Astral Pet Store ร้านขายอสูรดวงดาว - ตอนที่ 498

ตอนที่ 498 การมาถึงของอสูร

 

ซูผิงไม่อยากไป ข้อแรกเป็นเพราะร้านของเขา เขาไม่สามารถนำมันติดตัวไปด้วยได้ อีกข้อคือเขาไม่อยากเห็นเมืองฐานหลงเจียงล่มสลายจริงๆ!

 

เขาสามารถหาเลี้ยงชีพในเมืองฐานอื่นได้ อย่างไรก็ตามแต่ละเมืองฐานนั้นแตกต่างกัน เมื่อเขาไปเยี่ยมชมเมืองฐานแสงศักดิ์สิทธิ์ เขาสังเกตเห็นว่าเมืองนั้นมีความเจริญรุ่งเรืองและถนนก็สะอาด แต่เขาไม่รู้สึกเหมือนอยู่ที่นี่

 

เรียกได้ว่าเป็นบ้านเพียงแห่งเดียวและไม่มีที่ไหนมาแทนที่ได้!

 

“คุณซู ทำไม?”เซี่ยจินชุ่ยพบว่ามันยากที่จะเข้าใจ ทำไมเขาถึงอยู่ ในเมื่อแม้แต่นักรบอสูรในตำนานจากหอคอยก็ไม่กล้าที่จะช่วยเหลือพวกเขา? มันคุ้มหรอ?

 

“ ผมต้องมีเหตุผลด้วยหรอ?” ซูผิงตอบคำถามด้วยคำถาม

 

คนอื่น ๆ จ้องมองเขาด้วยความงุนงง

 

‘ผมต้องการเหตุผลด้วยหรอ?’

 

คุณไม่ต้องการเหตุผล?

 

พวกเขารู้สึกว่าซูผิงคงจะบ้าไปแล้ว แต่ชายหนุ่มจริงจัง และสงบมากกว่าที่เคยเป็นมา

 

เขาอยากจะเผชิญกับอันตรายร้ายแรงมากกว่าจากไป?

 

ไม่มีใครพูดอะไรสักพัก

 

“ เนื่องจากคุณซูเต็มใจที่จะอยู่ต่อ ผมจึงเต็มที่จะอยู่ช่วยรักษาธุรกิจของเขา!”โจวเทียนหลินกล่าวทันที เขาหายใจเข้าลึก และมีท่าทีมุ่งมั่น

 

เขาเป็นคนที่ทำให้คนอื่นตกตะลึงในครั้งนี้

 

ไม่มีใครคาดคิดมาก่อนว่าโจวเทียนหลินจะสามารถกล้าหาญได้แบบนี้! เขาพูดแบบนี้เพราะซูผิงเหรอ?

 

แต่ทว่า มันดูเหมือนจำเป็นต้องประจบซูผิงในสถานการณ์นี้เพราะแม้แต่หอคอยก็ยังไม่เต็มใจช่วย!

 

โจวเทียนหลินกำลังเสี่ยงแลกตระกูลโจวในครั้งนี้!

 

พวกเขาเห็นบางอย่างที่มักจะไม่มีอยู่บนใบหน้าของผู้ชายคนนี้ เขาไม่ได้เอาใจผิง และเขาก็ไม่ได้พูดเล่น ๆ

 

ฉินตู้หวงส่ายหัวและหัวเราะ “ ตระกูลฉินอาศัยอยู่ในเมืองฐานหลงเจียงมานานกว่าร้อยปี คุณปู่ของผมอยู่ที่หลงเจียง คนของผมยังคงถูกฝังอยู่ในสุสานที่นี่ ผม…ไม่มีทางทิ้งพวกเขาไว้ที่นี่ ตระกูลฉินจะอยู่ แต่ผมต้องบอกก่อนว่าเราจะส่งผู้หญิงและเด็กบางคนออกไป เพียงเพื่อรักษาความหวังในอนาคตของตระกูลฉิน”

 

คำพูดของชายชราคนนั้นน่าชื่นชม

 

โจวเทียนหลินตบไหล่ของฉินตู้หวงพร้อมกับหัวเราะ“ เฒ่าฉิน มาดูกันว่าคราวนี้พวกเราคนไหนสามารถฆ่าอสูรป่าได้มากกว่ากัน ฉันอยากจะแข่งขันกับนาย จิ้งจอกเฒ่าเจ้าเล่ห์!”

