Astral Pet Store ร้านขายอสูรดวงดาว - ตอนที่ 516

ตอนที่ 516 มุ่งหน้าสู่หอคอย

 

“คุณแน่ใจนะ?”

 

ซูผิงได้รับกำลังใจจากการตอบกลับของเซี่ยจินชุ่ย”งั้นดีเลย ไปกันตอนนี้เลย” เขาพยายามขยับขา แต่แทบทรุด

 

ใบหน้าของเขากลับไร้สีมากขึ้น ซูผิงดูเหมือนจะกังวลมากกว่าที่เขาคาดไว้ เซี่ยจินชุ่ยจับที่แขนซูผิงเบา ๆ “คุณซูคุณโอเคไหม? ผมคิดว่าคุณต้องพักผ่อนบ้าง”

 

“ผมสบายดี…”

 

ซูผิงหอบ แทบจะไม่มีเสียงออกมา เขาเห็นเงาปีศาจและอสูรมากมายในดวงตา และความเหนื่อยล้าก็ทำร้ายเขา

 

“คุณซู!”

 

สภาพของเขาทำให้เซี่ยจินชุ่ยและฉินตู้หวงกลัว พวกเขารีบเข้ามาช่วย ทั้งสองคนไม่รู้เลยว่าซูผิงจะทรุดโทรมมากขนาดนี้

 

สิ่งนี้ทำให้พวกเขารู้ว่าซูผิงต้องใช้ความพยายามมากแค่ไหนในการตามล่าราชาสวรรค์ต่างโลก

 

ฉินตู้หวงพยุงซูผิงขึ้นมาและพูดกับเซี่ยจินชุ่ยว่า“ ผมจะพาคุณซูกลับไปที่ร้านของเขา และโทรเรียกผู้รักษา ผมจะปล่อยให้คุณจัดการที่นี่”

 

เซี่ยจินชุ่ยพยักหน้า ต้องขอบคุณซูผิงที่ราชาสวรรค์ถูกขับไล่ออกไป และเมืองฐานหลงเจียงก็ปลอดภัย ลำดับความสำคัญตอนนี้คือการดูแลซูผิง และทำให้แน่ใจว่าเขาไม่เป็นอะไร

 

“ไปเถอะ”

 

“โอเค “

 

ฉินตู้หวงออกไปทันที

 

หลังจากฉินตู้หวงจากไป เซี่ยจินชุ่ยก็หายใจเข้าลึก และฟังคำรายงานของด้านต่างๆ

 

ด้านทิศเหนือและทิศตะวันตกปลอดภัยซึ่งทำให้เขาโล่งใจ เขารู้สึกขอบคุณซูผิงมากยิ่งขึ้น ด้านเหนือได้รับความปลอดภัยเนื่องจากมังกรของซูผิง มิฉะนั้นด้านเหนือจะเป็นด่านแรกที่ถูกโจมตีเพราะแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่ตระกูลเย่และนักรบที่นั่นจะหยุดยั้งราชาอสูรร้ายทั้งสามตัวได้

 

“ เข้ามาเลย !!”

 

เซี่ยจินชุ่ยดึงดาบของเขา และพุ่งเข้าหาอสูรป่า

 

นักรบอสูรคนอื่น ๆ รับคำสั่งของเขา และกลับเข้าสู่สนามรบ

 

ขวัญกำลังใจเพิ่มขึ้นที่ด้านเหนือและตะวันตกเมื่อรู้ว่าราชาสวรรค์ถูกไล่ออกไปแล้ว ทุกคนเต็มไปด้วยความกระปรี้กระเปร่า นักรบอสูรกิตติมศักดิ์บางคนเรียกความแข็งแกร่งบางส่วนกลับมาได้เพราะมีแรงบันดาลใจ พวกเขากลับไปที่สนามรบ และในไม่ช้าก็บดขยี้อสูรป่า

 

อสูรป่าที่มาเพื่อทำลายเมืองฐานหลงเจียงถูกส่งกลับไป นักรบอสูรวิ่งไล่ตามอย่างดุเดือดท่ามกลางอสูรป่า

 

นักรบอสูรบางคนสามารถรวมทีมกันได้ พวกเขามีส่วนร่วมอย่างมากจากการร่วมพลังกัน

 

อสูรป่าส่งเสียงร้อง และมนุษย์ก็ร้องเสียงหลง มีแอ่งเลือดและภูเขาของซากศพรอบ ๆ เมืองฐาน

 

เมื่อราชาสวรรค์จากไป การต่อสู้ดำเนินไปอีกสามชั่วโมง มีอสูรป่าตายหรือบาดเจ็บทุกวินาที ในที่สุดการโจมตีของศัตรูก็ถูกขับไล่!

