ราชันย์หน่วยรบมังกร - ตอนที่ 108.2

ตอนที่ 108: การแข่งขันโป๊กเกอร์ระดับโลก 2

ย้อนกลับไป หน่วยห้าช่วยกันสะสางคดีนี้มากว่าหกเดือนแล้ว แต่ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่มีความคืบหน้าอะไรเลย แม้ว่าสายลับของหน่วยห้าจะไม่ได้แทรกซึมเข้ามาในคาสิโน แต่พวกเขาเองก็มีหน้าที่คอยตรวจสอบผู้คนที่เดินทางเข้ามาร่วมการแข่งขัน สิ่งที่เจ้าหน้าที่หน่วยห้าต้องทําก็คือปล่อยให้เซินเหยาเดินเข้าไปโดยแสร้งทําเป็นไม่สนใจ

เซินเหยาพลันครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งพร้อมกับพูดออกมา “นายวางแผนไว้ว่าจะเล่นสักเท่าไหร่ล่ะ?”

เสี่ยวเฉิงพลันตอบกลับ “ตอนนี้ฉันเอาเงินทุนออกมาได้ประมาณหนึ่งพันล้านหยวน ส่วนเธอก็ต้องไปปั่นหัว ลูกค้ารายใหญ่ คาสิโนจะยอมเสียเงินให้กับคนพวกนั้น ฉันไม่รู้ว่าเท่าไหร่ แต่มันต้องเป็นจํานวนเงินที่มากมาย มหาศาลอย่างแน่นอน ก่อนอื่น ฉันต้องการให้เธอชนะเงินพวกนั้น แต่เพื่อความปลอดภัยของตัวเธอเอง ฉันจะ ส่งบอดี้การ์ดไปตามดูและปกป้องเธอด้วย วันนี้จะมีทั้งนักข่าวและสื่อเจ้าดังยักษ์ใหญ่แห่เข้ามาในคาสิโนกัน อย่างมากมาย เพราะแบบนั้น พวกแก๊งพยัคฆ์ขาวก็คงไม่น่าจะเข้ามาทําอะไรเธอหรอกมั้ง แต่ยังไงก็เสีย อะไรก็ เกิดขึ้นได้ พูดตามตรง ตอนนี้ฉันไม่มีทางเลือกอื่นแล้วนอกจากขอความช่วยเหลือจากเธอ…”

เซินเหยารู้สึกชอบประโยคสุดท้ายไม่น้อย ถึงแม้เธอจะยังคงทําหน้านิ่งอยู่ก็ตาม เธอพลันมองดูเสี่ยวเฉิงอย่างมีความสุขและพูดขึ้น “แล้วฉันจะได้อะไรตอบแทนบ้างล่ะ?”

เสี่ยวเฉิงพลันครุ่นคิดอยู่สักพักและตอบกลับ “ฉันจะแบ่งเงินที่ได้มาให้เธอ 20%”

เซินเหยาพลันพูดอะไรไม่ออก “คิดว่าฉันมาช่วยนายเพราะอยากได้เงินหรือยังไงกัน?”

เสี่ยวเฉิงมองกลับไป “งั้นก็บอกมาสิ เธออยากได้อะไรล่ะ?”

เซินเหยาตอบกลับ “ก่อนอื่น นายต้องบอกฉันก่อนว่าบทบาทที่ฉันจะต้องแสดงในภารกิจครั้งนี้สําคัญไหม?”

เสี่ยวเฉิงตอบกลับด้วยน้ําเสียงสุดจริงจัง “โคตรสําคัญเลยล่ะ! ถ้าไม่มีเธอ แผนการของเราต้องล่มไม่เป็นท่าแน่”

เซินเหยาพลันพยักหน้าด้วยความยินดี เธอรู้สึกมีความสุขไม่น้อย “ก็ดี งั้นถ้าภารกิจนี้สําเร็จ ฉันไม่ต้องการเงิน 20% แต่นายยังจําเรื่องลูกพี่ลูกน้องของฉันที่เคยเล่าให้ฟังก่อนหน้านี้ได้ไหม? แค่พาเธอไปกินข้าวแล้วก็ซื้อของภายในหนึ่งวัน ฉันขอแค่นั้นแหละ”

เสี่ยวเฉิงพลันมองดูเซินเหยา “แบบนั้นฉันก็ไม่ต่างอะไรกับพวกผู้ชายขายบริการน่ะสิ? ให้ตายเถอะ ไม่เอาด้วยหรอก ฉันไม่ใช่คนแบบนั้นสักหน่อย และถ้าจะต้องไป ฉันขอไปกับเธอดีกว่า”

“งั้นตกลง!” เซินเหยารีบตอบกลับ

เสี่ยวเฉิงพลันขมวดคิ้วแทบจะทันที

ทว่า ระหว่างที่เสี่ยวเฉิงกําลังรู้สึกว่าตัวเองได้ก้าวเท้าเข้าไปในกับดักของเธอ เซินเหยาก็พลันเผยยิ้มและลุกขึ้น พร้อมกับเดินสะบัดกันสุดเย้ายวนออกไป

