รักลับ ๆ ของฉันกับท่านประธาน - ตอนที่ 206
ตอนที่ 206 คุณมีสิ่งนั้นไหม
เขาได้ยินเธอใช่ไหม
เธอเบื่อกับความลําบากใจ และต้องพูดซ้ําอีกครั้ง
คราวนี้เหมาเยซือได้ยินเธอชัดเจน แต่เขาไม่เข้าใจความหมายของ “เมนส์”
เขาถามเฉียวเมียนเมียนว่า “เมนส์ของคุณหมายความว่าไง” ญาติของคุณกําลังจะมาเหรอ?”
เฉียวเมียนเมียนพูดไม่ออก
เธอสามารถบอกได้ว่าเหมาเยซือไม่รู้จริง ๆ ว่าเธอหมายถึงอะไร เธอพยายามใช้คําพูดที่เรียบง่ายที่สุดอธิบายให้เขาฟัง “คุณรู้ไหมเมนส์จะมาหาผู้หญิงทุกคนเดือนละครั้ง! คุณไม่รู้ได้ไง! ฉันไม่ได้เอาผ้าอนามัยมา ช่วยหาหน่อยได้ไหม ฉันต้องการมันอย่างเร่งด่วน…”
เฉียวเมียนเมียนรู้สึกอับอายเมื่อเธอพูดคําว่า “ต้องการมันอย่างเร่งด่วน”
แม้แต่ผู้ชายที่ไม่เคยมีความรัก ก็ควรเข้าใจว่าตอนนี้เธอหมายถึงอะไร คราวนี้เหมาเยซือเข้าใจแล้ว
เขาเงียบไปชั่วครู่ ก่อนที่สีหน้าของเขาจะแปลกไป
“คุณผลักผมออก เพราะเรื่องนี้เหรอ”
เฉียวเมียนเมียนพยักหน้า “อืม”
เธอไม่แน่ใจว่าเธอรู้สึกผิดหรือเปล่า แต่ดูเหมือนว่าอากาศแปลก ๆ รอบ ๆ เหมาเยซือจะสลายไปทันทีที่เธอพยักหน้า
สีหน้าของเขาไม่มืดมนอีกต่อไป
ราวกับว่าเมฆฝนได้สลายไปแล้ว
ไม่กี่วินาทีต่อมา เหมาเยซือก็ยิ้มและลุกจากเตียง เขาเดินเข้าไปหาเธอ
“อืม ฉันจะไปถามคนอื่นให้ มารอที่เตียง”
“ไม่”
เฉียวเมียนเมียนส่ายหน้าไม่อยากออกจากห้องน้ํา “ฉันจะรออยู่ที่นี่!”
เธอไม่อยากให้เตียงเปื้อนเลือด
เป็นวันแรกและค่อนข้างจะมามาก
เธอต้องทําให้เตียงของเขาสกปรกเป็นแน่นอน
เหมาเยซือเดินไปที่ประตูห้องน้ําและมองไปที่เธอ “คุณ”
เฉียวเมียนเมียนขมวดคิ้ว “อย่ามารบกวนฉัน และรีบหามาให้หน่อย ตอนนี้ฉันรู้สึกแย่มาก”
เธอรู้สึกว่าเลือดไหลออกมาอีกครั้งจากตรงนั้น…
มันเกือบจะกลายเป็นแม่น้ําสีเลือด
“เอาล่ะ ฉันจะรีบไป รออยู่ที่นี่” เหมาเยซือรีบไปเมื่อเขารู้ว่าเธอต้องการมันอย่างเร่งด่วน
เขาเดินลงไปชั้นล่าง
เหมาเยซือเรียกแม่บ้านที่อยู่ใกล้ที่สุดที่เขาเห็น
“คะ นายน้อย” แม่บ้านเข้าไปหาเขา
“อะแฮ่ม” เหมาเยือดูไม่สบายใจขณะที่เขาพูดว่า
“เธอมีสิ่งนั่นไหม”
แม่บ้านรู้สึกสับสน
สิ่งนั้น?
นายน้อยหมายถึงอะไร?
“นายน้อย กําลังหมายถึง…” แม่บ้านไม่รู้ว่าเขาพูดอะไร
เหมาเยซือดูไม่สบายใจมากยิ่งขึ้นในตอนนี้
นี่เป็นครั้งแรกที่เขาถามผู้หญิงเรื่องแบบนี้ เป็นที่เข้าใจได้ว่าเขารู้สึกแปลก ๆ
แต่เมื่อคิดถึงเฉียวเมียนเมียน ที่รอเขาอยู่ชั้นบน เขาก็บังคับตัวเองให้พูดออกไป
“สิ่งที่ผู้หญิงทุกคนต้องการทุกเดือน คุณผู้หญิงของเธอต้องการมันอย่างเร่งด่วน รีบไปเอามาทันทีเลย”
ก่อนหน้านี้เขาได้มอบหมายให้เหลยเอิน เพื่อเตรียมของใช้ในชีวิตประจําวันของเฉียวเมียนเมียน
เขาซื้อเสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋า และแม้แต่พวกผลิตภัณฑ์บํารุงผิวให้เธอ แต่เหลยเอินไม่ได้เตรียมผ้าอนามัยไว้ด้วยอย่างแน่นอน
ผู้ชายไม่รอบคอบ
นอกจากแม่บ้านแล้ว ยังไม่มีหญิงสาวคนอื่นอยู่ก่อน
ดังนั้นเขาสามารถหันไปหาพวกเขาได้เท่านั้น
แม่บ้านนิ่งงันไปครู่หนึ่ง ก่อนที่เธอจะรู้ตัวว่าเขาพูดอะไร
ใบหน้าของเธอแดงขึ้นทันที
เธอแทบทนไม่ได้ที่จะมองเขา เธอก้มหน้าลงพร้อมกับพูดว่า
“ฉันมีค่ะ นายน้อยโปรดรอสักครู่ ฉันจะรีบนํามาให้เดี๋ยวนี้”