 

เมื่ออสูรป่าหนีไปอย่างทุลักทุเล เซี่ยจินชุ่ยก็ส่งข่าวออกไปว่าเมืองฐานนั้นปลอดภัยอีกครั้ง

 

นักรบอสูรทั้งหมดที่อยู่เบื้องหลังเพื่อปกป้องเมืองฐานหลงเจียงต่างพากันน้ำตาไหล รู้สึกอบอุ่น และตื่นเต้น

 

เลือดไม่ได้หลั่งไปโดยเปล่าประโยชน์!

 

พวกเขาทำได้!

 

พวกเขาช่วยเมืองนี้ที่มีราชาสวรรค์ต่างโลก และราชาอสูรร้ายหลายตัวบุกเข้ามาโจมตี!

 

ทุกคนมีความสุขและภูมิใจในตัวเอง พวกเขาเสียใจในเวลาเดียวกันกับการสูญเสียคู่หูในอ้อมแขน และคนที่พวกเขารัก

 

ผู้นำตระกูลทั้งห้าตอบรับข่าวดีด้วยความเงียบ

 

ตระกูลเหล่านี้ได้เสียสละนักรบอสูรจำนวนมากตั้งแต่รุ่นเยาว์ไปจนถึงนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ เหนือสิ่งอื่นใดพวกเขาเป็นสมาชิกในครอบครัว

 

แม้ว่าจะได้รับชัยชนะในการต่อสู้ แต่ราคาที่จ่ายไปก็สูงมาก จำนวนอสูรป่าที่ตายนั้นเกินจะนับ และจำนวนของนักรบอสูรที่เสียชีวิตก็เกินกว่าจะคำนวณเช่นกัน!

 

หลังจากหยุดพักหนึ่งเซี่ยจินชุ่ยได้ส่งคนไปติดตามอสูรป่าที่กำลังหลบหนี และบอกให้ผู้คนติดตามสถานการณ์ต่อไปเผื่อว่าราขาสวรรค์จะกลับมาอีกครั้ง

 

ในขณะเดียวกันเซี่ยจินชุ่ยให้คนระบุตัวตนของนักรบอสูรที่เสียชีวิต และนำศพของพวกเขากลับมา

 

นักรบอสูรเหล่านั้นล้วนเป็นฮีโร่ พวกเขาเสียชีวิตเพื่อปกป้องเมืองฐานหลงเจียง!

 

พวกเขาจะไม่ทิ้งซากศพไว้ในป่า

 

ทีมที่เข้าไปเก็บซากต่างปฏิบัติภารกิจด้วยความเศร้าโศก

 

พวกเขาระบุนักรบอสูรที่เสียชีวิตไปแล้วหลายคน บางคนยังคงอยู่ในปากของอสูรป่า ร่างกายของพวกเขาหายไปกว่าครึ่ง แต่ถึงกระนั้นพวกเขาก็ยังคงต่อสู้ดิ้นรนอย่างหนักก่อนที่พวกเขาจะตาย นักรบอสูรบางคนแขนของพวกเขาอยู่ที่หัวของอสูร บางคนยังคงอยู่ในท้องของอสูรป่าซึ่งถูกทำลายอย่างรุนแรง

 

มีแขนขาฉีกขาดอยู่ที่พื้น มุมมองนั้นน่ากลัวมาก

 

นักรบอสูรผู้เสียชีวิตแต่ละคนเป็นตัวแทนของตระกูลต่างๆ

 

ไม่มีใครสามารถบอกได้ว่ามีกี่ตระกูลที่ต้องเสียใจกับสมาชิกในตระกูลที่สูญเสีย!

 

เมืองฐานหลงเจียงสร้างประวัติศาสตร์

 

แต่ต้นทุนสูงเกินไป!

