ราชันมังกรแห่งสงคราม - ตอนที่ 16
“ย่า!”
“คุณย่าตื่น!”
ในตอนนี้ทุกคนต่างตกใจมาก พวกเขาทุกคนมองไปที่ ฉินเสี่ยว ไม่รู้ว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น บางคนถึงกับนึกถึงคำที่ เจียงเป่ยเฉิน พูด ไม่เว้นแม้แต่ ฉินเสี่ยว เธอก็ตกใจไม่ต่างกันก่อนหน้านี้เธอยังรู้สึกขำขันกับคำพูดของเจียงเป่ยเฉิน แต่ทว่ายังไงก็ตามเธอมั่นใจในทักษะของเธอมาก แม้ว่าจุดไป่ฮุ่ยจะอัตรายอย่างมาก แต่ก่อนนี้เธอก็เคยใช้มาก่อนและมันก็สำเร็จทั้งหมด
แต่ครั้งนี้….. มันจะเป็นเหมือนที่เขาเพิ่งพูดไปหรือเปล่า
เธอ… พลาด?
“ หมอฉิน. นี่มันเกิดอะไรขึ้น.”
“ทำไมมือย่าเย็นจัง! “
“หมอฉินคุณพูดอะไรหน่อยสิ!”
“นี่ควรส่งไปโรงพยาบาลทันที! “
ตระกูลหวังเริ่มวุ่นวายอีกครั้ง
ฉินเสี่ยว ตกตะลึงอยู่พักหนึ่งและคิดบางอย่างขึ้นได้และรีบพูดว่า “คนนั้นไปไหนแล้ว เขาสังเกตุเห็นว่าเทคนิคที่ฉันใช้มีปัญหาทันทีที่เขามองดู เขาน่าจะเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านฝังเข็มไปเรียกเขากลับมา !”
แม้ว่า ฉินเสี่ยว ไม่ต้องการยอมรับว่าเทคนิคเธอมีปัญหา แต่ตอนนี้มีชีวิตของคนไข้เป็นเดิมพันเธอจึงไม่กล้าที่จะเสี่ยง เธอจึงต้องการให้ตามตัวเขามาเพื่อช่วยรักษาหญิงชราให้ได้ เมื่อคนในตระกูลหวังได้ยินดังนั้นพวกเขาก็ตะลึง แต่ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาสนใจอะไรอีกแล้ว สิ่งสำคัญคือช่วยคุณย่าก่อน
หลายคนรีบวิ่งออกไปตามเจียงเป่ยเฉินทันที เพราะว่าเขาเพิ่งจะออกไปได้ไม่นานคาดว่ายังไปได้ไม่ไกล แต่ไม่น่าพวกเขาก็กลับมา
“เขา เขาไม่มา!”
พวกเขาเหงื่อแตกและทำอะไรไม่ถูก
“อะไร?”
“เจ้าขยะนี่ กล้าที่จะปฏิเสทหรอ? “
ทันใดนั้นหวังซูก็ตะโกนใส่หวังเสี่ยวหวู่ “หวังเสี่ยวหวู่เธอมัวทำอะไรอยู่อย่าอยู่เฉยสิ ไปตามตัวสามีเธอกลับมา!”
หวังเสี่ยวหวู่ตกใจอยู่พักหนึ่งตั้งสติได้ก็รบวิ่งออกไปทันที
ทันทีที่เธอออกจากวิลล่าหวังเสี่ยวหวู่ก็เห็นเจียงเป่ยเฉินกำลังจะขับรถไป เธอรีบวิ่งไปแล้วตะโกนเรียเขา “เป่ยเฉิน!”
“เธอคงไม่ได้มาเพื่อเรียกให้ฉันกลับไปหรอกนะ?”
เจียงเป่ยเฉิน ขมวดคิ้ว
หวังเสี่ยวหวู่พยักหน้าซ้ำ ๆ และพูดอย่างเร่งรีบ “ไม่ว่านายจะทำได้หรือเปล่ายังไงนายก็ควรกลับไปลองดูหน่อยสิ!”
“พวกเขาทำกับเธอแบบนี้เป็นเธอยังอยากจะช่วยหรอ”
เจียงเป่ยเฉิน กล่าว
หวังซู่หวู่กัดริมฝีปากของเธอและพูดว่า “เธอเป็นย่าของฉันแม้ว่าเธอจะทำผิดไปบ้าง แต่ฉันไม่สามารถมองดูเธอตายได้!”
“แต่ว่าตราบใดที่เธอตายไป ด้วยความสามารถของเธอ เธอจะสามารถเป็นหัวหน้าตระกูลหวังได้!”
เจียงเป่ยเฉิน กล่าวด้วยรอยยิ้ม
“เจียงเป่ยเฉินนายว่าไงนะ ที่นายพูดนะเมื่อเทียบกับชีวิตคน สถานะกับเงินนับเป็นอะไรได้!”
หวังเสี่ยวหวู่ โกรธ
“ หรือว่านายสนใจเรื่องแบบนี้หรอ?”
