Astral Pet Store ร้านขายอสูรดวงดาว - ตอนที่ 475

ตอนที่ 475 มาก่อนได้ก่อน

สวี่หยิงเสวี่ยไม่มีข้อสงสัยอีกต่อไป แม้จะอยู่ห่างออกไปเป็นสิบเมตร และมีผู้คนมากมายระหว่างเธอกับอสูร เธอก็ยังรู้สึกได้ว่าเธออยู่ในโลกแห่งน้ำแข็ง เลือดของเธอแข็งตัว หัวใจของเธอก็เต้นแรง เธอถูกปกคลุมไปด้วยเหงื่อเย็น

อสูรระดับเก้าขั้นสูงสุด

สวี่หยิงเสวี่ยสังเกตว่าเธอไม่สามารถเปล่งเสียงออกมาได้ และแทบจะหายใจไม่ออก

อสูรสองตัวที่ซูผิงเรียกมาทำให้ทุกคนเงียบสนิท ซูผิงหันไปมองอสูรทั้งสองที่ยืนอยู่ตรงนั้นอย่างเงียบ ๆ

อสูรจะถูกตรวจสอบโดยระบบตราบเท่าที่พวกมันอยู่ในระยะของร้านค้า พวกมันสามารถออกมาอวดได้เท่านั้นแต่จะไม่สามารถโจมตีลูกค้าได้

เขาจะมีห้องอิสระสำหรับจัดแสดงอสูรเมื่อเขาเลื่อนขั้นร้านค้าเป็นระดับสี่ ตอนนี้เขาทำได้แค่วางอสูรไว้ข้างประตูเท่านั้น

“ คุณสามารถดูได้เท่าที่คุณต้องการ แต่อย่าลืมว่าลูบพวกมันเบา ๆ ”ซูผิงกล่าวกับลูกค้า

ลูกค้าตกใจ พวกเขาอยากตอบกลับด้วยรอยยิ้ม แต่ทำไม่ได้

ลูบพวกมัน?

ไม่ได้ตลก แม้แต่การมองอสูรก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้พวกเขาตัวสั่นด้วยความกลัว ลูบอสูร…อะไร?

“ โอเค ฟัง กลับไปที่แถวหากคุณมาที่นี่เพื่อฝึกอสูร”

ลูกค้าสามารถดูได้ตามที่ต้องการ แต่ธุรกิจต้องดำเนินต่อไป

ลูกค้าบางคนยังคงยืนอยู่ที่นั่น และมองอสูรทั้งสองขึ้นลงอย่างระมัดระวัง ลูกค้าบางคนรีบกลับไปที่แถว พวกเขาสามารถกลับมาดูอสูรได้ตลอดเวลาหลังจากเสร็จสิ้นการทำธุรกรรม พวกเขาจะไม่พลาดอะไร และอสูรจะไม่ไปไหน

สวี่หยิงเสวี่ยยืนอยู่ที่นั่นด้วยความงุนงงอยู่ครู่หนึ่ง แต่ในไม่ช้าเธอก็กลับมาได้สติ เธอคว้าโทรศัพท์ของเธออีกครั้งและโทรหาหัวหน้า กระตุ้นเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า

เร็วเข้า! เร็วกว่านี้!

สวี่หยิงเสวี่ยหวังว่าเธอจะดึงหัวหน้าของเธอมาจากจุดที่เขาอยู่ในระยะไกลได้

ข่าวที่ว่าซูผิงกำลังจะขายอสูรสองตัวระดับเก้าขั้นสูงสุดแผ่ออกไปจากร้านของเขาทันที

กลุ่มข่าวกรองจากตระกูลใหญ่ได้ส่งข้อมูลที่น่าทึ่งกลับไปยังตระกูลของพวกเขาทันทีที่พวกเขาได้ยิน

บ้านของตระกูลฉิน

ในสวน

“ห้ะ?”

ทันใดนั้นฉินตู้หวงก็รู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนที่มาจากข้อมือของเขา ในขณะที่เขากำลังเพลิดเพลินกับชาและพูดคุยกับเพื่อนเก่า เขาเลิกคิ้ว มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่สามารถติดต่อเขาด้วยหมายเลขนี้ มันต้องเป็นคนที่สนิทกับเขา หรือคนที่ต้องรายงานบางสิ่งที่เร่งด่วนและสำคัญ

ฉินตู้หวงเห็นหมายเลข เขารับสาย “มีอะไร?”

เสียงของเขาต่ำ

“ ท่านครับ รีบมาที่นี่เร็ว!” ชายวัยกลางคนกรีดร้องด้วยความตื่นเต้น

นั่นเกือบจะทำให้ฉินตู้หวงประหลาดใจ

“ ท่านโปรดมาที่ร้านขายอสูรพิกซี่ให้เร็วที่สุดตอนนี้ มีอสูรระดับเก้าขั้นสูงสุดซึ่งเป็นอสูรที่เราไม่เคยเห็นมาก่อนขายที่นี่!” ชายวัยกลางคนรีบพูด และฉินตู้หวงสามารถบอกได้ว่าเขาตื่นเต้นแค่ไหน มันยากที่จะจินตนาการถึงคำพูดที่ล้นออกมาจากชายวัยกลางคนที่มักจะนิ่ง

ฉินตู้หวงรู้สึกประหลาดใจ ร้านขายอสูรพิกซี่?

