บทที่ 1042 ตะลึงเหลือคณา ท่านผู้นั้นไร้เทียมทานอย่างแท้จริง!
บทที่ 1042 ตะลึงเหลือคณา ท่านผู้นั้นไร้เทียมทานอย่างแท้จริง!
สิ่งมีชีวิตดินแดนใหม่เหล่านี้ ‘ระเบิดตนเอง’ ซีไฉนเลยจะยังไม่เข้าใจอีก เห็นได้ชัดว่าทั้งหมดนี้เกี่ยวพันกับปรมาจารย์ดินแดนใหม่ พลังที่แฝงไว้ในกงล้อโชคชะตาลบล้างสิ่งมีชีวิตดินแดนใหม่เหล่านี้
เพราะนางสัมผัสได้ว่ามีพลังประหลาดบางอย่างปรากฏในตัวสิ่งมีชีวิตดินแดนใหม่เหล่านี้ ไม่ใช่ว่าพวกเขาระเบิดตนเอง
“เช่นนี้คงยุ่งยากแล้ว…”
ซีขมวดคิ้วมุ่น คิดไม่ถึงว่าสถานการณ์จะเลวร้ายเพียงนี้
ทันทีที่พวกเขาเข้ามาในดินแดนใหม่ก็ถูกปรมาจารย์ดินแดนใหม่หมายหัว แล้วจะให้มุ่งหน้าต่อไปในดินแดนใหม่ได้อย่างไร
ตู้ม!
เวลานั้นเอง หอกยาวเล่มหนึ่งแทงฝ่าอากาศมาที่นาง ซีตอบโต้ฉับไว มือขาวนวลฟาดออกไปอย่างรวดเร็ว บดขยี้หอกยาวเล่มนี้จนป่นปี้
สิ่งมีชีวิตดินแดนใหม่มาอีกแล้ว!
มิหนำซ้ำ สิ่งมีชีวิตดินแดนใหม่เหล่านี้ยังมีพลังปราณแข็งกร้าวไร้ใดเปรียบ ทรงพลังกว่าสิ่งมีชีวิตดินแดนใหม่ก่อนหน้านี้มาก นางสัมผัสได้ถึงพลังปราณล้ำขีดขั้นห้า!
ลมหายใจต่อมา เงาร่างมากมายบุกเข้ามา เป็นสิ่งมีชีวิตล้ำขีดขั้นสิบห้ากันทั้งหมดตามคาด พวกเขามาจากอาณาจักรใกล้เคียง บุกมาถึงที่นี่อย่างรวดเร็ว!
“มหาวิชาปาดนภา!”
ซีตวาด สำแดงมหาวิชาปาดนภาโดยไม่ลัง ขอยืมพลังปฐพีมาเป็นประโยชน์ให้นางเอง!
นางเพิ่งอยู่ในขอบเขตล้ำขีดขั้นสิบสามเท่านั้น ต่อให้ใช้วิชาสวรรค์เก้าโคจรจนยกกำลังรบขึ้นเก้าเท่าก็ไม่สามารถต่อกรกับสิ่งมีชีวิตดินแดนใหม่ล้ำขีดขั้นสิบห้ามากมายเพียงนี้ นางจำต้องยืมพลังปฐพีจากดินแดนใหม่จึงจะรับมือสิ่งมีชีวิตล้ำขีดขั้นสิบห้าเหล่านี้ไหว
เพียงแต่นางไม่รู้ว่าจะยืมพลังปฐพีในดินแดนใหม่มาได้หรือไม่
ที่นี่เป็นโลกใบใหม่อย่างสิ้นเชิง กฎวิถีที่มีนั้นต่างออกไป มหาวิชาปาดนภาของนางจะส่งผลต่อกฎวิถีในดินแดนใหม่หรือ
ไม่นานนักนางก็ได้คำตอบ!
ความวิตกของนางใช่ว่าไร้เหตุผล หลังนางสำแดงมหาวิชาปาดนภาก็รู้สึกได้อย่างชัดเจนว่ากฎวิถีในดินแดนใหม่กำลังต่อต้าน กฎวิถีดินแดนใหม่ไม่ต้องการเป็นประโยชน์ให้นาง
ตู้มมม!