“ฉันไม่สนใจเรื่องพวกนั้นหรอกมั้งตระกูลหวัง ย่า มันไม่มีผลอะไรกับฉันทั้งนั้น ที่ฉันสนก็แค่ภรรยาของฉันเท่านั้น!”
เจียงเป่ยเฉิน กล่าวด้วยใบหน้าจริงจัง
“ ใครภรรยานาย!”
หวังเสี่ยวหวู่ กล่าวด้วยความเขินอายและถอยหลังไปโดยไม่รู้ตัว
เจียงเป่ยเฉินขมวดคิ้วและเตรียมจากไป
“เฮ้! เจียงเป่ยเฉิน นาย!”
หวังเสี่ยวหวู่ กำลังจะตายด้วยความกังวล เธอไม่คาดคิดว่าในเวลาแบบนี้ผู้ชายคนนี้ยังต้องการที่จะฉวยโอกาสจากเธอ?
“สามี!”
หวังเสี่ยวหวู่กัดริมฝีปากไม่รู้ว่าเธอพูดสองคำนี้ได้อย่างไร ใบหน้าของเธอแดงก่ำด้วยความเขินอาย
เจียงเป่ยเฉิน หยุดทันทีและเขาเดินกลับมาเขาก็คว้ามือของ หวังเสี่ยวหวู่ แล้วพาเธอเดินเข้าไปในวิลล่า
“ไปช่วยย่าของเธอ!”
“นาย!”
หวังเสี่ยวหวู่ ตะลึงอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เธอจะตามไป
ผู้ชายคนนี้จงใจ เขาไม่ใช่จะไม่ช่วยคุณย่าของเธอ! เธอรู้ตัวทันทีว่าถูกหลอก
เธอสบัดมือของ เจียงเป่ยเฉิน ออกไปด้วยความเขินอาย
ฉันจะคิดบัญชีกับนายทีหลัง! หวังเสี่ยวหวู่ คิด
“เขากลับมาแล้ว!”
เมื่อเห็นเจียงเป่ยเฉินกลับมาทุกคนก็รีบหลีกทาง
ฉินเสี่ยว ลังเลและลุกขึ้นและกล่าวกับ เจียงเป่ยเฉิน
“ เจียงเป่ยเฉิน นายรู้เกี่ยวกับการฝังเข็มหรอ?”
“ยังไงก็เถอะนายลองดูแล้วกัน ฉันจะช่วยดูอยู่ข้างๆ”
“ถ้าแกทำผลาดละก็ ก็จะต้องรับผิดชอบ ! “
ก่อนที่เจียงเป่ยเฉินจะเริ่มลงมือหวังซูก็ตะโกนมาทันที
เจียงเป่ยเฉิน ที่กำลังเตรียมตัวจะลงมือ เมื่อได้ยินเช่นนั้นเขาก็ขมวดคิ้วและหยุดมือลงทันที
“อย่าไปฟังเขาพูด นายลงมือเถอะฉันจะรับผิดชอบเอง!”
ฉินเสี่ยว กล่าวด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น
“แล้วก็นายนะ หุบปากไปเลย!”
ฉินเสี่ยว ถอนหายแลตะโกนใส่หวังซู
เธอพูดกับ เจียงเป่ยเฉิน: “ชีวิตเธอตกอยู่ในอันตรายฉันหวังว่านายจะทำให้ดีที่สุดไม่ว่าผลมันจะออกมายังไงจะช่วยได้หรือไม่ฉัน ฉินเสี่ยว จะถือว่าเป็นหนี้นายครั้งนึง!”
ทุกคนอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ
ปกติเป็นเรื่องที่ทุกคนทราบกันดีว่าโดยนิสัยของ ฉินเสี่ยว เธอนั้นเย่อหยิ่งเป็นอย่างมากปกติแล้วเธอจะไม่พูดคำนี้ออกมาแน่
เจียงเป่ยเฉิน ยิ้มส่ายหัวและพูดว่า: “ฉันไม่ต้องการให้คุณเป็นหนี้บุญคุณฉัน หญิงชราผู้นี้คือแม่ของพ่อตาของฉันและย่าของภรรยาของฉัน มันเป็นหน้าที่ของฉันในการช่วยชีวิตเธอ!”
หลังจากพูดจบเจียงเป่ยเฉินดึงเข็มเงินบนของศีรษะของหญิงชราออกมาโดยไม่ได้มองมัน จากนั้นเขาก็ฝังมันเข้าไปใหม่บนของศีรษะของหญิงชราอีกครั้ง
ทุกคนตะลึง
นี่มันไม่ใช่ทำไปมั่วๆใช่มั้ย?
“เจียงเป่ยเฉินแกมันบ้าไปแล้ว แกตั้งใจจะฆ่าคุณย่าหรอ… ”
“แค๊ก แค๊ก!”
หวังซูยังพูดไม่จบ หญิงชราก็ไอออกมาจากนั้นใบหน้าของเธอก็ค่อยๆมีสีแดงขึ้นมา การหายใจของเธอเริ่มหนักและแรง
ยังมีชีวิตอยู่! ทุกคนตกตะลึง
โดยเฉพาะอย่างยิ่งดวงตาคู่งามของ ฉินเสี่ยว เต็มไปด้วยความประหลาดใจ
เธอมองไปที่ เจียงเป่ยเฉิน ทันทีอย่างไม่เชื่อสายตา คนๆนี้ตอนฝังเข็มไปที่จุดไป่ฮุ่ยเขาแทบจะไม่ได้มองเลยด้วยซ้ำ ทักษะนี้มันคืออะไรกัน?