 

ฉินตู้หวงไม่รังเกียจการตบเบา ๆ นี่ “ ยินดี แต่นายไม่เก่งเท่าฉัน ฉันไม่ยอมนายง่ายๆแน่!”

 

“ฮ่า!”โจวเทียนหลินหัวเราะออกมาเสียงดัง

 

“ พวกนาย…” มู่เป่ยไห่จ้องมองพวกเขา “บ้าหรือเปล่า? คุณซูอยู่ภายใต้การคุ้มครองของนักรบอสูรในตำนาน และเขาสามารถออกไปได้ทุกเมื่อที่ต้องการ ราชาอสูรร้ายเพียงอย่างเดียวสามารถเอาชีวิตนายได้ ไม่ต้องพูดถึงว่าราชาสวรรค์ต่างโลกที่สามารถมาได้ทุกนาที!”

 

ฉินตู้หวงยิ้ม“ บางทีฉันอาจจะบ้า เนื่องจากคุณซูมีความกล้าที่จะอยู่ เราจึงยินดีที่จะอยู่กับเขามากกว่า บ้าไปด้วยกันเถอะ!”

 

“พูดได้ดี!” ผู้นำตระกูลเย่หยุดชะงักกะทันหัน ความกังวลบนใบหน้าของเขาหายไป “ ฉันรู้สึกอายเพราะโดยปกติแล้วฉันมักจะภูมิใจในตัวเองที่เป็นวีรบุรุษและตระกูลเย่นั้นดีที่สุดเมื่อต้องออกศึก แต่กลับกลายเป็นว่าเทียนหลินเป็นคนที่กล้าหาญในช่วงเวลาวิกฤตนี้ ให้ฉันจะบอกความจริงกับนาย ก่อนวันนี้ฉันดูถูกนาย แต่ตอนนี้ฉันยินดีที่จะบอกว่าตระกูลโจวมีคุณสมบัติมากพอที่จะแข่งขันกับตระกูลเย่!”

 

“ พูดอะไร ฉันไม่เคยมีความรู้สึกแบบเดียวกันกับตระกูลเย่ ฉันรู้ว่านายจัดอันดับตระกูลโจวของฉันอยู่ที่ห้า แต่คู่แข่งเดียวของฉันคือตระกูลฉิน!”โจวเทียนหลินโต้กลับ

 

ฉินตู้หวงหัวเราะ “ พวกคนง่า!” มู่เป่ยไห่จ้องมองพวกเขาทั้งสามคนที่กำลังสนทนา

 

เขากำลังเม้มปาก “ พวกนายรู้ไหมว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าอยู่ต่อไป? ตระกูลของนายจะไม่มีอยู่ในโลกนี้อีกต่อไป! คุ้มหรอ?”

 

“ เราจะไม่รู้คำตอบสำหรับคำถามนั้นจนกว่าเราจะลอง”ฉินตู้หวงตอบ“ ตระกูลฉินเป็นตระกูลที่มีอำนาจมากที่สุดในเมืองฐานหลงเจียง! เมื่อผู้คนพูดถึงเมืองฐานหลงเจียง พวกเขาจะนึกถึงตระกูลฉิน!

 

“ แม้ว่าพวกเราทุกคนจะจากไป ตระกูลฉินก็จะไปเป็นคนสุดท้าย!”

 

ความโกรธของมู่เป่ยไห่ได้รับคำตอบจากความสงบของฉินตู้หวง มู่เป่ยไห่มองเข้าไปในดวงตาของอีกฝ่าย เขากำหมัดแน่น และต่อยอากาศ

 

“ ฉันไม่สนใจว่านายกำลังคิดอะไร ตระกูลมู่จะไม่ลงไปเล่นด้วย!” เขาพูดพลางกัดฟัน

 

เขานึกถึงบางสิ่งบางอย่าง และพูดกับซูผิงว่า“ คุณซูนี่ไม่เกี่ยวกับคุณ ผมหวังว่าคุณจะเข้าใจ!”

 

ซูผิงตอบ“ คุณคิดมากเกินไป ไม่ว่าคุณจะอยู่หรือไปก็ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับผม ผมจะไม่ตัดสินคุณ!

