Astral Pet Store ร้านขายอสูรดวงดาว - ตอนที่ 489

ตอนที่ 489 มีใครอีกไหม

 

“ ไม่มีอีกเหรอ?” เสียงอันเยือกเย็นของซูผิงดังก้องในสนาม

 

เขายืนอยู่บนเวทีที่กว้างขวางและมองขึ้นไปมองผู้ชม

 

เขามองนักรบอสูรกิตติมศักดิ์อย่างเหยียดหยาม

 

นักรบอสูรกิตติมศักดิ์ทั่วไปจะละสายตาออกไปเพราะพวกเขากลัวที่จะสบตากับซูผิง มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่ยังคงสงบนิ่งราวกับว่าไม่สนใจเสียงร้องอย่างหยิ่งผยองของซูผิง“ น้องเล้งเพื่อนของนาย…” เทพแห่งดินและเทพแห่งเลือดประหลาดใจที่ซูผิงกลายเป็นชายหนุ่มที่ดุร้ายเช่นนี้ พวกเขาจะตลกซูผิงมากถ้าเขาไม่มีความสามารถ แต่พวกเขาได้เห็นด้วยตาตัวเองแล้วว่าซูผิงน่าเหลือเชื่อแค่ไหน แน่นอนว่าเขามีความแข็งแกร่งเท่ากับระดับกิตติมศักดิ์ขั้นสูงสุด! นอกจากนี้ซูผิงอาจเป็นผู้ฝึกฝนวิชาทางกายภาพ!

 

เทพแห่งดินและเทพแห่งเลือดรู้สึกคันมืออยากจะลอง

 

ซูผิงน่ากลัวมาก แต่พวกเขาไม่ได้อ่อนแอ! ที่สำคัญที่สุดคือพวกเขาไม่เต็มใจที่จะเสียโอกาสในการคว้าแชมป์! ปรมาจารย์ดาบตระหนักถึงสิ่งที่เพื่อนของเขาคิด หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่งเขาก็ตัดสินใจให้เพื่อนของเขาเห็นความจริงก่อน“ เฮ้ฉันคิดว่าพวกนายควรรอ คุณซูยังไม่ได้แสดงความสามารถทั้งหมดของเขา อสูรของเขา…น่ากลัวยิ่งกว่านี้!” “ อสูรของเขา?”

 

เทพแห่งดินและเทพแห่งเลือดเลิกคิ้วขึ้น แน่นอนว่าพวกเขารู้ดีว่าซูผิงมีอสูร เป็นเรื่องปกติที่อสูรจะเก่งกว่าเจ้าของของมัน!

 

แต่อสูรของพวกเขาก็แข็งแกร่ง แน่นอนว่าเนื่องจากปรมาจารย์ดาบแนะนำพวกเขาอย่างจริงจัง พวกเขาก็จะรอ ท้ายที่สุดพวกเขาไม่ใช่คนเดียวที่ต้องการคว้าแชมป์ มีคนอื่นที่ต้องการเช่นกัน

 

ซูผิงเริ่มหมดความอดทนบนเวที “ อย่าทำให้ฉันเสียเวลา ฉันจะกลายเป็นแชมป์ถ้าไม่มีใครลงมา!”

 

คำตอบที่เขาได้คือความเงียบ สิ่งต่าง ๆ ไม่สามารถควบคุมได้ ผู้คนในกลุ่มผู้ชมต่างจับจ้องไปที่นักรบอสูรที่กิตติมศักดิ์ด้วยความสงสัยว่าพวกเขาจะไม่ลงไปที่เวทีหรอ นักรบอสูรกิตติมศักดิ์ธรรมดากำลังจับตาดูคนที่อยู่ในระดับกิตติมศักดิ์ขั้นสูงสุด

 

ปรมาจารย์ดาบเป็นหนึ่งคนที่ผู้คนคาดหวังไว้สูง มีเพียงผู้ที่อยู่ในขั้นสูงสุดเท่านั้นที่จะสามารถต่อกรกับซูผิงได้ ซูผิงจะคว้าแชมป์ไป หากไม่มีใครตอบรับคำท้า!

 

สนามเงียบสนิทเป็นเวลาหนึ่งนาที!

 

ไม่มีใครคุยกัน สิ่งเดียวที่ได้ยินคือเสียงหายใจ! ยังไม่มีใครขึ้นมา ซูผิงหันกลับไปมองผู้ตัดสิน เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่มีเสียงเยาะเย้ยดังขึ้นก่อน “ ฉันคิดว่าทุกคนกำลังรอให้คนอื่นลองก่อน และลองกับคนบ้าคนนี้ ในกรณีนี้ให้ฉันเป็นคนนั้น!”

 

ทันใดนั้นชายคนหนึ่งก็ลงมาบนเวที พร้อมกับลมกระโชกแรง

 

นั่นคือชายชราสวมเสื้อคลุมสีแดงเข้ม ดูเหมือนเขาจะอายุแปดสิบกว่า นักรบอสูรกิตติมศักดิ์สามารถมีชีวิตอยู่ได้สองถึงสามร้อยปี ผู้ที่ฝึกฝนทักษะพิเศษบางอย่างสามารถยืดชีวิตได้ถึงห้าร้อยปี อย่างไรก็ตามประชากรของกลุ่มที่สองมีจำนวนน้อย และนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ส่วนใหญ่จะตายในสนามรบก่อนที่พวกเขาจะถึงจุดจบของชีวิต!

 

“ นั่นมันปรมาจารย์โม่!”

 

“ เปลวไฟแห่งความพินาศโม่ ฉิวเซิง?” “ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะเป็นเขา ฉันเคยได้ยินชื่อของเขาครั้งหนึ่งตอนที่ฉันยังเป็นเด็ก!”

 

นักรบอสูรกิตติมศักดิ์หลายคนรู้สึกประหลาดใจที่เห็นชายชราคนนี้ ซึ่งเป็นนักรบที่มีชื่อเสียงมานาน คงไม่น่าแปลกใจถ้าเขาได้ขึ้นสู่ระดับตำนานแล้ว อย่างไรก็ตาม เขาก็เป็นนักรบอสูรกิตติมศักดิ์มาเป็นเวลานานอย่างน้อยหนึ่งศตวรรษแล้ว!

