ระบบย่อยสลายขั้นเทพ - ตอนที่ 138

บทที่ 138 มีชีวิตเพื่อทําให้ผู้คนตกตะลึง

เจียงฮ่าวยังคงเงียบงั้น

แล้วธุรกิจของเขานี่สรุปแล้วว่ายังไงล่ะเนี่ย

นี่ทําให้เขารู้สึกอึดอัดขึ้นมา

ความตั้งใจของเขานั้น เขาเพียงต้องการจะขายเฉพาะผลผลิตให้กับภัตตาคารสวรรค์ชั้นฟ้าเท่านั้น โดยคนที่ถือครองพันธุ์ผักไว้นี่ยังคงเป็นเขา

อย่างไรก็ตาม เมื่อมาคิดดูแล้ว เขานั้นไม่มีที่ปลูกในปริมาณมากๆ

หากว่าทําได้ที่ละน้อยๆ เขาคงไม่สามารถทําอะไรได้อย่างแน่นอน

แต่ถ้าต้องการปลูกจริงจัง เขาทั้งต้องจ้างคนงาน ซื้อที่ดิน และต้องเผชิญหน้าปัญหาอื่นๆอีกมากมาย

ในเมื่อตอนนี้ ซิ่วไจ๋ยี่ ที่รู้คุณค่าของผักพวกนี้ยิ่งกว่าใคร นี่ทําให้เขานั้นสามารถที่จะโยนปัญหาเหล่านั้นให้เธอเป็นคนจัดการ

ยิ่งไปกว่านั้นเมล็ดพันธุ์ผักพวกนี้ได้มาจากระบบ

เมล็ดพันธุ์ที่ได้มาจากผักพวกนี้จะไม่สามารถนําไปปลูกต่อได้

แน่นอนว่านี่จะทําให้เขานั้นขายเมล็ดพันธุ์ได้โดยไม่ต้องกังวลว่าซิ่วไจยจะนําไปแพร่ขยายพันธุ์ต่อ

นี่ทําให้เธอทําได้เพียงปลูกเมล็ดพันธุ์ที่ซื้อหาจากเขาได้เพียงเท่านั้น

นี่ยังไม่รวมถึงเรื่องที่ว่าเมล็ดพันธุ์เหล่านี้เติบโตได้รวดเร็วเกินกว่าปกติ นี่ถือว่าเป็นปัจจัยสําคัญที่จะทําให้เขานั้นได้รับเงินก้อนใหญ่ได้อย่างต่อเนื่อง

เมื่อคิดได้แบบนี้ เจียงฮ่าวจึงได้พูดออกมา

“ผมจะขายเมล็ดพันธุ์ผักเหล่านี้ให้กับคุณ”

ซิ่วไจ๋ยี่ที่ได้ยินก็แสดงออกมาซึ่งความดีใจในทันทีที่ได้ยินคําพูดของเจียงฮ่าว

“จริงเหรอคะ”

เจียงฮ่าวที่เห็นท่าทางประหลาดใจและปลื้มปริ่มของซิ่วไจ๋ยี่ก็ได้เผยรอยยิ้มละไม

“จริงครับ”

“อย่างไรก็ตาม ด้วยการที่ผมนั้นเป็นผู้ถือครองเมล็ดพันธุ์ผักนี้เพียงคนเดียว นั่นหมายความว่าคุณจะสามารถซื้อเมล็ดพันธุ์เหล่านี้จากผมได้เพียงเท่านั้นนะ”

ซิ่วไจ๋ยี่ที่ได้ยินก็ได้เบิกตาโพลง เธอกัดฟันแน่นในทันทีเมื่อได้ยิน นี่เป็นครั้งแรกที่เธอโดนใครบางคนถือไพ่ที่เหนือกว่า

แต่เธอเองก็เข้าใจดีว่าทําไมเจียงฮ่าวถึงต้องทําแบบนี้

ซิ่วไจ๋ยี่พูดออกมาด้วยน้ำเสียงดุดัน

“เสนอราคามาได้เลยค่ะ”

เมื่อเจียงฮาวได้ยินดังนั้น เขานิ่งคิดไปพักใหญ่ก่อนที่จะพูดออกมา

“เอาแบบนี้เป็นยังไงล่ะ ผมจะตั้งราคาไว้ให้กับเมล็ดพันธุ์แต่ละชนิดอยู่ที่แปดล้านต่อกิโลกรัม…”

ก่อนที่เจียงฮ่าวจะทันที่พูดได้จบดี ซิ่วไจยได้กระโดดลุกขึ้นจากที่นั่งพร้อมสายตาที่เบิกกว้าง

