ตอนที่ 501 : ชูโก้
แม้ว่าชูบ้าจะหนีไป แต่ฮันกูก็ใช่ว่าจะชนะ ยังไงซะชูบ้าก็ดำรงตำแหน่งหัวหน้าเผ่ามาหลายปี คนในเผ่าต่างก็เคารพเขาอย่างมาก
ตอนนั้นฮันกูก็ได้พาคนมาทำลายประตูมิติไป
แม้ว่าฮันกูจะได้ชัยชนะมาอย่างรวดเร็ว แต่ก็อาจจะเกิดปัญหาตามมา หลังจากที่ทำลายประตูมิติเสร็จ ฮันกูก็ได้ออกมาจากที่นั่นและมุ่งหน้าไปที่บ้านของชูโก้ทันที
ชูโก้กับชูบ้าเป็นพี่น้องกัน แต่ตลอดหลายปีมานี้ชูโก้เก็บตัวไม่ค่อยออกมาเจอชูบ้าเท่าไหร่ แต่ถึงยังไงทั้งสองก็เป็นพี่น้องกันอยู่
หากเขาปล่อยให้ชูโก้อยู่ต่อไป งั้นมันก็คงไม่ส่งผลดีต่อพวกเขาเป็นแน่
ชูโก้เป็นคนที่แทบไม่ใส่ใจกับอะไรเลย เขาเอาแต่ปลูกต้นไม้และดอกไม้ในสวนที่หลังบ้านของเขาเท่านั้น
ตอนนั้นฮันกูก็มาถึง
“ผู้อาวุโสชูโก้ !” ฮันกูให้คนของเขารออยู่ที่ด้านนอกและเข้าไปในบ้านของชูโก้เพียงลำพัง
“ผู้อาวุโสฮันกู งั้นหรือ ? ” ชูโก้ที่กำลังรดน้ำต้นไม้อยู่ก็ได้ทักทายฮันกู
“ไม่ได้เจอกันนาน นั่งก่อนสิ มีอะไรให้ฉันช่วยงั้นหรือ ? ” ชูโก้พูดขึ้นพร้อมกับยกน้ำมาให้กับฮันกู
ฮันกูรับน้ำไปแต่ไม่คิดที่จะดื่ม
“คุณได้ยินเรื่องข้างนอกมาบ้างไหม ? ” ฮันกูถามขึ้นมา
“เกิดอะไรขึ้นที่ด้านนอก ? สถานการณ์ไม่ได้เป็นเหมือนเดิมหรือ ? ที่ด้านนอกยังโดนสัตว์อสูรยึดครองเอาไว้”
“ไม่ ฉันพูดถึงนอกบ้านของคุณ เรื่องในเผ่าของเราไง”
“ฉันไม่รู้หรอก ฉันแค่ใช้ชีวิตอยู่เงียบ ๆ ไม่อยากจะสนใจอะไร”
“เอ่อ…ชูบ้า น่ะเพิ่งทำเรื่องผิดพลาดขึ้นมา”
“ชูบ้าเป็นอะไรไป ? ” ชูโก้ถามพร้อมกับรินน้ำให้ตัวเอง เขาเหมือนไม่ได้สนใจสิ่งที่เกิดขึ้นกับพี่ของเขาเลยสักนิด
ฮันกูมองไปที่ชูโก้และพบว่าชูโก้นั้นไม่ได้ใส่ใจจริง ๆ แม้ว่าจะมีข่าวลือว่าทั้งสองไม่ค่อยจะถูกกันนัก แต่ฮันกูก็เพิ่งรู้ว่ามันคือความจริงก็ในตอนนี้
“พี่คุณน่ะเป็นคนแข็งแกร่ง”
“หยุดเลย ! ผู้อาวุโสฮันกูก็เป็นผู้อาวุโส คุณบอกมาเลยไม่ได้รึไงว่ามาด้วยธุระอะไร ? ”
“เอ่อ…คือว่าชูบ้าได้ทำผิดพลาดมากมาย กลุ่มผู้อาวุโสไม่พอใจอย่างมาก ตอนแรกพวกเราคิดว่าชูบ้าน่ะแก่แล้ว เขาคงอยู่ต่ออีก 2 ปีคงลงจากตำแหน่ง ใครจะไปรู้ว่าชูบ้ากลับไม่คิดจะลงจากตำแหน่งง่าย ๆ ! ”
“อย่างงั้นหรือ ? ”
“เมื่อวานนี้มีภารกิจที่อันตราย มันต้องเลือกคนออกไปภายนอก ชูหยุนกลับโดนเลือก ชูบ้าน่ะบอกให้ทำการเลือกใหม่ซึ่งทำให้ทุกคนไม่พอใจอย่างมาก !”