 

จากความสุขในตอนแรก ตอนนี้ค่อยๆหายไป ผู้คนต่างตกตะลึงกับจำนวนผู้เสียชีวิต เมืองฐานหลงเจียงทั้งหมดตกอยู่ภายใต้เงามืดแห่งความโศกเศร้า

 

ตอนแรกเซี่ยจินชุ่ยคิดอยากจะจัดงานเลี้ยงเนื่องจากมีนักรบอสูรเพียงไม่กี่คนที่เสียชีวิตในการบุกรอบแรก และซูผิงก็กลับมาทันเวลา แต่ตอนนี้เขาไม่มีความคิดนั้นแล้ว

 

หลังจากจัดการแล้วเซี่ยจินชุ่ยได้ไปเยี่ยมนักรบอสูรจากเมืองฐานอื่น ๆ และขอบคุณพวกเขาด้วยความจริงใจ

 

พวกเขาช่วยพวกเขาได้มาก เมืองฐานอาจถูกบุกไปแล้วหากไม่ได้รับความช่วยเหลือ

 

เป็นความจริงที่ซูผิงขับไล่ภัยคุกคามที่น่ากลัวที่สุดออกไป แต่อสูรป่าอื่น ๆ ก็ไม่อาจมองข้ามได้ เป็นเพราะความร่วมมือที่ทำให้พวกเขาประสบความสำเร็จ

 

บางคนออกจากหลงเจียงไปแล้ว และกลับไปที่เมืองฐานของตน

 

พวกเขาบรรลุเป้าหมายในการให้การสนับสนุนแล้ว ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องอยู่ต่อ

 

กองกำลังอื่น ๆ ที่ให้ความช่วยเหลือเลือกที่จะออกไปหลังจากที่พวกเขาได้เจอกับเซี่ยจินชุ่ยแล้ว

 

เมืองฐานหลงเจียงปลอดภัย พวกเขาไม่จำเป็นต้องอยู่ต่อ เซี่ยจินชุ่ยเปิดคลังและให้ของตอบแทนเป็นของขวัญด้วยเงินสมบัติ สมุนไพร พืช หรือไข่ของอสูรหายาก

 

หลังจากนั้นเขาก็รีบไปที่ร้านขายอสูรพิกซี่

 

ความดีความชอบมากที่สุดต้องยกให้ซูผิง

 

พวกเขาจะต้องเสียทุกสิ่งทุกอย่างหากไม่มีเขา และเมืองฐานก็จะถึงวาระ

 

ไม่มีใครสามารถหยุดราชาสวรรค์ต่างโลกได้ ไม่มีใครใกล้เคียงกับความแข็งแกร่งของราชาสวรรค์

 

เซี่ยจินชุ่ยค่อนข้างกังวลเกี่ยวกับซูผิง เขาไปที่ร้านและเห็นใบหน้าที่คุ้นเคยหลายคน

 

นอกจากนี้ยังมีปรมาจารย์ดาบ และอู่กวนเฉิง หมอที่มีชื่อเสียง เซี่ยจินชุ่ยจำได้ว่าเขามาเยือนเมืองฐานหลงเจียงครั้งแรกเป็นเพราะหยวนเทียนเฉิน แต่ซูผิงเป็นสาเหตุของการมาในครั้งนี้

 

เซี่ยจินชุ่ยถามอู่กวนเฉิงทันที“ คุณซูเป็นยังไงบ้าง? เขาฟื้นหรือยัง?”

 

อู่กวนเฉิงส่ายหัว “ยัง สถานการณ์ของคุณซูนั้น … แปลก เขาเสียเลือดและเพิ่งสร้างเลือดใหม่จากไขกระดูก ผมใช้ทักษะของผมเพื่อช่วยให้เขาสร้างเลือดได้มากขึ้น เขาอาการคงที่แล้ว ตอนนี้เขาควรจะตื่นได้แล้วในทางทฤษฎี แต่เขายังคงอยู่ในอาการโคม่า ผมคิดว่าจิตวิญญาณของเขาได้รับความเสียหายอย่างรุนแรงเช่นกัน”

 

“ เขาเสียเลือดเหรอ?”เซี่ยจินชุ่ยไม่อยากจะเชื่อเลย

 

เขาจำได้ว่าซูผิงหน้าซีดแค่ไหน คนจะอยู่รอดได้ยังไงเมื่อไม่มีเลือด?