 

“ ผมอยากอยู่ต่อ และนั่นเป็นการตัดสินใจส่วนตัวของผมล้วนๆ ผมจะไม่ขู่หรือบีบบังคับให้คุณทำอะไร คุณมาจากตระกูลใหญ่ และคุณมีสมาชิกในตระกูลมากมายที่ต้องนึกถึง ถ้าผมเป็นคุณผมก็คงไปเหมือนกัน ดังนั้นไม่ต้องกังวล”

 

มู่เป่ยไห่รู้สึกโล่งใจ เขามองไปที่ทั้งสาม แต่ไม่ได้พูดอะไรอีก

 

ฉินตู้หวงและโจวเทียนหลินไม่แปลกใจที่ได้ยินว่ามู่เป่ยไห่จะไป พวกเขาไม่ได้อยู่ที่นี่เพราะซูผิง พวกเขาตัดสินใจด้วยตัวเอง พวกเขาจะอยู่แม้ว่าซูผิงจะไป!

 

แน่นอนว่าพวกเขาอาจต้องตาย

 

พวกเขาพยายามทำภารกิจที่เป็นไปไม่ได้!

 

แต่นี่คือเมืองฐานหลงเจียง!

 

หากพวกเขาต้องไปที่เมืองฐานอื่น พวกเขาจะไม่รู้สึกมีชีวิตเหมือนอยู่บ้านเกิด

 

เมืองฐานอื่น ๆ ไม่สามารถแทนที่บ้านของพวกเขาได้!

 

ดังที่กล่าวมาพวกเขาจะไม่ให้สมาชิกในตระกูลทั้งหมดอยู่ที่นี่ พวกเขาจะให้แค่นักรบอสูรอยู่ มิฉะนั้นพวกเขาจะส่งทั้งตระกูลไปสู่ความพินาศ!

 

“ ผมขอโทษ แต่ผมไม่คิดว่าตระกูลหลิวจะมีกำลังพลเหลือสำหรับการต่อสู้อีกแล้ว” หลิวเทียนจงกล่าวขอโทษ ผู้คนไม่ได้พูดอะไรกับสิ่งนั้น

 

ทุกคนมีอิสระในการเลือก ไม่มีใครห้ามใครไม่ให้ไปได้

 

เซี่ยจินชุ่ยไม่ได้พูดอะไรเลยตลอดเวลา

 

เขายังคงเงียบแม้ว่าคนอื่นจะหยุดพูดแล้วก็ตาม

 

“เซี่ยแผนของคุณคืออะไร?”ฉินตู้หวงถามขมวดคิ้ว

 

เซี่ยจินชุ่ยมองไปที่ผู้นำตระกูล และจากนั้นหันไปหาซูผิง“ ผมวางแผนที่จะอพยพ” เขาพูดเสียงเบา

 

นั่นเป็นเรื่องน่าประหลาดใจ

 

เซี่ยจินชุ่ยกำลังดิ้นรน เขาก้มหน้าลง “ผมขอโทษ ในฐานะนายกเทศมนตรีผมไม่สามารถปล่อยให้ทุกคนอยู่ในเมืองเพื่อเผชิญกับการต่อสู้ที่อันตรายนี้ได้ ผมหวังว่าจะมีบางส่วนออกไปโดยเฉพาะผู้หญิงและเด็ก ๆ พวกเขาสามารถอาศัยอยู่ในเมืองฐานอื่น ๆ และสืบสานมรดกของเราได้ สำหรับผม … ผมจะอยู่กับคุณจนถึงที่สุด!”

 

คนอื่น ๆ รู้สึกประทับใจกับคำพูดของเขา

 

ฉินตู้หวงหายใจเข้าลึก ๆ “เซี่ยคุณไม่ต้องขอโทษอะไรเลย คุณทำสิ่งที่ถูกต้องแล้ว” “ อันที่จริง เราไม่สามารถสูญเสียมรดกของเมืองฐานหลงเจียงได้!”

 

“ แม้หลังจากเมืองฐานหลงเจียงจะหายไป แต่หลายปีต่อมาผู้คนก็ยังจำได้ว่าครั้งหนึ่งเคยมีสถานที่ที่เรียกว่าหลงเจียง!”

 

เมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้นเซี่ยจินชุ่ยก็รู้สึกเจ็บปวดมากขึ้น “ผมขอโทษ. ผมไม่ใช่นายกเทศมนตรีที่ดี เราคงไม่ต้องตัดสินใจเช่นนี้ หาก…ถ้าผมสามารถนำนักรบอสูรในตำนานมาจากหอคอยได้ ถ้าผมสามารถโน้มน้าวพวกเขาได้…”

 

“เซี่ยนั่นไม่ใช่ปัญหาของคุณ นั่นคือชะตากรรมของเมืองฐานของเรา”ฉินตู้หวงตบไหล่เขา และถอนหายใจ

 

โจวเทียนหลินกล่าวเสริมว่า“ ใช่ การพึ่งพาตัวเองดีกว่าพึ่งพาคนอื่น นักรบอสูรในตำนานยังไม่มา แล้วไงล่ะ? ผมไม่เคยต่อสู้กับราชาอสูรร้ายมาก่อน คราวนี้ผมจะได้ลองสักที!”

