ระบบย่อยสลายขั้นเทพ - ตอนที่ 35

บทที่ 35 มั่นใจจนใช้สาวงามเป็นพยาน

อย่างที่เจียงฮ่าวคาดไว้ ฉินโชวได้เปิดปากพูดในสิ่งที่ต้องการออกมาโดยไม่ปล่อยให้เขาเปลี่ยนใจ

ฉินโชวพูดออกมาด้วยรอยยิ้ม

“แน่นอนว่าการแข่งขันจะต้องอันดับบนตารางคะแนน ใครได้มากสุดก็ชนะไป”

“และในเมื่อพวกเรานั้นแมนๆกันอยู่แล้วย่อมมีการเดิมพัน เอาเป็นข้าวสักมือก็พอ”

ในตอนนี้เอง ฉินโชวได้พูดในสิ่งที่คิดเตรียมเอาไว้อยู่ก่อนแล้วโดยไม่ต้องปล่อยให้เจียงฮ่าวถามออกมา

“ข้าวมื้อที่ว่านี้แน่นอนว่าคนแพ้ต้องเป็นผู้จ่าย สถานที่ก็เอาเป็นร้านหอสวรรค์ที่ตั้งอยู่ตรงถนนกลางเมืองก็แล้วกัน แล้วก็ ในมื้อนั้นจะพาใครไปก็ได้นะ ว่าไง เพื่อนนักเรียนเจียงฮ่าวสนใจจะเดิมพันไหมล่ะ นายคงไม่กลัวไปหรอกนะ”

หลังจากฉินโชวพูดออกมานั้นก็ได้จ้องมองไปยังเจียงฮ่าวด้วยรอยยิ้มเย้ยหยัน และพยายามถามแกมบังคับออกมาเชิงขอความเห็น

ในตอนนี้เอง นักเรียนที่จะมาเข้าสอบเมื่อได้ยินต่างก็ลอบนิ่งอึ้งกันไปในทันที

“ระระร้านหอสวรรค์เหรอ นั่นมันภัตตาคารติดอันดับหนึ่งในสามของเมืองเทียนเหอเราเลยนะ แถมยังติดอันดับในจังหวัดเจียงเป่ยอีกด้วย”

“ฉันก็รู้จัก ได้ยินมาว่าแค่ไวน์ขวดเดียวของที่นั่นก็ต้องใช้เงินกว่าหมื่นหยวนแล้ว แถมยังมีระดับแสนหยวนอีกด้วย”

“…..”
ทุกคนๆได้พูดคุยกันโดยรอบ และแน่นอนว่าทุกคำพูดนั้นจียงฮ่าวต้องได้ยิน

ซ่งหว่านเอ๋อเองที่อยู่ข้างๆก็ได้ยิน เธอได้แอบดึงหลังของเจียงฮ่าวอีกครั้ง

เธอหวังจริงๆว่าเจียงฮ่าวจะไม่ตกลง

ในฐานะของลูกสาวราชันย์หยกแล้วเธอย่อมรู้ดีว่าหอสวรรค์นั้นเป็นภัตตาคารแบบไหน ยิ่งไปกว่านั้นขนาดพ่อของเธอเองยังมีเพียงบัตรสมาชิกระดับม่วงซึ่งเป็นบัตรระดับกลางเท่านั้น

ในตอนนี้เอง เจียงฮ่าวก็ยังคงสงบหลังจากได้ยินคำกระซิบกระซาบของซ่งหว่านเอ๋อเกี่ยวกับบัตรม่วงของพ่อเธอ แต่ตัวเขานั้นเมื่อได้ยินแล้วก็ไม่ได้รู้สึกตกใจแต่อย่างใด

หลังจากนั้นเขาก็ได้พูดกับฉินโชวออกมา

“ก็ดี ในเมื่อนายยากจะพนัน ฉันก็จะพนัน”

