Astral Pet Store ร้านขายอสูรดวงดาว - ตอนที่ 493

ตอนที่ 493 งานเลี้ยง

 

อสูรป่าทั้งหมดหยุด พวกมันสังเกตเห็นราชาอสูรร้ายที่กำลังจะมาถึง

 

ราชาอสูรร้ายที่ต่อสู้กับลิงไฟเกรี้ยวกราดได้รับการเตือนจากเสียงคำรามนั่น มันหันไปมองโดยไม่กังวลเกี่ยวกับลิงไฟเกรี้ยวกราด อีกต่อไป

 

“ ราชาอสูรร้าย!”

 

ซูผิงสังเกตเห็นราชาอสูรร้าย ขณะที่เขายืนอยู่บนหัวของจระเข้สงคราม เขาเริ่มลุกโชนไปด้วยความโกรธ เมื่อเห็นว่าราชาอสูรร้ายกำลังตามล่าลิงไฟเกรี้ยวกราดที่เขาเพิ่งจะขายไป ตายซะเถอะ!! ด้านหลังเขาปรากฏวังวนสามวังวน!

 

โฮ่ก !!

 

มังกรเพลิงนรกเป็นตัวแรกที่ออกมา เปลวไฟถูกกวาดไปทั่วบริเวณ!

 

มังกรสัมผัสได้ถึงความโกรธของซูผิง ด้วยดวงตาสีแดงมังกรเพลิงนรกสะบัดมองไปในฝูงอสูรร้าย มันกางกรงเล็บซ้ายและขวา เผาอสูรทั้งหมดด้วยเปลวไฟที่รุนแรง ในขณะเดียวกันสุนัขมังกรดำ และอสรพิษม่วงก็ออกมาเช่นกัน พวกมันคำรามและพุ่งเข้าหาอสูรป่า พวกมันเหมือนหมาป่าพุ่งเข้าใส่ฝูงแกะ!

 

ซูผิงขี่จระเข้สงครามเข้าหาราชาอสูรร้าย! ราชาอสูรร้ายตัวนั้นสัมผัสได้ถึงความดุร้ายจากจระเข้สงคราม ราชาอสูรร้ายพยายามแผดเสียงใส่จระเข้สงคราม แต่มันไม่กลัวเลยสักนิด จระเข้สงครามโกรธมากขึ้น จระเข้สงครามทุบพื้น และหินแหลมที่มีความสูงกว่าร้อยเมตรงอกออกมาจากพื้นดิน ราวกับว่าโลกกำลังแยกเขี้ยว! ราชาอสูรร้ายร้องเสียงดัง และทุบพื้น พื้นดินส่วนหนึ่งถูกยกขึ้น! กำแพงพังลง ทั้งกำแพงและหนามแหลมแตกกระจายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยในทันที ก้อนหินแตก กลิ้งไปมาสร้างความเสียหายอย่างมากต่อฝูงอสูรร้าย

 

การต่อสู้ระหว่างราชาอสูรร้ายสามารถเขย่าโลกได้!

 

โฮก !!

 

จระเข้สงครามรู้สึกว่าศักดิ์ศรีของมันถูกท้าทาย เลือดพุ่งขึ้นตา จระเข้สงครามเร่งความเร็ว พื้นสั่นสะเทือนเนื่องจากความเร็วที่รวดเร็วมาก หลุมลึกหลายแห่งปรากฏขึ้นเมื่อจระเข้สงครามเคลื่อนที่

 

จระเข้ไปถึงตัวราชาอสูรประหลาดในพริบตา

 

ราชาอสูรร้ายกับราชาอสูรร้าย!

 

ราชาอสูรร้ายตัวนั้นมีปากใหญ่และดุร้าย มันพุ่งเข้าใส่พร้อมเปิดปากกว้างและยังสะบัดแขนขาใส่ตาจระเข้สงคราม

 

แต่จระเข้สงครามไม่ได้ใส่ใจและเหวี่ยงตัวเข้าหาราชาอสูรร้าย ปัง !!

 

ราชาอสูรกลิ้ง ในขณะที่ราชาอสูรพยายามที่จะฉีกจระเข้สงครามด้วยกรงเล็บของมัน แต่มันไม่ได้รับอันตรายใด ๆ เนื่องจากผิวหนังที่แข็งมากๆ การโจมตีนั่นทำได้แค่ทิ้งรอยขีดข่วนไว้บนเกล็ด

 

“ไปกันเถอะ!”

 

ช่วงเวลาที่ราชาอสูรร้ายปะทะกัน ซูผิงยกฉินซูไห่ด้วยมือเดียว และบินขึ้น

 

ราชาอสูรร้ายทั้งสองอยู่กำลังต่อสู้ระยะประชิด ซูผิงทะยานขึ้นไปในอากาศ จระเข้สงครามตอบสนองอย่างรวดเร็ว มันกัดหัวของราชาอสูรร้าย ฟันอันแหลมคมของมันฉีกผิวหนังและเกล็ดของราชาอสูรร้าย เลือดพุ่งออกมา

 

จระเข้ทะยาน! พรึ่บ!