 

นั่นจะไม่เกิดขึ้นกับทุกคนไม่ เว้นแม้แต่นักรบอสูร มันเป็นปาฏิหาริย์ที่ซูผิงสามารถรอดชีวิตมาได้

 

“คุณซู…”

 

เซี่ยจินชุ่ยกำหมัดแน่น เขาไม่รู้ว่าจะพูดอะไรหลังจากที่ซูผิงพยายามต่อสู้กับราชาสวรรค์ต่างโลก

 

การปกป้องเมืองฐานเป็นเรื่องของนายกเทศมนตรี แต่เขาแทบไม่ได้ทำอะไรเลย

 

เขาขอนักรบอสูรในตำนานมาช่วยไม่สำเร็จด้วยซ้ำ เซี่ยจินชุ่ยรู้สึกว่าเขาเป็นจุดอ่อน ไม่มีคุณสมบัติเหมาะสมใดๆ เขาเต็มไปด้วยความสำนึกผิดและเจ็บปวด เธอจะมีทางออกไหมนะ? เซี่ยจินชุ่ยระลึกถึงนักรบอสูรในตำนานในร้าน ไม่นานเขาก็เห็นโจแอนนาที่ยืนพิงประตูห้องอสูร หญิงสาวที่มีใบหน้าน่าทึ่งนั้นห่างเหินจนดูเหมือนเธอไม่ได้มาจากโลกนี้

 

คนอื่น ๆ ก็หันมามองเธอเช่นกัน

 

หญิงสาวรับซูผิงตอนที่พวกเขาพาเขากลับมาที่ร้าน และเธอไม่ให้ใครยุ่งกับเขา อู่กวนเฉิงพยายามอย่างมากเพื่อเกลี้ยกล่อมเธอ และแสดงให้เธอเห็นทักษะบางอย่างของเขา ในที่สุดเธอก็ยอมให้เขาช่วยเหลือซูผิง

 

“ เขาไม่ได้ตาย เขาแค่หมดสติ พวกนายไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเขา” โจแอนนาพูดอย่างเย็นชา

 

คำตอบของเธอสร้างความโล่งใจเป็นอย่างมากมาก “ ดี นั่นดีเลย”เซี่ยจินชุ่ยถอนหายใจยาว “ มันเป็นความผิดของผมทั้งหมด ผมทำอะไรไม่ได้ซักอย่าง คุณซูไม่จำเป็นต้องต่อสู้เพียงลำพังหากผมสามารถโน้มน้าวให้นักรบอสูรในตำนานมาช่วยเราได้ อย่างน้อยที่สุดก็คงจะมีนักรบอสูรในตำนานมาช่วยเขาจัดการกับราชาสวรรค์”

 

ฉินตู้หวงเงียบลง

 

เขาเพิ่งมาถึงระดับตำนาน และเป็นคนเดียวที่อยู่ในระดับนี้นอกเหนือจากโจแอนนา อย่างไรก็ตามเขาทิ้งราชาสวรรค์ต่างโลกให้คนที่ไม่ได้อยู่ในระดับตำนานจัดการ

 

“ กลับไปทำธุระของพวกนาย ถ้าไม่มีอะไรต้องทำที่นี่ นายอยู่ก็ไม่ได้ช่วยอะไร ”โจแอนนากล่าว

 

คำพูดของเธอทำให้พวกเขารู้สึกหงุดหงิดมากยิ่งขึ้น ไม่นานพวกเขาก็จากไปทีละคน

 

ในคอกเลี้ยงดูของห้องอสูร

 

ซูผิงกำลังพักผ่อนในขณะที่ไม่ได้เคลื่อนไหวกล้ามเนื้อ ดวงตาของเขาปิดสนิท

 

“ นายได้รับบาดเจ็บสาหัสมาก แต่ตัวตนเบื้องหลังนายก็ยังไม่ออกมา?” หลังจากที่ทุกคนออกไป โจแอนนาก็เข้ามานั่งในห้องอสูร จ้องมองซูผิง

 

เธอสามารถบอกได้ว่าซูผิงต้องใช้ทักษะพิเศษบางอย่าง เธอได้รู้บางอย่างจากโครงกระดูกแล้ว

 

ว่ากันว่าราชาโครงกระดูกมีโอกาสที่จะเชี่ยวชาญทักษะในการครอบงำ โครงกระดูกน้อยตื่นขึ้นมาและอยู่ในช่วงเวลาที่ซูผิงใกล้จะหมดพลัง

 

เห็นได้ชัดว่าโครงกระดูกน้อยอยู่ในระดับดวงดาว ซึ่งเป็นสิ่งบ่งชี้ว่าการปลุกสายเลือดเสร็จสิ้นแล้ว