ในระหว่างที่คาสิโนกําลังเปิดพิธีการแข่งขัน เสี่ยวเฉิงก็พลันเดินเข้าไปยังอาคารสํานักงานตรงข้ามกับคาสิโน นอกจากนี้ เขายังสั่งให้สมาชิกด้านเทคนิคของทีมอื่นติดตั้งศูนย์บัญชาการไว้ที่นี่ด้วย นั่นก็เพื่อความสะดวกในการทําภารกิจ อย่างเช่น การดักฟัง การสั่งการและการสะกดรอย

ก่อนเริ่มภารกิจ ช่างเทคนิคได้เจาะเข้าไปในกล้องวงจรปิดทุกตัวภายในคาสิโนแล้ว นั่นทําให้เสี่ยวเฉิงสะดวกในการทําภารกิจมากขึ้น

เมื่อคาสิโนเริ่มอนุญาตให้ลูกค้าเข้าได้ เสี่ยวเฉิงก็พลันมองผ่านกล้องวงจรปิด แต่ทว่า พนักงานหน่วยห้าที่ควรทําหน้าที่เฝ้าประตูสแกนอิเล็กทรอนิกส์กลับถูกเปลี่ยนตัวไปประจําการจุดอื่นกะทันหัน!

“กัปตัน… แย่แล้วครับ ตัวแทนหน่วยห้าของเราถูกย้ายไปยังพื้นที่อื่นครับ ถ้าเราไม่รีบทําอะไรสักอย่าง พวกผู้คุมอาจจะพบหูฟังของคุณเซินเหยาก็ได้นะครับ!” ช่างเทคนิดพลันสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติและเริ่มรายงานทันที

เสียวเฉิงมองดูผ่านหน้าจอ เขาเห็นว่าเซินเหยาลงมาจากรถแล้ว และเธอก็กําลังจะเข้าไปข้างในคาสิโนด้วยชุดเดรสสุดแพรวพราว ทันใดนั้น เสี่ยวเฉิงจึงรีบวิ่งลงไปชั้นล่างทันที

เซินเหยาในชุดเดรสขาวสุดแพรวพราวสามารถทําให้สุภาพบุรุษมากหน้าหลายตาหันมามองได้อย่างไม่ละสายตา ไม่ว่าจะเป็นคนในประเทศหรือต่างประเทศ แต่ทว่า ด้วยความสง่างามเช่นนั้น เธอก็น่าจะมีชายสักคนอยู่เคียงข้างบ้าง ในตอนนี้ เหล่าสุภาพบุรุษหลายต่อหลายคนต่างก็หวังว่าตัวเองจะได้เป็นผู้ชายที่โชคดีคนนั้น…

เซินเหยาพลันถือกระเป๋าเงินสีขาวดําและเดินผ่านเหล่าสุภาพบุรุษไปอย่างสง่างาม ทว่า ในระหว่างที่เซินเหยากําลังจะเดินผ่านประตูสแกนอิเล็กทรอนิกส์ ผู้ชายคนหนึ่งก็โผล่มาจากด้านหลังและเครื่องสแกนก็ดังขึ้นทันที

พนักงานพลันขมวดคิ้วและพูดขึ้น “หยุดก่อนครับคุณผู้หญิง”

เซินเหยาไม่คิดว่าผู้คุมจะเข้ามาหยุดเธอไว้ ทันทีที่เซินเหยาเห็นว่าผู้ชายที่โผล่มาชนเธอคือเสี่ยวเฉิง เธอก็พลันสับสนเล็กน้อย

เสี่ยวเฉิงพลันโชว์ให้พนักงานเห็นถึงปืนพกที่อยู่ในซองหนังข้างกาย “ผมเป็นเจ้าหน้าที่ตํารวจ เอาปืนเข้าไปไม่ได้งั้นเหรอ?”

ในเวลาเดียวกัน เสี่ยวเฉิงก็ผลักให้เซินเหยาผ่านประตูไปอย่างเบา ๆ

พนักงานหลายคนรู้สึกโล่งใจ พวกเขาคิดว่าเกือบจะเกิดเรื่องแล้ว “ต้องขออภัยด้วยครับ วันนี้เราไม่ได้เชิญเจ้าหน้าที่ตํารวจคนไหนมาเลย ผมต้องขออนุญาตห้ามไม่ให้คุณเข้ามานะครับ”

เสี่ยวเฉิงพลันชักสีหน้าและตอบกลับ “ก็ได้ ไม่ต้องตกใจไปหรอกน่า ผมก็แค่สงสัยเฉย ๆ”

หลังจากนั้น เสี่ยวเฉิงก็หันหลังกลับและจากไป ไม่นานนัก เครื่องสแกนก็หยุดส่งเสียงทันที

บนหน้าจอ ช่างเทคนิคที่กําลังมองดูสถานการณ์หวาดเสียวตรงหน้าพลันถอนหายใจด้วยความโล่งอก “ให้ตายเถอะ เกือบไปแล้วไหมล่ะ!”