รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人] - บทที่ 1087 เปิดเผยตัวตนด้วยตัวเอง กลับรู้ว่าถูกหลอก!
- Home
- All Mangas
- รู้สึกตัวอีกที ข้าก็เป็นเซียนซะแล้ว [原來我是世外高人]
- บทที่ 1087 เปิดเผยตัวตนด้วยตัวเอง กลับรู้ว่าถูกหลอก!
บทที่ 1087 เปิดเผยตัวตนด้วยตัวเอง กลับรู้ว่าถูกหลอก!
……….
บทที่ 1087 เปิดเผยตัวตนด้วยตัวเอง กลับรู้ว่าถูกหลอก!
“ดินแดนเก่าหรือ? มีหลักฐานอันใด?”
จ้าวเทียนถาม
นางมองเต่าชรา จากนั้นพวกเขาก็กลับคืนสู่รูปลักษณ์ที่แท้จริง “ท่านทั้งสองมาถึงโลกใหม่ได้สักพักแล้ว น่าจะรู้เรื่องราวในโลกใหม่อยู่บ้าง”
นางกล่าวต่อ “ท่านทั้งสองน่าจะรู้ด้วยว่าก่อนหน้านี้ไม่นาน มีสิ่งมีชีวิตดินแดนเก่าสองตนเข้ามายังโลกใหม่ สร้างความโกลาหลครั้งใหญ่โต ผู้ยิ่งใหญ่โลกใหม่ระดมกำลังทั้งหมดตามหาสิ่งมีชีวิตทั้งสองจากดินแดนเก่า”
“สิ่งมีชีวิตโลกเก่าทั้งสองคือพวกข้า”
นางอยากรู้เรื่องของท่านผู้นั้นเป็นอย่างมาก ต้องการทราบถึงตัวตนและเหตุใดนางถึงได้ ‘พิเศษ’ สำหรับคนผู้นั้น จึงได้ทิ้งพลังเอาไว้เพื่อปกป้องนาง
ขณะเดียวกัน นางยิ่งต้องการทราบเกี่ยวกับความคุ้ยเคยที่มีต่อท่านผู้นั้น เหตุใดจึงได้คุ้นเคยถึงเพียงนี้ และเป็นใครกันแน่?
ต้องการรู้ว่าเป็นคนที่เคยพบเจอในชาตินี้ หรือว่าชาติที่แล้วของนาง
ใช่แล้ว นางมีความรู้สึกเช่นนี้ในใจ รู้สึกว่าท่านนั้นเหมือนคนที่นางเคยพบในชาตินี้ ความรู้สึกคุ้นเคยเองก็มาจากชาตินี้ ไม่เกี่ยวอันใดกับชาติก่อน
เรื่องนี้ไม่อาจอธิบายได้อยู่บ้าง ยังคงดูไม่สมจริงไปหน่อย
อย่างไรเสีย ในชาตินี้นางก็ไม่มีสิ่งใดเลย เป็นเพียงคนตัวจ้อย ไม่มีทางข้องเกี่ยวติดต่ออันใดกับผู้สูงส่งเหนือชั้นอย่างถึงที่สุดท่านนี้
ทว่าภายในใจของนางก็มีความรู้สึกเช่นนั้น…
อีกทั้งยังเป็นความรู้สึกที่แรงกล้าอย่างมาก!
‘ข้าควรมีชาติที่แล้ว แต่ข้ายังไม่เคยมีความทรงจำใดเกี่ยวกับชาติที่แล้วตื่นขึ้นมา ทุกสิ่งในชาติที่แล้วข้าล้วนไม่รู้…’
แต่นางกลับรู้สึกคุ้นเคยท่านผู้นั้นอย่างแรงกล้า!
หรือมาจากความคุ้นเคยในชาติที่แล้ว?
ทว่านางไม่มีความตื่นรู้อันใดเกี่ยวกับชาติที่แล้ว หากกล่าวว่ามาจากความคุ้นเคยในชาติที่แล้ว นี่ก็ไม่ได้ถูกต้องลงรอยไปเสียหมดไม่ใช่หรือ?
แม้ว่าจะไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้ แต่นางก็ยังคงรู้สึกว่าความคุ้นเคยมาจากชาตินี้มากกว่า
หลี่จิ่วเต้า!
