ตอนที่ 444 : กองกำลังภายนอก
ทุกคนอาจจะเป็นฮีโร่ได้ แต่การที่ทำให้คนที่ทำให้ผู้คนยอมรับได้นั้นมีไม่มาก
การที่ช่วยเหลือคนจำนวนมากเท่านั้นที่จะคู่ควรกับตำแหน่งนี้
มันเหมือนกับฮีโร่ที่ปรากฏตัวขึ้นมาเมื่อไม่กี่ปีก่อนที่ได้ทำลายกองโจรและช่วยต้านทานฝูงสัตว์อสูรเอาไว้ นั่นถือว่าเป็นการช่วยเหลือคนทางอ้อม
มันทำให้ผู้คนชื่นชมและเคารพเขาว่าเป็นฮีโร่ที่แท้จริง
ครั้งนี้หวังเย่าได้ทำลายกลุ่มโจรระดับ SSS และช่วยเหลือคนที่โดนจับไว้จำนวนมาก
ผลงานนี้บอกได้ว่ามากมายมหาศาล
ตอนนี้ก็แค่รอให้ศาลสูงสุดมอบตำแหน่งฮีโร่ให้กับเขา
เดาว่าฐานะของหวังเย่าคงสูงส่งขึ้น และเป็นที่ชื่นชมของผู้คนมากมาย
มันมีข่าวจากศาลสูงสุดและผู้ตรวจสอบสูงสุดโผล่ออกมาบ้างแล้ว โดยบอกว่าถึงผลงานของหวังเย่าในครั้งนี้จะไม่ได้ตำแหน่งฮีโร่แต่ก็น่าจะได้รับรางวัลอื่นอยู่ ตอนนี้เขาแค่ต้องรอ
ตอนนี้ในอินเตอร์เน็ตนั้นหวังเย่าถูกเป็นที่พูดถึงโดยไม่หยุดหย่อน
“ฉันคิดว่าเขาน่ะแกร่งดี”
“ใช่ ฉันก็คิดว่าเขาแกร่งกว่าใคร”
“เขาน่ะโดดเด่นอย่างมาก ! ”
..
เมื่อเห็นข้อความของทุกคน หวังเย่าก็ไม่รู้ว่าจะหัวเราะรึร้องไห้ดี
เขาไม่ได้ออกความเห็นในเรื่องนี้ ไม่งั้นแล้วก็อาจจะมีปัญหาเกิดขึ้นตามมาอีก เขาจึงเลือกที่จะเงียบไป
หลังจากนั้นสักพักหวังเย่าก็ไม่ได้ข่าวอะไรที่มีประโยชน์อีก
เมื่อไม่มีข้อมูลที่มีประโยชน์อีก หวังเย่าจึงได้ปิดโน๊ตบุ๊คลง
ตอนนั้นเองที่โทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น เมื่อดูเบอร์โทรแล้วก็พบว่าเป็นหลี่ว่านเฟิงที่โทรมา
“เป็นยังไงบ้าง ? ตอนนี้นายเป็นที่พูดถึงไปทั่ว นายรู้สึกยังไง ? ฮีโร่ในอนาคต ฮ่าฮ่า” หลี่ว่านเฟิงหัวเราะออกมา
“ลุงหลี่ อย่าล้อผมเลย” หวังเย่ายิ้มแห้ง ๆ ออกมา
“ก็ได้ ฉันไม่คิดเลยว่ากลุ่มโจรนรกทมิฬจะโดนนายทำลายไปจริง ๆ ” หลี่ว่านเฟิงถอนหายใจออกมา
เขาพบว่าตอนนี้ความแข็งแกร่งของหวังเย่านั้นเหนือกว่าเขาไปแล้ว ยังไงซะเขาก็ไม่อาจจะทำลายกลุ่มนรกทมิฬลงได้ ไม่งั้นแล้วเขาคงไม่สู้กับพวกนี้มาหลายปี
ถ้าเขามีความแข็งแกร่งแบบหวังเย่า เขาคงทำลายพวกมันไปนานแล้ว
“พวกนั้นคือศัตรูของพ่อแม่นาย” หลี่ว่านเฟิงถอนหายใจออกมาอีกครั้ง
“ ใช่” หวังเย่าเองก็ถอนหายใจออกมา
ความแค้นที่พ่อแม่โดนฆ่าได้รับการสะสางแล้ว ตอนนี้เขารู้สึกโล่งอกกว่าเดิม
หวังเย่าส่ายหน้าสลัดความคิดออกจากหัวก่อนจะถามขึ้นมา “ลุงหลี่ รู้ตัวตนของทั้งห้าคนกับเป้าหมายของพวกนั้นรึยัง ? ”
