Astral Pet Store ร้านขายอสูรดวงดาว - ตอนที่ 482

ร้านขายอสูรดวงดาว ตอนที่ 482 รับรางวัล

ใช้เวลานาน แต่ในที่สุดโครงกระดูกน้อยก็กินผลึกเลือดจนหมด

ในขณะที่เขาจ้องรังไหม ซูผิงแทบรอไม่ไหวที่จะเห็นการเปลี่ยนแปลง โครงกระดูกน้อยดูดซับผลึกเลือดมาเป็นเวลานานและความคืบหน้าก็ช้ามาก ในที่สุดวันนี้การเปลี่ยนแปลงก็จะเสร็จสมบูรณ์ ซูผิงคาดหวังว่าความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของโครงกระดูกน้อยจะเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด มีความเป็นไปได้สูงที่ความแข็งแกร่งในการต่อสู้ของโครงกระดูกน้อยสามารถเทียบเคียงได้กับสถานะว่างเปล่าของระดับตำนาน!

“ สายเลือดของโครงกระดูกน้อยกำลังตื่น และสายเลือดก็อยู่ในระดับสูง ฉันคิดว่ากระบวนการจะดำเนินต่อไปอีกสักพัก ฉันขอแนะนำให้นายเก็บรังไหมไว้ในพื้นที่สัญญาของนาย เผื่อว่าจะมีใครมารบกวนโครงกระดูกน้อยได้” โจแอนเตือนซูผิง

ซูผิงพยักหน้า

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเจออะไรแบบนี้ การทำตามคำแนะนำของโจแอนนาไม่ถือว่าเป็นอันตราย

วังวนปรากฏขึ้นและดูดโครงกระดูกน้อยเข้าไป รังไหมสีแดงเลือดลอยอยู่ในอากาศอย่างเงียบ ๆ

หลังจากนั้นโจแอนนาบอกให้ฝูงชนที่อยากรู้อยากเห็นกลับไปทำธุระของตน

ซูผิงกลับไปบ่มเพาะต่อ หลังจากเสร็จสิ้น เขาได้ตรวจสอบสุนัขมังกรดำ มังกรเพลิงนรก และอสูรของลูกค้า

ด้วยความช่วยเหลือของโจแอนนา การฝึกอสูรของลูกค้าดำเนินไปได้ด้วยดี อย่างไรก็ตามอสูรเหล่านั้นไม่เคยผ่านการฝึกที่พวกมันจะต้องเผชิญกับความตายโดยตรง แรงกดดันจากการเสียชีวิตซ้ำแล้วซ้ำเล่าทำให้อสูรมีศักยภาพเต็มที่ อสูรทั้งหมดก้าวหน้าอย่างก้าวกระโดด

ในไม่ช้าก็ถึงเวลาออกจากหลุมศพกึ่งเทพ

ซูผิงเห็นว่ารังไหมสีแดงเลือดยังคงเหมือนเดิมภายในพื้นที่สัญญา หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปและการตื่นขึ้นยังไม่สิ้นสุด แต่สีของรังไหมกลับสดใสขึ้นเรื่อย ๆ

ซูผิงไม่รีบร้อนโจแอนนาบอกเขาว่ายิ่งกระบวนการนี้นานเท่าไหร่ ผลลัพธ์ก็จะยิ่งดีขึ้นเท่านั้น ซูผิงยิ่งอยากเห็นว่าโครงกระดูกน้อยจะเป็นยังไง

โจแอนนาฝากคำสั่งให้ลูกน้องของเธอ ก่อนที่จะกลับไปที่ร้านพร้อมกับซูผิง

แสงภายในร้านมืดสลัว เพิ่งจะเช้ามืดไม่นาน

มันยังเช้าอยู่ ซูผิงดูเวลาแล้วเพิ่งจะหกโมง เขาวางสุนัขมังกรดำ และมังกรเพลิงนรกไว้ในคอกเลี้ยงดู และหลังจากนั้นก็ไปอาบน้ำ โกนหนวด เขาตรวจสอบอสูรของลูกค้าทั้งหมดเพื่อให้แน่ใจว่าเขาจะไม่พลาดไป จากนั้นเขาก็ออกจากร้าน มุ่งหน้ากลับบ้าน

เขาเห็นแถวยาวด้านนอกทันทีที่เปิดประตู

ฟ้าเพิ่งสาง และมีคนมาถึงอย่างน้อยร้อยคน

ลูกค้าที่ต่อแถวตะลึง เป็นเรื่องยากที่ซูผิงจะเปิดประตูเร็วขนาดนี้!