 

ไม่มีอะไรแปลกที่เขาจะก้าวขึ้นสู่ระดับตำนาน หลังจากอยู่ในระดับกิตติมศักดิ์มานานกว่าร้อยปี!

 

แน่นอนในเวลาเดียวกันไม่มีอะไรแปลกสำหรับเขาที่จะติดอยู่ในระดับกิตติมศักดิ์ นักรบอสูรกิตติมศักดิ์จำนวนมากเป็นเช่นนี้

 

“ ปรมาจารย์โม่!” ปรมาจารย์ดาบและเพื่อนทั้งสองของเขาถึงกับผงะ ปรมาจารย์โม่เป็นคนที่พวกเขาหวาดกลัว ซึ่งพวกเขาไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม คนกลุ่มหนึ่งเหล่ตาเมื่อเห็นปรมาจารย์โม่ขึ้นไปบนเวที “ เด็กเหลือขอ ฉันมีคุณสมบัติพอที่จะสู้กับแกได้หรือยัง?” ในขณะที่ยืนอยู่บนเวที ปรมาจารย์โม่ยิ้มอย่างน่ากลัวให้กับซูผิง ที่ดูยังหนุ่มอย่างไรก็ตาม เมื่อมีชีวิตอยู่มานานพอ ปรมาจารย์โม่ตระหนักดีว่าเทคนิคพิเศษบางอย่างสามารถช่วยให้คน ๆ หนึ่งคงความอ่อนเยาว์ไว้ได้ ภายนอกไม่ใช่ความจริงเสมอไป

 

“ ก่อนอื่นผมไม่ได้ชื่อเด็กเหลือขอ” ซูผิงมองเข้าไปในดวงตาของเขา “ อย่าที่สอง มาลองดูสิ แล้วคุณจะได้คำตอบ”

 

ปรมาจารย์โม่หัวเราะ “ ดี! ผู้อาวุโสหยานเปิดม่านพลัง วันนี้ฉันจะสนุกซักหน่อย!”

 

แม้แต่ผู้อาวุโสหยานก็กลัวปรมาจารย์โม่เล็กน้อย อย่างไรก็ตามไม่มีอะไรที่เขาสามารถทำได้ในตอนนี้ เขาตะโกนบอกเจ้าหน้าที่“ เปิดม่านพลัง!”

 

ในไม่ช้าอุปกรณ์ก็เริ่มทำงาน ม่านพลังนี้เป็นรูปแบบที่ดีที่สุด และยังสามารถป้องกันการโจมตีของราชาอสูรร้ายที่สภาวะสมุทรได้อีกด้วย! มีม่านพลังประเภทนี้เพียงสามชิ้นในทั่วทั้งเขตอนุทวีป!

 

ม่านพลังต้องใช้พลังงานจำนวนมหาศาล ดังนั้นม่านพลังจึงสามารถใช้ได้กับพื้นที่จำกัดเท่านั้นเช่นสนามประลอง มันไม่สามารถวางม่านพลังเหนือเมืองได้ เนื่องจากจะฟุ่มเฟือยพลังงาน!

 

หึ่ง! พลังงานหลั่งไหลเข้าสู่ผนึกโปร่งใสที่ห่อหุ้มเวที! ม่านพลังสามารถให้ความคุ้มครองแก่เวทีและผู้ชมที่นั่งใกล้กับเวที การใช้อิฐและหินสร้างเวทีหมายความว่าโครงสร้างจะไม่สามารถรองรับแข่งขันระหว่างนักรบอสูรที่กิตติมศักดิ์ได้ “ดี!” ปรมาจารย์โม่ตะโกน รอยยิ้มหายไปจากใบหน้าของเขา และมีวังวนเก้าวังวนปรากฏอยู่ข้างหลังเขา!

 

นักรบอสูรกิตติมศักดิ์สามารถเรียกอสูรเก้าตัวได้!

 

โฮก !!

 

โฮก!

 

เสียงคำรามที่ดุร้าย แหลม และสะกดข่มพุ่งออกมาจากวังวนทั้งเก้า ในพริบตามีร่างใหญ่เหมือนภูเขา 9 ลูกปรากฏขึ้นบนเวที ครองพื้นที่หนึ่งในสาม สนามประลองขนาดใหญ่ดูเล็กลงทันตาเห็น! มีมังกรอสูร ปีศาจ และอสูรตระกูลธาตุต่างๆ! มีอสูรหลากหลายชนิด ปรมาจารย์โม่มีอสูรยอดนิยมทุกชนิด อสูรเหล่านั้นไม่ว่าจะเป็นมังกรหรือปีศาจมีต่างก็มีธาตุไฟ ในบรรดามังกร มีบางชนิดที่เป็นธาตุไฟ และบางชนิดที่เป็นธาตุน้ำ โดยทั่วไปแล้วอสูรปีศาจเป็นอสูรแห่งความมืด แต่ก็มีอสูรพิเศษที่เป็นธาตุไฟได้เช่นกัน อสูรปีศาจของปรมาจารย์โม่เป็นอสูรกลายพันธุ์!

 

“ ไอ้เด็กเหลือขอ เรียกอสูรของแกออกมา!”

 

ปรมาจารย์โม่ดูตัวเล็กไปเลยเมื่อยืนอยู่ต่อหน้าอสูรขนาดมหึมาทั้งเก้าตัว แต่พลังอันล้นเหลือของเขาปรากฏชัด ริ้วรอยบนใบหน้าของเขาเรียบเนียน และดูเหมือนว่าเขาจะอายุน้อยลงไปหลายสิบปี

 

“ได้” ซูผิงเหลือบมองไปที่อสูรทั้งเก้า ห้าตัวมีสายเลือดระดับเก้าขั้นสูงสุด!

 

มีห้าตัวที่ดูเหมือนจะเติบโตจนถึงวัยที่ดีที่สุดของพวกมัน!

