ระบบย่อยสลายขั้นเทพ - ตอนที่ 28

บทที่ 28 เมื่อหมาดูถูกคนก็ต้องโดนตบสั่งสอน

“เจียเจีย ผู้จัดการบอกเราว่าให้พวกเราดูแลเธอดีๆ แต่เราเองก็ไม่มีโอกาสนั้นสักเท่าไหร่ แต่ในตอนนี้พวกเรามีโอกาสแล้ว”

ในตอนนี้เอง หญิงที่ชื่อเม่ยได้ชี้ไปที่เจียงฮ่าวและพูดออกมา

“ดูนั่น คนๆนั้นสมควรจะเป็นนายน้อยจากตระกูลที่ร่ำรวย รีบไปต้อนรับเขาซะ”

เป็นตอนนี้เองที่ซิวเจียได้มองเห็นเจียงฮ่าวได้ชัดถนัดถนี่

“….ก็ได้ค่ะ ต้องขอบคุณพี่สาวเม่ยจริงๆค่ะที่ให้โอกาส”

พอนึกถึงว่าเธอนั้นเป็นคนใหม่ที่เข้ามา แต่เธอเองนั้นก็ไม่ได้ตาบอด แค่มองเจียงห่าวแวบเดียวก็รู้แล้วว่าไม่ใช่นายน้อยร่ำรวยอย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม เธอก็ยังคงก้าวเดินไปหาเจียงฮ่าวเพื่อต้อนรับ เพราะนี่คืองานของเธอ

อีกอย่างหนึ่ง ต่อให้ชายคนนี้ไม่ใช่นายน้อยที่ร่ำรวย แต่ก็ถือซะว่าเป็นการฝึกไปในตัว

อีกด้านหนึ่งนั้น เหล่าสาวๆที่ขับไล่เธอให้มาต้อนรับนี้อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาไล่หลังเมื่อเธอเห็นว่าซิวเจียนั้นเดินไปต้อนรับจริงๆ

“เหอะ ก็แค่เด็กน้อยล่ะนะ”

“นั่นนะสิ โง่ขนาดนี้ไม่มีทางแย่งลูกค้าไปจากเราได้หรอก”

“หยุดพูดได้แล้วน่า ใครจะรู้ ไอ้เด็กนั่นอาจจะเป็นลูกคนรวยจริงๆก็ได้ ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า..”

“….”

เจียงฮ่าวที่ได้ยินได้เห็นก็ทำเพียงอมยิ้มและไม่ได้พูดอะไรออกมา

เขาเองได้จ้องมองไปยังหญิงสาวคนที่เดินเข้ามาอย่างรู้ความหมายว่าคือเจ้าหน้าที่ดูแล

ซิวเจียเองก็ได้จ้องมองไปยังเจียงฮ่าวอย่างรู้ความหมายว่าต้องการดูแลเช่นเดียวกัน

“สวัสดีค่ะ ฉัน ซิวเจีย จะเรียกฉันว่าเสี่ยวเจียก็ได้ มีอะไรให้ฉันรับใช้ไหมคะ”

“สวัสดี ผมต้องการดูบ้านน่ะ”

“โอ้ ขอทราบชื่อได้รึเปล่าครับ”

“สกุลเจียงก็พอ”

“อ้อ ค่ะ คุณเจียง ไม่ทราบว่าคุณเจียงต้องการบ้านแบบไหนคะ พอจะบอกความต้องการให้ทราบได้รึเปล่า”

ซิวเจียได้ถามออกมาด้วยท่าทีจริงจัง

เจียงฮ่าวที่เห็นนั้นก็นิ่งคิดไปพักหนึ่ง นั่นก็เพราะตัวเขานั้นยังไม่รู้เหมือนกันว่าควรจะเลือกบ้านแบบไหนดี

“เอาเป็นขอดูบ้านที่มีราคาประมาณห้าล้านหยวนก่อนแล้วกัน”

