ระบบศัลยเเพทย์…ในยุคสิ้นโลก - ตอนที่ 153

ตอนที่ 153 มีดผ่าตัดคาร์ลอต

การเอามีดออกมา แค่คิดน่ะ…มันง่าย! แต่การทําที่แท้จริงนั้นมันยากอย่างมหาศาลโดยเฉพาะเมื่ออยู่ต่อ หน้าคนเยอะๆ เผลอๆ ถ้าเอาออกมาผิดพลาด ผู้คนทั้งหมดอาจจะคิดว่าเขาสามารถเสกมีดผ่าตัดออกมาจากอา กาศได้ ถึงตอนนั้นจุดจบมันคงจะแย่และเขาอาจจะต้องใช้ชีวิตที่เหลือในการอยู่ในกรงไปชั่วชีวิตซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ เขาไม่ต้องการ

ดังนั้นเพื่อการนั้นแล้วเขาจะต้องวางแผนให้รอบคอบ… เมื่อตัดสินใจว่าจะรับรางวัลภารกิจเพื่อเอารางวัลออกมากู้จวินก็เริ่มวางแผน

“ฉันจะแกล้งทําเป็นเจอมีดเล่มนั้นโดยบังเอิญ… แบบนี้ถึงจะถูกเก็บริบไปในภายหลังแต่ว่าภาพลวงตาหรือนิมิตนั้นมันเกิดได้เพียงแค่ครั้งเดียวดังนั้นมีดนั่นมันก็ไม่ต่างอะไรจากของใช้แล้วทิ้งถ้าอย่างนั้นก็ไม่น่าจะมีปัญหา

พอกู้จวินคิดแบบนี้ได้ เขาก็เริ่มลงมือทําตามแผนทันที

กู้จวินเดินไปที่มุมหนึ่งของห้องในขณะที่แสร้งทําเป็นสังเกตสภาพแวดล้อมตามปกติเพื่อสํารวจดู จากนั้น มือขวาของเขาเอื้อมเข้าไปในช่องว่างในกําแพงหินและเขาเลือกที่จะ “รับรางวัล” ในใจ

จากนั้นพลังงานลึกลับก็ได้เริ่มปรากฏขึ้น… ดูเหมือนพลังงานนั้นจะสามารถเปลี่ยนแปลงได้ทุกสิ่งแม้กระทั่งในอุโมงค์ใต้ดินลึกลับนี้ก็ไม่สามารถหยุดยั้งอํานาจพลังของมันได้

ในชั่วพริบตาที่มือขวาของจวินก็ปรากฏพื้นที่เล็กขึ้น ไม่ว่าจะเป็นบรรยากาศหรือกาลเวลาก็ไม่สามารถหยุดยั้งพลังที่มาจากระบบได้…. และนี่คือสัญญาณของรางวัลที่กําลังมาจากระบบพลังงานได้แทรกเข้ามาในพื้นที่ปัจจุบันทันที

เวลานั้นเองจวินก็สัมผัสได้ถึงความจริงที่เก็บซ่อนมานาน มันเป็นความจริงที่แปลกประหลาด “ใช่…รางวัลเควสมาจากสถานที่แห่งนี้พวกมันทั้งหมดมาจากโลกนี้

นิ้วของเขาบีบแน่นและจับไปรอบ ๆ มีดผ่าตัด แต่ดูเหมือนมันจะเป็นมีดผ่าตัดธรรมดา ถ้าเดาจากความกว้างความยาวและขนาดของด้ามจับเขาสามารถบอกได้ว่านี่คือมีดผ่าตัดที่พบบ่อยที่สุด

จากนั้นเขาก็ดึงมือออกและสมมติฐานของเขาได้รับการยืนยันรูปร่างและขนาดของมีดผ่าตัดนี้เหมือนกับมีดผ่าตัดหมายเลข 23.สิ่งนี้ได้รับการยืนยันอีกครั้งถึงความคล้ายคลึงกันระหว่างมนุษย์ที่เป็นประชากรของอารยธรรมต่างประเทศและมนุษย์โลก เนื่องจากพวกเขาทั้งหมดมีโครงสร้างและความต้องการในการใช้งานอวัยวะที่เหมือนกันจึงสามารถอธิบายความคล้ายคลึงกันของมีดผ่าตัดได้

ความแตกต่างอย่างหนึ่งก็คือ วัสดุ!! โดยปกติแล้วมีดผ่าตัดมักจะทําจากสแตนเลสเพื่อป้องกันการกัดกร่อน และสนิมและคุณสมบัตินอกจากนี้ของมันก็คือมีความต้านทานแรงดึงสูงเพื่อให้สามารถทํางานหนักได้ในขณะที่ยังคงมีน้ําหนักโดยรวมที่ต่ําจึงได้สามารถจับได้อย่างถนัดมือ