 

อีกสี่ตัวไม่ได้อยู่ในขั้นสูงสุด แต่อยู่ในระดับเก้าขั้นสูง! เมื่อนับปรมาจารย์โม่ ซูผิงต้องเผชิญกับสิ่งมีชีวิตหกชนิดที่อยู่ในระดับกิตติมศักดิ์ขั้นสูงสุด และอีกสี่ตัวที่อยู่ในระดับเก้า!

 

หากปรมาจารย์โม่ประสานพลัง พวกมันจะเป็นคู่ต่อสู้ที่น่ากลัว ด้วยการยืมความแข็งแกร่งของอสูร ปรมาจารย์โม่สามารถปลดปล่อยพลังได้เทียบเท่ากับราชาอสูรร้าย! ราชาอสูรร้ายแรกเกิดจะแพ้เขาด้วยซ้ำ! “ ออกมาเลย!” วังวนสองวังวนปรากฏขึ้นที่ด้านหลังของซูผิง เปลวไฟพุ่งออกมาจากวังวนหนึ่ง และอีกหนึ่งเป็นความมืด

 

โฮก !!

 

ทันใดนั้น เสียงร้องสนั่นหวั่นไหวของมังกรก็ดังขึ้นและเปลวไฟก็แผ่พุ่งออกมา! มังกรคำรามรุนแรงกว่าเดิม มันต้องรู้สึกว่าเจ้าของของมันมีความตั้งใจที่จะต่อสู้

 

พรึ่บ!

 

หัวมังกรสีแดงเข้มขนาดใหญ่ที่น่ากลัวค่อยๆยื่นออกมาจากด้านใน มันคือมังกรเพลิงนรก! มังกรเพลิงนรกขนาดใหญ่ก้าวออกมาจากวังวน เท้าของมันย่ำพื้นสั่นสะเทือนไปทั้งเวที มังกรเพลิงนรกมีความสูงเพียงสิบสองเมตร มังกรอยู่ข้างหน้าอสูรเก้าตัวของปรมาจารย์โม่ และทั้งห้าตัวที่ระดับเก้าขั้นสูงสุดนั้นก็ตัวใหญ่กว่ามังกรเพลิงนรกมาก!

 

อสูรที่ตัวใหญ่ที่สุดของ ปรมาจารย์โม่ มีความสูงมากกว่าร้อยเมตร!

 

แม้ว่ามังกรเพลิงนรกจะเป็น “คนแคระ” แต่ก็ไม่มีใครสามารถละสายตาไปจากมังกรเพลิงนรกที่น่าประทับใจได้ มันน่าประทับใจยิ่งกว่าอสูรของปรมาจารย์โม่!

 

ที่ก้าวออกมาจากอีกหนึ่งวังวนคือสุนัขมังกรดำที่สืบทอดสายเลือดของราชามังกร สุนัขมังกรดำไม่มีเสียงเมื่อมันออกมา มันยืนอยู่ข้างหลังซูผิงเงียบ ๆ แต่ความเกียจคร้านในดวงตาของมันค่อยๆเปลี่ยนเป็นความเย็นชา อสูรทั้งสองยืนอยู่ข้างหน้า และข้างหลังซูผิง ผู้ชมเริ่มเงียบ ไม่มีใครเข้าใจว่าเหตุใดซูผิงจึงเรียกอสูรเพียงสองตัว เทพแห่งดินและเทพแห่งเลือดก็ตกตะลึงจนพูดไม่ออกเช่นกัน พวกเขามองไปที่ปรมาจารย์ดาบพร้อมเครื่องหมายคำถามเขียนอยู่ทั่วใบหน้า นี่ใช่อสูรที่นายบอกว่าแข็งแกร่งกว่าตัวของซูผิงหรือเปล่า!มังกรเพลิงนรกนั่น…เอาล่ะมังกรเพลิงนรกเป็นอสูรหายากและค่อนข้างดีเลย อย่างไรก็ตามมังกรเพลิงนรกของซูผิงยังเป็นเด็กอยู่! เมื่อพิจารณาจากขนาดมังกรเพลิงนรกก็แทบจะไม่ถึงวัยผู้ใหญ่หรือไม่ก็ขาดสารอาหาร! ซูผิงไม่กลัวว่ามังกรระดับเจ็ดจะลากเขาลงมาหรอ? ที่สำคัญพวกเขาไม่สามารถเข้าใจได้ว่าทำไมอสูรของซูผิงถึงไม่โตเต็มที่ในเมื่อเขาแข็งแกร่งขนาดนี้? ในทางทฤษฎีเราควรใช้ความพยายามและทรัพยากรจำนวนมากเพื่อฝึกฝนมังกรให้น่าทึ่ง และมันควรจะถึงขั้นสูงสุดแล้ว! อสูรของนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ส่วนใหญ่อยู่ที่ขั้นสูงสุด! แน่นอนว่านักรบอสูรกิตติมศักดิ์ยังมีอสูรที่ยังคงเติบโตอยู่ซึ่งก็คืออสูรตัวใหม่ แต่นักรบอสูรกิตติมศักดิ์จะไม่ปล่อยให้อสูรเด็กเหล่านั้นออกมาในสถานการณ์แบบนี้! สำหรับอสูรอีกตัว…พูดตามตรงเทพแห่งดินและเทพแห่งเลือดจำมันไม่ได้ด้วยซ้ำ

 

ปรมาจารย์โม่ดึงหน้ายาว เขาชื่นชมความหยิ่งและความกล้าหาญของซูผิงอย่างมากเมื่อเขานั่งอยู่ใกล้เวที อย่างไรก็ตามมันคงไม่น่ายินดีนักเพราะตอนนี้เขาตกเป็นเป้าของความหยิ่งผยองนั้น เขาถูกซูผิงหักหน้า “ แกวางแผนที่จะต่อสู้กับฉันกับด้วยเด็กสองตัวนั้นเนี่ยนะ?” เขาถามอย่างเย็นชา

 

“แน่นอนว่าไม่” ซูผิงตอบ ปรมาจารย์โม่เลิกคิ้ว ถึงกระนั้นสิ่งที่ซูผิงพูดต่อไปก็ทำให้ใบหน้าของเขาขุ่นมัวมากกว่าเดิม “ หนึ่งตัวก็เพียงพอแล้ว” ซูผิงกล่าวเสริม

 

สามหาว!