 

ผู้นำตระกูลเย่มองไปที่โจวเทียนหลิน ช่างน่าประหลาดใจ โจวเทียนหลินและเขาคิดเหมือนกัน

 

ผู้นำตระกูลเย่คิดมีความคิดที่เปลี่ยนไปเกี่ยวกับโจวเทียนหลินในขณะนี้ สิ่งที่เขาคิดกับตระกูลโจวในอดีตนั้นผิด เขาจะลืมตระกูลหลิวและมู่ ถ้าเขารู้เรื่องนี้ก่อนหน้านี้

 

มู่เป่ยไห่พูดกับเซี่ยจินชุ่ยด้วยใบหน้าที่ขุ่นมัว“เซี่ยการโทษตัวเองจะไม่ทำให้ดีขึ้น เนื่องจากมีความคิดที่จะอพยพเราจึงต้องพูดคุยเกี่ยวกับแผนในขณะนี้ มันจะสายเกินไปหากอสูรร้ายมาถึง!”

 

“ใช่”หลิวเทียนจงพยักหน้า

 

เซี่ยจินชุ่ยหายใจเข้าลึก ๆ และพยักหน้า “ใช่ เราต้องรีบ ผมได้วางแผนไว้แล้ว ตอนนี้ผมจะอธิบายให้พวกคุณฟัง…”

 

“ ได้เลย”

 

ในไม่ช้าเซี่ยจินชุ่ยก็บอกรายละเอียดเกี่ยวกับแผนการของเขา มู่เป่ยไห่และหลิวเทียนเสริม มีคนในตระกูลฉิน โจวและเย่ที่ต้องออกไปเช่นกัน ผู้ที่ไม่มีความสามารถในการต่อสู้จะไม่สามารถช่วยได้แม้ว่าพวกเขาจะอยู่ พวกเขาต้องออกไป วิธีนี้จะช่วยให้พวกเขามีความหวังสำหรับตระกูล

 

พวกเขายังต้องย้ายทรัพย์สินบางส่วนของตระกูล

 

ซูผิงกำลังคิดเรื่องอื่นในระหว่างหารือเกี่ยวกับแผนการอพยพ

 

พวกเขาแยกกันหลังการประชุม ผู้นำตระกูลทั้งห้ามีงานของตัวเอง เซี่ยจินชุ่ยไม่ได้ขอให้ซูผิงอะไร แค่เขาอยู่ก็เกินพอแล้ว การอพยพไม่เกี่ยวข้องกับซูผิง

 

ที่ร้านค้า

 

ซูผิงดึงหน้าต่างสถานะของระบบขึ้นและตรวจสอบแต้มพลังงานของเขา เขาใช้ไปสามล้านแต้มในสระวิญญาณ และได้รับอสูรสามตัว หลังจากนั้นเขาก็ขายอสูรและได้รับเงินคืนมา ปัจจุบันเขามีแต้มพลังทั้งหมดเจ็ดล้านแต้ม

 

เขาสามารถเลื่อนขั้นร้านค้าด้วยเงินอีกสามล้าน

 

แต่การเลื่อนขั้นร้านค้าจะไม่สามารถแก้ปัญหาได้

 

ฉันสามารถให้จระเข้สงครามเฝ้าด้านหนึ่ง สุนัขมังกรดำอีกด้านหนึ่ง และฉันดูแลอีกด้าน ตระกูลฉิน และตระกูลโจวจะปกป้องด้านที่เหลือ อย่างไรก็ตามมันจะเป็นเรื่องยากสำหรับพวกเขาหากราชาอสูรร้ายมุ่งหน้าไปหาพวกเขา มีอสูรร้ายทั้งหมดห้าตัว ด้านหนึ่งของเมืองจะเจอราชาอสูรร้ายสองตัว

 

ราชาสวรรค์ต่างโลกก็จะมาที่นี่เช่นกัน ฉันจะต้องเป็นคนจัดการกับเรื่องนั้น

 

ในกรณีนี้คนอื่น ๆ จะต้องต่อสู้กับราชาอสูรร้าย

 

ในที่สุดซูผิงก็ตัดสินใจและเดินเข้าไปในห้องที่มีสระวิญญาณ เขาวางแผนที่จะใช้พลังงานทั้งหมดเจ็ดล้านแต้ม!

