ตอนที่ 490 : ประตูหิน
เฉี่ยนเจินเฉียนยิ้มออกมาอย่างขมขื่น เขาต้องยอมรับว่าที่หวังเย่าพูดมานั้นมีเหตุผล ในสภาพของเขาตอนนี้แล้ว การเดินทางคงเป็นไปไม่ได้ ทางที่ดีที่สุดคือหาที่พักฟื้นตัวเองก่อนจนกว่าเขาจะอยู่ในสภาพที่ดีพอ ในโลกแห่งนี้มีที่เดียวที่เป็นที่ที่เหมาะสม
หลังจากที่ปรึกษากันแล้ว หวังเย่าก็ได้พาทั้งหกคนไปยังบึง
ชาวตะวันตกที่เชินสิ่วพามานั้นไม่ได้อ่อนแอเลย พวกนั้นอยู่ในระดับ SS ขั้นสูง ซึ่งไม่ห่างจากระดับ SSS มากนัก พวกนี้ต่างจากเฉี่ยนเจินเฉียน เพราะยังดูแข็งแรงดีอยู่
ระหว่างทางหวังเย่าไม่ได้พูดอะไรกับพวกเขา เพราะเขาไม่เข้าใจภาษาตะวันตกและพูดไม่ได้ เขาจึงไม่ได้สนใจสามคนนี้ และคิดจะส่งคนพวกนี้ให้ชาโรน่าจัดการ
ไม่นานทั้งเจ็ดคนก็ได้เดินทางมาถึงที่บึง
“ชาโรน่า ฉันพาคนตะวันตกมาด้วย เธอรู้จักรึเปล่า ? ” หวังเย่ายิ้มและบอกกับชาโรน่า
เมื่อมองไปทางหวังเย่า ชาโรน่าก็เผยสีหน้าตื่นเต้นออกมา ชัดแล้วว่าเธอรู้จักสามคนนี้
“ในที่สุดก็พบฝ่าบาทจนได้”
“เราตามหาคุณมาเกือบเดือน”เมื่อได้ยินที่ชาโรน่าพูดมา หวังเหยก็รู้ว่าพวกนี้คงเป็นราชวงศ์ไม่ก็ชนชั้นสูง
แต่ฝ่าบาทนี่หมายถึงอะไร ?
หวังเย่าเดินไปหาชายแก่ โดยหวังว่าชายแก่จะคอยแปลภาษาให้กับเขาเพื่อพูดคุยกับหัวหน้าเผ่าได้
ชายแก่ก็ไม่คิดจะปฏิเสธเพราะหวังเย่าได้พานักโทษสามคนกลับมาตามที่ตกลงกับหัวหน้าเผ่าเอาไว้
“สวัสดี ฉัน ชูบ้า หัวหน้าเผ่าชูมิ ยินดีที่ได้พบ” ชายแก่คอยแปลและบอกกับหัวหน้าเผ่า
หวังเย่าพยักหน้าและพูดขึ้น “ผมยินดีที่ได้ทำตามที่ตกลงกันไว้ ผมชื่อหวังเย่า”
“สวัสดี คุณหวังเย่า ฉันรู้สึกได้ถึงความแข็งแกร่งของคุณ ฉันจำได้ว่าคุณบอกว่าถ้าฉันให้ยืมนักโทษไปแล้ว คุณจะช่วยเรา”
ชูบ้าดูเป็นคนตรงไปตรงมา
หวังเย่ายิ้มออกมา เขาไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก “แน่นอน ประเทศเรารักษาคำพูดเสมอ ผมเองก็เช่นกัน เมื่อรับปากกับคุณแล้ว ผมก็ไม่มีทางเปลี่ยนคำพูด แต่ผมจะทำดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ ถ้าผมทำไม่ได้ก็ขอให้คุณเข้าใจด้วย”
ถึงจะตกลงไว้แล้วแต่หวังเย่าก็อยากจะบอกอีกฝ่ายไปตรง ๆ ว่าหากเป็นเรื่องอันตรายแล้ว เขาคงไม่โง่ที่จะทำ
“แน่นอน คุณสบายใจได้ ฉันเข้าใจ” ชูบ้าพูดขึ้น
แต่ตอนนั้นเองชาโรน่าก็วิ่งมาข้าง ๆ หวังเย่าและพูดขึ้น “ฉันจะไปหาที่อยู่ให้กับพวกเขาก่อน แล้วจะไปช่วยคุณด้วย ! ”
“ได้” เมื่อชาโรน่าอยากช่วย งั้นก็เป็นธรรมดาที่หวังเย่าจะไม่ปฏิเสธ
ยังไงซะด้วยความแข็งแกร่งของชาโรน่าแล้ว ก็คงช่วยได้อย่างมาก
การที่ทำไมชาโรน่าถึงได้ติดตามเขานั้น เขายังไม่รู้เหตุผล และหวังเย่าก็ไม่คิดจะเอ่ยปากถามเรื่องนี้ด้วย
จากนั้นชูบ้าก็ได้นำทางทุกคนไปยังด้านล่างของบึงทันที