 

ปรมาจารย์โม่รู้สึกว่าเขากำลังโกรธจนจะระเบิด เขาไม่เคยโดนดูถูกเช่นนี้มาก่อนตั้งแต่เขากลายเป็นนักรบอสูรกิตติมศักดิ์เมื่อร้อยปีก่อน! “ ฉันไม่ควรเรียกแกว่าเด็กเหลือขอ แต่เป็นคนตาย!” ปรมาจารย์โม่พูดอย่างเย็นชา โดยไม่ต้องกังวลใจอีกต่อไปเขาส่งคำสั่งทางจิตใจไปยังอสูรทั้งเก้าตัวของเขา เมื่อรู้สึกถึงเจ้าของของพวกมัน อสูรทั้งเก้าของเขาจึงแยกฟัน และแสดงท่าทางคุกคาม

 

ปรมาจารย์โม่ร่ายคาถาเสริมพลังมากมายให้กับอสูรของเขา พวกมันยืนเรียงกันด้วยรูปแบบพิเศษ มังกรสองตัวที่ระดับเก้าขั้นสูงสุดยืนอยู่ด้านหน้า และพวกมันพุ่งเข้าหาซูผิง ขู่เขาด้วยเสียงคำรามของพวกมัน! “มังกรเพลิงนรกแสดงให้พวกมันเห็นว่ามังกรควรจะเป็นแบบไหน?!”

 

ซูผิงสบตามังกรทั้งสองด้วยความรังเกียจ

 

คำสั่งของเขาถูกส่งไปยังมังกรเพลิงนรกด้วยความคิดของเขา

 

เจตนาฆ่าที่มีอยู่ในคำสั่งทำให้ดวงตาของมังกรเพลิงนรกเปลี่ยนเป็นสีแดง!

 

โฮก !!!

 

เสียงคำรามของมังกรเป็นเสียงที่ไม่มีใครเคยได้ยินมาก่อน ดูเหมือนว่าเสียงคำรามดังกล่าวมีต้นกำเนิดมาจากโบราณอันไกลโพ้น เดินทางข้ามยุค และมาถึงที่บนเวทีนี้ในที่สุด! เสียงคำรามของมังกรนั้นไม่ใช่ที่มังกรระดับเก้าหรือราชาอสูรร้ายมี แต่เป็นมังกรระดับดวงดาว! นั่นคือเสียงคำรามของมังกรที่สามารถเขย่าจักรวาลได้!

 

นั่นคือเสียงคำรามของมังกรที่สามารถทำให้สนามประลองพลิกคว่ำได้ ม่านพลังกำลังสั่นอย่างรุนแรง เสียงสะท้อนที่เกิดจากผลกระทบทางหู ทำให้พลังงานค่อนข้างปั่นป่วน

 

มังกรสองตัวที่พุ่งเข้าหาซูผิงรู้สึกว่าเสียงคำรามของพวกมันถูกกลบด้วยเสียงคำรามของมังกรเพลิงนรก

 

มังกรทั้งสองมีความสูงมากกว่าสามสิบเมตร แต่เสียงคำรามของพวกมันไม่ได้ทรงพลังเท่ามังกรเพลิงนรกที่ตัวเล็กกว่ามาก!

 

อสูรทั้งเก้าของ ปรมาจารย์โม่ ต่างก็ถูกแช่แข็งโดยเสียงคำรามอันน่าทึ่งนี่ แม้แต่การเชื่อมโยงพลังงานระหว่างพวกเขาก็หยุดลงชั่วขณะ และถูกตัดขาด!

 

ในบรรดาผู้ชม นักรบอสูรทั่วไปรู้สึกว่าหูของพวกเขามีเลือดออก และมีอาการทรมานคล้ายกับอาการที่เกิดจากการถูกกระแทก!

 

เปลวไฟลุกฟรึ่บขึ้นจากพื้น!

 

มังกรเพลิงนรกอาบด้วยเปลวไฟมืดมิด มังกรเพลิงนรกแสนสง่างามพุ่งตัวไปข้างหน้า เข้าหามังกรสองตัวที่ถูกบังคับให้หยุดนิ่งด้วยเสียงคำรามของมัน!

 

ทักษะว่องไวพื้นฐาน!

 

ตูม !!

 

เนื่องจากความเร็วที่รวดเร็วมากจึงมีเสียงดังออกมาในอากาศ มังกรเพลิงนรกเป็นเหมือนอุกกาบาตที่ลุกไหม้ซึ่งไม่มีอะไรหยุดยั้งได้ ทันใดนั้นมังกรเพลิงนรกก็มาถึงตัวมังกรระดับเก้า ซึ่งเห็นได้ชัดว่าเป็นผู้นำของอสูรเก้าตัวของปรมาจารย์โม่ มังกรเพลิงนรกยกอุ้งเท้าขนาดใหญ่ขึ้น ภาพเสมือนจริงของอุ้งเท้าปรากฏขึ้นเมื่อทุบลง ความคิดของมังกรฝ่ายตรงข้ามชัดเจนขึ้น สภาวะมึนงงนั้นคงอยู่เพียงชั่วครู่ เมื่อมองมังกรเพลิงนรกที่อยู่ใต้จมูกของมัน มังกรก็ไม่กล้าเหมือนเดิมอีกต่อไป ด้วยความกลัว มังกรจึงระดมพลัง เกล็ดมังกรของมันตั้งขึ้น และเพิ่มเกราะมังกรอีกชั้น

 

ปัง!! ภาพเสมือนของอุ้งเท้าของมังกรเพลิงนรกนาบลงบนเกราะมังกรซึ่งหลุดออกเป็นชิ้น ๆทันทีที่มันโผล่ออกมา เกล็ดมังกรซึ่งสะท้อนแสงเย็นยะเยือกลอยข้ามอากาศ มันล้มลงไปบนพื้น

 

หลังจากเหยียบมังกรที่ล้มลงแล้ว มังกรเพลิงนรกพุ่งเข้าหาตัวถัดไป! ไม่ว่าคู่ต่อสู้จะมีขนาดใหญ่เพียงใด มังกรเพลิงนรกก็ดูว่องไว และยืดหยุ่นมาก!

