ตอนที่ 673 จะทำให้นายอันดับพุ่งพรวด!
คราวนี้หลินเยียนกลับรู้ตัวอย่างรวดเร็ว เข้าใจเจตนาของเผยอวี้เฉิงแล้ว ที่ถามเธอว่าเย็นนี้มีเวลาหรือเปล่า คงเพราะอยากจะนัดเธอ
ดังนั้นหลินเยียนจึงตอบกลับไปประโยคหนึ่ง : [ฉันเสร็จงานกลับมาก็ดึกมากแล้ว พรุ่งนี้ดีไหมคะ? เย็นพรุ่งนี้พวกเรามากินข้าวกัน?]
เผยอวี้เฉิง : [“…”]
หรือว่าจะเป็นอย่างที่เผยอวี่ถังพูดไว้ว่าจะมอบเซอร์ไพรส์ครั้งใหญ่ ดังนั้นหลินเยียนจึงปิดบังไม่ยอมบอกเขา?
เพียงแต่จากที่เขารู้จักหลินเยียน เมื่อดูจากน้ำเสียงที่มีความสุขอยู่กับการสาละวนหาเงินในคำตอบของเธอนี้ก็ไม่เหมือนกำลังพูดโกหกอยู่เลย…
เหมือนว่า…ลืมวันเกิดของเขาไปแล้ว
ซึ่งในความเป็นจริงหลินเยียนลืมวันเกิดเผยอวี้เฉิงเพราะเอาแต่หาเงินอยู่จริงๆ
หลังจากส่งข้อความหาเผยอวี้เฉิงแล้ว หลินเยียนก็ยังนึกไม่ออกว่าวันนี้เป็นวันเกิดของเผยอวี้เฉิงอยู่ดี…
เมื่อส่งข้อความหาเผยอวี้เฉิง หลินเยียนก็เตรียมที่จะเล่นอีกตาหนึ่ง
ขณะที่กำลังจะกดปุ่มเริ่มเล่นก็มีข้อความเด้งขึ้นมาในเกม
หมารวย : […]
หลินเยียนจ้องมองจุดไข่ปลาที่ยาวเป็นพรวน รู้สึกร้อนตัวอย่างน่าประหลาด
นับตั้งแต่ทำให้วังจิ่งหยางสะบักสะบอมในเกมครั้งนั้น วังจิ่งหยางก็บล็อกเธอ ไม่ได้โผล่มานานมากแล้ว
หลินเยียนกระแอมเบาๆ ครั้งหนึ่ง จากนั้นก็ส่งข้อความกลับไป
หลินฮวดไช้ : [พี่หมา ฉันผิดไปแล้ว…ฉันไม่ได้ตั้งใจแกล้งนายนะ…ครั้งก่อนมันอุบัติเหตุจริงๆ ฉันประจำเดือนมา ฮอร์โมนไม่สมดุล!]
หมารวย : [เหอะๆ ตอนที่เธอเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์และเพิ่งถูกคนหามลงจากเปลก็ฆ่าได้ห้าคนรวด เล่นได้ขนาดนั้น เธอยังมาบอกฉันว่าเป็นเพราะประจำเดือนมา ฮอร์โมนไม่สมดุลแค่นั้นเหรอ?]
หลินฮวดไช้ : [ก็เพราะนายไม่เข้าใจยังไงล่ะ! ประจำเดือนมันร้ายแรงกว่าอุบัติเหตุทางรถยนต์อีกนะ! ถ้าไม่เชื่อนายก็ลองไปหาในเน็ตดูสิ! ถึงยังไงคนเขาก็เป็นผู้หญิงนะ!]
หมารวย : [จริงเหรอ…?]
หลินฮวดไช้ : [ก็จริงน่ะสิ ให้โอกาสฉันอีกครั้งหนึ่งได้หรือเปล่า? เถ้าแก่ ครั้งนี้จะลดให้นายยี่สิบเปอร์เซ็นต์ รับรองว่าจะทำให้นายชนะอย่างสบายๆ !]
หลังจากวังจิ่งหยางสู้กับตัวเองไปยกหนึ่ง สุดท้ายก็เลือกที่จะเชื่อเธออีกครั้ง
หมารวย : [ก็ได้ จะเชื่ออีกสักครั้ง เริ่ม!]
หลินฮวดไช้ : [ได้เลยเถ้าแก่! เถ้าแก่รออันดับพุ่งพรวดเลยนะ!]
ไม่ง่ายดายเลยกว่าจะดึงเงินก้อนใหญ่อย่างวังจิ่งหยางกลับมาได้ หลินเยียนถูไม้ถูมือเตรียมตัวที่จะแสดงฝีมือ ลดราคาให้เขายี่สิบเปอร์เซ็นต์ฟรีๆ ปวดใจจะแย่อยู่แล้ว!
ด้วยฝีมือของเธอ ยังไม่เคยลดราคาต่ำขนาดนี้มาก่อนเลย!