อย่างไรก็ตามมีดผ่าตัดคาร์ลอตทําจากวัสดุที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิงแม้ว่าสมุดบันทึกของเรย์บันด์จะบอกว่าหนังศีรษะของพวกเขาทํามาจากเหล็กแต่จวินก็ลังเลที่จะเห็นด้วยกับเขา…พูดง่ายๆเขาไม่เชื่อ!!เพราะวัสดุของมีดผ่าตัดนี้แตกต่างจากเหล็กทั่วไปอย่างสิ้นเชิง มันไม่สามารถพบได้บนโลกนี้

ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่า เขารู้สึกว่าเหล็กอันนี้ดูเหมือนจะนําความร้อนได้… ในขณะที่ถือเขาก็เริ่มรู้สึกเหมือนกําลังจะร้อนมือแต่มันก็ไม่ได้ร้อนจนทนไม่ไหว… แต่ที่สําคัญก็คือมีดผ่าตัดอันนี้มันเบาอย่างไม่น่าเชื่อ

แม้จะรู้สึกแปลกไปบ้าง… อาจจะเป็นเพราะกล้ามเนื้อของเขาไม่เคยชินกับการถือมีดผ่าตัดที่ทําจากวัสดุแบบใหม่อันนี้… อย่างไรก็ตามดูเหมือนสัญชาตญาณของเขาหรือว่ามือแห่งความเชี่ยวชาญของเขากลับแสดงผลออกมาได้ดีทันทีที่จับมีดผ่าตัดเขาก็สามารถจับมันได้อย่างดีและใช้มันได้ราวกับเป็นอวัยวะชิ้นหนึ่ง… อย่างไรก็ดีท่าทางการจับของเขามันไม่เหมือนกับเป็นมีดผ่าตัดแม้แต่น้อยมันราวกับเป็นเครื่องมือที่ไว้ใช้ทําอย่างอื่นมากกว่า

“มีดอันนี้คือมีดของแลนดอนที่เอาไว้ใช้ในการชันสูตรพลิกศพใช่ไหม?แต่ที่ฉันสามารถจับมันได้อย่างเชี่ยวชาญและชํานาญเป็นเพราะพลังความสามารถของฉันเองหรือเป็นเพราะมันเกี่ยวข้องกับแลนดอนกันแน่… แต่ที่สําคัญก็คือมีดผ่าตัดนี้ค่อนข้างสวยเลยทีเดียว?”

จวินเองก็รู้สึกสับสนเล็กน้อย การออกแบบโดยรวมของมีดผ่าตัดอันนี้ทําให้จวินนึกถึงการไหลของน้ําที่บริสุทธิ์หากไม่ใช่เพราะความคมของใบมีดเขาจะบรรยายว่ามีดผ่าตัดนั้นอ่อนโยนอย่างมากมันมีการแกะสลักที่สวยงามอย่างน่าทึ่งบนด้ามจับ นอกจากนี้ยังมีคําศัพท์ภาษาต่างโลกเขียนเอาไว้ด้วยก่จวินจําได้ว่ามันมีความหมายว่า “คาร์ลอตและแบบอักษรของศัพท์ต่างโลกที่เขียนนี้มีความโค้งสวยงามราวกับนางฟ้ากําลังระบําไม่ก็เทพธิดาแห่งชีวิตที่ได้รับการบูชาจากลัทธิต่างโลก

กู้จวินถือมีดผ่าตัดคาร์ลอตอย่างเงียบ ๆ และจดจ่อความสนใจของเขาเพื่อพยายามกระตุ้นภาพลวงตาหรือเนมิตแต่ทันใดนั้นสมองของเขาก็กระตุกด้วยความเจ็บปวดอย่างมากในทันทีนั่นอาจจะเป็นเพราะเขาอ่อนเพลียจนเกินไปในก่อนหน้านี้

“มีอะไรผิดปกติหรือ?” ตอนนั้นเสี่ยป้าที่รออยู่นานก็สังเกตเห็นว่าเกิดอะไรขึ้นกับคู่จวิน คิ้วของเขาจึงยนในขณะที่เขาถามด้วยความแปลกใจ”นั่นคืออะไร?