 

จระเข้ตัวใหญ่กลิ้งตัวอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็บิดคอของและฉีกหัวของราชาอสูรร้ายตัวนั้นออก!

 

“ โฮกก !!!”

 

เสียงร้องแห่งความทุกข์ทรมานของราชาอสูรร้ายนั้นดังไปทั่วฝูงอสูรป่า!

 

จระเข้สงครามไม่หยุด มันหันไปรอบ ๆ และโบกหางหนาไปมา

 

หางค้อน!

 

ปัง! หางที่หนานั้นฟาดใส่ราชาอสูรร้าย ทำให้มันม้วนกลับเนื่องจากแรงกระแทก! ราชาอสูรร้ายพ่นเลือดจำนวนมากระหว่างทางเพราะได้รับบาดเจ็บที่หัว มันย้อมพื้นเป็นสีแดง!

 

โฮกก !! จระเข้สงครามคำราม! พลังงานพลุ่งพล่านและพื้นดินก็แตก หินแหลมจำนวนมากงอกออกมา ด้วยเสียงอู้อี้ หินทะลุราชาอสูรร้ายที่กำลังสูดหายใจเฮือกสุดท้ายเข้าปิด!

 

เลือดทำให้หินแหลมแปดเปื้อน เสียงร้องแห่งความทุกข์มรมานสิ้นสุดลง ราชาอสูรร้ายตาย!

 

โฮก! จระเข้สงครามชูคอร้องขึ้นฟ้าประกาศชัยชนะ! ทุกคนที่ยืนอยู่บนกำแพงด้านนอกของเมืองฐานต่างตกตะลึงกับการต่อสู้ครั้งนี้

 

การต่อสู้จบลงอย่างรวดเร็ว ราชาอสูรร้ายซึ่งเป็นภัยร้ายแรงสำหรับพวกเขาถูกฆ่าตายโดยอสูรที่ซูผิงขี่มา! อสูรร้ายของเขาชนะอย่างเด็ดขาด! ภาพที่ราชาอสูรร้ายที่ถูกแทงทะลุ และยกขึ้นจากพื้นด้วยหนามแหลม ทำให้ทุกคนที่ปกป้องกำแพงตกใจ

 

นั่นเป็นการต่อสู้ที่ทรงพลังและป่าเถื่อน ในที่สุดพวกเขาก็เข้าใจว่าการมีอำนาจอยู่ยงคงกระพันหมายความว่ายังไง! เซี่ยจินชุ่ยและฉินตู้หวงยังคงไม่อยากจะเชื่อเรื่องนี้ ทั้งสองคือราชาอสูรร้าย แต่พวกมันอยู่กันคนละโลก! น่าสะพรึงกลัว! ไม่มีใครสามารถเปล่งเสียงได้ขณะที่พวกเขาจ้องไปที่จระเข้ตัวใหญ่ที่ไม่มีอสูรร้ายใดกล้าเข้าใกล้ “ จัดการให้เรียบร้อย!” ซูผิงลอยอยู่ในอากาศ สั่งให้จระเข้สงครามที่หันไปมองซูผิงอย่างไม่พอใจที่เขาขัดความสนุกของมัน มันส่ายหัวจากนั้นหันไปรอบ ๆ และมองไปที่ฝูงอสูรรอบๆตัว

 

อสูรป่าหนีไปทันทีหลังจากรู้สึกถึงพลังที่ครอบงำของราชาอสูรร้าย! ปัง! ปัง! ปัง! จระเข้สงครามพุ่งเข้าใส่ และกระทืบอสูรร้ายขั้นสูงจำนวนมากจนตายในพริบตา!

 

จระเข้สงครามและมังกรเพลิงนรกถูกปล่อยให้สนุกไปกับอสูรป่าที่เหลืออยู่ ซูผิงบินไปที่กำแพงด้านนอก เขาสังเกตเห็นเซี่ยจินชุ่ย,ฉินตู้หวง และคนอื่น ๆ ที่คุ้นเคย ท้ายที่สุดพวกเขาทุกคนเป็นนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ และพวกเขามักจะโดดเด่นในฝูงชน “ อสูรร้ายไม่ได้บุกเมืองใช่ไหม?” ซูผิงถามทันทีที่เขาลงบนกำแพง “คุณซูคุณกลับมาถูกเวลามาก!”เซี่ยจินชุ่ยกล่าวด้วยความตื่นเต้น นี่เป็นประโยชน์ของการมีขุมกำลังระดับตำนานในเมืองฐาน พวกเขาสามารถรอกำลังเสริมได้ แต่น้ำที่อยู่ไกลไม่สามารถดับความกระหายในปัจจุบันได้!