 

หากเขาได้รับราชาอสูรร้ายมากขึ้น โอกาสที่จะประสบความสำเร็จก็จะเพิ่มขึ้น! ปัญหาเดียวคือราชาสวรรค์ต่างโลก!

 

เมื่อเข้าไปในห้องสิ่งที่ซูผิงสามารถมองเห็นได้คือท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวอันกว้างใหญ่ที่ขยายออกไปไม่สิ้นสุด

 

เขาเดินไปท่ามกลางดวงดาวและมีสระน้ำอยู่ตรงหน้าเขา

 

“ เริ่ม!”

 

ซูผิงตัดสินใจแล้ว เขาเริ่มกระบวนการโดยไม่รอช้า ลบหนึ่งล้านแต้มพลังงาน

 

ไม่นานสระวิญญาณก็เริ่มเรืองแสง

 

โฮก!

 

หลังจากนั้นไม่นาน – ด้วยการผสมผสานของความโกลาหลและรูปแบบพลังงานที่ซับซ้อนทางจิตวิญญาณก็เริ่มปรากฏขึ้น และเสียงคำรามดังมาจากข้างใน!

 

เสียงคำรามดังมากและเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า ซึ่งทำให้ดวงตาของซูผิงเปล่งประกาย

 

อสูรวัยผู้ใหญ่!

 

เขาเห็นเงายักษ์ ร่างกำยำค่อยๆลอยขึ้นเหนือบ่อน้ำ มันเป็นอสูรประหลาดที่มีปีกบนหลัง และมีร่างกายคล้ายกับแมงป่อง มันคือราชาอสูรร้าย!

 

“ ขอแสดงความยินดีกับเจ้าของที่ได้รับ แมงป่องพายุ!” ระบบกล่าว

 

ซูผิงตรวจสอบคุณสมบัติของราชาอสูรร้าย ความแข็งแกร่งของราชาอสูรร้ายคือ 16.5!

 

ทรงพลังยิ่งกว่าสุนัขมังกรดำ!

 

ความแข็งแกร่งของสุนัขมังกรดำอยู่ที่ 14 เท่านั้น

 

ซูผิงเก็บอสูรร้าย และไปต่อ

 

ไม่นานอสูรตัวที่สองก็ปรากฏตัว เสียงคำรามบ่งบอกว่าเป็นวัยผู้ใหญ่เช่นกัน! แต่ซูผิงโชคดีน้อยกว่าครั้งก่อน อสูรตัวนี้เป็นอสูรระดับเก้าขั้นสูงสุด

 

ซูผิงทำซ้ำโดยไม่ลังเล

 

ครั้งที่สาม ที่สี่ …

 

ในไม่ช้าซูผิงก็ใช้พลังงานไปทั้งหมดเจ็ดล้านแต้ม!

 

เขาได้รับอสูรเจ็ดตัว ในเจ็ดตัวมีสองตัวอยู่ที่ระดับเก้าขั้นสูงสุด และอีกห้าตัวเป็นราชาอสูรร้ายทั้งหมด!

 

ครั้งนี้เขาค่อนข้างโชคดี โชคดีกว่ารอบที่แล้วมาก อย่างไรก็ตามในบรรดาราชาอสูรร้ายทั้งหมดมีเพียงตัวเดียวเท่านั้นที่อยู่ในสภาวะว่างเปล่า และเข้าสู่วัยผู้ใหญ่แล้ว มีหนึ่งในนั้นยังอยู่ในวัยแรกเกิดที่มีความแข็งแกร่งซึ่งแทบจะเทียบไม่ได้กับระดับหก สำหรับอีกสามตัวความแข็งแกร่งของพวกมันคือ 12, 15 และ 16 ตามลำดับ

 

ในสามตัวไม่มีตัวใดดีเท่ากับจระเข้สงคราม

 

ราชาอสูรร้ายที่ทรงพลังที่สุดในห้าตัวคือแมงป่องพายุ

 

“ ฉันพยายามเจ็ดครั้ง แต่ไม่ได้ราชาอสูรร้ายแม้แต่ตัวเดียวในสภาวะชะตากรรม” ซูผิงรู้สึกกังวล ราชาอสูรร้ายในสภาวะชะตากรรมยังคงเป็นราชาอสูรร้าย เขาสามารถได้รับมันตามกฎของระบบ!