 

“ แกรู้ไหมว่าแกเกือบจะฆ่าเจ้านายของแกแล้ว” โจแอนพูดอย่างไม่พอใจกับโครงกระดูกน้อยซึ่งกระจัดกระจายอยู่ในคอกเลี้ยงดูอีกอัน

 

เบ้าตาของโครงกระดูกน้อยเรืองแสง และขยับขากรรไกร

 

โจแอนนาเลิกคิ้ว “ อย่าคุยกับฉัน เขาจะไม่ลงเอยแบบนี้ถ้าแกไม่ปล่อยให้เขาหักโหมเกินไป เขาเกือบตาย ตอนนี้เขาคงจะตายไปแล้วถ้าไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่าเขาได้รับพรที่แปลกและโบราณ “

 

โครงกระดูกน้อยปิดขากรรไกร และแสงที่เบ้าตาก็ดับลง

 

โจแอนนาตะคอก ไม่พูดอะไรกับโครงกระดูกน้อยอีก

 

“ทำไมนายถึงทำแบบนี้? ทำไมต้องพยายามอย่างหนักในเมื่อนายมีความแข็งแกร่งเช่นนี้แล้ว? นายควรใช้ชีวิตที่สะดวกสบายและบ่มเพาะ นายจะเติบโตขึ้นเพื่อไปถึงระดับดวงดาวและแม้กระทั่งกลายเป็นเทพในอนาคต โง่จริงๆ” โจแอนนาพึมพำ

ในความมืดมิด

 

ซูผิงกำลังฝันร้ายที่ยาวนานที่สุด

 

ในความฝันของเขามังกรเพลิงนรกเสียชีวิตรวมทั้งโครงกระดูกน้อย,สุนัขมังกรดำ และอสรพิษม่วง พวกมันทั้งหมดตาย

 

สิ้นหวัง

 

สยอง!

 

“ ไม่ !!” ซูผิงตะโกน วินาทีต่อมาเขาลืมตาขึ้น เขาลุกขึ้นนั่ง แสงแยงเข้ามาในสายตาของเขา และเขาก็ค่อยๆมองเห็นสิ่งต่างๆได้

 

ความเจ็บปวดปกคลุมเขา

 

เขามองไปรอบ ๆ โดยตระหนักว่าเขาอยู่ในคอกเลี้ยงดู

 

เขากลับมาที่ร้าน

 

หลังจากมึนงงอยู่สักพักซูผิงก็ลุกขึ้นนั่งและรีบออกจากคอกเลี้ยงดูโดยไม่คำนึงถึงความเจ็บปวด

 

“อะไร?”

 

โจแอนนาที่กำลังบ่มเพาะและจับตาดูซูผิงอยู่ในคอกเลี้ยงดูอีกอันลืมตา เธอก้าวออกมาจากคอกเลี้ยงดู “นายเพิ่งตื่น จะไปไหน?”

 

“ ฉันหมดสติไปนานแค่ไหนแล้ว?” ซูผิงถาม

 

“สองวัน”

 

โจแอนนาขมวดคิ้ว “ นายต้องการการพักผ่อนอย่างเต็มที่ ควรจะรู้นะว่าตัวเองเกือบตาย”

 

สองวัน! ซูผิงเต็มไปด้วยความกลัวและดีใจ โชคดีที่แค่สองวัน หากนานกว่านี้อีกวันหนึ่งเขาคงเกลียดตัวเองจนตาย

 

เขาต้องการใช้โทรศัพท์เพื่อโทรหาเซี่ยจินชุ่ย จากนั้นเขาก็สังเกตุว่าเขาสวมชุดใหม่

 

“ โทรศัพท์ของฉันอยู่ที่ไหน” เขาถามด้วยความงุนงง

 

โจแอนนาหน้าแดงเล็กน้อย “ ในตู้เก็บของนั่น”

 

ซูผิงไม่ได้สังเกตเห็นสิ่งผิดปกติเกี่ยวกับความเขินอายของเธอ เขารีบไปที่ล็อกเกอร์ และล้วงโทรศัพท์ของเขาออกมา

 

เขาโทรหาเซี่ยจินชุ่ยทันที

 

“ คุณเซี่ย ผมซูผิง คุณมีเวลาไหม? เราต้องไปที่หอคอยเดี๋ยวนี้!” ซูผิงกล่าวด้วยความเร่งรีบ