 

เมืองฐานหลงเจียงจะถูกทำลายก่อนที่กำลังเสริมจะมาถึง และอาชีพของเขาในฐานะนายกเทศมนตรีจะสิ้นสุดลง!

 

ฉินตู้หวงที่มักจะแสดงอารมณ์ไม่เก่ง – แทบจะไม่สามารถซ่อนความสุขของเขาได้ในครั้งนี้ หากซูผิงกลับมาไม่ทันเวลา ลิงไฟเกรี้ยวกราดของเขาจะตกอยู่ในอันตรายถึงแก่ชีวิต! อสูรอื่น ๆ ในระดับเก้าจะต้องถูกฆ่าก่อนที่จะได้ต่อสู้! “คุณซูผมขอบคุณคุณแทนอสูรของผม!”ฉินตู้หวงกล่าวด้วยความจริงใจ เขารู้สึกขอบคุณจริงๆ เขาจะไม่มีวันลืมเรื่องนี้

 

“คุณซู” โจวเทียนหลินกล่าว เขาไม่รู้สึกเกลียดชังอีกต่อไปเมื่อมองชายหนุ่มที่เคยรุกรานตระกูลโจด้วยตัวคนเดียว แต่เขาค่อนข้างตื่นเต้นที่ได้เห็นเขา ซูผิงพยักหน้าให้เขา “ นี่คือจุดรวมตัว ตราบใดที่เราสามารถรักษาความปลอดภัยที่นี่ได้ อีกสามด่านก็จัดการได้ด้วยตัวเอง คุณซูถ้าคุณไม่กลับมาหลงเจียงคงจะตกที่นั่งลำบากแน่ ๆ พวกเราไม่มีใครหยุดราชาอสูรร้ายตัวนั้นได้”เซี่ยจินชุ่ยอยากจะจับมือของซูผิงแต่ก็กลัวที่จะทำเช่นนั้น เขาแค่เอามือถูกัน เขาดูไม่เหมือนนายกเทศมนตรีเลยในขณะนี้ “ดี”

 

ซูผิงรู้สึกโล่งใจ เขารีบกลับมาเพราะมีเหตุผล แม่ของเขาได้รับการคุ้มครองจากระบบ แต่ยังมีคนอื่น ๆ อีกมากมายที่เขาคุ้นเคยในเมืองฐานหลงเจียงซึ่งส่วนใหญ่เป็นลูกค้าของเขา ลูกค้าเก่าบางคนมาที่ร้านของเขาบ่อยๆ พวกเขาเป็นมากกว่าคนรู้จักในตอนนี้ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้อยู่ในฐานะเพื่อน แต่เขาก็ทนไม่ได้ที่จะเห็นพวกเขาตายด้วยการโจมตีของอสูรร้าย “ ตอนนี้คุณซูกลับมาแล้ว ไม่มีอะไรต้องกลัวอีก!” โจวเทียนหลินยิ้ม ในที่สุดเมฆมืดที่อยู่เหนือหัวของพวกเขาก็หายไป เขาพูดความในใจออกมา

 

ฉินตู้หวงพยักหน้าเห็นด้วย เขารู้สึกหงุดหงิดอย่างที่ไม่เคยรู้สึกมานานหลายปีตอนที่ลิงไฟเกรี้ยวกราดเกือบจะถูกฆ่า

 

ซูผิงยิ้ม และหันกลับไปมองอสูรร้าย“ เราสามารถนั่งคุยกันดีหลัง เนื่องจากราชาอสูรร้ายตายแล้ว คุณว่าเรามาช่วยกันกำจัดอสูรร้ายทั้งหมดดีไหม?”

 

“ มาช่วยกันเถอะ!”ฉินตู้หวงกล่าวทันที

 

“ดี!”

 

โจวเทียนหลินพยักหน้า

 

หากปราศจากราชาอสูรร้าย พวกเขาก็ไม่ต้องอดกลั้นอีกต่อไป พวกเขาสามารถเข้าร่วมการต่อสู้ได้ด้วยตัวเอง! “ฆ่าพวกมัน!”

 

ซูผิงบินเข้าไปในกลุ่มอสูรร้าย

 

“ ผมจะอยู่ข้างหลังคุณ!”ฉินตู้หวงหัวเราะ ด้วยความงุนงงเขารู้สึกว่าเขากลายเป็นเด็กอีกครั้ง เขาเรียกอสูรของเขา และบินเข้าหาอสูรป่า

 

“มา!”