เต่าชราเห็นแล้วใจหล่นไปอยู่ที่ตาตุ่ม ร้องลั่นด้วยความผวา
มันเห็นว่าหลังซีสำแดงมหาวิชาปาดนภาแล้ว พลังปราณในตัวไม่ได้เพิ่มพูนแต่อย่างใด มันรู้ดีว่ามหาวิชาปาดนภาของซีคงล้มเหลวแล้ว ไม่อาจยืมพลังจากดินแดนใหม่มาได้
เช่นนี้จะทำอย่างไรดี
ซีผู้ยืมพลังจากดินแดนใหม่ไม่ได้ไฉนเลยจะต้านการระดมโจมตีจากสิ่งมีชีวิตดินแดนใหม่ล้ำขีดขั้นสิบห้าเหล่านี้ได้!
“หวังว่าท่านผู้นั้นจะคุ้มครองซี!”
มันภาวนา หวังว่าพลังที่ท่านผู้นั้นทิ้งไว้ปกป้องนางจะสำแดงแสนยานุภาพอีกครั้ง กวาดล้างสิ่งมีชีวิตดินแดนใหม่ล้ำขีดขั้นสิบห้าเหล่านี้แทนนาง!
ขณะที่การโจมตีจากบรรดาสิ่งมีชีวิตดินแดนใหม่ล้ำขีดขั้นสิบห้ากำลังจะกระแทกตัวซี กระทั่งสิ่งมีชีวิตดินแดนใหม่ล้ำขีดขั้นสิบห้าทั้งหลายคิดว่ากำจัดซีได้จนเผยรอยยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว ก็เกิดปรากฏการณ์ประหลาดขึ้น!
ร่างกายของซีเจิดจรัสเหลือแสน พลังในฟ้าดินหลั่งไหลเข้าร่างซีอย่างบ้าคลั่ง มหาวิชาปาดนภาของซีนั้นสะท้านโลกันตร์อย่างแท้จริง ฝืนปราบกฎวิถีดินแดนใหม่ลงได้ในนาทีวิกฤต ยืมพลังปฐพีจากดินแดนใหม่มาได้!
นี่คือความสามารถน่าทึ่งที่ท่านผู้นั้นประทานให้ซี!
วิชาที่ผ่านการปรับแก้จากซีจักกลายเป็นพลังอันสมบูรณ์แบบ มหาวิชาปาดนภาก็เช่นกัน เป็นถึงพลังไร้ที่ติอันแฝงไว้ด้วยอานุภาพไร้ที่สิ้นสุด
ชั่วพริบตาที่มหาวิชาปาดนภาปะทะกับกฎวิถีดินแดนใหม่เมื่อครู่ มหาวิชาปาดนภาสามารถทลายกฎวิถีดินแดนใหม่ได้อย่างสมบูรณ์ ผสานรวมกับวิถีในตัว กลายเป็นจ้าวแห่งกฎวิถีดินแดนใหม่ สามารถนำพลังกฎวิถีในดินแดนใหม่มาใช้ได้ตามอำเภอใจ!
ชั่วขณะนั้น ในกายซีมีพลังระเบิดระเบ้อ พลังในอาณาจักรนี้หลั่งไหลเข้าตัวซีถ้วนหน้า!
พลังที่นางมีในยามนี้แข็งแกร่งอย่างสิ้นเชิง เหนือกว่าสิ่งมีชีวิตล้ำขีดขั้นสิบห้าหลายขุม!
เสียงดังตู้ม ซีฟาดฝ่ามือออกไป คลื่นพลังมหาศาลซัดสาดโถมทับฟ้าดิน ถล่มใส่สิ่งมีชีวิตล้ำขีดขั้นสิบห้าเหล่านั้น!
“เป็นไปได้อย่างไรกัน!”
“สิ่งมีชีวิตมายาเรียกใช้พลังจากดินแดนใหม่ได้อย่างนั้นหรือ?!”