 

“คุณซูคุณตื่นแล้ว”เซี่ยจินชุ่ยรู้สึกประหลาดใจและยินดี “ ไม่มีปัญหา ผมจะรีบไปหาคุณ”

 

เซี่ยจินชุ่ยมอบหมายเรื่องทั้งหมดของเขาให้กับเลขาหลังจากวางสาย สองวันผ่านไปหลังจากอสูรร้ายถูกขับออกไป ไม่มีเสียงเชียร์ ไม่มีการเฉลิมฉลองในเมืองฐานหลงเจียงซึ่งเป็นการไว้อาลัยให้กับวีรบุรุษที่ล่วงลับไปแล้วในการสู้รบ

 

ผู้รอดชีวิตได้เผยแพร่ข้อความบนเว็บไซต์โซเชียลเพื่อเป็นเกียรติแก่ผู้เสียชีวิต

 

การจัดการกับผลพวงเป็นเรื่องลำบาก ถึงกระนั้นเซี่ยจินชุ่ยก็ตัดสินใจที่จะไปที่หอคอยกับซูผิง ซูผิงนั้นรีบร้อนมาก เขาตรวจสอบสถานะวิญญาณของมังกรเพลิงนรกในช่องสัญญา สีของวิญญาณยังคงเป็นสีทอง และมีการยึดเกาะซึ่งช่วยบรรเทาความวิตกกังวลของเขาได้

 

“อาจารย์จะไปที่หอคอยเหรอคะ?”

 

จงหลิงถงดีใจที่เห็นว่าซูผิงฟื้นแล้ว แต่เธอก็ต้องประหลาดใจเนื่องจากเขาต้องการรีบไปหอคอย

 

แม้ว่าเธอจะไม่ใช่นักรบอสูร แต่เธอก็เคยได้ยินเกี่ยวกับหอคอย นั่นคือสถานที่ที่เหล่านักรบอสูรในตำนานรวมตัวกัน ทำไมซูผิงถึงจะไปที่นั่น?

 

ถังยู่หรานก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกันที่พบว่าซูผิงต้องการออกไปที่หอคอยทันทีที่เขาตื่นขึ้นมา

 

ซูผิงดีใจมากที่เห็นหญิงสาวทั้งสองยังปลอดภัยดี “ เมืองฐานหลงเจียงเป็นยังไงบ้าง? อสูรป่าถูกจัดการหมดแล้วหรือเปล่า?”

 

“ใช่” ถังยู่หรานตอบ

 

ซูผิงตอบด้วยความเงียบ อสูรป่าไปแล้ว แต่คนตายจะไม่กลับมา

 

ยิ่งคิดถึงมังกรเพลิงนรก มันก็ทำให้เขาเต็มไปด้วยความมืดมนยิ่งขึ้น เขารู้ดีว่าการสูญเสียคนที่รักไปนั้นเจ็บปวดเพียงใด

 

หลังจากนั้นไม่นานเซี่ยจินชุ่ยก็มาถึงร้านของซูผิง

 

“คุณซูเราจะไปตอนนี้เลยหรอ?”เซี่ยจินชุ่ยดีใจที่เห็นซูผิงฟื้นตัวขึ้นมา และแก้มของเขาก็มีสีชมพูจางๆ

 

ซูผิงพยักหน้า “ เราจะไปหอคอยกัน เร็วที่สุดใช้เวลาเท่าไหร่?”

 

“ครึ่งวัน”เซี่ยจินชุ่ยรับรู้ได้ว่าซูผิงกังวลแค่ไหน

 

อีกคนมาถึงขณะที่พวกเขาคุยกัน มันคือฉินตู้หวง

 

“ คุณกำลังจะไปที่หอคอยหรอ? ผมจะไปกับคุณ”

 

ซูผิงไม่เข้าใจ แต่เซี่ยจินชุ่ยเข้าใจ “ ถูกต้องคุณควรไป คุณเพิ่งถึงระดับตำนาน ดังนั้นคุณต้องรายงานต่อหอคอย พวกเขาจะดุคุณ ถ้าคุณไม่ไปและพวกเขาจะมาที่นี่เพื่อรับคุณ”

 

ฉินตู้หวงพยักหน้า

 

เป็นกฎมาหลายปีแล้วที่ทุกคนต้องรายงานตัวต่อหอคอยหลังจากขึ้นสู่ระดับตำนาน