Astral Pet Store ร้านขายอสูรดวงดาว - ตอนที่ 459

“ ศิษย์?”

ซูผิงเลิกคิ้ว เขากําลังจะปฏิเสธ แต่นึกถึงบางอย่างขึ้นมาได้เสียก่อน

เมืองฐานแสงศักดิ์สิทธิ์เป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์สําหรับผู้ฝึกสอน และเป็นหนึ่งในเมืองฐานที่สําคัญที่สุดของเขตอนุทวีป เศรษฐกิจมีการพัฒนามากขึ้น และมีการไหลเวียนของข้อมูล เขาจะใช้เวลาส่วนใหญ่ที่ร้านค้าในเมืองฐานหลงเจียงซึ่งเขาจะไม่ได้รับข้อมูลทันเวลา เมืองฐานหลงเจียงอยู่ห่างจากเมืองฐานแสงศักดิ์สิทธิ์ เมื่อมีเรื่องน่าตื่นเต้นเกิดขึ้นที่นี่ ผู้คนจากเมืองฐานของเขาจะไม่รู้ด้วยซ้ำ ความไม่สะดวกนี้เกิดขึ้นทั้งสองทาง

นอกจากนี้ในยุคนี้ ผู้ฝึกสอนยังมีเกียรติมากที่สุด

ผู้ฝึกสอนมีอํานาจมากกว่านักรบอสูรในระดับเดียวกัน

การสร้างสายสัมพันธ์ในแวดวงผู้ฝึกสอนควรเป็นประโยชน์สําหรับเขา

“ แน่นอน ผมจะไปดู”

ซูผิงพยักหน้า

ความสัมพันธ์ระหว่างอาจารย์กับศิษย์จะมั่นคง ซูผิงกําลังคุยกับรองประธาน เขาและชือหาวจื่อเป็นคนรู้จักกัน อย่างไรก็ตามเขาเพิ่งพบทั้งสองและยังไม่ได้สร้างความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิด ในขณะเดียวกันเนื่องจากเขาต้องดูแลร้าน เขาจึงมีเวลาทําความรู้จักกับทั้งสองน้อย

แต่ศิษย์จะแตกต่างออกไป ศิษย์จะต้องอยู่กับเขา แทบจะเรียกได้ว่าเป็นสมาชิกในครอบครัว

รองประธานยิ้ม “ เราจะเลือกผู้ชนะอันดับหนึ่งและอันดับสองในอีกไม่กี่วันข้างหน้า ผู้ฝึกสอนชั้นนําและผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์คนอื่น ๆ จะไปหาศิษย์ด้วยเช่นกัน คุณสามารถเสนอคําเชิญให้ใครก็ได้ที่คุณชอบ ผู้เข้าร่วมเหล่านี้กระตือรือร้นที่จะเรียนรู้จากผู้ฝึกสอนชั้นนํา”

”ดี”

ซูผิงพยักหน้า

“ คุณมาจากที่ห่างไกล ผมคิดว่าคุณคงยังไม่มีที่พัก ให้ผมช่วยจัดการให้คุณไหม?”

” ตกลง ขอบคุณ”

ชือหาวจื่อมีลูกสาวสองคน และซูผิงเป็นผู้ชาย มันอาจไม่สะดวกที่เขาจะไปที่นั่น

ในเวลาเดียวกันการประชุมก็เริ่มใหม่อีกครั้ง

มันจัดขึ้นในสถานที่อื่น

สําหรับการต่อสู้ที่ผ่านมา เมื่อได้รับการอนุมัติจากรองประธาน ปรมาจารย์ไปก็บอกกับสาธารณชนว่ามันเป็นความขัดแย้งภายใน และปกปิดข้อเท็จจริง

ซูผิงผ่านการทดสอบ และได้รับการระบุให้เป็นผู้ฝึกสอนชั้นนํา ไม่ใช่เรื่องโกหกที่บอกว่าเขาเป็นหนึ่งในสมาชิกของสมาคมผู้ฝึกสอน

ในการจําแนกลักษณะของการต่อสู้ว่าเป็นความขัดแย้งภายในจะช่วยรักษาศักดิ์ศรีของสํานักงานใหญ่ได้ อย่างน้อยสําหรับคนทั่วไป พวกเขาจะไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นคนนอกที่มาปรากฏตัว และโจมตีสมาคมผู้ฝึกสอน สําหรับความขัดแย้งภายในนั้นไม่มีอะไรแปลก ทุกครอบครัวมีความขัดแย้งภายใน

ความขัดแย้งภายในเป็นเรื่องเล็กน้อย แม้ว่าใน“ ความขัดแย้งภายใน” นี้จะทําให้นักรบอสูรกิตติมศักดิ์และนายน้อยของตระกูลเซียวต้องเสียชีวิตไป อาคารที่ผ่านกาลเวลาซึ่งเต็มไปด้วยภาพผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์ได้พังทลายลง ซึ่งยังพอรับได้ เหนือสิ่งอื่นใด พวกเขาจะทําอะไรได้ แม้ว่าพวกเขาจะไม่ยอมรับก็ตาม ชีวิตต้องดําเนินต่อไป การลดความสูญเสียเป็นวิธีที่ถูกต้อง

