิตของเฉิงจิ้งชิวทุ่มเทให้กับการบำเพ็ญกุศล ลูกสาวเฉิงซือหมิ่งสืบทอดสิ่งที่แม่ตัวเองทำมา เป็นคนทำอะไรเด็ดขาดและว่องไว ตลอดเวลาที่ผ่านมาก็โดดเด่นในวงการเพื่อการกุศลอยู่เรื่อยมา รับหน้าที่รองหัวหน้าสมาคม
เนื่องจากสุขภาพของคุณแม่เฉิงจิ้งชิวไม่ค่อยดี ตอนนี้เฉิงซือหมิ่งจึงได้รับช่วงต่อสำหรับธุระในสมาคมเพื่อการกุศลอย่างเต็มตัว เป็นผู้รับผิดชอบหลักในสมาคมเพื่อการกุศล
ก่อนหน้านั้นหลินซูหย่าอยากเกาะเฉิงซือหมิ่งมานานแล้ว แต่เสียดายที่คนอย่างเฉิงซือหมิ่ง ขนาดระดับเก๋าๆ ในวงการธุรกิจอยากเจอหน้าเธอยังยากเลย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงพวกดาราอย่างเธอ
เธอหามาหลายคนเพื่อจะปะติดปะต่อคอนเนคชันอย่างเฉิงซือหมิ่นให้ได้ แต่ก็ไม่เคยสำเร็จสักที
กู้ซินหานได้ยินเช่นนั้นแล้วเอ่ยปากขึ้น “ฉันก็เพราะเป็นแอมบาสเดอร์เพื่อกุศลในรุ่นที่แล้ว ถึงโชคดีได้รู้จักกับรองหัวหน้าสมาคมเฉิงแค่นั้นเอง แต่เธอไม่ต้องห่วง ถึงเวลาฉันจะพาเธอไป เธอก็ไม่ต้องตื่นเต้นไป นอกจากนั้น การที่เธอได้เป็นแอมบาสเดอร์เพื่อกุศลในรุ่นนี้ก็เป็นเรื่องที่แน่นอนอยู่แล้ว”
หลินซูหย่าพูดขึ้นอย่างนอบน้อม “เหลือเวลาอีกกี่วันจะหมดเขตโหวตเหรอคะ”
