ราชันย์หน่วยรบมังกร - ตอนที่ 115.2

ทั้งนี้ การที่เซินเหยาชนะพนันแล้วต้องการที่จะเลิกเล่นในทันทีก็พลันทําให้ พนักงานที่กําลังจะเข้าไปสกัดกั้นเธอรู้สึกลังเลขึ้นมา

พูดตามหลักเหตุผลแล้ว คุณผู้หญิงคนนี้ไม่น่าจะใช่คนที่มาที่นี่เพื่อสร้างปัญหาอะ ไร เพราะถ้าเซินเหยาอยากทําให้หลายอย่างวุ่นวาย เธอก็คงกระเฮียนกระหือรืออยาก เล่นต่อไปแล้ว และเมื่อพิจารณาจากทักษะของเซ็นเหยาในตอนนี้ เธอเองก็ดูจะเป็ นมือใหม่อย่างเห็นได้ชัด ทว่า โจเซฟเองก็ไม่รู้เรื่องแต่แรกว่าเซินเหยาไม่ใช่คนของ คาสิโน เขาพลันคิดไปว่าเซินเหยาถูกส่งมาเพื่อมอบเงินให้กับตน ถึงกระนั้น แม้ว่า พนักงานจะส่งสัญญาณเตือนโจเซฟ มันก็สายเกินไป เขาทุ่มเงินกว่าสามร้อยล้านลง ไปแล้ว พร้อมด้วยความคิดที่ว่าตัวเองไม่สามารถหยุดเล่นได้ในตอนนั้น

ทันใดนั้น นายน้อยฉันก็พลันวิ่งเข้าไปหยุดเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ตัวเอง ส่งไปสกัดเซินเหยา “เดี๋ยวก่อน เธออาจจะไม่ใช่ตัวก่อปัญหาก็ได้”

ระหว่างที่เซินเหยาและบอดี้การ์ดกาลังก์มโกยชิปลงถุง โจเซฟก็หันไปทางพนัก งานพร้อมกับกระซิบข้างหู “อธิบายมาเดี๋ยวนี้เลยนะ! นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน? ทําไม นายไม่เตือนฉันตั้งแต่แรกล่ะ? งั้นนายตอบฉันมาหน่อย เงินที่ฉันเพิ่งจะเสียไปเป็นเงิน ของคาสิโน หรือเงินที่ฉันต้องการจะฟอกกัน?”

พนักงานเผยยิ้มอย่างขมขื่น “เอ่อ…คุณโจเซฟครับ ผมว่าเรื่องนี้เราไม่ควรไป กล่าวหาทางคาสิโนแบบนั้นนะครับ”
โจเซฟพลันลุกขึ้นยืนและคว้าคอเสื้อของพนักงานทันที “พวกแกกําลังกวน ประสาทฉันอยู่งั้นเหรอ?!”

พนักงานพลันโบกมือให้เขาสงบลง “ใจเย็นครับ ผมจะพยายามจัดการและดูแล คุณให้ดีที่สุด”

ท้ายที่สุด โจเซฟก็ปล่อยพนักงาน หลังจากนั้น เขาก็นั่งลงและกล่าวคําพูดกับเซ็น เหยาที่กําลังจะเดินจากไป “คุณพอใจกับเงินแค่นั้นแล้วเหรอครับ? เชื่อผมเถอะนะคุณ คนสวย ถ้าคุณเล่นต่อกับผม คุณจะได้เงินอีกมากไปปรนปรือทั้งชีวิตของตัวเองเลย นะครับ”

ทันทีที่ได้ยินเช่นนั้น เซินเหยาก็หันหลับมาและเผยให้เห็นใบหน้าสดไร้เดียงสา “ดู เหมือนว่าคุณจะรวยมากเลยนะคะ”

โจเซฟพลัยหัวเราะ “ผมเองก็ไม่มีอะไรจะอวดแล้วแหละครับนอกจากเงิน”

เซินเหยาพลันตบหน้าอกและพูดขึ้น “แต่ฉันขอพอแค่นี้ก่อนดีกว่าค่ะ ฉันเล่นไพ่ไม่ ค่อยเก่งเท่าไหร่ อีกอย่าง เงินที่ได้มาก็น่าจะเป็นเพราะโชคช่วยเท่านั้น ฉันพอใจกับต รงนี้แล้ว ลาก่อนนะคะคุณโจเซฟ”