ความคิดไร้เหตุผลยิ่งกว่าและไม่มีทางเป็นได้พลันปรากฏขึ้นมาในใจ
กล่าวถึงความรู้สึกคุ้นเคยที่มาจากในชาตินี้ นางคิดถึงหลี่จิ่วเต้าขึ้นมา!
นี่…คือผู้ที่ใจของนางห่วงหาและรักมาที่สุด!
‘ข้ารู้ว่าเรื่องนี้ไร้เหตุผลไปบ้าง ไม่มีความเป็นไปได้แม้แต่น้อย ทว่าข้ากลับคิดเช่นนั้น ท่านผู้นั้น…มีโอกาสที่จะเป็นเขา!’
‘นี่คือสัมผัสที่หกของสตรีอย่างนั้นหรือ?’
นางอธิบายออกมาเป็นคำพูดไม่ได้ว่าเหตุใดจึงคิดถึงหลี่จิ่วเต้า
แต่นางรู้สึกจริง ๆ ว่าผู้ที่ปกป้องนางไม่ให้ประสบพบความไม่เป็นธรรมหรืออันตรายคือเขา!
‘แน่นอน นี่อาจเป็นเพราะข้ารักเขามากเกินไป…อย่างไรเสีย ผู้ใดไม่ต้องการให้คนที่ชอบเป็นผู้ทรงอำนาจ ทำได้ทุกสรรพสิ่งกัน!’
สรุปแล้ว นางต้องการรู้มากจริง ๆ ว่าท่านผู้นั้นคือใคร ด้วยเหตุนี้ นางจึงนำตัวเองเข้ามาเสี่ยงอันตรายอย่างไม่ลังเล ทั้งยังเปิดเผยตัวตนออกมาเอง
‘หากเป็นบุรุษตัวน้อยหลี่จิ่วเต้าจริง ฮึ่ม ข้าไม่มีทางปล่อยเขาไปแน่นอน จะต้อง…จะต้องดึงหูเขาให้ยาวเหมือนกระต่าย โทษฐานที่มาหลอกลวงข้า!’
นางกล่าวในใจ
ขณะเดียวกัน จ้าวเทียนพยักหน้าเอ่ยว่า “พวกข้ารู้เรื่องนี้จริง แต่พวกเจ้าเป็นสองคนนั้นจริงหรือ?”
เขากล่าวต่อ “ขออภัย เรื่องเกี่ยวกับท่านผู้นั้น พวกเราไม่กล้าปล่อยปละแม้แต่น้อย จุดนี้พวกท่านโปรดเข้าใจด้วย”
เมื่อกล่าวถึงตรงนี้แล้ว ภายในใจเขาก็สงสัยขึ้นมาเล็กน้อย
ซีกับเต่าชรา ไม่ใช่ว่าถูก ‘คนท้องถิ่น’ นั่นส่งมาหรือ?
เมื่อถูก ‘คนท้องถิ่น’ นั่นส่งมา เหตุใดซีกับเต่าชราถึงอยากรู้เกี่ยวกับท่านผู้นั้นมากเพียงนี้?
ราวกับว่าพวกเขาไม่รู้เรื่องอันใดเลยเกี่ยวกับ ‘คนท้องถิ่น’ นั่น
คิดเช่นนี้แล้วเขาก็เอ่ยปากถามว่า “พวกท่านไม่ได้บอกว่าถูกท่านผู้นั้นส่งมาหรือ? เช่นนั้นไยจึงยังถามพวกข้าเกี่ยวกับท่านผู้นั้น? พวกท่านไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับท่านผู้นั้นหรือ?”
จากนั้นเขาก็จงใจพูดต่ออีกว่า “หรือว่าพวกท่านเป็นผู้ยิ่งใหญ่โลกใหม่เหล่านั้นปลอมตัวมา เพื่อสืบเรื่องราวของท่านผู้นั้นจากพวกข้า!”