 

โจวเทียนหลินติดตามฉินตู้หวงและพุ่งเข้าไปในฝูงอสูรร้าย เช่นกันเซี่ยจินชุ่ยยิ้ม เขารู้สึกว่าภาระอันหนักอึ้งถูกปลดออกทันทีที่เขาเห็นซูผิงมาถึง และฆ่าราชาอสูรร้ายตัวนั้นโดยที่ไม่ได้ยืนด้วยซ้ำ แต่เขาไม่ได้เข้าร่วมการต่อสู้ด้วยตนเอง เขาเรียกอสูรสองตัวของเขาออกมา และเรียกคนที่อยู่อีกด้านหนึ่งของกำแพง บอกให้พวกเขาขับไล่อสูรร้ายทั้งหมดออกไป! ด้วยความช่วยเหลือของซูผิงและอสูร ในไม่ช้าฝูงอสูรร้ายก็ถูกจัดการ กระดานพลิกในทันที

 

ครึ่งชั่วโมงต่อมาอสูรร้ายทั้งหมดทางฝั่งตะวันออกถูกขับออกไป ทิ้งซากศพและเลือดจำนวนมากไว้บนพื้นดิน!

 

หลังจากนั้นไม่ถึง 10 นาทีข่าวก็ถูกส่งมาจากฝั่งตะวันตก พวกเขาไล่อสูรร้ายได้สำเร็จ!

 

หลังจากนั้นไม่นาน ข่าวดีก็มาจากด้านเหนือ และด้านใต้

 

เมื่อทุกคนได้ยินว่าซูผิงกลับมา และราชาอสูรร้ายถูกกำจัด ผู้คนที่ปกป้องอีกด้านหนึ่งของเมืองฐานก็เข้าร่วมการต่อสู้ ในไม่ช้าอสูรร้ายก็ถูกจัดการ

 

หลังการต่อสู้เซี่ยจินชุ่ยกล่าวกับซูผิงขณะที่เขากำลังจะจากไป “คุณซูคุณได้ช่วยหลงเจียงไว้ คุณคือฮีโร่ของเรา เราจะจัดงานเลี้ยงฉลองคืนนี้และคุณต้องไปร่วม สื่อก็จะไปที่นั่นเช่นกัน!”

 

ซูผิงส่ายหัว “ ผมไม่ใช่ฮีโร่ ผมแค่ทำในสิ่งที่ทำได้ ผมต้องบ่มเพาะดังนั้นผมจะไม่ไปงานเลี้ยง พวกคุณต่างหากที่เป็นฮีโร่!”เซี่ยจินชุ่ยรู้สึกผิดหวัง ฉินตู้หวงพยายามเกลี้ยกล่อมซูผิง“ คุณซู คุณพักสักคืนก็ได้มั้ง ถ้าคุณไม่ไปที่นั่นคงน่าเบื่อมาก”

 

“ ใช่ๆ” โจวเทียนหลินกระโดดเข้ามาร่วม“ คุณ ซูคุณเปิดร้านใช่มั้ย? ผมรู้ว่าคุณมีลูกค้ามากเกินพอทุกวัน แต่คุณจะมีลูกค้ามากขึ้นในอนาคตหากผู้คนได้เรียนรู้เกี่ยวกับการมีส่วนร่วมของคุณ!”

 

ซูผิงเลิกคิ้ว “ก็ได้” ในที่สุดซูผิงก็ยอมรับ คนอื่น ๆ ยิ้ม ซูผิงลาพวกเขา เขาเรียกมังกรเพลิงนรก และอสูรอีกสองตัวกลับ ขี่จระเข้สงครามกลับไปที่ร้านของเขา

 

อีกครั้งที่เขารู้สึกว่าสัญญาทาสมีข้อบกพร่อง จระเข้สงครามจะใหญ่เกินกว่าที่จะวางไว้นอกร้านเพราะมันจะปิดกั้นถนนทั้งสาย หลังจากที่พวกเขาเข้ามาในอาณาเขตของพื้นที่ย่านเมืองทรุดโทรมแล้ว ซูผิงก็บอกให้จระเข้สงครามไต่เนินเขาไปตามทางแยกและอยู่ที่นั่นสักพัก เนินเขาอยู่ห่างจากร้านของเขาเพียงไม่กี่ช่วงตึก นั่นเป็นสิ่งที่ดีเกี่ยวกับย่านเมืองทรุดโทรม: นอกเส้นทางและกว้างขวาง ราชาอสูรร้ายจะทำลายอาคารหลายหลังถ้ามันอยู่ในเขตเมือง

 

ซูผิงเตือนจระเข้สงครามว่าอย่าทำร้ายใครโดยไม่ได้รับคำสั่ง จากนั้นจึงมุ่งหน้ากลับไปที่ร้าน

 

แน่นอนว่าไม่มีใครเข้าใกล้จระเข้สงครามโดยไม่มีเหตุผล ดังนั้นซูผิงจึงไม่กังวล

 