“ที่นี่มีมีดผ่าตัดซ่อนอยู่หลังช่องว่างของหินน่ะครับ”กู้จวินต่อต้านอาการปวดหัวและแสร้งทําเป็นประหลาดใจในขณะที่เขายื่นมือออกไปเพื่อให้สมาชิดทีมคนอื่นๆ ได้ดูมีดผ่าตัด

“มีคําว่า คาร์ลอต ที่สลักอยู่บนด้ามด้ามฉันเชื่อว่านั่นอาจเป็นชื่อของแบรนด์หรืออาจเป็นเจ้าของของมีดผ่าตัดเล่มนี้”กู้จวินกล่าวด้วยน้ําเสียงอ่อนเพลีย…เขาต้องพยายามอย่างมากเพื่อไม่ให้อาการปวดหัวกําเริบอีก

ทันใดนั้นสมาชิกทั้งกลุ่มก็รวมตัวกันรอบ ๆก่จวินกันอย่างระมัดระวังไม่มีใครทําปฏิกิริยาแปลก ๆ กับการค้นพบนี้การตอบสนองที่แตกต่างกันเพียงอย่างเดียวมาจากโจวยที่กําลังเกาหัวของเขาก่อนหน้านี้โจวยี่เป็นคนค้นหามุมนี้และเขาก็สามารถสาบานได้ว่าไม่มีอะไรอยู่ที่นั่นแต่เมื่อเห็นมีดผ่าตัดในมือของคู่จวินโจวมี่ไม่สามาร ถมั่นใจได้อีกต่อไป “ขออภัยฉันคงพลาดไปนะ…”

“อาจขึ้น” เสี่ยป้ามีคําถามอื่นในใจ ดังนั้นเขาจึงเอ่ยถามกู้จวิน“เธอแน่ใจได้อย่างไรว่านี่คือมีดผ่าตัดมันอาจจะเป็นมีดสําหรับการชันสูตรพลิกศพไม่ใช่มีดผ่าตัด”

จริงๆแล้วมีดผ่าตัดและมีดชันสูตรมันก็เป็นมีดประเภทเดียวกัน… แต่ความแตกต่างอยู่ที่การใช้งาน แต่มันก็ มากพอให้กู้จวินตกตะลึงนี่เป็นจุดบอดที่เขาไม่ได้พิจารณามาก่อนเขาส่ายหัวช้าๆ “ฉันไม่รู้!สัญชาตญาณของฉันบอกว่ามันคือมีดผ่าตัดไม่ใช่มีดชันสูตรศพนั่นคือทั้งหมด…”

แต่คําถามของเสวี่ยป้าก็ทําให้เขาสงสัย

“ในทางเทคนิคแล้วระบบไม่ได้ระบุว่าสิ่งนี้เป็นมีดผ่าตัดชนิดใดโดยเฉพาะ …

“แต่ฉันคิดว่ามันเป็นมีดผ่าตัด เพราะหลังการตายของแลนดอน…ฉันเชื่อว่ามันอาจเกี่ยวข้องกับแลนดอนหรีอบุตรแห่งเหล็ก แต่…หรือฉันจะสรุปเร็วเกินไป

กู้จวินเริ่มตั้งคําถามกับตัวเอง “แต่…ทําไมมันถึงต้องเป็นมีดชันสูตรศพ หรือเพราะในนิมิตเห็นคนชันสูตร… แต่ฉันรู้สึกว่าเป็นมีดผ่าตัด

“อืม! โอเค” เสี่ยป้าไม่ได้กดดันจวินต่อไปจากนั้นเขาก็หันกลับมาพิจารณาสิ่งที่จวินบอกตามสัญชาตญาณของเขา จากนั้นเขาก็บอกกับโจวยและคนอื่น ๆ ทันที”เราควรย้ายหินที่แตกเหล่านี้ออกไปข้างๆเพื่อดูว่ามีอะไรอยู่ข้างหลังหรือไม่”เสี่ยป้าคิดว่าสิ่งที่เกี่ยวข้องกับมีดผ่าตัดมันอาจจะมีอยู่ก็เป็นไปได้

เหล่าลูกน้องผู้ซื่อสัตย์ทันทีที่ได้ยินคําสั่งของหัวหน้า พวกเขาก็รีบทําตามคําสั่งทันทีแต่ละคนรีบขุดคุ้ยหิน…และตามที่คาดไว้พวกเขาไม่ได้ค้นพบสิ่งอื่นใด

ในขณะที่กู้จวินไปยืนอยู่ด้านข้างและสังเกตอย่างเงียบ ๆ จากนั้นลุงต้านก็มาเอามีดผ่าตัดไปจากเขาและศึกษามันสักพัก จากนั้นเขาก็คร่ําครวญด้วยความผิดหวัง

“นี่มันอะไรกัน? มันเบาเกินไป หากเธอออกแรงกดมากเกินไป มันก็จะบาดลึกเกินไปได้ง่ายแน่ๆ โอย…อันนี้ไม่เหมาะ