ผลออกมาเป็นอย่างที่พวกซีคาดเอาไว้ไม่ผิด แม้พวกเขาจะเป็นฝ่ายเปิดเผยตัวตนก็ตาม เสวียนเทียนและอู๋เสียยังคงไม่เชื่อทันที คิดว่าพวกเขาเป็นผู้ยิ่งใหญ่โลกใหม่ปลอมตัวมา
ซีคิดในใจ
ก่อนนางจะอธิบาย “ทั้งสองท่านวางใจเถิด พวกข้าไม่ใช่ผู้ยิ่งใหญ่โลกใหม่อันใดนั่นปลอมตัวมา พวกเรามีความเกี่ยวข้องกับท่านผู้นั้นของดินแดนเก่าจริง เพียงแต่พวกเราไม่เคยพบท่านผู้นั้นเลย…”
นางเล่าว่าท่านผู้นั้นไม่เคยปรากฏตัวเบื้องหน้าพวกตน เพียงแต่ทิ้งพลังปกปักเอาไว้บนร่าง ดังนั้นพวกเขาจึงสามารถมาถึงโลกใหม่ได้ ทั้งยังทิ้งพลังเอาไว้ชี้แนะพวกตนอยู่เสมอ
‘เหตุใดยิ่งพิกลมากขึ้นเรื่อย ๆ นะ?’
จ้าวเทียนเอ่ย “พวกท่านไม่รู้ว่าท่านผู้นั้นคือใคร ท่านผู้นั้นเองก็ไม่ได้ปรากฏตัวต่อหน้าพวกเจ้า? หลังจากทิ้งพลังปกปักไว้บนร่างพวกเจ้าแล้ว ก็ชี้นำพวกเจ้ามายังโลกใหม่?”
กล่าวตามตรงแล้ว เขาสับสนกับสิ่งที่ซีเล่ามาจริง ๆ
เดิมทีคิดว่านางกำลังแบกรับภารกิจที่ ‘คนท้องถิ่น’ นั่นมอบหมายให้ ใครจะคิดเล่า ว่าสถานการณ์จะแตกต่างจากที่คาดการณ์เอาไว้
นางไม่เคยเห็น ‘คนท้องถิ่น’ นั่นเลย!
‘ผิดแล้ว! พวกเขาจะไม่เคยเห็น ‘คนท้องถิ่น’ นั่นได้อย่างไร! ‘คนท้องถิ่น’ นั่นจะส่งสิ่งมีชีวิตดินแดนเก่ามาอย่างไม่มีเหตุผลงั้นหรือ? จะเป็นไปได้อย่างไร!’
เขาคิดในใจ ‘เข้าใจแล้ว พวกเขายังไม่ไว้ใจพวกเรา เลยยังไม่บอกความจริง หรือไม่ก็กำลังทดสอบพวกเราอยู่!’
“นับว่าพิกลไปบ้าง แต่ทั้งหมดล้วนเป็นเรื่องจริง!”
ซีเอ่ย “พวกข้ามาที่นี่ ก็เพราะต้องการทราบว่าท่านผู้นั้นเป็นใคร เหตุใดถึงต้องปกป้องพวกข้าด้วย พวกข้าต้องการรู้คำตอบ!”
หลังจากเอ่ยจบ นางพลันพูดอย่างกะทันหันว่า “ท่านผู้นั้นนามว่าหลี่จิ่วเต้าใช่หรือไม่?”
หลี่จิ่วเต้า?!
เต่าชราที่อยู่ด้านข้างได้ยินซีเอ่ยนามนี้ออกมา พลันทอดถอนใจภายในใจ
ซีไม่ต้องการให้คนที่รักเป็นเพียงคนธรรมดาทั่วไปอย่างนั้นหรือ?
ดังนั้นจึงได้จินตนาการว่าคนรักตนเป็นผู้ที่ทรงพลังอำนาจเช่นนี้!
ไม่เช่นนั้น ซีจะนึกถึงหลี่จิ่วเต้าด้วยเหตุใด!
มันคุ้นเคยกับชื่อหลี่จิ่วเต้าเป็นอย่างมาก เข้าใจสถานการณ์เป็นอย่างดี
ช่วยไม่ได้ ผู้ใดให้ซีเอ่ยถึงหลี่จิ่วเต้าอยู่เสมอเล่า!
ปุถุชนผู้หนึ่งที่ไม่แม้แต่จะเดินบนหนทางการฝึกตน เช่นนั้นแล้วจะกลายเป็นผู้สูงส่งพิเศษอย่างถึงที่สุดได้อย่างไร!