“ยัง” หลี่ว่านเฟิงหัวเราะออกมาอย่างขมขื่น “ฉันได้ยินมาว่าศาลสูงสุดได้ใช้วิธีการโหดเหี้ยมมากในการเค้นข้อมูลจากพวกมัน แต่ก็ไม่ได้อะไรกลับมา พวกมันพยายามจะฆ่าตัวตายแต่ก็พบก่อนจึงทำไม่สำเร็จ ตอนนี้เดาว่าพวกมันคงถูกเฝ้าระวังกันอย่างแน่นหนาจนกว่าพวกมันจะบอกความจริงทั้งหมด”
หลังจากที่ได้ยินแบบนั้น หวังเย่าก็ต้องคิ้วขมวด
แน่นอนว่าคนพวกนี้มีความภักดี แม้ว่าจะต้องตายแต่พวกนี้ก็ไม่คิดจะเปิดเผยความจริงถึงกองกำลังที่อยู่เบื้องหลัง
หลังจากที่คุยได้สักพักทั้งสองก็ได้วางสาย
“กองกำลังไหนกัน…” หวังเย่าคิดว่าเมื่อไม่ได้ข้อมูลกลับมา กองกำลังที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ก็ต้องเป็นกองกำลังชั่วร้าย และสักวันพวกมันอาจจะก่อเรื่องขึ้นอีก นี่คือเรื่องที่ทำให้หวังเย่ากังวลอย่างมาก
หายนะอาจจะมาถึงตอนไหนก็ได้ แต่ตอนนี้กลับมีศัตรูอยู่ในหมู่พวกเขา มันสร้างปัญหาให้กับหวังเย่าไม่น้อย
ในด้านความแข็งแกร่งของเขาแล้ว มันไม่มีกองกำลังไหนที่เขาจัดการไม่ได้นอกจากศาลสูงสุด
หากรู้ตัวตนของศัตรู งั้นเขาก็สามารถกำจัดพวกนั้นได้
“มารอดูกันว่าพวกมันจะเผยร่องรอยออกมารึเปล่า” หวังเย่าส่ายหน้าและถอนหายใจออกมา
กริ๊ง
ตอนนั้นเองโทรศัพท์ของหวังเย่าก็ดังขึ้นอีกครั้ง เมื่อเห็นเบอร์หวังเย่าก็ต้องคิ้วขมวด
มันคือหลี่ว่านเฟิง ที่เขาเพิ่งคุยด้วยเมื่อตะกี้
“ลุงมีอะไร ? ห้าคนนั้นยอมบอกข้อมูลแล้วหรือ ? ” หวังเย่าถามด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด
“ฉันบอกทางโทรศัพท์ไม่ได้ นายมาหาฉันในเขตหลักแล้วฉันจะบอกรายละเอียดกับนาย” หลี่ว่านเฟิงพูดขึ้นเบา ๆ
“ได้ ผมจะรีบไป” หวังเย่าตอบกลับแล้ววางสายทันที เขาเรียกเสี่ยวซวีกลับเข้าไปในกำไลก่อนจะรีบเดินทางออกมา
ระหว่างทางหวังเย่าก็คิดว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันถึงได้ทำให้หลี่ว่านเฟิงดูหนักใจแบบนั้น
เรื่องนี้บางทีอาจจะไม่ธรรมดา
10 นาทีต่อมา หวังเย่าก็มาถึงลานที่เขตหลักของเมือง ไม่นานเขาก็พบกับหลี่ว่านเฟิง
เมื่อมาถึงหวังเย่าก็ได้ถามขึ้นทันที “เรื่องเป็นยังไง ? ลุงหลี่ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ? ”
“เดินไปคุยไปดีกว่า” หลี่ว่านเฟิงพูดขึ้นแล้วเดินออกไป
หวังเย่าเดินตามไปทันที
“ไม่นานมานี้เราได้ข้อมูลจากภายนอกมา ” หลี่ว่านเฟิงพูดขึ้น
หวังเย่าได้ยินแบบนั้นก็ตาเป็นประกายขึ้นมา
“ครั้งนี้ศาลสูงสุดได้แอบทำการตรวจสอบเรื่องนี้”
“มันคือแผนการของสมาพันธ์ยุโรป ! ”
