รักลับ ๆ ของฉันกับท่านประธาน - ตอนที่ 164

ตอนที่ 164 ทําไมพี่ถึงทํากับฉันแบบนี้

“ฉันจะไม่ปล่อยเธอไว้แน่ ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับป้าหลินและอันซิน”

เฉียวเมียนเมียนหน้าซีด

เธอกํามือแน่นไว้ข้างตัว

คําพูดของเฉียวหรุ่ยเป็นเหมือนกริชที่ทิ่มแทงใจเธอ

แม้ว่าเธอไม่ได้คาดหวังอะไรมากมายกับพ่อของเธออีกต่อไปแล้ว แต่เธอก็ยังเจ็บปวดกับคําพูดของเขา

“ใครก็ได้ เรียกรถพยาบาลที ส่งคุณผู้หญิงและคุณหนูรองไปโรงพยาบาลด่วนเลย”

เฉียวหงี่ยมองไปที่หลินฮุยเซินและเฉียวอันซินอยางใจจดใจจ่อ หลังจากที่ต่อว่าเฉียวเมียนเมีย

ตอนนี้ความรังเกียจที่ปรากฏบนใบหน้าของเขา ถูกแทนที่ด้วยความกังวล ตอนนี้เขาทําตัวเป็นสามีและพ่อที่ดี

ช่างแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง

เฉียวเมียนเมียนลดสายตาลงและยิ้มอย่างเศร้า ๆ ราวกับว่าในที่สุดเธอก็สามารถมองเห็นทั้งหมดได้ แต่ดวงตาของเธอกลับมาน้ําตาคลอเบ้า

คนที่อยู่โดยรอบต่างหวาดกลัว

เมื่อเฉียวหรูยร้องขึ้นอีกครั้ง คนรับใช้ก็ตอบสนองและรีบเข้ามาช่วยดูแลภรรยาและลูกสาวของเขา

เฉียวอันซินค่อย ๆ ลืมตาขึ้น ขณะที่เธอถูกบีบนวด หลังจากนั้นไม่นาน สติของเธอก็คืนกลับมาอีกครั้ง

“อันซิน ฟื้นแล้วเหรอลูก”

เฉียวหรี่ยดีใจเป็นอย่างยิ่งที่ได้เห็นว่าเธอฟื้นแล้ว แต่เขาก็รีบถามด้วยความกังวล

“เป็นไงบ้างลูก รู้สึกไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า? เดียวเราไปตรวจที่โรงพยาบาลกันหน่อย”

เฉียวอันซินยังคหวิว ๆ จากการถูกตบ และใบหน้าของเธอก็เริ่มแสบ แก้มของเธอเริ่มบวม

คนแรกที่เธอเห็นเมื่อลืมตาขึ้นคือบอดี้การ์ดสองคนที่ตบเธอ เธอจับมือเฉียวหรุ่ยและร้องว่า

“พ่อคะ ฉันกลัว ฉันทําอะไรผิดงั้นเหรอ ทําไมพี่เขาถึงปฏิบัติกับฉันแบบนี้”

“พี่คะ ฉันขอโทษ ฉันผิดไปแล้ว ฉันรู้ว่าฉันทําผิดไป”

เธอเงยหน้าขึ้นมองด้วยน้ําตาและร้องไห้อย่างน่าสงสาร

“ฉันคิดว่าป้าซูก็จากไปหลายปีแล้ว คงไม่เป็นอะไรถ้าฉันจะขอเข้าไปใช้ห้องชั่วคราว เพื่อเห็นแก่ลูกของฉัน ฉันไม่คิดว่าพี่จะไม่ชอบขนาดนี้”

“ถ้าฉันรู้ว่าพี่เสียใจมากขนาดนี้ ฉันคงไม่กล้าเข้าไปใช้ด้วยซ้ํา”

“ฉันอยากย้ายเข้าไปห้องนั้นเอง พ่อกับแม่ได้เกี่ยวข้องอะไรเลย พี่จะโกรธก็โกรธกับฉันเถอะ อย่างได้ลากคนบริสุทธิ์เข้ามาเกี่ยวด้วยเลย”

น้ําตาไหลลงใบหน้าที่บวมแดงของเธอ

ยังมีเอดที่ปลายมุมปาก

เธอดูอ่อนแอ และน่าสมเพชมาก

ยิ่งเธอดูเศร้าและไร้เดียงสามากเท่าไหร่ เฉียวเมียนเมียนก็จะดูเลวร้ายมากขึ้นในฐานะพี่น้อง

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอแสดงท่าทางหวาดกลัว มันทําให้เฉียวเมียนเมียนดูเหมือนคนพาลที่กําลังเหยียบย่ําเธอ

เฉียวเมียนเมียนเฝ้าดูการแสดงของเธออย่างเย็นชา

แผนของเฉียวอันซิน คุ้นเคยกับเธอเป็นอย่างมาก

เธอมีความสามารถอะไรอีกนอกจากพยายามขอความเห็นใจ

เห็นได้ชัดว่าเธอแสดงมาตลอด แต่ก็ไม่มีใครมองเห็นเลย

เมื่อได้ยินเสียงสะอื้นของเฉียวอันซิน เฉียวหรุ่ยก็โกรธมากขึ้น