รักลับ ๆ ของฉันกับท่านประธาน - ตอนที่ 207

ตอนที่ 207 จริง ๆ แล้วมันไม่ได้เจ็บหรอก

เฉียวเมียนเมียนรอนานกว่า 10 นาที ก่อนที่เหมาเยซือจะกลับมา พร้อมกับสิ่งที่เธอต้องการในที่สุด

มีบ้านหลายหลังในบริเวณบ้านนี้

ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องยากเลยที่จะได้รับสิ่งจําเป็นของผู้หญิง

เหมาเยซือยื่นแผ่นอนามัยให้เธอแล้วถามว่า “ยี่ห้อนี้โอเคไหม ใช้ตอนนี้ไปก่อน บอกด้วยนะ ถ้าไม่ใช่สิ่งที่คุณต้องการ ผมจะให้คนออกไปหาซื้อมาให้”

“ไม่เป็นไรค่ะ”

เฉียวเมียนเมียนรับมันด้วยความลําบากใจ

นี่ไม่ใช่ยี่ห้องที่เธอมักจะใช้

แต่ในช่วงเวลานี้ มันไม่สําคัญเลย

เธอใช้เวลาอีก 10 นาทีในการทําความสะอาดและจัดระเบียบตัวเอง เมื่อเธอโผล่ออกมาจากห้องน้ําอีกครั้ง เธอรู้สึกราวกับว่ามันคือการเกิดใหม่

แม้ว่าเธอจะรู้สึกปวดท้อง แต่อย่างน้อยเธอก็ไม่ต้องกังวลว่าเลือดจะเปื้อนเสื้อผ้าและที่อื่น ๆ ที่เธอนั่งอยู่อีกต่อไป

เธอเห็นเหมาเยซือรออยู่ด้านนอก

เฉียวเมียนเมียนดูไม่ดีทุกครั้งที่เป็นประจําเดือน

ใบหน้าที่เปล่งปลั่งเป็นปกติของเธอจะซีดลงเล็กน้อยทุกครั้งที่มีประจําเดือน

เธอจะดูเหนื่อยและเศร้าอยู่บางครั้ง

เหมาเยซือมองใบหน้าซีดเซียวและกอดเธอทันที ถามด้วยความเป็นห่วง

“ทําไมดูไม่สบายขนาดนี้? คุณเจ็บมากไหม”

เฉียวเมียนเมียนรู้สึกไม่สบาย เธอพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า

“อืม ฉันปวดท้องนิดหน่อยค่ะ”

อาการปวดประจําเดือนของเธอไม่ใช่เรื่องใหม่สําหรับเธอ

มันเคยแย่กว่านี้เมื่อเธอเป็นประจําเดือนครั้งแรก เธอต้องเข้าโรงพยาบาลอยู่หลายครั้ง

แต่เมื่อเธอเริ่มโตขึ้น ในช่วงหลายปีมานี้ความเจ็บปวดก็ไม่ได้เลวร้ายอีกต่อไป เธอแค่รู้สึกไม่สบายตัวสักวันหรือสองวัน โดยเฉพาะวันแรก เธอแค่อยากนอนพักอยู่บนเตียงทั้งวัน

“ท้องของคุณเจ็บไหม” เหมาเยซือไม่ทราบเรื่องดังกล่าวมากนัก อย่างไรก็ตามเขาเป็นโสดมาทั้งชีวิตและไม่มีโอกาสได้เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับเรื่องนี้มากนัก

ดังนั้นเขาไม่รู้เลยว่าผู้หญิงจะรู้สึกไม่สบายตัวในสองสามวันของแต่ละเดือน

เมื่อเฉียวเมียนเมียนพูดถึงอาการปวดท้องของเธอ เขาไม่ได้เชื่อมโยงกับช่วงเวลาของเธอด้วยซ้ํา

เขาถามว่า “ท้องของคุณเจ็บไหม? เจ็บตรงไหน”

เฉียวเมียนเมียนตกตะลึงเล็กน้อยกับคําถามของเขา

เธอคิดว่านี่เป็นความรู้ทั่วไป

แต่เมื่อเธอจําได้ว่าเหมาเยซือ มีอการผิดปกติของเขาทั้งหมดนี้ก็สมเหตุสมผลที่เขาจะไม่รู้

สํารหับผู้ชายที่มักจะมีอาการแพ้จากการสัมผัสกับผู้หญิงที่ไม่เคยมีความรักมาก่อนจึงไม่แปลกใจเลยที่เขาไม่รู้เรื่องนี้

เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาและอธิบายอย่างอดทนว่า

“มันคืออาการเจ็บจากการเป็นประจําเดือน ทุกครั้งที่ประจําเดือนของฉันมา ท้องของฉันจะรู้สึไม่สบายเล็กน้อย”

“ประจําเดือนนี่ปวดไหม”

“อืม”

เฉียวเมียนเมียนวางมือบนท้องของเธอ “ที่จริงตอนนี้ฉันดีขึ้นมากแล้ว ในอดีตเคยเลวร้ายมากจนฉันหวังว่าจะไม่อาจหลุดพ้นจากอาการเจ็บปวดนี้ได้”

เธอพูดอย่างไม่เป็นทางการ แต่ชายคนนี้มีสีหน้าเคร่งเครียด

เมื่อเธอพูดจบ เธอก็เห็นว่าคิ้วของเหมาเยซือถูกถักเข้าด้วยกันอย่างแน่หนา

“มันเลวร้ายเหรอ?”

“เอ่อนั่นก็แค่ในอดีตน่ะ” เฉียวเมียนเมียนไม่ต้องการที่จะดูน่าสงสารต่อหน้าเขา

เธอกล่าวอย่างรวดเร็วว่า

“ตอนนี้ฉันดีขึ้นมากแล้ว ไม่เจ็บมากอีกต่อไป บางครั้งฉันก็รู้สึกไม่สบายตัว แต่ก็ทนได้”

แต่ชายคนนั้นก็ยังดูกังวล

“จริง ๆ แล้วมันไม่เจ็บอะไรขนาดนั้น”