ในขณะที่ลูกค้ากำลังประหลาดใจแต่ยินดีนั้น ซูผิงก็หันกลับ และปิดประตู

“ ผมจะไปทานอาหารเช้า ร้านจะเปิดทำการเวลา 7.30 น.” ซูผิงกล่าวกับลูกค้า

ลูกค้าพูดไม่ออก พวกเขามองดูซูผิงหันหลัง และจากไป

ซูผิงไม่คุ้นเคยกับการพูดกับลูกค้าโดยที่ถังยู่หรานไม่อยู่ เขาต้องขอให้ลูกค้ารอ เขาคิดว่าพวกเขาคุ้นเคยกับการรอคอยนี้แล้ว เพราะเขามักจะเปิดประตูสายกว่านี้บางทีถึงเก้าโมงเช้าด้วยซ้ำ

ในขณะที่เขากำลังจะกลับบ้าน ซูผิงรู้สึกได้ว่ามีใครบางคนที่ทรงพลังที่กำลังเคลื่อนที่อยู่ในอาคารฝั่งตรงข้าม

เขาคุ้นเคยกับคนเหล่านี้

ซูผิงตระหนักว่าพวกเขาเป็นเหล่าผู้นำตระกูล รวมถึงนักรบอสูรกิตติมศักดิ์อื่น ๆ

…ย้ายเข้ามาที่นี่กันหมดแล้วเหรอ?

เขาไม่คิดว่าคนเหล่านี้จะมาเป็นเพื่อนบ้านในวันหนึ่ง

เขาจำบทสนทนาระหว่างผู้นำตระกูลกับเซี่ยจินชุ่ยเมื่อวันก่อนได้ เขาไม่รู้จะพูดอะไร พวกเขาดำเนินการเร็วเกินไป พวกเขาได้รับการจัดการภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งวัน ดูเหมือนว่าแต่ละตระกูลจะเป็นเจ้าของอาคารที่อยู่ใกล้กับร้านของเขา เขาสงสัยว่าพวกเขาใช้การบีบบังคับในการทำธุรกรรมหรือเปล่า ซูผิงคิดว่าเขาจะต้องถามเซี่ยจินชุ่ยเกี่ยวกับเรื่องนี้

คนที่ก่อนหน้านี้อาศัยอยู่ฝั่งตรงข้ามเป็นเพื่อนบ้านเก่าของเขา พวกเขาจะทักทายกันเมื่อพบกันบนถนน ซูผิงจะต้องเข้ามามีส่วนร่วมหากใช้การบีบบังคับเพราะทุกอย่างเริ่มต้นขึ้นเพราะเขา

“คุณซู”

ชายคนหนึ่งเดินออกมาจากอาคารที่เคยเป็นร้านก๋วยเตี๋ยว มันคือฉินตู้หวง“ อรุณสวัสดิ์” เขากล่าว

ฉินตู้หวงถือกรงนกไว้ในมือ เขากำลังไปเดินเล่นกับนกเงียบ ๆ

“ อรุณสวัสดิ์” ซูผิงตอบ

“คุณซูร้านของคุณเป็นที่นิยมมาก หลายคนกำลังรอร้านเปิด” มู่เป๋ยไห่เดินออกมาจากอาคารที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นร้านตัดเสื้อเขามาพร้อมกับผู้อาวุโสตระกูลมู่ พวกเขารู้สึกถึงการปรากฏตัวของซูผิง และรีบเดินออกมาในทันทีเพื่อแสร้งทำเป็นว่าได้พบกับซูผิงโดยบังเอิญ

“ ฮ่า ทั้งหมดนี่ต้องขอบคุณคุณ” ซูผิงตอบอย่างสุภาพ

ผู้นำตระกูลหลิวและตระกูลเย่ออกมาเช่นกัน ทักทายซูผิงด้วยรอยยิ้ม ไม่มีใครอยากถูกทิ้ง

ซูผิงพูดคุยกันเล็กน้อยกับพวกเขาจากนั้นก็รีบออกไป เขาเห็นถังยู่หรานและจงหลิงถงกินกำลังอาหารเช้าอยู่ทันทีที่กลับถึงบ้าน

“ ทำไมนายตื่นเช้าจัง?”