ผู้เสียชีวิตทั้งสองเสียชีวิตอย่างไม่ควร หลังจากเหตุการณ์ทั้งหมด การประชุมก็ไม่เป็นไปอย่างราบรื่น ไม่มีใครสามารถมุ่งความสนใจไปที่การประชุมได้ พวกเขาจะคิดถึงซูผิงอยู่ทุกขณะ ชายหนุ่มที่โผล่ออกมาจากที่ไหนก็ไม่รู้ได้ทิ้งความประหลาดใจไว้อย่างมาก จนไม่มีใครสามารถลบล้างความขัดแย้งก่อนหน้านี้ออกไปจากหัวได้

ซูผิงเข้าร่วมในการประชุม รองประธานถือโอกาสแนะนําเขาให้รู้จักกับผู้ฝึกสอนชั้นนําคนอื่น ๆ ซูผิงถูกมองว่าเป็นหนึ่งในผู้ฝึกสอนชั้นนําอย่างเป็นทางการ

ผู้ฝึกสอนชั้นนําที่พบกับซูผิงค่อนข้างเป็นมิตร และพวกเขาก็พูดกับเขาอย่างดี ผู้ฝึกสอนชั้นนําคุ้นเคยกันดี แม้ว่าสาขาของพวกเขาจะแตกต่างกัน แต่ทุกคนก็อยู่ในเกณฑ์ที่ดี

ท้ายที่สุดพวกเขาทั้งหมดเป็นคนที่มีจุดยืน พวกเขารู้ดีว่าไม่ควรที่จะสร้างความเกลียดชัง และรู้ดีว่าควรพูดอะไร ปรมาจารย์ไปยังเป็นผู้ฝึกสอนชั้นนํา แน่นอนความเป็นมิตรของเขาจํากัดเฉพาะคนในแวดวงเดียวกัน

รองประธานได้แนะนําและกล่าวชมซูผิง ด้วยเหตุนี้ผู้ฝึกสอนชั้นนําจึงจับจ้องไปที่เขา พวกเขาต้องจดจําเขา ผู้ฝึกสอนชั้นนําที่ยังหนุ่ม

พวกเขาประหลาดใจและเมตตามากขึ้นเมื่อพวกเขาได้ยินว่าซูผิงโจมตีจิตวิญญาณหมอกเลือดภายในการเคลื่อนไหวครั้งเดียว

รองประธานยังเล่าให้พวกเขาฟังเกี่ยวกับมังกรจันทราเหมันต์ คําชมที่พวกเขาชื่นชมซูผิงนั้นจริงใจ เขาบอกได้ว่ารองประธานชอบเขามาก

มีบางคนทนไม่ไหวจนต้องถามอายุของซูผิง ซูผิงตอบอย่างตรงไปตรงมา ผู้ชายจะไม่รังเกียจที่จะบอกอายุของเขากับคนอื่น

เมื่อพวกเขาได้ยินว่าซูผิงอายุสิบเก้า…ทุกคนรวมทั้งรองประธานถึงกับอ้าปากค้างแล้วก็หัวเราะออกมา พวกเขาพบว่าซูผิงมีอารมณ์ขัน และหลงตัวเองมาก

ผู้ฝึกสอนชั้นนําอายุ 19 ปี?

คุณกําลังพยายามจะหลอกใคร?

อย่างไรก็ตาม ผู้ชายที่มีอารมณ์ขัน มักจะเป็นที่ชื่นชอบ

หลังจาก“ เรื่องตลก” ผู้ฝึกสอนชั้นนําก็เต็มใจที่จะตีสนิทกับซูผิงที่ดูเข้าถึงได้ง่าย

เนื่องจากปฏิกิริยาของพวกเขา ซูผิงยังรู้สึกว่านอกจากจะสามารถพูดคําพูดที่ดีได้แล้ว ผู้ฝึกสอนชั้นนําเหล่านั้นก็ค่อนข้างตลกเช่นกัน

ในช่วงครึ่งวันชื่อของซูผิงกลายเป็นที่รู้จักไปทั่วสํานักงานใหญ่ของสมาคมผู้ฝึกสอน

คนแรกที่ได้ยินเกี่ยวกับชื่อคือผู้ฝึกสอนอันดับต้น ๆ พวกเขารู้ว่าพวกเขากําลังต้อนรับสมาชิกใหม่ แต่พวกเขายังไม่รู้ว่าความถนัดของสมาชิกใหม่คนนั้นคืออะไร

หลังจากนั้นผู้ฝึกสอนคนอื่นก็ได้เรียนรู้เกี่ยวกับซูผิงเช่นกัน นอกเหนือจากผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์ที่ได้พบกับซูผิงแล้ว คนอื่น ๆ ก็ได้ยินเกี่ยวกับผู้ฝึกสอนชั้นนําคนใหม่เช่นกัน รู้ว่าเขามาจากเมืองฐานอื่น และผู้ฝึกสอนชั้นนําคนใหม่นี่ยังเป็นนักรบอสูรกิตติมศักดิ์อีกด้วย