เขาบินกลับไปที่ถนนของเขา ข้างนอกมีคนไม่มากนัก แต่ซูผิงไม่แปลกใจ ประตูถูกเปิดออก ถังยู่หรานและจงหลิงถงนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นและคุยกัน ซูผิงจำได้ว่าเขาได้พบน้องสาวของถังยู่หราน ถังยู่หยูที่สนามประลอง เขาจำสิ่งที่เธอพูดได้ “ ถ้านายคิดว่าเธอน่ารำคาญมากก็ฆ่าเธอซะ”

 

ซูผิงก้าวเข้ามา หญิงสาวทั้งสองประหลาดใจเนื่องจากไม่มีใครมาที่ร้านเลย พวกเธอดีใจที่เห็นซูผิงกลับมา

 

ซูผิงสังเกตว่าถังยู่หรานดีใจแค่ไหน เขายิ้มให้เธอเล็กน้อย

 

“อาจารย์!”

 

จงหลิงถงเด้งขึ้นมาเหมือนกระต่ายน่ารัก

 

ซูผิงลูบหัวเธอ “ เธอมีปัญหากับพี่ถังหรือเปล่า?”

 

จงหลิงถงส่ายหัว “ ไม่อยู่แล้ว เธอเป็นคนดีมาก”

 

ถังยู่หรานจ้องไปที่ซูผิง“ ฉันดูเหมือนคนที่จะทะเลาะกับคนอื่นไปทั่วหรือไง?”

 

“ ตอนนี้เธอกำลังเถียงกับฉันอยู่”

 

“ นาย – ฮึ่ม!”ถังยู่หรานพองแก้ม แม้แต่พระพุทธเจ้าก็ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้หลังจากคุยกับผู้ชายคนนี้!

 

“ เธอได้ยินเกี่ยวกับการโจมตีของอสูรร้ายไหม?” ซูผิงถาม

 

ถังยู่หรานรู้สึกประหลาดใจ เนื่องจากซูผิงไม่ได้ถามเกี่ยวกับรายได้ก่อน “แน่นอน เมืองฐานหลงเจียงทั้งหมดตกอยู่ในอันตราย แม้แต่เด็กสามขวบก็รู้ โรงเรียนอนุบาลหลายแห่งสั่งพักการเรียน ผู้สูงอายุและเด็ก ๆ จำนวนมากพักอยู่ในศูนย์พักพิง”

 

ซูผิงประหลาดใจกับปฏิกิริยาที่รวดเร็วของเซี่ยจินชุ่ย เขาถึงขั้นเตรียมที่พักพิงด้วยซ้ำ “ นายไม่ได้เพิ่งกลับมาเหรอ? เป็นยังไงบ้าง? ฉันได้ยินมาว่ามีราชาอสูรร้าย!”ถังยู่หรานรู้สึกกังวลเมื่อคิดถึงเรื่องนี้ แน่นอนราชาอสูรร้ายทำอะไรคนนี้ไม่ได้ “เรียบร้อยหมดแบ้ว คืนนี้พวกเขาจะเฉลิมฉลองกัน ไปกับฉัน” ซูผิงกล่าว

 

ถังยู่หรานพูดไม่ออก

 

อย่างที่เธอคิด…ผู้ชายคนนี้คือสัตว์ประหลาดตัวจริง “เรียบร้อย? นายเป็นคนจัดการราชาอสูรร้ายหรอ?” จงหลิงถงถามด้วยความสงสัย ซูผิงขี่ราชาอสูรร้ายออกไป เขาจะไม่กลัวแม้ว่าเขาจะเจอราชาอสูรร้ายระหว่างทางกลับ “ประมาณนั้น ฉันร่วมมือกับคนอื่น” ซูผิงตอบ จงหลิงถงอดไม่ได้ที่จะชื่นชมอาจารย์ของเธอ อสูรป่ากำลังบุกเข้ามา และเมืองฐานหลงเจียงทั้งหมดก็ตกอยู่ในสภาวะตื่นตระหนก แต่การโจมตีของอสูรร้ายหยุดลงเมื่อซูผิงกลับมา เห็นได้ชัดว่าเป็นเพราะการมีส่วนร่วมของซูผิง “ อย่างไรก็ตาม ฉันคิดว่านายกำลังไปที่ลีกสูงสุดซะอีก นายกลับมาเร็วขนาดนี้ได้ยังไง? กลับมาช่วยที่นี่หรอ?”ถังยู่หรานไม่คิดว่าซูผิงจะแพ้ เหนือสิ่งอื่นใดมีไม่กี่คนในโลกที่แปลกเหมือนผู้ชายคนนี้

 

“ ฉันเป็นแชมป์แล้ว ทำไม? เธอคิดว่าฉันควรจะอยู่ที่นั่นจนถึงปีใหม่หรือไง?” ซูผิงตอบด้วยการถามกลับ

 

ถังยู่หรานตกตะลึงนิ่ง

 

“แชมป์?” เธอจ้องมองเขา “ นายไม่ได้ไปที่นั่นเพื่อแข่งขันเหรอ?” “ การแข่งขันจบลงเร็วขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร?”