ต้องโทษเจ้า ‘ประจำเดือน’ บัดซบนั่น!
หลินเยียนดึงวังจิ่งหยางเข้าทีม จากนั้นก็กำลังจะเลือกหลานหลิงหวังที่ตัวเองถนัดเพื่อล้างอาย!
อย่างไรก็ตาม…
ชั่วพริบตาที่หลินเยียนกำลังจะเลือกฮีโร่ อาการวิงเวียนที่คุ้นเคยก็บุกโจมตีเข้ามา
จากนั้นหลินเยียนก็รู้สึกเพียงหัวสมองว่างเปล่า
เมื่อรู้ตัวอีกครั้งหนึ่ง เธอมองดูมือตัวเองเคลื่อนจากหลานหลิงวังไปยังไช่เหวินจีที่อยู่ด้านข้างอย้างช้าๆ จากนั้นก็กดยืนยัน
หมารวย : […???]
หลินฮวดไช้ : [ฉันจะเล่นในป่า]
หมารวย : [หลินเยียน! ป่ากับผีน่ะสิ!!!]
…
ตอนนี้หลินเยียนที่จิตสำนึกถูกรุกรานส่งเสียงตวาดพร้อมกับวังจิ่งหยาง “ป่ากับผีน่ะสิ! พับผ่าสิ! มาอีกแล้ว! พี่สาว! เธอเข้าใจอะไรผิดรึเปล่า! ไช่เหวินจีเป็นตัวซับพอร์ตนะ ตัวซับพอร์ต! เป็นตัวเพิ่มเลือด! เธอไปเล่นในป่าแล้วจะสู้ใครได้! ไม่ถูกสิ นี่ไม่ใช่ประเด็นสำคัญ! ทำไมมาอีกล่ะ! เธอคิดจะทำอะไรอีก???”
ขณะที่หลินเยียนกำลังส่งเสียงตวาด เกมก็เริ่มขึ้นแล้ว
วังจิ่งหยางกับสมาชิกทีมคนอื่นมองดูขาสั้นๆ ของไช่เหวินจีเดินแกว่งไกวไปมาเข้าไปในป่า มิหนำซ้ำที่เข้าไปนั้นยังเป็น…ป่าของศัตรูอีกด้วย…
วังจิ่งหยางกับสมาชิกทีมอีกสามคนร้องแหกปากเสียงดังก็ไม่อาจเรียกให้กลับมาได้…
ตอนที่ 674 สถานะของคุณเผยภายในใจพี่เยียน
หลังจากเกมจบไปตาหนึ่ง หลินเยียนก็ถูกวังจิ่งหยางลบออกจากรายชื่อเพื่อน
เถ้าแก่อย่าไปสิ นี่!
มองดูลูกค้ารายใหญ่โบยบินจากไปตาปริบๆ หลินเยียนอยากจะตายแล้ว
“พี่สาว เธอเล่นเกมไม่เป็นก็ไม่เป็นไร ปิดเครื่องเธอทำเป็นรึเปล่า?!”
ต่อให้เป็นโหมดออโต้ก็ยังเล่นดีกว่าโหมดปีศาจของยัยคนนี้!
คนอื่นเล่มเกมเสียค่าโทรศัพท์ ยัยคนนี้เล่นเกมเสียเพื่อนร่วมทีม!
อย่าว่าแต่วังจิ่งหยางเลย แม้แต่ตัวเธอเองก็ยังทนดูไม่ได้
ครั้งก่อนตอนที่ยัยคนนี้เล่นเกม เธอสลบไสลไม่รู้ตัว หลังเกิดเรื่องพอมาดูผลการต่อสู้ก็รู้สึกน่าสังเวชมากพอแล้ว
คิดไม่ถึงเลยว่าพอได้เห็นกับตาตัวเองกลับน่ากลัวมากขนาดนี้…
มิน่าวังจิ่งหยางถึงบล็อกเธอ มิน่าช่วงนั้นพอเผยอวี่ถังได้ยินว่าเธอจะเล่นเกมก็วิ่งหนีเร็วยิ่งกว่ากระต่ายเสียอีก!
“พี่สาว เธอรู้หรือเปล่าว่าวันนี้สำคัญกับฉันมากแค่ไหน! ทำไมเธอต้องมาตอนนี้ด้วย” หลินเยียนอกจะแตกตายอยู่แล้ว
เผยอวี้เฉิงคิดไม่ถึงเช่นกันว่าจู่ๆ ตัวเองจะมาเข้าร่างหลินเยียน
พอรู้ตัวอีกทีก็เข้ามาอยู่ในร่างแล้ว มิหนำซ้ำพอเห็นสิ่งที่หลินเยียนกำลังจะทำ…เห็นได้ชัดว่าไม่ได้เตรียมเซอร์ไพรส์ให้เขาเลย
เมื่อเผยอวี้เฉิงได้ยินจึงพูดอย่างแช่มช้า “วันนี้…สำคัญมาก?”