 

“หยุด!” ในที่สุดปรมาจารย์โม่ก็กลับมาได้สติ ไม่มีร่องรอยของความโกรธในดวงตาของเขาอีกต่อไป มันเกินกว่าจะเชื่อว่ามังกรเพลิงนรกที่เพิ่งถึงวัยผู้ใหญ่จะคุกคามอสูรของเขาได้ หัวใจของเขายังคงเต้นรัว เมื่อได้ยินเสียงคำรามที่สั่นสะเทือนโลก!

 

ผสานพลังงาน!

 

ทักษะลับ!

 

ปรมาจารย์โม่ลุกขึ้น เขาสั่งให้อสูรรองหลายตัวเทพลังงานไปที่มังกรตัวที่สอง และระดมพลังส่วนหนึ่งไปยังอสูรปีศาจที่ยืนอยู่ด้านหลังมังกรตัวที่สอง

 

อสูรปีศาจบุกเข้าจู่โจม ในขณะที่มังกรคอยป้องกัน มีความแตกต่างในหน้าที่อย่างชัดเจน

 

“ กำจัดมัน!”

 

หลังจากสังเกตเห็นว่าปรมาจารย์โม่กำลังทำอะไร ซูผิงก็ไม่ลังเลใจ เขาส่งคำสั่งต่อไปให้มังกรเพลิงนรก โดยบอกให้อสูรของเขาใช้ทักษะในตำนาน

 

โห่!

 

มังกรเพลิงนรกสร้างเปลวไฟมากขึ้นเมื่อได้รับคำสั่ง หลังจากสร้างทะเลเพลิงขึ้นมา มังกรเพลิงนรกก็พุ่งเข้าใส่ ในเวลาเดียวกันแขนขาของมันก็ขยายใหญ่ขึ้นเป็นสองสามเท่า ลำแสงศักดิ์สิทธิ์ส่องสว่างที่อุ้งเท้าของมัน ขณะที่มังกรเพลิงนรกพุ่งไปทุบมังกรตัวที่สอง! มังกรตัวนั้นตั้งกำแพงเพื่อป้องกันตัวเอง และอสูรอื่น ๆ ที่อยู่ข้างหลัง

 

ปัง!! กำแพงพัง มังกรเพลิงนรกยกกรงเล็บอันแหลมคมขึ้น คว้าไหล่ของมังกร ผลกระทบทำให้เวทีสั่นสะเทือนอีกครั้ง มังกรเพลิงนรกไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น ในขณะที่เหยียบทะเลเพลิง มังกรเพลิงนรกก็งเข้าหา ปรมาจารย์โม่ที่ยืนอยู่ในวงกลมที่อสูรของเขาสร้างขึ้น

 

ด้วยความตกใจ ปรมาจารย์โม่บอกให้อสูรของเขาขยับเข้ามาใกล้ทันที

 

พื้นเวทีเริ่มแตก หินงอก น้ำแข็งกระจาย และลมพัด เถาวัลย์จำนวนมากยื่นออกมาจากรอยแตกพุ่งไปยังมังกรเพลิงนรก

 

อสูรทั้งหมดในตระกูลธาตุต่างก็โจมตีใส่มังกรเพลิงนรก ในเวลาเดียวกันอสูรปีศาจก็หันมาลงมือเช่นกัน แสงรอบ ๆมังกรเพลิงนรกถูกกลืนกินโดยความมืด พื้นที่นั้นกลายเป็นก้อนความมืดที่ไม่มีแสงใดสามารถทะลุผ่านได้!

 

แต่การโจมตีทั้งหลายพุ่งผ่านเข้าไปได้

 

ปรมาจารย์โม่ใช้ประสาทสัมผัสกับอสูรปีศาจของเขา ใช้ตัวเองเป็นสื่อกลางเพื่อให้อสูรอื่น ๆ ของเขาสามารถกำหนดเป้าหมายไปที่มังกรเพลิงนรกที่อยู่ในก้อนความมืดนั้นได้อย่างแม่นยำ! หลายคนหน้าซีดจากอาการตกใจ มันยุ่งเหยิงมาก บนเวทีมีแสงหลากหลายรูปแบบ แม้แต่ราชาอสูรร้ายก็ไม่สามารถรอดชีวิตจากการระเบิดแบบนั้นได้!

 

หลายคนหันไปอีกด้านของเวที พวกเขาประหลาดใจที่เจ้าของของมังกรเพลิงยืนอยู่ตรงนั้นเงียบ ๆ ไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษ ! ดูเหมือนว่าเขาจะไม่พยายามจะเรียกอสูรตัวอื่นๆออกมาเลย

 

อสูรอีกตัวที่เหมือนมังกร หมาป่าและสุนัขในเวลาเดียวกันกำลังหมอบอยู่ข้างเท้าของเขาเงียบ ๆ เลียอุ้งเท้าของมันโดยไม่แสดงเจตนาใด ๆ ที่จะเข้าไปร่วม …นี่มันอะไร?!

 

โฮก !!!

 

ในขณะที่ผู้คนกำลังสงสัย เสียงคำรามของมังกรที่ทำให้ทุกคนประหลาดใจก็ดังออกมาจากก้อนความมืด!

 

จากเสียงของมัน มังกรเพลิงนรกยังไม่ได้รับอันตราย แต่กลับยิ่งโกรธหนักกว่าเดิม!

 

ปิ้ว!

 

มังกรที่แข็งแกร่งและดุร้ายที่มีเปลวไฟทั่วร่างของมันวิ่งออกมาจากก้อนความมืดนั่น ดวงตามังกรที่ดุร้ายจับจ้องไปที่ปรมาจารย์โม่ซึ่งยืนอยู่ใกล้ ๆ

 

ไม่มีแม้แต่รอยขีดข่วนบนตัวมังกรเพลิงนรก!!