ที่นี่มันไม่เหมือนกับที่หวังเย่าคิดเอาไว้ มันไม่ใช่โคลน แต่มันคืออาณาจักรใต้ดินที่มีตึกอาคารมากมาย
แต่บ้านเหล่านี้ไม่มีหน้าต่าง มันเหมือนพวกเขาไม่ต้องการอากาศหายใจ
นี่คือคุณสมบัติของเผ่านี้ พวกเขาไม่ต้องพึ่งออกซิเจนในการดำรงชีวิต
เมื่อเดินทางตามชูบ้ามา หวังเย่าและคนอื่น ๆ ก็เดินมาถึงประตูหินแห่งหนึ่ง
ชูบ้ามองไปที่ประตูหินแล้วพูดขึ้นมาช้า ๆ “ ฉันอยากขอให้คุณสองคนช่วยฉันเปิดประตูหินนี่ ด้านหลังประตูนี้มีความหวังในการชุบชีวิตคนของเราอยู่ แต่ฉันไม่อาจจะเปิดมันออกได้…”
หลังจากที่พูดจบ ชูบ้าก็ถอนหายใจออกมา
จากที่ได้ยินที่ชายแก่แปลมา หวังเย่าก็มองไปที่ชูบ้า ก่อนจะยิ้มแล้วพูดขึ้น “ชูบ้า เราจะพยายามทำให้ดีที่สุด”
“ขอบคุณพวกคุณสองคน ถ้าพวกคุณช่วยฉันเปิดประตูหินนี้ได้ ฉันจะให้ของขวัญกับพวกคุณจำนวนมาก” ชูบ้าพูดขึ้น
หวังเย่าพยักหน้าตอบรับทันที
อย่างที่ชูบ้าบอกมา พวกเขาต้องเปิดประตูหินนี้ก่อนถึงจะได้รางวัลกลับมา
“ถอยออกมาก่อน” ชูบ้าพูดจบก็พาชายแก่ถอยห่างออกมาจากหวังเย่าและชาโรน่า
ชูบ้านั้นเป็นคนที่แข็งแกร่ง เขาทัดเทียมกับสัตว์อสูรระดับศักดิ์สิทธิ์ขั้นสูงด้วยซ้ำไป หากเขายังทำอะไรประตูหินนี้ไม่ได้ งั้นก็หมายความว่าประตูนี่ต้องเปิดยากพอสมควร
หวังเย่าและชาโรน่ามองหน้ากัน ก่อนจะเริ่มใช้วิธีของตัวเองในการเปิดประตู แต่สุดท้ายแม้ว่าหวังเย่าและชาโรน่าจะจะพยายามมากแค่ไหน แต่ก็ไม่อาจจะเปิดประตูหินได้
เมื่อเป็นแบบนั้น…
หวังเย่าก็เดินไปหาชายแก่และถามขึ้นมา “ชูบ้า เราอยากเปิดประตูหินนี้ด้วยวิธีทั่วไปแต่มันล้มเหลว ผมอยากจะใช้วิธีที่รุนแรงดู มันอาจจะทำลายประตูไปได้ ถ้าอย่างนั้นผมลงมือได้รึเปล่า ? ”
ชูบ้าคิดสักพักก่อนจะตกลงกับหวังเย่า
แม้ว่าชูบ้าจะบอกว่าที่นี่คือคลังสมบัติที่มีทางชุบชีวิตคนในเผ่าได้ การทำความเสียหายกับประตูนี้อาจจะส่งผลเสียต่อสมบัติเหล่านั้น แต่หากเปิดประตูนี้ไม่ได้ งั้นทุกอย่างก็ไร้ค่าอยู่ดี
ดังนั้นชูบ้าจึงตกลงกับข้อเสนอของหวังเย่า
“งั้นมาใช้การโจมตีที่แรงที่สุดกัน” หวังเย่ามองไปที่ชาโรน่าและยิ้มออกมา
การโจมตีของชาโรน่าก็ทรงพลัง ด้วยความช่วยเหลือของเธอแล้ว มันก็อาจจะทำให้อะไรๆสะดวกมากยิ่งขึ้น
ชาโรน่าพยักหน้าตอบรับ “ ได้”
หลังจากนั้นชาโรน่าก็เรียกภูติของเธอออกมา และเริ่มใช้สกิลที่รุนแรงที่สุด
ในเวลาเดียวกันหวังเย่าก็เรียกเสี่ยวซวีออกมา และเตรียมจะใช้ใบมีดตัดมิติ
หากการโจมตีที่รุนแรงที่สุดของพวกเขาไม่อาจจะทำอะไรได้ งั้นหวังเย่าก็คงได้แต่ยอมแพ้กับการเปิดประตูนี่
“พร้อมรึยัง ? ” ชาโรน่ามองไปที่หวังเย่าแล้วถามขึ้นมา
หวังเย่าพยักหน้าตอบรับ
“ลงมือ !”
จากนั้นทั้งสองคนก็ได้ใช้การโจมตีที่รุนแรงที่สุดเข้าใส่ประตูหินทันที