ลุงต้านรู้สึกกังวลเกี่ยวกับการเชื่อมต่อระหว่างมีดผ่าตัดนี้กับบริษัทไล่เฉิง…เขากลัวว่ามัรคือ มีดผสมคําสาป…ใครแตะต้องมันจะต้องดวงซวย และในขณะเดียวกันเขาก็คิดว่ามันไม่ใช่ใบมีดที่มีคุณสมบัติเหมาะสมสําหรับการผ่าตัดเอาเสียเลย

จากนั้นจางฮ่าวฮาวก็มาหาเขาด้วยเช่นกัน แม้ว่าเขาจะเป็นพยาบาลแต่เขาก็มีประสบการณ์มากมายในการจัดการกับมีด ท้ายที่สุดบางครั้งเขาจําเป็นต้องตัดหนังกําพร้าออกไปด้วยตนเองเพราะแพทย์ไม่ว่างด้วยซ้ํา…

“มันเบาเกินไป” จางฮ่าวฮ่าวส่ายหัวหลังจากลองดูมีดผ่าตัดคาร์ลอต จากนั้นเขาก็อธิบายต่อ “และรูปร่างก็แปลกเกินกว่าจะจับได้สบาย” สําหรับพยาบาลอย่างเขาแล้ว หากมีดผ่าตัดนมาอยู่ในมือของหมอเป็นไปได้ว่าการผ่าตัดอาจจะล้มเหลวเป็นส่วนใหญ่ และจบลงด้วยที่คนไข้ต้องตาย… ดังนั้นมีดผ่าตัดชนิดนี้จึงไม่เหมาะแก่การผ่าตัดไม่ว่าจะเป็นการผ่าตัดด้วยเหตุผลใดทั้งสิ้น

ฮะ? แต่ทําไมฉันถึงไม่มีปัญหานั้นก่อนหน้านี้ ไม่มีร่องรอยของความรู้สึกไม่สบายเมื่อฉันถือมันด้วยซ้ําทําไมล่ะ? ‘ความสับสนของคู่จวินเริ่มลึกล้ําขึ้น ข้อคิดแปลกๆ ได้ถูกกลั่นออกมาจากสมองของเขาหรือจะเป็นเพราะมือแห่งความเชี่ยวชาญหรือความคุ้นเคยของฉันกับอารยธรรมต่างโลก…อะไรกันแน่?

พอข้อสันนิษฐานหนึ่งปรากฏขึ้นมา ความเป็นไปได้ต่างๆก็ผุดขึ้นมาราวกับดอกเห็ด.. เขาเริ่มครุ่นคิดแล้วว่าพลังและความสามารถของเขาจะต้องเกี่ยวกับต่างโลกอย่างแน่นอนถึงแม้จะยังไม่มีหลักฐานยืนยันก็ตาม…

ไม่ว่าจะเหตุผลอะไรที่พวกเขาเจอมีดผ่าตัด เสี่ยป้าและคนอื่น ๆ ก็เชื่อว่ามันมีส่วนเกี่ยวข้องกับเล่ห์เหลี่ยมของศัตรูและทําให้เกิดอันตรายได้ อย่างไรก็ตามตอนนี้พวกเขาทั้งหมดตัดสินใจที่จะพกติดตัวไว้เพราะมันอาจจะมีประโยชน์ในสักวันหนึ่ง

มีดผ่าตัดถูกเก็บไว้ชั่วคราวโดยกลุ่มของแพทย์ เสี่ยป้าเตือนพวกเขาให้ระวังให้มาก และอย่าได้รับอิทธิพลจากพลังลึกลับของมันอย่างเด็ดขาด และพวกเขาต้องรายงานหัวหน้า หากพวกเขารู้สึกไม่สบายใจหรือรู้สึกถึงอะไรแปลกๆได้ขึ้นมาแน่นอนว่าลุงต้านและจางฮ่าวฮาวไม่ได้สนใจเรื่องนี้…ดังนั้นจึงตั้งใจจะโยนมันลงกล่องทันที

ดังนั้นกู้จวินจึงใช้เหตุผลว่าเขามีแรงบันดาลใจที่จะศึกษาความประหลาดของมีดผ่าตัดนี้จากนั้นเขาก็ยึดคืนมันกลับสู่การครอบครองของเขาทันที เกี่ยวกับเรื่องนี้เสวี่ยป้าเองก็ได้สังเกตอย่างระมัดระวัง

จากนั้นทีมนักล่าอสูรก็พักครึ่งวันภายในห้องหินหลังประตูสีแดง พวกเขาละทิ้งสิ่งของบางอย่างที่ไม่ได้ใช้และนําเฉพาะอาวุธและเสบียงที่จําเป็นตลอดจนตะเกียงน้ํามันเพื่อเดินทางพวกเขามุ่งหน้าขึ้นบันไดเวียนซึ่งเป็นทางเดียวที่เหลืออยู่สําหรับพวกเขาแล้ว