หลังจากนั้น เจียงฮ่าวก็ได้หันไปหาซ่งหว่านเอ๋อแล้วพูดออกมาว่า “ในเมื่อตกลงพนันกันแล้วก็ให้เพื่อนนักเรียนซ่งหว่านเอ๋อเป็นพยานก็แล้วกัน”

ในตอนนี้ ซ่งหว่านเอ๋อที่คิดว่าเจียงฮ่าวนั้นเข้าใจคำเตือนของเธอเมื่อครู่นี้ก็นึกว่าเขาจะตอบปฏิเสธออกไป ไม่คิดเลยว่าจะกลายเป็นว่าคำพูดของเธอราวกับกระตุ้นให้เจียงฮ่าววไม่ถอยหนี แถมยังให้เธอเป็นพยานซะอีก

นี่จะไม่ให้เธอโกรธได้ยังไง

ซ่งหว่านเอ๋อในตอนนี้เองราวกับสูญสิ้นความหวัง ได้แต่ลอบมองเจียงฮ่าวด้วยสายตาเขียวปั๊ด

ในเมื่อเรื่องมันเลยเถิดมาถึงขั้นนี้แล้ว เธอคงทำได้เพียงขอยืมบัตรม่วงของพ่อเธอมาช่วยเจียงฮ่าวเท่านั้น

และในตอนนี้เองที่เด็กนึกเรียนโดยรอบต้องประหลาดใจจนต้องส่งเสียงออกมา พวกเขานั้นได้จ้องมองเจียงฮ่าวราวกับตัวโง่งมปัญญาอ่อนในทันใด

“โกหกน่า ฉันว่าในหัวของมันต้องมีแต่ปลาแน่ๆ แค่ได้ยินก็รู้ว่าเป็นกับดัก ยังกระโจนลงไปกับดักเอาซะดื้อๆอีก”

“เฮ้ออออ ฉันว่าไอ้หมอนี่มันอ่อนแต่โลกเกินไปจนไม่รู้ว่าอะไรควรไม่ควรถึงได้ตกหลุมพลางง่ายขนาดนี้”

“ไอ้ฉิบหาย ฉันว่าเจียงฮ่าวต้องหมดตัวตั้งแต่หนุ่มแน่นแน่ๆ”

“ชู่ววววว รีบๆแยกย้ายกันดีกว่า ขืนอยู่นานมีหวังได้ติดเชื้อโง่แน่ๆ”

“……”

แค่ฟังที่ทุกคนพูดก็รู้ว่าไม่มีใครเลยที่จะเชื่อว่าเจียงฮ่าวนั้นจะชนะฉินโชวได้ นั่นก็เพราะยังไงซะ ฉินโชวก็ทำคะแนนได้ติดอันดับท็อปสิบมาตลอดทุกการสอบ

และเจียงฮ่าวเองก็สิ่งมีชีวิตที่ได้ชื่อว่าเป็นตัวล้มเหลวแห่งชั้นปี เรียกได้ว่าทั้งสองนั้นไม่ได้อยู่ระดับเดียวกันเลยสักนิด

แต่ที่ทุกคนคิดไม่ถึงก็คือ ฉินโชวนั้นไม่ได้คาดหวังว่าเจียงฮ่าวจะให้ซ่งหว่านเอ๋อมาเป็นพยานในครั้งนี้

นี่ทำให้ฉินโชวเองไม่ได้สงสัยอะไรแถมยังรู้สึกดีใจอย่างออกนอกหน้า

“เยี่ยม ครั้งก่อนแกรอดจากความตายไปได้ แต่คราวนี้แกไม่มีทางรอดแน่ๆ นี่คือผลมาจากการกล้ากำแหงใส่ฉัน”

ฉินโชวได้ลอบสาบแช่งอยู่ในใจ

อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นซ่งหว่านเอ๋อในตอนนี้ทำให้เขานั้นนึกอะไรขึ้นมาได้บางอย่าง