ซีเอ๋ย ช่างจินตนาการเสียจริง!
จ้าวเทียนและนายเหนือหัวหว่างเซิงไม่ใช่คนธรรมดาทั้งยังมีไหวพริบอย่างมาก ยามเผชิญหน้ากับการซักถามอย่างกะทันหันของซี สีหน้าของพวกเขาไม่มีการเปลี่ยนแปลง ไม่แสดงสิ่งใดออกมา
แน่นอนว่าพวกเขาย่อมไม่สามารถแสดงท่าทางใดได้ ไม่เช่นนั้นตัวตนของพวกเขาจะถูกเปิดเผยทันที
อย่างไรเสีย พวกเขาเองก็ไม่รู้ว่า ‘คนท้องถิ่น’ นั่นคือใคร!
พวกเขาไม่เคยได้ยินชื่อหลี่จิ่วเต้า และไม่รู้ว่าหลี่จิ่วเต้าคือผู้ใด
“ขออภัย คำถามนี้ของท่าน พวกข้าไม่สามารถตอบได้”
จ้าวเทียนเอ่ยอย่างสงบนิ่ง “เหตุผลหลังคือพวกข้าไม่อาจเชื่อใจพวกท่านได้ เรื่องเกี่ยวกับท่านผู้นั้นพวกข้าไม่อาจเอ่ยได้จริง ๆ”
“เข้าใจแล้ว”
ซีพยักหน้า คิดถึงสถานการณ์เช่นนี้เอาไว้ก่อนแล้ว
ด้วยเหตุนี้นางกับเต่าชราจึงมาที่นี่ด้วยตนเอง
เนื่องจากมีเพียงที่พวกเขามาที่นี่ด้วยตนเองเท่านั้นจึงจะพิสูจน์ตัวตนได้ หลังจากนั้นจึงสามารถได้รับความไว้วางใจจากเสวียนเทียนและอู๋เสีย รับรู้เรื่องราวของท่านผู้นั้น
“พวกข้าสามารถพิสูจน์ตัวตนของพวกข้าได้” ซีกล่าว
“พวกท่านสามารถลงมือกับพวกข้าได้ ถึงเวลานั้นย่อมได้เห็นถึงพลังที่ท่านผู้นั้นทิ้งไว้ปกป้องพวกข้า รู้ได้ว่าพวกข้ามาจากดินแดนเก่าและมีความเกี่ยวข้องกับท่านผู้นั้นจริงหรือไม่” นางว่า
พลังที่ปกป้องนางอยู่ในสภาวะพร้อมตอบโต้อยู่เสมอ นางไม่อาจสื่อสารกับพลังนี้ให้ออกมาโดยตรงได้
“ถ้าท่านทั้งสองยืนกราน เช่นนั้น…ย่อมได้!”
จ้าวเทียนเอ่ย “เช่นนั้น…ล่วงเกินแล้ว!”
เขายกมือขึ้นเรียกทวนโบราณออกมา ปลดปล่อยพลังอันน่าสะพรึงกลัวไร้ขอบเขตโจมตีใส่ซี
‘แข็งแกร่งอย่างแท้จริง!’
ซีที่เห็นพลังอันน่าสะพรึงกลัวนี้อดเอ่ยในใจไม่ได้
พลังนี้น่าหวาดหวั่นอย่างถึงที่สุด อาศัยเพียงพลังของนางไม่อาจต้านทานได้ เหนือกว่านางมากเกินไป สัมผัสได้ว่าพลังนี้ เป็นไปได้อย่างมากที่จะเป็นในจุดสูงสุดของขอบเขตคลุมฟ้า!
แม้ความก้าวหน้าและพัฒนาของนางจะรวดเร็วเป็นอย่างมาก แต่ก็ยังอยู่ห่างไกลยิ่งนักจากสูงสุดขอบเขตคลุมฟ้า
ไม่คิดเลยว่าเสวียนเทียนพึ่งเพียงตนเองก็ฝึกฝนมาถึงขั้นนี้ได้
จุดสูงสุดขอบเขตคลุมฟ้า นี่ไม่ใช่สิ่งที่ฝึกฝนไปถึงได้ตามใจชอบ ไม่ต้องกล่าวถึงดินแดนเก่าเลย กระทั่งโลกใหม่ก็ยังเป็นเช่นนี้
ภายในโลกใหม่ยังมีสิ่งมีชีวิตจำนวนไม่มากที่ฝึกฝนได้ถึงระดับนี้!