 

จากนี้ไปฉันจะเรียกนายว่าซู จอมหายนะ!

 

พูดแบบคนธรรมดาไม่ได้หรือไง!

 

ถังยู่หรานกำลังกระโดดอย่างบ้าคลั่ง ซูผิงมองไปที่เธอ “ อยู่ในร้าน ฉันจะมอบรางวัลพิเศษให้เธอหากเธอทำงานได้ดี ตัวอย่างเช่นเธออาจเป็นคนแรกถ้าฉันขายอสูรร้ายระดับเก้าอีกครั้ง หรือฉันสามารถขายราชาอสูรร้ายของฉันให้เธอได้เมื่อเธอกลายเป็นนักรบอสูรระดับปรมาจารย์”ถังยู่หรานตกตะลึง เธอเบิกตากว้างด้วยความไม่เชื่อ เธอไม่แน่ใจว่าเขาจริงจังหรือแค่ล้อเล่น ขายราชาอสูรร้ายให้เธอ…“ นาย…คิดว่าฉันตลกด้วยหรือไง?”ถังยู่หรานถาม

 

ซูผิงตอบว่า“ ข้อกำหนดคือเธอต้องทำงานของเธอที่นี่ให้ดี”

 

ถังยู่หรานจ้องมองเขา เธออยู่ที่นี่มานาน เธอบอกได้เลยว่าผู้ชายคนนี้ไม่ได้ล้อเล่น “ ทำไม?…” เธอก้มหัวลง

 

“ ผลประโยชน์ของพนักงาน อย่าสนใจเรื่องนั้นมากเกินไป” เขาลูบหัวเธอ “ โอเคฉันต้องกลับบ้านแล้วบอกแม่ว่าฉันกลับมาแล้ว”

 

ถังยู่หรานเฝ้าดูขณะที่เขาจากไป เธอกัดริมฝีปาก และกำมือแน่น

 

เธอไม่ได้โง่ เธอค่อนข้างฉลาด ข้อเสนอของซูผิงเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน เขาได้ไปที่ลีกสูงสุดซึ่งตระกูลถังเข้าร่วมด้วย ซูผิงต้องได้เจอกับพวกเขาอย่างแน่นอน

 

แต่เธอเดาไม่ออกว่าเกิดอะไรขึ้นตอนที่พวกเขาเจอกัน

 

ตระกูลถัง…ถังยู่หรานรู้สึกว่าหัวใจของเธอกระตุก มีอยู่ครั้งหนึ่งที่เธอรู้สึกภาคภูมิใจอย่างมากหลังจากที่พูดหรือได้ยินสองคำนั้น แต่แล้วทั้งสองคำก็เหมือนดาบสองคม ทุกครั้งที่เธอได้ยินและนึกถึงพวกเขา มันจะทิ่มแทงหัวใจของเธอ ตระกูลถังเป็นหนึ่งในตระกูลโบราณซึ่งเป็นตระกูลใหญ่ อย่างไรก็ตามไม่มีที่ว่างสำหรับเธอ จงหลิงถงรู้สึกสับสนสงสัยว่าทำไมถังยู่หรานถึงรู้สึกท้อแท้

 

ซูผิงกลับบ้าน เขาบอกให้แม่ของเขาทราบเกี่ยวกับการกลับมาอย่างปลอดภัยของเขา รวมถึงข้อเท็จจริงที่ว่าอสูรป่าได้ถูกจัดการแล้ว แต่แม่ของเขารู้เรื่องแล้ว เธอเห็นในทีวีตอนที่จระเข้สงครามพาซูผิงกลับมาที่เมือง รัฐบาลส่งข่าวไปยังสื่อซึ่งรายงานเรื่องนี้ไปทั่วเมืองฐานหลงเจียง!

 

ทุกคนในเมืองฐานต่างตื่นเต้น

 

พวกเขาเฉลิมฉลอง!