ถังยู่หรานรู้สึกประหลาดใจ ยังมีโจ๊กติดอยู่ที่มุมปากของเธอตอนเธอเงยหน้าขึ้น

“อาจารย์” จงหลิงถงลุกขึ้นยืนอย่างรีบร้อน และทักทายซูผิงอย่างเป็นทางการ

หลี่ฉิงรู่ได้ตระหนักถึงความสัมพันธ์ระหว่างจงหลิงถงและซูผิง เธอบอกให้หญิงสาวนั่งลงและทำตัวเหมือนอยู่บ้าน ซูผิงเห็นด้วย “ เธอไม่จำเป็นต้องกลัวฉันมากขนาดนั้น แค่สวัสดีก็พอแล้ว” เขากล่าว

จงหลิงถงไม่รู้จะพูดอะไร

หลี่ฉิงรู่กลอกตาใส่เขา “ ลูกคงตื่นเช้าไป? ถงอย่าฟังเรื่องไร้สาระของเขา ซูผิงไปแปรงฟัน และมานั่งทานอาหารเช้า ถังและถงซื้ออาหารเช้ามาให้พวกเรา ลูกต้องจำไว้ว่าควรปฏิบัติต่อพวกเธออย่างดีที่ร้าน อย่ารังแกพวกเธอเด็ดขาด”

ซูผิงกระพริบตา ฉันเป็นแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่?

“ ผมแปรงฟันในร้านมาแล้ว” เขานั่งลง“ ไม่รู้เลยว่าน้องสาวของลูกเป็นยังไงบ้างในสถาบันผู้กล้า”หลี่ฉิงรู่พึมพำ เธอคิดถึงซูหลิงเยวี่ย

ซูผิงยังสังเกตเห็นว่าเขามีอาหารกินมากขึ้นเมื่อไม่มีน้องสาว ไม่มีใครแย่งอาหารเขา มันช่าง…แปลก

ซูผิงส่ายหัว “ แม่ไม่ต้องห่วง ผมรู้จักคนๆหนึ่งที่นั่น ไม่มีใครรังแกเธอหากเธออยู่ที่นั่น บางทีเมื่อเธอกลับมา แม่จะเห็นว่าเธออ้วนไปแล้วก็ได้”

หลี่ฉิงรู่กลอกตาใส่เขาอีกครั้ง “ อย่าพูดแบบนั้น”

ซูผิงหัวเราะเบา ๆ เขานึกถึงพ่อ “ ยังไงก็ตาม แม่ไม่ได้บอกว่าจะโทรหาพ่อแล้วบอกให้กลับมาหรอ? ทำไมเขาถึงยังไม่มา?”

หลี่ฉิงรู่ก็กังวลเช่นกัน “ พ่อของลูกเขียนจดหมายถึงแม่บอกว่าเขาขึ้นฝั่งแล้ว และกำลังจะเดินทางกลับบ้าน แม่คิดว่ามันเป็นเพราะการเดินทางต้องใช้เวลา”

ซูผิงขมวดคิ้ว เขานึกถึงรถไฟใต้ดินที่อยู่ภายใต้การโจมตีบ่อยครั้งนอกเมืองฐาน เขาหวังว่าพ่อที่เขาไม่เคยเห็นหน้าจะเดินทางกลับบ้านอย่างปลอดภัย

ซูผิงทานอาหารเช้าเสร็จอย่างรวดเร็ว และโทรหาเซี่ยจินชุ่ย

เขาถามเกี่ยวกับร้านค้าที่ขายให้กับฉินตู้หวงและผู้นำตระกูลคนอื่น ๆ เขาบอกว่าเจ้าของเดิมได้รับเงินมากกว่าที่พวกเขาลงทุนไว้หลายร้อยเท่า “มีอสูรป่ายังคงออกหากินนอกเมืองฐานเร็ว ๆ นี้ไหม?” ซูผิงเปลี่ยนเรื่อง

เซี่ยจินชุ่ยรู้สึกแปลกใจที่ซูผิงถามเรื่องนี้ เขาฟังดูเป็นกังวล“ ใช่แล้วค่อนข้างมีปัญหา ผมส่งนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ออกไปเพื่อกำจัดอสูรร้าย เราจัดการไปหลายตัว”

ซูผิงดีใจที่ได้ยินเช่นนั้น “ รถไฟใต้ดินจากเมืองฐานจิงไห่มายังเมืองฐานหลงเจียงยังใช้งานได้หรือไม่?