สิ่งมีชีวิตล้ำขีดขั้นสิบห้าเหล่านี้ต่างสะท้านกับภาพนี้!
พวกเขาคิดไม่ตกเลยว่าซีทำได้อย่างไร เหนือความคาดหมายของพวกเขาสุด ๆ!
ทว่าเพียงไม่นานพวกเขาก็ตั้งสติได้ ไม่ไปขบคิดเรื่องนี้อีก เพราะการโจมตีของซีบุกมาหาพวกเขาแล้ว พวกเขาไม่มีเวลาไปใคร่ครวญเรื่องอื่นอีก!
“ฆ่า!”
พวกเขาระเบิดพลังเต็มที่ สำแดงทุกวิชาที่มีโดยไม่ยั้งมือ พวกเขารู้สึกได้ว่าฝ่ามือจากซีน่าประหวั่นพรั่นพรึงเพียงใด!
ชั่วขณะนั้น มหาวิชานานัปการปะทุ ศาสตราวิเศษสารพันส่องแสง ต่างตั้งรับฝ่ามือที่ซีฟาดเข้ามา!
ทว่าทั้งหมดนี้ล้วนเปล่าประโยชน์ ไม่ได้ส่งแผลแต่อย่างใด!
ซีผู้หยิบยืมพลังในปฐพีนี้มาแข็งกร้าวถึงขีดสุด ฝ่ามือนี้เปี่ยมด้วยความไร้พ่าย!
ใต้แรงผลักจากฝ่ามือนี้ของซี การโจมตีและศาสตราวิเศษที่บรรดาสิ่งมีชีวิตดินแดนใหม่ล้ำขีดขั้นสิบห้าปล่อยออกมาถูกทำลายลงทั้งหมด แหลกลาญป่นปี้ ห่างชั้นกันลิบลับ!
พรวดดด!
พลังจากฝ่ามือนี้ถูกส่งเข้าไป ทาบทับลงบนตัวเหล่าสิ่งมีชีวิตดินแดนใหม่ล้ำขีดขั้นสิบห้า เสี้ยวลมหายใจนั้น หมอกโลหิตลอยขึ้นนับคณา ร่างกายของสิ่งมีชีวิตดินแดนใหม่ล้ำขีดขั้นสิบห้าทั้งหลายระเบิดแหลกเหลวทั้งสิ้น!
“ไป!”
ซีไม่ได้อาวรณ์ศึก หายตัวมาอยู่ข้างกายเต่าชราและพามันไปจากที่นี่
นางไฉนเลยจะกล้าอยู่สู้ต่อ ไม่แน่ว่าอีกเดี๋ยวอาจมีสิ่งมีชีวิตดินแดนใหม่บุกมามากกว่านี้ ที่แห่งนี้อยู่ต่อไปไม่ได้แล้ว!
ไม่นานนักนางก็ถอยออกจากอาณาจักรนี้ มาอยู่ในอวกาศ
ทว่าหลังนางมาอยู่ในอวกาศแล้วเหตุการณ์ยังไม่สงบ!
นางรู้สึกคล้ายมีพลังบางอย่างจรดลงร่างนาง!
“พลังจากปรมาจารย์ดินแดนใหม่หรือ”
สีหน้านางไม่สู้ดีนัก รู้สึกว่ามีโอกาสสูงที่จะเป็นพลังจากปรมาจารย์ดินแดนใหม่ที่เล็งเป้ามาที่นาง
หากเป็นเช่นนั้นจริง ทั้งหมดจักย่ำแย่ลงอย่างยิ่งยวด ต่อไปนางต้องเผชิญกับการไล่ล่าอย่างไม่มีที่สิ้นสุดจากดินแดนใหม่ ไม่ว่านางซ่อนตัวที่ใดก็จะเป็นเช่นนั้น
“ลบล้างการเล็งนี้ได้หรือไม่!?”