 

ซูผิงรู้สึกว่าความสุขของเขาถูกแย่งไปจากเขา เขาเล่าเรื่องปาร์ตี้ตอนเย็นให้แม่ฟังและถามว่าอยากไปไหม แต่เธอปฏิเสธ เธอบอกว่าไม่อยากออกทีวี ซูผิงไม่คาดหวังว่าเธอจะปล่อยโอกาสที่ดีแบบนี้ไป เธอมักจะคุยโวเกี่ยวกับลูกชายและลูกสาวของเธอให้เพื่อนบ้านฟัง แต่ในที่สุดเมื่อเธอมีโอกาสที่จะมีชื่อเสียงในหลงเจียงเธอกลับก็ไม่ต้องการ ซูผิงพยายามพูดให้เธอไป แต่หลี่ฉิงรู่ปฏิเสธ “ ลูกและน้องไปได้ดี แค่นี้แม่ก็มีความสุขมากแล้ว งามฉลองนั้นเป็นงานที่ยิ่งใหญ่ มันจะสะท้อนถึงลูกและน้องไม่ดี ถ้าแม่ไปพูดอะไรไม่ดี” ซูผิงไม่พูดอะไรสักพัก “ แม่จะไม่ทำอะไรแบบนั้น แม่เลี้ยงดูผมมา ไม่มีสิ่งใดที่แม่ทำแล้วจะสะท้อนถึงผมในทางที่ไม่ดี!” ซูผิงมองเข้าไปในดวงตาของเธอ “ ไม่มีข่าวลือใดทำร้ายผมได้ ลูกชายของแม่อยู่ในระดับกิตติมศักดิ์ ข่าวลือจะทำร้ายผู้ชายทั่วไปเท่านั้นไม่ใช่ผม!”

 

ซูผิงยืนกรานและในที่สุดหลี่ฉิงรู่ก็ยอมแพ้ งานฉลองจัดขึ้นที่ศาลากลาง สื่อที่มีชื่อเสียงทั้งหมดอยู่ที่นี่ และผู้นำตระกูลของทั้งห้าตระกูลก็อยู่ด้วย นายยกเทศมนตรีก็อยู่ที่นี่สวมเครื่องแบบทหาร และเหรียญเกียรติยศ

 

อาหารค่ำจะถูกทำสดๆ

 

“ ผมชื่อเซี่ยจินชุ่ย นายกเทศมนตรีของพวกคุณ!”เซี่ยจินชุ่ยยืนอยู่บนแท่นดูเคร่งขรึม “ การโจมตีของอสูรร้ายนี้นำโดยราชาอสูรร้าย โดยมีอสูรร้ายระดับเก้า 57 ตัวเป็นพลังหลัก และอสูรร้ายขั้นสูงกว่าสองแสนตัว นี่เป็นการโจมตีที่รุนแรงพอที่จะโค่นล้มเมืองฐานหลายแห่ง แต่เราไม่ล้ม!

 

“ เราขับไล่อสูรร้ายทั้งหมดออกไปได้สำเร็จ!

 

“ ราชาอสูรร้ายถูกฆ่าตายที่นี่ และอีก 34 ตัวที่ระดับเก้าถูกกำจัด อสูรป่าตัวอื่น ๆ หนีไปด้วยความตื่นตระหนก!” ผู้สื่อข่าวยังคงเงียบ ในขณะนี้ประชาชนทั้งชายและหญิงก็เงียบ

 

คำพูดเหล่านั้นปราศจากความแต่งเติมใด ๆ มันทำให้พวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว! ราชาอสูรร้าย! อสูรร้ายระดับเก้าห้าสิบเจ็ดตัว!

 

อสูรร้ายขั้นสูงสองแสนตัว!

 

ช่างน่ากลัวเสียจริง!

 

แต่พวกเขาไม่แพ้!

 

ในวันเดียวภัยพิบัติกลับถูกกำจัด! ราชาอสูรร้ายถูกฆ่า! “ นักรบของเราหลายคนต่อสู้ด้วยเลือดและวิญญาณที่กล้าหาญ บางคนอาจไม่ได้กลับมาเพื่อครอบครัวของพวกเขา แต่พวกเขาทุกคนคือฮีโร่ของเรา! “

 

“เป็นเพราะการมีส่วนร่วมของพวกเขาที่ทำให้เรารักษาความสงบได้! “ ในบรรดาฮีโร่ทั้งหมดมีใครบางคนที่ผมต้องขอบคุณเขาคือคนที่ฆ่าราชาอสูรร้ายเพื่อพวกเรา!

 

“ หากไม่มีเขา พวกเราอีกหลายคนจะต้องพินาศ และอีกมากจะไม่ได้เห็นครอบครัวของพวกเขาอีกเลย!

 

“ เขาคือคุณซูผิงเจ้าของร้านขายอสูรพิกซี่!”

 

เสียงของเซี่ยจินชุ่ยดังก้องไปทั่วทุกหนทุกแห่ง ตามแผนที่วางไว้สปอตไลท์หันไปมาซูผิง ในขณะนี้จุดสนใจของหลงเจียงตอนนี้คือซูผิง

 

เขาไม่ประหม่า

 

เซี่ยจินชุ่ยเชิญเขามาที่แท่น “ ผมทำในส่วนของผม คนอื่น ๆ ช่วยกันจัดการอสูรร้าย พวกเขาคือคนที่คุณควรขอบคุณ” ซูผิงกล่าว เขาพูดสั้น ๆ เซี่ยจินชุ่ยตอบสนองอย่างรวดเร็ว “คุณซูคุณถ่อมตัวเกินไป คุณย้อนกลับมา และฆ่าราชาอสูรร้าย นั่นจึงทำให้เราขับไล่อสูรร้ายอื่น ๆ ออกไปได้ คุณควรได้รับคำชม!”