เจียงฮ่าวพูดออกมาอย่างไม่ใส่ใจ

ซิวเจียที่ได้ยินเธอก็นิ่งอึ้งไปพักหนึ่ง แต่เธอก็ยังยินดีที่จะทำตามเพราะเธอนั้นมีคติประจำใจว่า ลูกค้าคือพระเจ้า

หลังจากนั้น ซิวเจียได้พาเจียงฮ่าวไปดูแคตตาลอกบ้านจำนวนหนึ่งที่มีราคาประมาณสักห้าล้านถึงหกล้านหยวน

ซิวเจียเองก็ทำการบ้านเกี่ยวกับบ้านพวกนี้มาดีเยี่ยม และเธอได้อธิบายเกี่ยวกับบ้านเหล่านี้อย่างละเอียดละออ

จนในที่สุด หลังจากที่เขาได้ยินซิวเจียอธิบายข้อดี ข้อเสีย และข้อควรเลือกต่างๆเกี่ยวกับบ้าน นี่ทำให้เขานั้นรู้สึกถูกใจบ้านหลังหนึ่ง เมื่อหยุดมอง ซิวเจียก็ได้ทำการอธิบายเพิ่มเติมเกี่ยวกับบ้านหลังนี้

“เอาหลังนี้แล้วกัน”

เขาหันไปหาซิวเจียที่กำลังอธิบายยังไม่เสร็จดี นี่ทำให้เธอนั้นนิ่งอึ้งไปในทันทีที่ได้ยิน

อย่างไรก็ตาม เธอเองก็รีบตอบสนองอย่างรวดเร็ว

“คุณเจียง บ้านหลังนี้มูลค่าห้าล้านหนึ่งแสนหกหมื่นหยวน คุณจะซื้อจริงๆเหรอคะ”

เจียงฮ่าวได้หันไปหาและมองไปยังซิวเจียในทันที พร้อมกับพูดออกมาด้วยรอยยิ้ม

“ทำไมล่ะ หรือเธอกลัวว่าฉันไม่มีเงินซื้อ”

ทันทีที่พูดจบ เขาได้หยิบบัตรกดเงินระดับเพชรส่งให้กับซิวเจียในทันที

หลังจากนั้น เขาได้หันหลังกลับและเดินออกไปพร้อมพูดว่า

“รีบไปเอาสัญญากับกุญแจบ้านมาเร็วๆเข้า ฉันจะรออยู่ด้านนอก”

ในตอนนี้ ใบหน้าของซิวเจียบ่งบอกถึงความตกตะลึง

เธอนั้นจ้องมองไปยังบัตรสีเท่าในมือของตน ถ้าเธอไม่ได้มองผิดไปล่ะก็บัตรนี้คือบัตรระดับเพชรที่เป็นบัตรสำหรับลูกค้าพิเศษระดับสูงสุดของธนาคาร

ในตอนนี้เธอนั้นราวกับว่าอยู่ๆก็มีพายหล่นลงมาจากไหนไม่รู้มาตกบนหัวเธอ

แต่ไม่นาน เธอก็ได้ตื่นจากการตกตะลึงและรีบตอบรับด้วยความดีใจว่า

“ได้ค่ะคุณเจียง”

หลังจากนั้นเธอได้รีบวิ่งกลับมาและตรงไปนำกุญแจและสัญญาไปในทันที

หญิงสาวที่ชื่อเม่ยได้มองการกระทำของซิวเจียและจียงฮ่าวตลอดเวลา เธอเยาะเย้ยในทันทีที่เห็นซิวเจียวิ่งตามไปอย่างมีความสุข

“อยากรู้จริงจริ้งว่านายน้อยผู้รับรวยคนนั้นไปพูดอะไรกับเจียเจียถึงได้ดีใจซะขนาดนั้น”

“นั่นสินะ คงไม่ใช่ว่านายกระยาจกนั่นตัดสินใจซื้อบ้านหลังจากได้ยินการอธิบายจากเจียเจียหรอกนะ ฮ่าฮ่าฮ่า”

“….”