ความคิดของเขาเริ่มประมวลผลอย่างรวดเร็วเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น อสูรระดับเก้าขั้นสูงสุด…ขาย? ในไม่ช้าเขาก็ตระหนักถึงความสำคัญของสิ่งที่เขาเพิ่งได้ยิน โดยไม่กังวลใจอีกต่อไป เขาลุกขึ้นยืนและพูดกับเพื่อนเก่าของเขาว่า“ มากับฉันเดี๋ยวนี้!”

ด้วยคำพูดนั้นฉินตู้หวงยืนขึ้น และบินขึ้นไปบนท้องฟ้าพร้อมกับเรียกอสูรบินได้

ชายชราที่นั่งอยู่ตรงข้ามฉินตู้หวงไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมต้องรีบ? เรายังดื่มชาไม่เสร็จ

ชายชราตัดสินใจที่จะไม่ถามคำถามใด ๆ เขาลุกขึ้นยืนด้วยความเร่งรีบเช่นกัน

อาณาเขตของตระกูลมู่ในศาลาแห่งหนึ่งของพวกเขา

มู่เป่ยไห่กำลังตรวจสอบเอกสารบางอย่าง ตระกูลหลิวต้องสละทรัพย์สินครึ่งหนึ่งหลังจากขัดแย้งกับซูผิง ในตอนนั้นตระกูลใหญ่อีกสี่ตระกูลกำลังจับตาดูทรัพย์สินอีกครึ่งหนึ่งของตระกูลหลิว ตระกูลมู่ได้ควบรวมบริษัทของตระกูลหลิวเข้าด้วยกัน และมู่เป่ยไห่ต้องใช้เวลาพิจารณาการควบรวมและซื้อกิจการ

“อะไร?”

เขารู้สึกว่าโทรศัพท์ดังขึ้น

มู่เป่ยไห่ถูกขัดจังหวะ เขาดูหมายเลข นี้ต้องเป็นสิ่งที่สำคัญเพราะผู้โทรคือคนที่เขาส่งไปสอดแนมที่ร้านของซูผิง”เกิดอะไรขึ้น?” เขาถาม

“ ท่านบอกให้เราจับตาดูคุณซู ตอนนี้เขาเรียกอสูรไม่ทราบประเภทสองตัวออกมานอกร้านของเขา นอกจากนี้เรายังพบว่าอสูรทั้งสองอยู่ในระดับเก้าขั้นสูงสุดและคุณซูจะขายพวกมัน เรายังได้ยินมาว่าราคาต่ำมาเพียงแค่ไม่กี่สิบล้าน…”

บุคคลนั้นให้รายงานที่ครอบคลุมมากและ … ช้า

หัวใจของมู่เป่ยไห่เต้นรัวเมื่อได้ยินคำว่า ‘ขาย’

เขาไม่แปลกใจเลยที่ซูผิงจะมีอสูรระดับเก้า

แต่…เขาประหลาดใจที่ซูผิงยอมขายอสูรเช่นนี้!

ที่ราคาไม่กี่สิบล้าน?

นี่มันอะไร? มู่เป่ยไห่ไม่เข้าใจเรื่องนี้ ความคิดอื่นผุดเข้ามาในความคิดของเขา ทั้งหมดนี้เป็นอุบายหรือเปล่า? ซูผิงแค่พยายามทำให้พวกเราไปรวมตัวกันที่ร้านของเขา?

ซูผิงจะทำเช่นนี้เพื่อจับเราทั้งหมดในครั้งเดียวหรือเปล่า?

แล้ว…เขาจะจัดการตระกูลใหญ่ทั้งห้า และเป็นใหญ่เพียงคนเดียวเมืองฐานหลงเจียงใช่ไหม!

ยิ่งเขาคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ มู่เป่ยไห่ก็คิดว่ามีความเป็นไปได้มากขึ้น

ท้ายที่สุดใครจะขายอสูรระดับเก้าขั้นสูงสุด?

อย่างน้อยที่สุดซูผิงก็สามารถใช้อสูรเหล่านั้นเป็นอสูรรองของเขาได้!

นักรบอสูรกิตติมศักดิ์สามารถมีอสูรได้เก้าตัว ซูผิงมีอสูรระดับเก้าขั้นสูงสุดมากกว่าเก้าตัวหรอ?