พ่อของเขาทำงานในทะเล และเมืองฐานจิงไห่อยู่ริมทะเล พ่อของเขาจะต้องนั่งรถไฟขบวนนั้น ถ้าเขาจะกลับบ้าน

“ เมืองฐานจิงไห่?”เซี่ยจินชุ่ยรู้สึกงุนงง “ ใช่มันยังทำงานได้ดี มีแต่สายอื่นที่อยู่ภายใต้การถูกโจมตี และการดำเนินการถูกระงับไปสองสามวัน มีอะไรหรือเปล่าครับ? คุณรู้จักใครบางคนที่อาศัยอยู่ในเมืองฐานจิงไห่งั้นเหรอครับ?”

ซูผิงรู้สึกโล่งใจ “ไม่มีอะไร ขอโทษที่รบกวนคุณ”

“ ไม่เป็นไรครับ ผมยินดี”

เซี่ยจินชุ่ยตัดสินใจว่าเขาต้องขอให้ใครสักคนตรวจสอบเรื่องนี้

เขาวางสายและกำลังจะกลับไปที่ร้าน แต่โทรศัพท์ดังขึ้น

สายเป็นของฉินชูไห่

“คุณซู ในที่สุดผมก็สามารถติดต่อคุณได้ซักที”เสียงฉินชูไห่ฟังดูดีใจมากที่ซูผิงรับสาย แต่ซูผิงไม่รู้ว่าฉินชูไห่โทรหาเขาทำไม “ เกิดอะไรขึ้น?”

“คุณซูจำที่ผมเพิ่งคุยกับคุณเกี่ยวกับลีกสูงสุดได้ไหม หากคุณต้องการเข้าร่วมคุณสามารถมาได้เลย การแข่งขันเบื้องต้นเริ่มขึ้นแล้ว คุณสามารถเริ่มต้นในการแข่งขันอย่างเป็นทางการได้ทันที เนื่องจากคุณเป็นนักรบอสูรกิตติมศักดิ์ ผมจึงโทรหาคุณ แต่ไม่สามารถติดต่อคุณได้…ผู้นำตระกูลของเราบอกผมว่าคุณไม่อยู่ ”ฉินชูไห่อธิบายอย่างรวดเร็ว

ลีกสูงสุด?ซูผิงจำได้ว่าฉินชูไห่กล่าวว่าแชมป์เปี้ยนจะได้รับหินพรสวรรค์

หินพรสวรรค์เป็นสิ่งที่เหมือนกับคู่มือการรู้แจ้ง แต่ซูผิงยังสงสัยว่าหินพรสวรรค์จะมีประสิทธิภาพไหม? “ ผมไปเมืองฐานแสงศักดิ์สิทธิ์มา”ซูผิงกล่าว“ลีกสูงสุดจัดขึ้นที่ไหน?”

“ เมืองฐานแสงศักดิ์สิทธิ์?” นี่คือคำอธิบาย แต่ฉินชูไห่สงสัยว่าทำไมซูผิงถึงไปที่นั่น เมืองฐานแสงศักดิ์สิทธิ์มีไว้สำหรับผู้ฝึกสอนนี่

ซูผิงไปที่นั่นเพื่อฝึกอสูรของเขาให้พร้อมสำหรับลีกสูงสุดหรือเปล่า?

ฉินชูไห่รู้ดีว่าเขาไม่ควรจะสอดส่องความเป็นส่วนตัวของซูผิง เขาตอบคำถามของซูผิง“ อยู่ที่เมืองฐานสายรุ้ง ซึ่งเป็นเมืองฐานระดับหนึ่งครับ”

“ โอเคผมจะไป ขอบคุณมาก”ซูผิงกล่าว การโทรสิ้นสุดลง ซูผิงสนใจหินพรสวรรค์ เขาไม่ได้รับคู่มือการสอนจากร้านค้าของระบบในทุกครั้ง เขาจะต้องใช้แต้มพลังงานและความโชคดี

“ ไปกันเถอะ ทุกคนอิ่มกันแล้วใช่ไหม?” ซูผิงพูดกับถังยู่หรานและจงหลิงถง

ทั้งสองได้ยินการสนทนาของซูผิง“ นายกำลังจะไปเข้าร่วมลีกสูงสุดหรอ?”

“ ใช่เพื่อรับรางวัล” ซูผิงกล่าว

ถังยู่หรานหมดคำจะพูด ซูผิงพูดเหมือนจะได้แชมป์อย่างแน่นอน