ทันทีที่พูดจบ เซินเหยาก็แสร้งทําเป็นเดินจากไป

ทว่า โจเซฟยังคงรู้สึกกังวล เพราะเขาต้องน่าเงินที่ถูกฟอกไปใช้เป็นค่าใช้จ่าย ภายในบริษัทของตัวเอง อีกทั้ง พวกเขาเองก็ไม่ได้อยู่ในสถานะที่ควรจะคํานวณเงิน เข้าออกแบบผิด ๆ หรือคลาดเคลื่อนไปหลายร้อยล้านด้วย ดังนั้น โจเซฟต้องนําเงินที่ เสียไปกลับคืนมาให้ได้ มิฉะนั้น เขาจะต้องโดนคุณพ่อด่ายับแน่!

ถึงกระนั้น เขาจะต้องทํายังไงเพื่อให้เซินเหยาอยู่ต่อกันล่ะ?

ทันทีที่คิดเช่นนั้น โจเซฟก็พลันมองไปยังแหวนเพชรสีน้ําเงินเม็ดใหญ่บนมือ เขา รีบถอดแหวนออกทันทีและกล่าวคําพูดขึ้น “คุณคนสวยครับ คุณเห็นแหวนวงนี้ไหม? นี่เป็นเพชรน้ําเงินเม็ดใหญ่ที่หายากมากจากแอฟริกาใต้เลยนะ มูลค่าของมันในตอนนี้ ก็น่าจะอยู่ที่ประมาณสามล้านได้ ถึงคุณจะร่ารวยมีเงินมากมาย คุณก็ไม่สามารถไปหา ซื้อแหวนแบบนี้ที่อื่นได้แล้วนะ คิดว่าไงล่ะครับ? ถึงคุณจะไม่สนใจเรื่องเงิน แต่อย่าง น้อย คุณก็คงจะสนใจเรื่องเพชรพลอยใช่ไหม? อันที่จริง ถ้าคุณสามารถชนะผมได้อีก รอบ ก็เอาแหวนวงนี้ไปได้เลย”

ทว่า จะมีแหวนเพชรวงใดบ้างล่ะที่เซ็นเหยาไม่เคยเห็นมาก่อน? ในฐานะพนักงาน ต้อนรับบนเที่ยวบินระดับไฮเอนด์ เธอเคยพบปะขุนนางและมหาเศรษฐีมาแล้วนับไม่ ถ้วน แต่เพื่อให้เป็นไปตามแผน เซินเหยาก็ทําได้เพียงแสร้งทําเป็นสนใจและตกลงที่ จะอยู่เล่นต่อ

“ก็จริงของคุณ ฉันสนใจเรื่องเพชรพลอย”

“งั้นเราจะรออะไรอีกล่ะ? มาเล่นต่ออีกสักรอบกันเถอะครับ” โจเซฟกล่าว

เซ็นเหยาพลันยืนครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้น เธอก็กล่าวคําพูดออกมาด้วยรอยยิ้มสุ ดเสน่ห์ “ก็ได้ค่ะ อีกอย่าง นี่ก็ยังไม่มืดเลยด้วย อีกสักรอบก็ได้ค่ะ”

หลังจากนั้น เซินเหยาก็หันไปทางผู้เล่นอีกสองคน “พวกคุณจะเล่นด้วยกันไหมคะ?

“แน่นอนครับ” สองคนตอบพร้อมกัน

พวกเขารู้แล้วว่าเซินเหยามีชิปทั้งหมดเท่าไหร่ อีกทั้ง พวกเขาเองก็ก่าลังถูกความ โลภครอบง่าด้วย ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขารู้สึกว่าเซ็นเหยามักจะเปิดเผยอารมณ์บนใบห น้ามากเกินไปในระหว่างเล่นพนัน ถ้าในมือของเซินเหยามีคอมโบใหญ่ เธอก็มักจะ เผยใบหน้าสุดตื่นเต้นออกมา แต่ถ้บนมือของเซินเหยามีคอมโบเล็ก เธอก็มักจะคว่า ไพ่ลง สําหรับตอนนี้ ดูเหมือนว่ามันจะกลายเป็นเรื่องง่ายแล้วที่จะจัดการกับคนอย่าง
เธอ