มู่เป่ยไห่ยกเลิกความคิดนั้น เขายังมีอสูรเพียงแค่สามตัว แม้แต่เพื่อนเก่าจากตระกูลฉินก็มีอสูรสามตัวเท่านั้น หรือบางทีเขาอาจซ่อนอีกตัวหนึ่งไว้ แต่นั่นแหล่ะ

ผู้ที่สามารถมีอสูรระดับเก้าขั้นสูงสุดเก้าตัวนั้นเป็นผู้ที่มีอำนาจมากที่สุดในบรรดานักรบอสูรกิตติมศักดิ์ และจะมีไม่กี่คนที่อยู่ในเมืองฐานระดับหนึ่ง

หลังจากการไตร่ตรอง พิจารณา และลังเลมู่เป่ยไห่ตัดสินใจว่าเขาควรไปดู

เขาเชื่อว่าซูผิงไม่จำเป็นต้องหลอกล่อเพื่อรวมห้าตระกูลใหญ่ หากนั่นคือเป้าหมายของเขา โดยพื้นฐานแล้วเขามีอำนาจมากที่สุดในเมืองฐานหลงเจียง เขามีนักรบอสูรในตำนานอยู่ในร้านของเขา คำพูดของเขาเป็นเหมือนคำสั่งของทหารและไม่มีใครสามารถฝ่าฝืนได้! เป็นไปได้ว่าซูผิงไม่ได้สนใจสถานที่เล็ก ๆ อย่างเมืองฐานหลงเจียง

หลังจากพิจารณาความคิดนั้นแล้ว มู่เป่ยไห่ก็ตระหนักว่าความคิดของเขากำลังไปในทิศทางที่ไม่ถูกต้องซึ่งทำให้เขาเต็มไปด้วยความวิตกกังวล เขาออกไปที่ร้านของซูผิงโดยไม่ลังเลใจอีกต่อไป

ในระหว่างนั้นตระกูลหลิว ตระกูลโจว และตระกูลเย่ก็ได้รับข่าวแล้ว ปฏิกิริยาของพวกเขาแตกต่างกันไป แต่ทั้งหมดปรากฏตัวที่ร้าน

ในขณะเดียวกันก็แจ้งให้คนชั้นสูงที่ร่ำรวยได้รับทราบด้วย ทุกคนรีบมาดูว่าข้อมูลนั้นจริงหรือไม่

ที่สำนักงานนายกเทศมนตรี

เซี่ยจินชุ่ยได้ยินรายงาน เขาไม่รู้เลยว่าซูผิงจะสร้างความยิ่งใหญ่เช่นนี้ไม่นานหลังจากที่เขากลับมา

ซูผิงขายอสูรระดับเก้าขั้นสูงสุด?!

ซูผิงเลิกเป็นนักรบอสูรแล้วหรือไง?

หรือว่าซูผิงมีอสูรเพียงพอแล้ว และไม่ต้องการพวกมันอีกต่อไป? เซี่ยจินชุ่ยมาที่ร้านขายอสูรดวงดาวโดยไม่เสียเวลาอีก เหล่านักรบอสูรกิตติมศักดิ์ที่ทำงานให้กับรัฐบาลก็ออกเดินทางเพื่อเสี่ยงโชคเช่นกัน

หากเป็นเช่นนั้นจริงพวกเขาก็อยากจะได้!

อสูรระดับเก้าขั้นสูงสุดสามารถแยกพวกเขาออกจากนักรบอสูรกิตติมศักดิ์อื่น ๆ ได้!

หน้าร้านขายอสูรดวงดาว

มีผู้คนมารวมตัวกันมากขึ้นเรื่อย ๆ ชาวบ้านที่อยู่ในถนนใกล้เคียงก็มาดูเช่นกัน

พวกเขาเป็นคนแรกที่มาถึง แต่พวกเขาทั้งหมดเป็นสามัญชน บางคนโชคดีที่มีลูกที่กลายเป็นนักรบอสูร ถึงกระนั้นเนื่องจากเงินในกระเป๋าของพวกเขาไม่เยอะพอ ครอบครัวเหล่านี้จึงไม่สามารถเลี้ยงดูลูก ๆ ให้อยู่ในขั้นสูงได้ เหล่านักรบอสูรที่อยู่ในขั้นต่ำหรือขั้นกลางจะไม่สามารถซื้ออสูรทั้งสองตัวนี่ได้

นอกจากนี้แม้ว่าราคาจะต่ำพอที่จะทำให้ผู้คนคิดว่าซูผิงกำลังแจกอสูร แต่หลายสิบล้านก็เป็นเงินจำนวนมหาศาลสำหรับผู้ที่มาจากย่านเมืองทรุดโทรม!

ร้านค้าของซูผิงเต็มไปด้วยผู้คนมากมาย

เขาประหลาดใจ ผ่านไปครึ่งชั่วโมงแล้ว แต่ยังไม่มีใครมาซื้ออสูรทั้งสองตัว พวกเขาช้ามาก เขาเดินไปที่ประตู

ร้านค้าเต็มไปด้วยผู้เข้าชมที่ชี้อสูรทั้งสอง แต่กลัวที่จะเข้าใกล้

กรี้ส!

ทันใดนั้นเสียงร้องแหลมก็ดังมาจากท้องฟ้าซึ่งทำให้ทุกคนตื่นตระหนก

หลังจากนั้นผู้คนในปัจจุบันก็เงยหน้าขึ้นมอง เห็นนกตัวใหญ่บินอยู่เหนือหัว นกมีขนาดใหญ่กว่าสิบเมตร มันดูเหมือนเมฆมืดทอดเงาขนาดใหญ่มาที่ถนน