นางไม่ได้ลังเล รีดเร้นพลังในกายอย่างรวดเร็วเพื่อตรวจสอบร่างกายของนาง หมายจะลบล้างพลังที่ทาบทับบนร่างนางอยู่นี้
แต่นางมั่นใจแน่นอนว่าพลังที่เล็งมาที่นางมีอยู่จริง ความรู้สึกของนางไม่ผิดเพี้ยนแน่!
ตามคาด ลมหายใจต่อมา นางเห็นว่ามีสิ่งมีชีวิตดินแดนใหม่บุกออกมาจากอาณาจักรนั้น พุ่งเข้ามาสังหารนาง!
นางถูกเล็งเป้าไว้แล้วแน่ ๆ มิฉะนั้น เหตุใดสิ่งมีชีวิตดินแดนใหม่เหล่านี้ถึงรู้ตำแหน่งนางได้แม่นยำเพียงนี้?!
ยุ่งแล้ว ยุ่งแล้วจริง ๆ!
หากเป็นเช่นนี้ นางจะก้าวเดินในดินแดนใหม่อย่างยากลำบาก ไม่มีทางได้เข้าใกล้พิกัดของกล่องสี่เหลี่ยม และตัวนางเองก็จะพบกับภัยคุกคามถึงชีวิต!
ตู้ม!
เวลานั้นเอง อวกาศสั่นสะเทือนรุนแรง บิดเบี้ยวพักใหญ่ ดวงดาวดารดาษสูญสิ้นประกาย หม่นหมองลงทันตา!
ภาพร่างเลือนรางร่างหนึ่งปรากฏ แม้นมองไม่เห็นใบหน้า ทว่าเปี่ยมด้วยบารมีราวกับเป็นจ้าวแห่งใต้หล้า ไม่ว่าสิ่งมีชีวิตตนใดเมื่ออยู่ต่อหน้าเขาล้วนต้อยต่ำกระจิริด ไม่ควรค่าแก่การพูดถึง!
ฝ่ามือของมันร่วงหล่นลงมา พลังอันไร้ขีดจำกัดปะทุ บรรดาสิ่งมีชีวิตดินแดนใหม่ที่ไล่ตามเข้ามาดับสูญตายลงจนเกลี้ยงใต้ฝ่ามือนี้ ราวกับไม่เคยปรากฏตัวมาก่อน!
มันโบกมือไปมา ม่านแสงไร้ที่สิ้นสุดอาบไล้ลงบนตัวซี!
เสียงคำรามทุ้มต่ำดังออกมาจากกายหญิงสาว ถูกบีบเค้นให้ออกจากตัวนาง!
นี่คือพลังที่เล็งเป้าซีไว้!
หลังเค้นพลังนี้ออกมา มันก็บุกสังหารภาพร่างเลือนรางนั้นทันที!
ทว่าภาพร่างเลือนรางนั้นเพียงแต่ดีดนิ้วเบา ๆ พลังมวลนี้พลันสูญสลายไปอย่างสมบูรณ์!
“ท่านผู้นั้น…ไร้เทียมทาน!”
เต่าชราตะโกนเสียงตื้นตัน ท่านผู้นั้นเก่งกาจอย่างแท้จริง หลังพลังคุ้มกันนี้โผล่ออกมา ยังไม่เคยเสียเปรียบมาก่อน!
ไม่ว่าเผชิญหน้ากับพลังสยดสยองน่ากลัวปานใด เมื่ออยู่ต่อหน้าพลังคุ้มกันต่างกระจ้อยร่อยประหนึ่งธุลี ถูกลบล้างออกไปง่ายดาย!
นี่เป็นเพียงพลังที่ทิ้งไว้ปกป้องซีเท่านั้น ร่างต้นของท่านผู้นั้นจะแข็งแกร่งเพียงใด?
มันไม่กล้าคิดเลย!
เวลานั้นเอง เสียงระเบิดน่าพรั่นพรึงดังออกมาจากอวกาศ พลังมวลใหม่ปรากฏพุ่งเข้าไปหาซี คล้ายว่าเป็นพลังสำหรับเล็งเป้าเช่นเดิม
ทว่าเมื่ออยู่เบื้องหน้าภาพร่างเลือนรางนี้ พลังเล็งเป้าเช่นนี้ไร้น้ำยาสิ้นดี เขาฟาดฝ่ามือออกไป พลังเล็งเป้าทั้งหมดถูกลบหายไปในพริบตา!