 

เงียบสนิท

 

ผู้คนที่เห็นสิ่งนี้ไม่สามารถเปล่งเสียงออกมาได้! มังกรเพลิงนรกจะไม่เป็นอันตรายเลยได้ยังไง หลังจากถูกอสูรตระกูลธาตุจำนวนมากโจมตี! เป็นไปไม่ได้ !!

 

ไม่เคยได้ยินที่ไหนมาก่อน!

 

ปรมาจารย์โม่ ปรมาจารย์ดาบ และเพื่อน ๆ ของเขางงเหมือนกับคนอื่น ๆ

 

โฮก !!

 

ในขณะที่มันคำราม มังกรเพลิงนรกก็บินร่อนลงตรงหน้าปรมาจารย์โม่

 

มีเงาทอดทับเขา

 

ฝุ่นยังคงลอยอยู่ในอากาศ

 

เวลาได้หยุดลงในขณะนั้น

 

ปรมาจารย์โม่รู้สึกว่าเขาอยู่ภายใต้การจ้องมองของสิ่งมีชีวิตจากนรก มังกรเพลิงนรกที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาไม่ใช่มังกร แต่เป็นปีศาจ! เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าอสูรตัวนี้จะดุร้ายได้ถึงเพียงนี้ !! เขาไม่สามารถมองเข้าไปในดวงตามังกรคู่นั้นที่มี แต่ความโหดร้ายได้!

 

ซูผิงพูดคำๆเดียว“ ฆ่า!”

 

มังกรเพลิงนรกชูคอขึ้น กู่ร้องขึ้นไปบนท้องฟ้า เปลวไฟยิ่งสูงขึ้น กรงเล็บมังกรหนาที่ล้อมรอบด้วยแสงสีทองทุบลงมา

 

หึ่ง!

 

แม้แต่อากาศก็ยังกรีดร้อง ทำให้เกิดเสียงที่เหมือนเสียงเครื่องจักรขนาดใหญ่ส่งเสียงดัง ปรมาจารย์โม่กลัวจนหมดปัญญา เขาหายตัวไปในขณะที่กรงเล็บของมังกรกำลังจะถึงตัวเขา

 

ปัง!! เวทีสั่นสะเทือน!

 

มันสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงจนทั้งสนามสั่นสะเทือน ข้างเวทีและกำแพงแตก!

 

หลังจากฝุ่นหายไป ปรมาจารย์โม่ก็คลานขึ้นมาจากกองหินที่มุมหนึ่งถัดจากม่านพลัง เมื่อไม่กี่วินาทีก่อนหน้านี้ เขาบอกให้อสูรตระกูลหินของเขาพาเขาออกไป ปรมาจารย์โม่ไม่สามารถซ่อนความกลัวของเขาได้อีกต่อไป ในขณะที่เขาจ้องมองไปที่เวทีที่แตกสลายนร่!

 

น่ากลัวมาก!

 

ในขณะนั้นเขารู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าความตายกำลังมาเคาะประตูบ้านเขาแล้ว!!

 

มังกรเพลิงนรกค่อยๆเงยหน้าขึ้น หลังได้สติ ปรมาจารย์โม่ก็ตะโกนอย่างไม่ลังเลว่า“ ฉันยอมแพ้!”

 

บ้า!

 

เขาไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้คนบ้าคนนี้!

 

เขาจะตายจริงๆ! เขาต้องการที่จะมีชีวิตอยู่ เขายังไม่ถึงระดับตำนาน เมื่อถึงแล้วเขาจะมีชีวิตอยู่ได้อีกหลายกี่ร้อยปี! มังกรเพลิงนรกหยุดนิ่ง ทุกคนต่างจ้องมองด้วยปากที่เปิดกว้าง การต่อสู้จบลงอย่างรวดเร็ว ทุกอย่างเกิดขึ้นภายในหนึ่งหรือสองนาที ปรมาจารย์โม่, เพลิงทำลายล้างยอมรับความพ่ายแพ้จริงๆ!

 

เขาเรียกอสูรมาเก้าตัว และยังต้องพ่ายแพ้อย่างสิ้นเชิง ทั้งที่คู่ต่อสู้ของเขาเรียกอสูรออกมาแค่ตัวเดียว !!

 

มันเกินตรรกะไปแล้ว!

 

สิ่งที่ชวนให้ตะลึงยิ่งกว่านั้นก็คือการที่มังกรเพลิงนรกยังคงไม่ได้รับบาดเจ็บหลังจากการโจมตีหลายครั้ง! แม้แต่ราชาอสูรร้ายก็ไม่สามารถทำได้!

 

เนื่องจากปรมาจารย์โม่ ฉลาดพอที่จะยอมแพ้ ซูผิงจึงบอกให้มังกรเพลิงนรกกลับมา พลังงาน? ทักษะธาตุ?

 

ช่วงเวลาที่เขาเห็นเขาก็มั่นใจแล้วว่าความพยายามของปรมาจารย์โม่ไร้ผล

 

มังกรเพลิงนรกได้รับการฝึกฝนที่ไหน? ในสภาพแวดล้อมสุดขั้วทุกรูปแบบ! มันถูกไฟเผา น้ำแข็งแช่แข็ง และถูกฟ้าผ่า!

 

มังกรเพลิงนรกสนุกกับตัวเองในสภาพแวดล้อมเลวร้ายที่อสูรร้ายระดับเก้าธรรมดาแทบจะไม่สามารถอยู่รอดได้!

 

มันได้รับภูมิคุ้มกันจากการโจมตีของธาตุทุกประเภท แน่นอนเว้นแต่การโจมตีจะมีความแข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อ มิฉะนั้นการโจมตีด้วยธาตุอื่น ๆ จะไม่เป็นอันตรายต่อมัน

 

เหนือเวที ในอากาศผู้อาวุโสหยานกลืนน้ำลายขณะที่เขาจ้องความยุ่งเหยิงด้านล่าง ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงซีด และเป็นสีน้ำเงิน เขาเริ่มกลัวผู้ชายที่ยืนอยู่บนเวที เขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าก่อนหน้านี้ไม่นานเขาเคยคิดที่จะขับไล่ผู้ชายคนนี้

 

ผู้ชายคนนี้กลายเป็นปีศาจ!