เห็นได้ชัดเจนเป็นอย่างยิ่งว่าเสวียนเทียนได้รับการช่วยเหลือจากท่านผู้นั้น ไม่เช่นนั้นเสวียนเทียนคงไม่อาจฝึกฝนมาถึงขั้นนี้ได้
ตู้ม!
เมื่อพลังอันน่าสะพรึงกลัวของหอกโบราณกำลังจะถึงตัวซี ความว่างเปล่าเบื้องหลังซีพลันบิดเบี้ยวขึ้นอย่างกะทันหัน ลมหายใจชวนหวาดหวั่นแผ่กำจายออกมา!
จากนั้นร่างเงาพร่าเลือนพลันปรากฏด้านหลังซี หนึ่งนิ้วชี้ออกวาดล้างพลังทั้งหมดของหอกโบราณจนสิ้น!
“ตอนนี้ทั้งสองท่านสามารถเชื่อพวกข้าได้แล้วกระมัง” ซีกล่าว
“เชื่อ เหตุใดจึงจะยังไม่เชื่อ พวกข้าเชื่อมากเลยล่ะ!”
จ้าวเทียนหัวเราะออกมายกใหญ่ เบิกบานใจเป็นพิเศษ หากเป็นคนปลอมตัวหรือร่างแปลง ไม่มีทางที่จะมีพลังปกป้องที่แข็งแกร่งเพียงนี้
เห็นได้ชัดว่า ซีและเต่าชราไม่ใช่ตัวปลอมหรือร่างแปลง แต่ตัวจริงพวกเขามาที่นี่
“ยอดเยี่ยม ในที่สุดพวกเจ้าก็มาแล้ว ไม่เสียแรงจริง ๆ ที่พวกข้าเคลื่อนไหวใหญ่โตเพียงนี้!”
จ้าวเทียนยิ้ม เขาเลิกเสแสร้ง เพราะตอนนี้ไม่จำเป็นต้องปลอมตัวแล้ว
“เจ้าหมายความว่าอย่างไร?”
หลังได้ยินจ้าวเทียนเอ่ยเช่นนี้ สีหน้าของซีและเต่าชราพลันแปรเปลี่ยนไป
“ไม่ได้หมายความอันใด พวกเจ้าถูกหลอกแล้ว ไม่มีสถานการณ์อันใดจริงทั้งนั้น! พวกข้าไม่ใช่สิ่งมีชีวิตดินแดนเก่า แต่เป็นผู้ยิ่งใหญ่โลกใหม่!”
จ้าวเทียนเทียนและนายเหนือหัวหว่างเซิงกลับคืนสู่รูปลักษณ์ที่แท้จริง
“อันใดกัน!”
เต่าชราตื่นตระหนกทันที เหตุใจจะคาดคิดว่าจ้าวเทียนกับผู้ยิ่งใหญ่โลกใหม่คนอื่น จะเคลื่อนไหวใหญ่โตถึงเพียงนี้เพื่อตามหาตัวพวกเขา!
การเคลื่อนไหวนี้ใหญ่จนไม่อาจใหญ่ไปมากกว่านี้ได้อีกแล้ว ส่งผลกระทบต่อทั่วทั้งโลกใหม่ จ้าวเทียนและเหล่าผู้ยิ่งใหญ่โลกใหม่ช่างดุร้ายยิ่งนัก!
“เข้าใจแล้ว…”
อีกด้านหนึ่ง สีหน้าของซีสงบนิ่ง ไม่มีความตื่นตกใจกลัวเหมือนเต่าชรา
นางกล้ามาที่นี่ ก็ย่อมมีความมั่นใจและไพ่ตายในมือ
ความมั่นใจและไพ่ตายของนางคือพลังปกปักที่ท่านผู้นั้นทิ้งเอาไว้
นางเชื่อว่าผู้ที่ทิ้งพลังปกปักเอาไว้จะต้องช่วยนางแก้ไขทุกปัญหาได้!
……….