 

เขาจะไม่ต้องกังวลราชาสวรรค์ต่างโลกถ้าเขามีมัน ท้ายที่สุดนั่นก็เป็นราชาอสูรร้ายเช่นกัน การมีหนึ่งตัวในสภาวะชะตากรรมดีที่สุด

 

แต่ถึงแม้ว่าฉันจะได้รับหนึ่งในราชาอสูรร้ายสภาวะโชะตากรรมฉันก็ไม่สามารถใช้มันได้ ฉันไม่มีสัญญาทาสเหลือ มันต้องใช้นักรบอสูรในตำนานเพื่อควบคุมราชาอสูรร้ายที่สภาวะว่างเปล่า นักรบอสูรกิตติมศักดิ์จะได้รับบาดเจ็บจากราชาอสูรร้ายเช่นนี้ได้ง่ายๆ

 

ซูผิงขมวดคิ้ว

 

เขาคงไม่รังเกียจที่จะขายอสูรร้ายสภาวะว่างเปล่าให้กับนักรบอสูรในตำนาน หากหอคอยตัดสินใจที่จะส่งมันมา

 

แต่ไม่มีนักรบอสูรในตำนานที่จะมาช่วยพวกเขา

 

เมืองฐานหลงเจียงไม่ได้รับการสนับสนุนจากนักรบอสูรในตำนาน! กล่าวได้ว่าราชาอสูรร้ายจากสภาวะว่างเปล่าเป็นอสูรที่ทรงพลังที่สุด แต่เขาก็ใช้มันไม่ได้! น่าหงุดหงิดชะมัด!

 

ซูผิงถอนหายใจ เขาจะขายอสูรอื่น ๆ ทั้งหมดยกเว้นราชาอสูรร้ายที่สภาวะว่างเปล่า

 

เขากำลังจะโทรหาฉินตู้หวง และคนอื่น ๆ แต่โทรศัพท์ของเขาดังขึ้นก่อน

 

สายจากเซี่ยจินชุ่ย

 

ซูผิงหยิบมันขึ้นมาทันที

 

“ครับ?”

 

“คุณซูช่วยด้วย!”เซี่ยจินชุ่ยฟังดูกลัว และตื่นตระหนกมาก “ ผมเพิ่งได้รับแจ้งว่าอสูรร้ายกำลังมาที่เมืองฐาน! เรารวบรวมคนที่ต้องการอพยพยังไม่เสร็จ! อสูรร้ายจะมาถึงแล้ว ผมต้องเลือกบางส่วนในพวกเขา และมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่จะออกไปได้ คุณซูสงครามกำลังจะเริ่มแล้ว!”

 

ซูผิงประหลาดใจเมื่อรู้ว่าอสูรร้ายเริ่มเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว

 

จิตใจของเขาชั่งน้ำหนักลงด้วยความคิดที่ว่าประชาชนทั่วไปยังคงรวมตัวกันอยู่

 

“ ผมจะออกไปเดี๋ยวนี้ คุณทำงานของคุณให้เสร็จ อพยพออกไปให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้”ซูผิงกล่าว

 

เซี่ยจินชุ่ยตอบทันทีว่า“ โอเค ระวังด้วย”เซี่ยจินชุ่ยวางสายก่อนที่ซูผิงจะตอบ

 

ซูผิงโทรหาฉินตู้หวงทันที

 

น่าเสียดายที่สายไม่ว่าง

 

ด้วยความตกตะลึงซูผิงรีบออกจากร้านของเขาและเห็นว่าอาคารฝั่งตรงข้ามว่างเปล่า เขาจำแผนการอพยพได้ ผู้นำตระกูลทั้งห้ากำลังไปช่วยเซี่ยจินชุ่ยอพยพ รวบรวมเด็กและผู้หญิง

 

“อาจารย์?”

 

จงหลิงถงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหม่าที่เห็นซูผิงลุกลี้ลุกลน

 

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นเขาแบบนั้น

 

ซูผิงไม่ได้อธิบาย เขาบอกให้ถังยู่หรานดูแลจงหลิงถง จากนั้นเขาก็เรียกสุนัขมังกรดำ และบอกให้มันใช้ร่างมังกร

 

ซูผิงกระโดดขึ้นไปบนหลังของมัน และบินไปที่กำแพงด้านนอกเมืองฐาน