 

ปรมาจารย์โม่เป็นนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ที่ทรงพลัง และถึงอย่างนั้นเขาก็ต้องยอมแพ้! อสูรหนึ่งตัวต่อเก้า!

 

มังกรเพลิงนรกนั้นเป็นสัตว์ประหลาด!

 

เขาไม่เคยเห็นอสูรที่มีพลังงานมากขนาดนี้มาก่อน!

 

ถัดจากเวที

 

เทพแห่งดินและเทพแห่งเลือดไม่สามารถเชื่อในสิ่งที่พวกเขาเพิ่งได้ยินจากปรมาจารย์โม่ พวกเขามองหน้ากัน พบความประหลาดใจแบบเดียวกันในดวงตาของแต่ละคน

 

ทรงพลัง!

 

มังกรตัวนั้นเป็นมังกรที่ยิ่งใหญ่! ตอนแรกเมื่อพวกเขาเห็นมัน พวกเขาก็คิดว่าซูผิงเล่นตลก แต่กลับกลายเป็นว่ามังกรนั้นใกล้เคียงกับราชาอสูรร้ายที่ทรงพลัง! ไม่สิ ไม่ใช่ใกล้ มันคือราชาอสูรร้าย!

 

นั่นเป็นเรื่องแน่นอน!

 

พวกเขาจำสิ่งที่ปรมาจารย์ดาบบอกพวกเขาได้ โชคดีที่พวกเขาไม่รีบขึ้นไปบนเวทีเพื่อต่อสู้กับซูผิง มิฉะนั้นพวกเขาจะเป็นฝ่ายแพ้ พวกเขาเชื่อว่าพวกเขาแข็งแกร่งกว่าปรมาจารย์โม่เล็กน้อย แต่… ซูผิงน่ากลัวเกินไป! เขาชนะด้วยอสูรตัวเดียว! อสูรตัวนั้นต้องเป็นอสูรหลักของซูผิง ถึงกระนั้นก็ไม่มีใครสามารถพูดได้อย่างแน่นอนว่าซูผิงมีอสูรอื่น ๆ ที่มีความแข็งแกร่งใกล้เคียงกันหรือเปล่า

 

ที่นั่งข้างๆพวกเขาคือปรมาจารย์ดาบที่ประหลาดใจไม่แพ้กัน เขารู้จักมังกรเพลิงนรกของซูผิง แต่เขาไม่เคยเจอมันมาก่อน เขารู้แค่ว่าโครงกระดูกของซูผิงนั้นผิดปกติ ปรากฎว่ามังกรเพลิงนรกนั้นคุกคามไม่น้อยไปกว่ากัน! ไม่มีอสูรตัวไหนของซูผิงที่ปกติ!

 

ฉันตัดสินใจได้ดี ดีสำหรับฉัน อันที่จริงกับชายคนนี้ที่มาต่อสู้เพื่อชิงแชมป์ถือเป็นการพยายามแย่งอาหารจากเสือ ปรมาจารย์ดาบคิด ฉินชูไห่พูดไม่ออก และลืมไปว่าเขาต้องหาเพื่อนเพื่อกลับไปช่วยปกป้องเมืองฐานหลงเจียง

 

ตระกูลถัง“ อสูรประหลาดตัวนั้น…” ใบหน้าของถังหมิงชิงขุ่นมัว

 

ตระกูลถังจะไม่มีวันลืมว่าซูผิงทำอะไรกับพวกเขาไว้ ในที่สาธารณะพวกเขาจะพูดกับซูผิงอย่างอ่อนโยนราวกับว่าพวกเขาลืมหตุการณ์นั้นไปแล้ว แต่พวกเขาได้รับความอับอาย ขายหน้า มันเป็นสิ่งที่พวกเขาลืมไม่ได้ พวกเขาเพียงแค่ซ่อนความเกลียดชังเนื่องจากนักรบอสูรในตำนานในร้านของซูผิง ท้ายที่สุดไม่ว่าพวกเขาจะกล้าหาญแค่ไหนพวกเขาก็ไม่มีวันสู้กับนักรบอสูรในตำนานได้ ผลลัพธ์ที่ดีที่สุดสำหรับพวกเขาคือการมีฝ่ายที่แพ้สองฝ่าย แต่นั่นก็ไม่ใช่เรื่องดีสำหรับพวกเขาเช่นกัน มีหลายคนโลภที่จะยึดครองของตระกูลถัง! ผู้อาวุโสของตระกูลถังคนอื่น ๆ ยังคงหวาดกลัว พวกเขาไม่สามารถนึกภาพได้ว่าชายหนุ่มเป็นยังไงก่อนที่พวกเขาจะได้เห็นด้วยตาของพวกเขาเอง ข้อเท็จจริงเปิดเผยให้พวกเขารู้ว่าชายหนุ่มนั้นน่ากลัวยิ่งกว่าที่ถังหมิงชิงบอกเสียอีก! คิ้วของถังยู่หยูขมวดเข้าหากันแน่น เธอวางมือบนขาของเธอตั้งแต่แรก จับกางเกงของเธอ

 

บนเวที

 

ซูผิงลูบมังกรเพลิงนรกที่เพิ่งเดินมาข้างๆเขา เขาตะโกนคำถามเดิม ๆ “ มีใครอีกไหม?” เสียงของเขาอ้อยอิ่ง ใครอีกไหม?

 

ทุกสายตาจับจ้องไปที่นักรบอสูรกิตติมศักดิ์ นักรบอสูรกิตติมศักดิ์ขั้นสูงสุดแพ้อย่างน่าอาย มีใครอีกไหม?!