หลินเยียนตอบกลับอย่างมั่นใจ “สำคัญแน่นอนสิ! เมื่อกี้ฉันเกือบจะดึงลูกค้ารายใหญ่กลับมาได้แล้ว แต่กลับถูกเธอทำให้เสียเรื่อง! นอกจากนี้ตารางการทำงานของฉันเต็มทั้งวัน! ตอนเช้าฉันต้องไปถ่ายโฆษณาที่สำคัญมากงานหนึ่ง ตอนบ่ายต้องไปเป็นแขกรับเชิญของรายการที่สำคัญมาก ตอนเย็นฉันยังมีงานเสริมที่สำคัญมากอีกงานหนึ่งอีก! เธอมาตอนนี้ ไม่รู้ว่าจะไปเมื่อไหร่ ถ้าทำให้ฉันเสียเวลาหาเงิน จะทำยังไง?”
เผยอวี้เฉิง “…”
หลินเยียนยิ่งพูดก็ยิ่งตื่นตระหนก “เธอทำลายการค้าใหญ่ของฉันไปแล้ว เธอคงไม่ได้คิดที่จะทำลายการค้าในวันนี้ของฉันอีกหรอกนะ?”
เผยอวี้เฉิงเงียบงันอยู่นาน จากนั้นก็เอ่ยปากพูด “วันนี้เธอไม่มีเรื่องสำคัญอื่นอีกแล้วเหรอ?”
หลินเยียน “เรื่องพวกนี้ยังสำคัญไม่พออีกรึไง? ยังมีเรื่องอะไรที่สำคัญอีก”
เผยอวี้เฉิง “ลองคิดดูให้ดี”
หลินเยียนรู้สึกประหลาดใจ ทำไมตอนที่เสียงตัวเองพูดประโยคนี้ออกมากลับเย็นยะเยือกอย่างน่าประหลาด
คิดๆ…
ให้เธอคิดอะไรล่ะ
วันนี้เธอยังมีเรื่องสำคัญอะไรอีก?
ไม่มีจริงๆ นี่นา!
เผยอวี้เฉิงไม่ต้องรอคำตอบจากหลินเยียน คำพูดและความรู้สึกภายในใจเธอส่งถึงเขาจนหมดสิ้น
ไม่ต้องสงสัยเลย เธอลืมจนหมดสิ้นแล้วจริงๆ
ขณะที่หลินเยียนกำลังเค้นสมองครุ่นคิด ทันใดนั้นก็พบว่าร่างกายของตัวเองเริ่มขยับแล้ว “เฮ้ๆๆ…เธอจะไปที่ไหนน่ะ”
เผยอวี้เฉิงลุกขึ้นออกไปนอกสนามแข่งโดยไม่พูดสักคำเดียว
ขณะที่เดินผ่านสนาม เฮ่อเล่อเฟิงก็ขวางหน้าหลินเยียนด้วยอาการตื่นเต้น “พี่เยียนๆ! เมื่อกี้ผมวิ่งเป็นยังไงบ้าง พัฒนาขึ้นบ้างหรือเปล่าครับ”
หลินเยียน “พี่สาว เธอชมเขาสักหน่อยสิ! เด็กกำลังอยู่ในช่วงต้องการสร้างความมั่นใจ!”
เมื่อครู่ตอนที่เฮ่อเล่อเฟิงกำลังขับรถวิ่งอยู่ เผยอวี้เฉิงกวาดสายตามองอยู่เช่นเดียวกัน ตอนนี้พอได้ยินจึงเอ่ยปากพูดกับเฮ่อเล่อเฟิงอย่างเรียบๆ ประโยคหนึ่ง “นายมีความสุขก็ดีแล้ว”
พอพูดจบก็หมุนตัวพร้อมจากไปทันที
หลินเยียน “…”
เฮ่อเล่อเฟิง “/(ㄒoㄒ)/~~”
……
เมื่อออกมา เผยอวี้เฉิงก็สตาร์ทรถเก่าบุโรทั่งคันนั้นของหลินเยียน
“พี่สาว นี่เธอเป็นอะไรน่ะ! ทำไมเห็นใครก็หาเรื่องคนนั้น! หรือว่าเธออยู่ในช่วงเมนส์มา?”
ขณะที่หลินเยียนกำลังบ่นกระปอดกระแปด เมื่อเห็นว่าตัวเองกำลังขึ้นรถก็รู้สึกประหวั่นขึ้นมาทันที ส่งเสียงตวาดออกมาโดยพลัน “ให้ตายสิ! พี่สาว มีอะไรก็พูดกันดีๆ! เธอจะทำอะไรก็ได้! แตะต้องผู้ชายของฉันก็ได้! แต่อย่ามาแตะต้องรถของฉันนะ!!!”
เผยอวี้เฉิง “…” เหอะๆ