นั่นเป็นความจริง อย่างไรก็ตามเมื่อมีคนได้ยินมากขึ้น พวกเขาจึงเริ่มคิดว่าเป็นข่าวลือ

แต่ชื่อเสียงของซูผิงก็ยังคงแพร่กระจายอยู่

สําหรับผู้ฝึกสอนทั่วไปคนอื่น ๆ พวกเขาได้ยินแค่เกี่ยวกับผู้ฝึกสอนชั้นนําคนใหม่ พวกเขาไม่รู้แม้กระทั่งชื่อ แต่นั่นก็ไม่ได้ทําให้พวกเขาหยุดคุยเรื่องนี้กันอย่างดุเดือด

ท้ายที่สุดการถือกําเนิดของผู้ฝึกสอนชั้นนําจะกระตุ้นความรู้สึกที่ยิ่งใหญ่ แม้แต่ในเมืองฐานแสงศักดิ์สิทธิ์

ทุกๆปี เมืองฐานจะเป็นสักขีพยานในการถือกําเนิดของผู้ฝึกสอนระดับปรมาจารย์หนึ่งหรือสองคน แต่ผู้ฝึกสอนชั้นนํายังคงมีอยู่ไม่มากนัก

ในตอนเย็น

ชือหาวจื่อกลับบ้าน

“ พ่อมาคนเดียวเหรอ?”

เจิ้นเซียงวิ่งไปที่ประตูเมื่อเธอได้ยินว่าพ่อของเธอกลับมา เธออดไม่ได้ที่จะมองไปข้างหลังชือหาวจื่อ อย่างไรก็ตามเธอไม่เห็นซูผิง

“อะไร?”

ชือหาวจื่อกล่าวอย่างไม่พอใจ” อะไร? ลูกคิดว่าพ่อจะกลับบ้านพร้อมแม่เลี้ยงของลูกหรือไง”

ภรรยาของเขาจากไปก่อนเวลาอันควร ตลอดหลายปีที่ผ่านมาเขาทํางานหนักเพื่อเลี้ยงดูลูกสาวสองคนของเขา

“ฮึ!”

เจิ้นเซียงกลอกตาของเธอ เธอรู้ว่าพ่อของเธอแค่พูดตลก เธอและทงทงไม่รังเกียจที่พ่อของพวกเธอจะมีอีกครึ่งชีวิตที่มีความสุข แต่เขากลับไม่เคยคิดที่จะทําเช่นนั้น

“ ที่หนูตั้งใจจะถามคือผู้ชายคนนั้นอยู่ไหน?”เจิ้นเซียงถามคําถามของเธอใหม่ ชือหาวจื่อตระหนักว่าเธอกําลังพูดถึงซูผิงสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ย้อนกลับเข้ามาในความคิดของเขา มีหลายสิ่งเกิดขึ้นโดยที่เขาไม่สามารถแม้แต่จะย่อยข้อมูลทั้งหมดได้ ชือหาวจื่อตอบว่า “ รองประธานจัดที่พักให้เขาแล้ว เขาไม่จําเป็นต้องมาที่นี่อีกต่อไป นอกจากนี้เขายังเป็นผู้ฝึกสอนชั้นนํา การอยู่ที่นี่นั้นต่ำต้อยไปสําหรับเขา”

เจิ้นเซียงรู้สึกผิดหวัง เธอเดินกลับไปห้องนั่งเล่นอย่างไร้วิญญาณ

ทงทงก็ได้ยินการสนทนาเช่นกัน และความผิดหวังในดวงตาของเธอก็ไม่สามารถปกปิดได้ “นั่นดีที่สุด ที่นี่ไม่มีใครต้องการเขา”

ชือหาวจื่อยิ้ม ลูกสาวสองคนของเขาโกหกไม่เก่ง “ เขาแสดงให้ลูกเห็นแล้วว่ามีคนที่มีความสามารถสูงกว่าอยู่เสมอ ลูกมักจะภูมิใจในความสามารถของลูกเสมอ ตอนนี้รู้แล้วว่าความสามารถคืออะไร ฝึกให้หนัก ถ้าอยากเจอเขาก็ทําได้ เขาอาศัยอยู่ในเมืองฐานหลงเจียง พ่อรู้ที่อยู่ของเขา

“ เมื่อลูกว่างก็สามารถไปเที่ยวที่นั่น และไปเยี่ยมเขาได้ การได้ผูกมิตรกับคนอย่างเขาไม่ใช่เรื่องผิด”

“ หลงเจียง?” หญิงสาวทั้งสองจําชื่อนี้ไว้ในความทรงจําของพวกเธอ นั่นเป็นครั้งแรกที่พวกเธอสนใจเมืองฐานอื่นนอกเมืองฐานแสงศักดิ์สิทธิ์

ซูผิงมาจากเมืองฐานนั่น มันเป็นสถานที่แบบไหน?