 

นักรบอสูรหลายคนที่อยู่ในระดับกิตติมศักดิ์ขั้นสูงสุดดูแย่มาก

 

พวกเขาสามารถสงบสติอารมณ์ได้จนถึงตอนนั้น แต่ความพ่ายแพ้ของปรมาจารย์โม่ทำให้พวกเขาทั้งหมดอยู่ในอารมณ์ที่หงุดหงิด บางคนอ่อนแอกว่าปรมาจารย์โม่ และบางคนแข็งแกร่งกว่า อย่างไรก็ตาม สำหรับคนที่แข็งแกร่งกว่า ความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อยก็ไม่ได้มีผลใด ๆ เมื่อต้องเผชิญหน้ากับตัวประหลาดอย่างซูผิง! ซูผิงใช้อสูรหนึ่งตัวเอาชนะปรมาจารย์โม่ ที่ดีที่สุดสำหรับคนที่แข็งแกร่งกว่าคือการบีบให้ซูผิงใช้กำลังเต็มที่ แต่ก็ยังคงแพ้อยู่ดี! ไม่ได้ยินเสียงใด ๆ ในสนาม ไม่มีใครพูดอะไร! หลายนาทีผ่านไปตั้งแต่เสียงของซูผิงหายไป แต่ก็ยังไม่มีใครพูดอะไรออกมา! นักรบอสูรกิตติมศักดิ์ขั้นสูงสุดรู้สึกอายเมื่อพวกเขาสังเกตเห็นแววตาที่จ้องมองมาที่พวกเขา! อย่ามองมาที่ฉัน ทำไมไม่ลองกันเองล่ะ!

 

นักรบอสูรกิตติมศักดิ์ขั้นสูงสุดบางคนรู้สึกอายเกินกว่าจะนั่งนิ่ง ๆ บางคนพยายามรักษารอยยิ้มราวกับบอกคนที่มองว่า “อย่ามองมาที่ฉัน ฉันไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการแข่งขัน ฉันมาที่นี่เพื่อความสนุกเท่านั้น ’

 

ผู้อาวุโสหยานไม่รู้ว่าจะพูดอะไร ถ้าไม่มีใครลงมาซูผิงก็จะกลายเป็นแชมป์ ไม่มีลีกสูงสุดครั้งไหนเคยเกิดเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน!

 

ผู้อาวุโสหยานนึกอะไรบางอย่าง เขาเหลือบมองไปที่ห้องส่วนตัวในสนาม หากซูผิงได้แชมป์ แผนของพวกเขาก็จะล้มเหลว แผนการครั้งใหญ่นี่จะไม่ได้อะไร! “ ถ้าไม่มีใครตอบก็…”

 

ซูผิงมองไปที่นักรบอสูรกิตติมศักดิ์ ส่วนใหญ่จะหลบสายตาเขา ซูผิงตัดสินใจขอรางวัลโดยไม่ต้องกังวลใจอีกต่อไป

 

เพื่อที่เขาจะได้ออกไปสักที!

 

“เดี๋ยวก่อน!”

 

จากนั้นเขาก็ได้ยินเสียงของชายชรา เขาพูดคำนั้นอย่างใจเย็น แต่ทุกคนในสนามได้ยิน มันเป็นข้อพิสูจน์ว่าชายคนนี้มีความเชี่ยวชาญในพลังดวงดาวของเขาอย่างสมบูรณ์

 

ทุกคนต่างหันไปมองชายชราคนนั้นด้วยความประหลาดใจ

 

ชายชราเป็นผู้นำตระกูลคนก่อนของตระกูลฉินที่กลับสู่สายตาของสาธารณชนเมื่อไม่นานมานี้! อดีตผู้นำตรพูลคนนี้เคยสร้างชื่อให้ตัวเอง ผู้นำตระกูลคนปัจจุบันของตระกูลฉินคือหลานชายคนโตของเขา! เขาเป็นบรรพบุรุษของตระกูลฉิน! เขาต้องการท้าทายซูผิง?! ทำไม? คนๆหนึ่งจะแข็งแกร่งขึ้นหลังจากผ่านไปการฝึกฝนหลายปี แต่ถ้าเขาไม่ประสบความสำเร็จใด ๆ เขาก็จะยังคงติดอยู่ที่ระดับกิตติมศักดิ์ขั้นสูงสุด “ ฉันคิดว่าฉันจะให้เวลาคนอื่นได้แสดงความสามารถของพวกเขา แต่ตอนนี้ฉันเห็นแล้วว่าฉันต้องรีบแก้ปัญหา” ชายชรากล่าวด้วยรอยยิ้มใจดี เสียงเขาฟังดูสบาย ๆ ราวกับว่าการแข่งขันครั้งก่อนระหว่างซูผิง และ ปรมาจารย์โม่ เป็นเรื่องธรรมดา ชายชรามั่นใจมาก! เป็นไปไม่ได้ที่เขาจะเลอะเลือนเพราะความแก่ คำอธิบายเพียงอย่างเดียวก็คือหลังจากใช้ชีวิตอยู่นานเกินกว่าที่ผู้คนจะคาดคิด ชายชราได้เชี่ยวชาญในสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิดได้!

 

ชั่วขณะนั้น นักรบอสูรกิตติมศักดิ์หลายคนรู้สึกมีความหวัง

 

ชายชราฟังดูขี้โม้เล็กน้อย และพูดบางอย่างเช่น ‘ฉันจะแก้ปัญหา’ แต่ความจริงก็คือเขาไม่เต็มใจที่จะเห็นชายหนุ่มคนนี้รับรางวัลไป แน่นอนว่าถ้าเขาสามารถเอาชนะซูผิงได้จริง นั่นจะเป็นการกอบกู้ใบหน้าบางส่วนของนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ในปัจจุบัน นักรบอสูรกิตติมศักดิ์จะดูไม่ดีหากมีคนได้ยินว่าชายคนหนึ่งท้าทายพวกเขาทั้งหมด และไม่มีใครกล้าตอบคำท้าทายนั้น! ดวงตาของผู้อาวุโสหยานเป็นประกาย เขาบอกให้เจ้าหน้าที่เปิดม่านพลังในทันที

 

ภายในม่านพลังนั้น ปรมาจารย์โม่กำลังขมวดคิ้ว เขายอมรับความพ่ายแพ้ และจากนั้นชายคนหนึ่งก็ปรากฏตัวขึ้น เป็นความจริงที่เป้าหมายของชายชราคือซูผิง แต่ปรมาจารย์โม่รู้สึกว่าเขาถูกเหยียบหน้า