“เอาละคนก็ไม่เป็นไรแล้ว ให้ใครสักคนไปที่ร้านขายยาไปซื้อยาตามในรายการนี้กลับมา แล้วให้เธอกิน ไม่เกินสามวันหลังจากนี้เธอจะหายเป็นปกติ “
เจียงเป่ยเฉิน กล่าวแล้วลุกขึ้นเดินออกไป
“นายชื่อ เจียงเป่ยเฉิน?”
ทันทีที่เจียงเป่ยเฉินเดินออกจากวิลล่าสาวสวยคนหนึ่งก็ตามเขาออกมา
เจียงเป่ยเฉิน หันกลับมา มองเธออย่างระมัดระวัง จากรูปร่างภายนอกเธอสวยงามและมีภูมิฐานอย่างมากและกลิ่นหอมที่มาจากตัวเธอสามารถทำให้คนที่ได้มองได้อยู่ใกล้เธอหลังเธอได้ในพริบตา
แต่มันไม่มีผลกับเขาเพราะเขามีภรรยาแล้ว
“มีอะไร?”
เจียงเป่ยเฉิน ถาม
ฉินเสี่ยว กล่าวกับ เจียงเป่ยเฉิน “ขอบคุณสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้น!”
“ฉันว่า ฉันพูดไปแล้วนะเรื่องนี้! ถ้าไม่มีอะไรแล้วฉันไปก่อนละ!!”
“ อืม … ฉันแค่สังสัยเมื่อกี้นายไม่ได้ตรวจชีพจรของเธอเลย นาย… นายทำได้ไง? “
ฉินเสี่ยว ถามเขาด้วยความสงสัยข้อใจ
การวินิจฉัยแพทย์แผนจีนมีสี่ระดับ
สังเกตุ กลิ่น ถาม และตัด
เธอเรียนแพทย์กับปู่เธอตั้งแต่ยังเด็กและตอนนี้เธอยังอยู่ในขั้น “ถาม” และ “ตัด”
แม้แต่ปู่ของเธอก็ไม่สามารถฝั่งเข็มและสั่งยาให้คนได้เพียงแค่เหลือบมอง
โดยทั่วไปแล้วคนที่สามารถทำแบบนี้ได้สมควรถูกเรียกว่าเป็นหมออัจฉริยะของโลก!
“ไม่มีอะไรมากมาย!”
เจียงเป่ยเฉิน ส่ายหัว และหันหลังจากไป
ฉินเสี่ยว ตกตะลึง
เมื่อเธอรู้ตัวอีกที เจียงเป่ยเฉิน ได้เดินไปไกลแล้ว เธอรู้สึกโมโหขึ้นมาหน่อยๆ
‘หมอนี่มันไร้เหตุผลชะมัน’
อย่างไรก็ตามด้วยความสามารถของ เจียงเป่ยเฉิน แม้แต่ปู่ของเธอ ฉินไฮลู่ ปู่ของเธอก็อาจไม่สามารถฝังเข็มได้แบบเขา ยิ่งกว่านั้นใบสั่งยาของเขาทำให้เธอประหลาดใจอย่างมาก
ฉินเสี่ยว ส่ายหัวไล่ความคิดออกไปแล้วเดินกลับไปที่วิลล่าจากนั้นเธอก็พบ หวังเสี่ยวหวู่ ยืนอยู่ด้านนอกด้วยสีหน้าครุ่นคิด
ความจริงแล้ว หวังเสี่ยวหวู่ ก็สงสัยเหมือนกันว่าตั้งแต่เมื่อไรกันที่สามีของเธอมีทักษะการแพทย์แบบนี้ ไม่ใช่ว่าเขาเป็นทหารหรอ หรือว่าเขาเรียกมันมาจากในกองทัพ?
“สามีของเธอดีมาก!”
ฉินเสี่ยว คิดอยู่สักพักแล้วพูดประโยคนี้ออกมาแล้วเดินเข้าไปทันที
หวังเสี่ยวหวู่ ตกตะลึงอยู่พักหนึ่งและหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงไปโดยไม่รู้ตัว
ตั้งแต่ เจียงเป่ยเฉิน กลับมาเธอก็ถูกเยาะเย้ยหรือดูถูกโดยคนอื่นๆเสมอ เรื่องสามีเธอที่ไร้ความสามารถ
นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนพูดแบบนี้
“หึ! ก็แค่คนโง่คนนึง! มีอะไรจะโม้กัน!”
หวังซู่หวู่ยกริมฝีปากของเธอ จากเรื่องอาคารสำนักงานที่ผ่านมาเธอก็เริ่มลังเลใจเกี่ยวกับการหย่า
“หวังซู่หวู่คุณย่าฟื้นแล้ว “
“ให้ฉันดู! “