นี่ทําให้เธอนั้นแทบจะทนไม่ได้และพูดสาบช่างเจียงฮ่าวออกมาแล้ว

แต่เจียงฮ่าวนั้นได้ยกมือห้ามซิ่วไจยีที่ในตอนนี้เตรียมจะระเบิดอารมณ์ออกมา

เขาได้นําถุงกระดาษหนึ่งออกมา และเลื่อนไปไว้ตรงหน้าของซิ่วไจ๋ยี่

“แล้วก็ ยังมีคุณลักษณะพิเศษอีกหนึ่งอย่างที่เมล็ดพันธุ์ผักพวกนี้มีและผมยังไม่ได้บอกคุณ”

ซิ่วไจยได้ชะงักไปก่อนที่จะพูดออกมา

“อะไรคะ”

เธอนั้นไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเมล็ดพันธุ์ผักสายพันธุ์พิเศษเหล่านี้ยังคุณสมบัติที่ไม่ธรรมดาอย่างอื่นอยู่อีก

เจียงฮ่าวเองที่เห็นท่าทางของเธอในตอนนี้ก็ไม่ได้แสดงท่าที่โกรธเคืองและยิ้มออกมา

“ผมได้ปรับปรุงอัตราการเติบโตของเมล็ดพันธุ์ผักเหล่านี้ให้มีรอบการเก็บเกี่ยวที่เร็วขึ้น ระยะเวลานับจากการปลูกจนถึงเก็บเกี่ยวได้ ในตอนนี้พวกมันอยู่ที่หกถึงแปดชั่วโมงครับ”

“หรือจะพูดในอีกความหมายหนึ่งคือเมื่อคุณปลูกผักนี้เอาไว้ช่วงเช้า คุณจะสามารถเก็บเกี่ยวพวกมันได้ในช่วงเย็น

ซิ่วไจยีที่ในตอนแรกก็ว่าจะโวยวายออกมานั้น ในตอนนี้เธอกลับต้องผงะถอยหลังไปเพราะความตกตะลึง เธอมองไปยังเจียงฮ่าวด้วยท่าทางตกตะลึงยิ่งกว่า เธอมองดูราวกับว่าเขานั้นเป็นสิ่งมีชีวิตที่พร้อมจะทําให้เธอตกตะลึงได้ทุกเมื่อ

“ว่าไงนะคะ”

เจียงฮาวก็พอจะเดาอาการของเธอออกอยู่แล้วก็ได้รีบกวักมือลงเพื่อให้ซิ่วไจยื่นั่งลงอีกครั้ง

“ก็ไม่แปลกที่คุณจะไม่เชื่อผม ผมก็เลยติดเมล็ดพันธุ์ด้วยนิดหน่อยเพื่อให้คุณลองนํามันไปปลูกในกระถางที่คุณจัดเตรียมเอง”

“ส่วนผลของมันนั้นก็ควรจะเห็นในวันพรุ่งนี้ เมื่อถึงตอนนั้นพวกเราค่อยมาคุยกันอีกทีก็ได้ว่าคุณอยากจะทําธุรกิจนี้กับผมรึเปล่า”

“เอาล่ะ เวลาก็ล่วงเลยมาขนาดนี้แล้ว งั้นผมขอตัวก่อนดีกว่า”

เมื่อพูดจบ เจียงฮ่าวได้ออกไปโดยถือกระเป๋าของเขากลับไปด้วย และนี่ถือว่าการพูดคุยเสร็จสิ้นแล้ว

เจียงฮ่าวได้เดินจากไปโดนที่ซิ่วไจ๋ยี่ยังคงอยู่ในสภาพตกตะลึงที่ยังไม่คลาย

เมื่อเธอได้สติ เธอได้รีบหยิบถุงกระดาษที่เจียงฮ่าวทิ้งเอาไว้ให้อย่างเร่งรีบ และมองซ้ายแลขวาในทันที เมื่อเธอเจอกระถางดอกไม้หนึ่งอยู่ เธอได้ดึงดอกไม้ราคาแพงออกมาอย่างไม่ลังเล

หลังจากนั้นเธอได้ผังเมล็ดพันธุ์ผักที่ได้รับมาในทันที พร้อมกับจ้องมองดูมันอย่างเงียบงัน

หลังจากออกมาจากภัตตาคารสวรรค์ชั้นฟ้าแล้ว เขานั้นยังเห็นว่ายังมีเวลาอยู่ เขาจึงได้โทรหาที่บ้านและบอกพวกเขาว่าตัวเขานั้นจะไปเดินเล่นซะหน่อย