“มันเกินไปจริง ๆ ” ชูโก้พูดขึ้น
“ฉันยังได้ยินมาว่า ชูบ้าน่ะอยากให้ชูหยุนขึ้นเป็นหัวหน้าเผ่า ! ”
ตอนนั้นเองที่ชูโก้ได้ดีดตัวจากเก้าอี้ทันที
“อะไรนะ ! ชูบ้านี่ทำเกินไปจริง ๆ ตำแหน่งหัวหน้าเผ่านั้นต้องให้หัวหน้าเผ่าและผู้อาวุโสคอยตัดสิน เราต้องพยายามหลีกเลี่ยงที่จะเสนอคนในครอบครัว ชูบ้าเอาความกล้ามาจากไหนถึงได้ทำแบบนี้ ! ” ชูโก้พูดขึ้น
“แล้วตอนนี้ชูบ้าอยู่ไหน ? ”
“ชูบ้าเข้าไปซ่อนตัวในเขตหวงห้าม” ฮันกูดีใจที่เห็นชูโก้แสดงท่าทีแบบนี้ออกมาและคิดจะดึงชูโก้เข้าพวก
“เขาไปซ่อนที่นั่นได้ยังไง ? ”
“เพราะมันมีคนมากมายที่ไม่พอใจชูบ้า ตอนที่ฉันไปที่นั่น ชูบ้าก็หายเข้าไปในเขตหวงห้ามแล้ว ฉันเองก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น นายอยากลองไปดูกับเรารึเปล่า ? ”
ชูโก้กลับไปนั่งตามเดิมและส่ายหน้า “ตอนนี้ไม่มีใครไปที่นั่นได้ เราต้องเรียกผู้อาวุโสเข้าประชุม เราอยู่ไม่ได้ถ้าขาดหัวหน้าเผ่า ผู้อาวุโสฮันกูคิดเห็นยังไงกับเรื่องนี้ ? ”
เมื่อได้ยินแบบนั้น ฮันกูก็รู้สึกว่าชูโก้นั้นเป็นคนตรงไปตรงมา
“ผู้อาวุโสชูโก้ ฉันคิดว่าคุณเหมาะกับตำแหน่งนี้”
“ฉันไม่ได้ออกไปด้านนอกมาหลายปี ฉันเหมาะกับตำแหน่งนี้จริง ๆ หรือ ? คุณต่างหากที่เหมาะสมกว่า ที่คุณทำก็เพื่ออนาคตของเผ่า ผู้อาวุโสฮันกู ยังไงซะคุณก็มีความสามารถพอ ๆ กับชูบ้า คุณน่ะคือคนที่เหมาะสมที่สุดแล้ว”
“อย่างนั้นหรือ ? ”
“สบายใจได้ ฉันจะลงคะแนนให้กับคุณเอง ! ”
ทั้งสองคุยกันอยู่สักพักก่อนที่ฮันกูจะออกมาจากที่นั่นไป
เมื่อเห็นว่าฮันกูกลับไปแล้ว ชูโก้ก็เทน้ำในแก้วของฮันกูทิ้งไป
“ยังอยากได้ตำแหน่งนี้อยู่อีกหรือ ? ” อันที่จริงแล้วตอนที่หัวหน้าเผ่าคนเก่ากับผู้อาวุโสได้ประชุมกัน พวกเขาก็ได้ชื่อของหัวหน้าเผ่าคนใหม่มาสองชื่อแล้ว แต่สองชื่อนี้
ไม่ใช่ชูบ้ากับฮันกู แต่เป็นชูบ้ากับชูโก้ !
ฮันกูนั้นโดนตัดจากว่าที่หัวหน้าเผ่าตั้งแต่แรกแล้ว
คนโปรดของหัวหน้าเผ่าคนเก่านั้นก็ไม่ใช่ชูบ้า แต่เป็นชูโก้ต่างหาก
ชูโก้นั้นเก่งทั้งด้านการบริหารและมีความสามารถที่โดดเด่น
แต่ชูโก้กลับปฏิเสธและทำให้ชูบ้าได้ตำแหน่งนี้ไป ถึงอย่างนั้นชูโก้ก็ไม่ได้เสียดาย เพราะเขาเป็นฝ่ายที่ปฏิเสธตำแหน่งนี้ไปเอง
แน่นอนว่าชูโก้ไม่ได้ต้องการอำนาจ
ในทางกลับกันแล้ว เขากลับชอบการอยู่บ้านและรักสันโดษมากกว่า
ถ้าไม่ใช่เพราะก่อนที่หัวหน้าเผ่าคนเก่าจะตาย เขาได้ยกตำแหน่งผู้อาวุโสให้กับเขา งั้นเอาจริง ๆ แล้วชูโก้ก็ไม่คิดจะอยากได้ตำแหน่งนี้มาเหมือนกัน
หัวหน้าเผ่าคนเก่านั้นผูกพันกับเขาอย่างมาก
ก่อนหน้านี้หัวหน้าเผ่าคนเก่าได้ย้ำกับเขาอยู่หลายเรื่อง
เขาย้ำกับชูโก้หลายครั้งว่า ผู้อาวุโสฮันกูนั้นแม้ว่าจะไม่ได้อ่อนแอแต่จิตใจนั้นสกปรก ส่วนชูบ้าก็เป็นคนใจดีเกินไป นิสัยของเขาน่ะคาดเดาง่าย ไม่คิดเลยว่ามันจะเป็นแบบที่หัวหน้าเผ่าคนเก่ามองเอาไว้จริง ๆ
หัวหน้าเผ่าคนเก่าได้ฝากฝังให้เขาคอยดูแลทุกอย่างอยู่เบื้องหลัง เขาเองก็รอคอยวันนี้ให้มาถึงเพื่อที่จะได้ช่วยชูบ้าจากมุมมืด !