ฟึ่บบ!
ภาพร่างเลือนรางชี้นิ้วหนึ่งออกไป พลังบางอย่างหลั่งไหลเข้าไปในร่างซี ชั่วขณะนั้น ซีเกิดความรู้สึกพิลึกไร้ใดเปรียบ
นางรู้สึกเหมือนนางได้อันตรธานไปจากใต้หล้านี้ ไม่เหลือร่องรอยอันใดอีก ราวกับนางไม่เคยมีตัวตนในใต้หล้านี้มาก่อน!
ภาพร่างเลือนรางนั้นชี้ไปหาเต่าชรา พลังบางอย่างหลั่งไหลเข้าไปในร่างเต่าชราเช่นกัน
เต่าชราก็เกิดความรู้สึกเช่นเดียวกับซีขึ้นมา คล้ายว่ามันหายไปจากใต้หล้านี้ ไม่เคยมีตัวตนอยู่!
“ข้าเข้าใจแล้ว! นี่เป็นเพราะท่านผู้นั้นอำพรางร่องรอยของเรา จนเหล่าปรมาจารย์ดินแดนใหม่จึงไม่อาจเล็งเป้ามาที่ตำแหน่งของเราได้อีก!”
เต่าชราตะโกน เหมือนว่าเดาความจริงออกแล้ว
“คงเป็นเช่นนั้นจริง!”
ซีตาเป็นประกาย เป็นเฉกเช่นที่เต่าชราคิด รับรู้ความหมายของการมีอยู่ของพลังนี้แล้ว นั่นคือไม่ให้เหล่าปรมาจารย์ดินแดนใหม่เล็งเป้าพวกเขาได้
ภาพร่างเลือนรางนั้นค่อย ๆ เลือนหายไป ทุกอย่างกลับคืนสู่ความสงบ
ซีตื่นรู้อยู่เงียบ ๆ หลังผ่านไปเนิ่นนาน นางก็ไม่รู้สึกว่าพลังใดเล็งเป้ามาที่นาง อีกทั้งไม่มีสิ่งมีชีวิตดินแดนใหม่บุกเข้ามาอีก
บ่งบอกว่าการคาดเดาของนางและเต่าชรานั้นถูกต้อง ร่องรอยของพวกเขาถูกอำพรางอย่างสิ้นเชิง แม้แต่บรรดาปรมาจารย์ดินแดนใหม่ยังไม่อาจเล็งเป้ามาที่พวกเขาได้อีก!
“เช่นนี้ประเสริฐยิ่ง!”
ซีเผยรอยยิ้มสดใส ขอเพียงไม่ถูกเหล่าปรมาจารย์ดินแดนใหม่เล็งเป้ามาไม่ได้ นางก็ไม่ต้องกลัวเกรงสิ่งใดอีก
“ไปเถิด”
นางกับเต่าชราไม่ได้หยุดยั้ง มุ่งหน้าเข้าไปในอาณาจักรแห่งนั้นต่อ
พวกเขาระมัดระวังรอบคอบ ไม่ได้เริ่มการฝึกฝนทันที หากแต่วนเวียนอยู่ในอาณาจักรพักใหญ่กว่าสิบวัน ยังไม่มีสิ่งมีชีวิตดินแดนใหม่ตนใดมาหาพวกเขา
ซ้ำพวกเขายังได้ข้องแวะกับสิ่งมีชีวิตดินแดนใหม่นับคณาแล้วยังไม่เกิดปัญหา สิ่งมีชีวิตดินแดนใหม่เหล่านี้ไม่เคยล่วงรู้ตัวตนของพวกเขา
เป็นผลให้พวกเขาสบายใจได้อย่างสิ้นเชิง
บรรดาปรมาจารย์ดินแดนใหม่ไม่สามารถเล็งเป้ามาที่พวกเขาแล้วจริง ๆ!