 

ซูผิงไม่พูดอะไร

 

กล้องทั้งหมดจับจ้องที่ซูผิง บางคนไม่รู้จักซูผิง บางคนได้รู้ชื่อของร้านค้า และลีกสูงสุด โดยพื้นฐานแล้วคนส่วนใหญ่ที่เห็นสิ่งนี้ต่างก็ตกตะลึง นอกจากคนไม่กี่คนแล้ว ลูกค้าของเขาเองยังไม่ทราบว่าเจ้าของร้านที่พวกเขาคุยด้วยเกือบทุกวันสามารถฆ่าราชาอสูรร้ายได้ เซี่ยจินชุ่ยกล่าวคำขอบคุณเพิ่มเติม เขาขอบคุณซูผิง ตระกูลหลัก และนักรบทั้งห้าที่เสียชีวิตในการสู้รบ

 

การแถลงข่าวสิ้นสุดลง งานเลี้ยงเริ่มขึ้น แอลกอฮอล์และอาหารอันโอชะ! กิน ดื่ม! ศาลากลางซึ่งเป็นสถานที่ที่เงียบสงบและเคร่งขรึมตลอดเวลาเต็มไปด้วยความตื่นเต้นในเย็นวันนี้ ผู้นำตระกูลไปทำขนมปังปิ้งที่ซูผิงชอบ และยังได้รู้จักกับถังยู่หราน จงหลิงถง และแม่ของซูผิง แม่ของซูผิงเป็นจุดสนใจหลัก ฉินตู้หวงและผู้นำตระกูลคนอื่น ๆ ยิ้มให้เธออย่างเป็นมิตร มันยากที่จะผูกมิตรกับซูผิง แต่การเริ่มต้นกับครอบครัวของเขาจะง่ายกว่ามาก

 

ซูผิงไม่กังวลเกี่ยวกับการที่แม่ของเขาปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชน ท้ายที่สุดคนที่ต้องการทำร้ายเขาจะรู้ทุกอย่างในครอบครัวของเขาได้อย่างง่ายดาย รวมถึงวันเกิดของแม่ และซูหลิงเยวี่ย

 

นั่นเป็นช่วงเวลาที่มีเกียรติ เขาต้องแบ่งปันมันกับครอบครัวของเขา

 

มันแย่มากที่เขายังไม่ได้ยินข่าวเรื่องพ่อของเขา เขาต้องรอให้พ่อของเขากลับมา

 

บรรดาผู้ที่เข้าร่วมงานเลี้ยงนั้นนอกเหนือจากบุคคลระดับสูง และชนชั้นสูงในห้าตระกูลแล้ว ยังมีคนที่ทำงานที่ร่วมต่อสู้ และวีไอพีบางคน

 

เพราะคำพูดของเซี่ยจินชุ่ยทุกคนจึงจำชื่อซูผิงได้ ในงานเลี้ยงทุกคนมักจะแวะมาคุยกับซูผิง

 

งานเลี้ยงยังคงดำเนินต่อไป ทันใดนั้นเซี่ยจินชุ่ยก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ของเขาดังขึ้น

 

เขาแปลกใจที่ตอนนี้ยังมีคนโทรหาเขา เขาขอโทษคนที่เขาอยู่ด้วย ตั้งโล่กันเสียง และรับสาย “ครับ?” “ ท่านครับ นี่ไม่ดีเลย เราตรวจพบอสูรร้ายในเขต C-12 และเราเพิ่งได้ยินว่าอสูรร้ายกำลังเข้ามาจากรอยแยกมิติ ในเขต B-04 อสูรร้ายกำลังรวมตัวกัน…” บุคคลนั้นส่งเสียงอย่างตื่นตระหนก เซี่ยจินชุ่ยหน้าซีด

 

อสูรร้ายยังมาอีก?

 

แต่ราชาอสูรร้ายตายไปแล้ว

 

เขาเงยหน้าขึ้น และเห็นว่าซูผิงยังคงกินและดื่มอยู่ เมื่อเห็นซูผิงเขารู้สึกโล่งใจเล็กน้อย “ ไปตรวจสอบ ฉันต้องการข้อมูลที่ถูกต้อง และละเอียดที่สุด!”

 

“ครับท่าน!”

 

เซี่ยจินชุ่ยไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะเพลิดเพลินกับงานเลี้ยงอีกต่อไป เขาเดินไปยังจุดที่ซูผิงอยู่